เฉยๆ ครับ
ผมหาได้เรื่อยๆ อ่ะ เลยไม่ค่อยเจ็บนานเท่าไร
แต่ตอนมี ผมก็คบคนเดียวนะ ไม่มีหาเศษหาเลย ให้ใจไปเต็มๆ

ก็ไม่เข้าใจ ผญ เหมือนกัน ส่วนใหญ่ที่เลิกกันไป ชอบมาขอคืนดีอีกรอบ งงใจ ก็เธอเลือกจากไปเองนะ

ไม่เชิงเกลียด ออกแนวน้อยใจ แต่ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป คิดง่ายๆว่า เค้าไม่ใช่คู่เรา

คือส่วนตัวสำหรับผมนะ ไม่สมหวังผมรู้สึกเฉย ๆ เพราะมันเป็นเรื่องปรกติ จีบ ติด จีบไม่ติดอะไรพวกนี้

แต่ในชีวิตผมสิ่งที่ผมเกลียดมากที่สุด คือ การเลี้ยงไว้ข้างตัวเฉย ๆ ออกแนวให้ความหวังนั้นละ

แบบผมเคยจีบผู้หญิงคนหนึ่ง เขาบอกผมว่า ดู ๆ กันไปก่อน เขาอยากเห็นความเสมอต้นเสมอปลายในช่วงนั้นผมทำตัวดีมาตลอดผมจริงจังกับเธอมาก ผม จีบ เธออยู่เป็นปี จนวันหนึ่งมาผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาเธอคุยได้ไม่ถึงเดือนก็ไปคบกับไอ้หมอนั้น ตอนนั้นผมแบบ .... ผมก็ถามไปตรง ๆ ว่ามันมีเหตุผลอะไรยังไง

เขาบอกว่าหลังจากลองคุยกับผมแล้วรู้สึกว่าไม่ใช่ เขาคุยกับอีกคนแล้วมันคลิกมากกว่า ส่วนกับผมไม่น่าจะไปกันรอด ผมก็เลยถามเขาทำไมไม่บอกตรง ๆ เขาพูดมาผมช๊อคเลย เขาบอกก็เขาคุยกับผม เขาก็ไม่เสียหายอะไร เหมือนมีพี่ มีเพื่อน ตอนนั้นผมรู้สึกผิดหวังและรู้สึกเสียดายเวลาชีวิตชิปหาย เพราะถ้าเขาบอกผมตรง ๆ ว่าเป็นพี่น้อง เป้นเพื่อนดีกว่า ผมก็ OK รับได้ เจอแบบนี้ โคตรเซ็งชีวิต ณ ตอนนั้นมาก ๆ

เกลียดตัวเอง เวลาผิดหวังเรื่องความรัก

จากประสพกามคบแฟนจริงจังมาสี่ห้าคนและคุยและนัดเจอคนในแอพมาอีกหหลายคน มันผิดหวังบ่อย โดนเทบ้าง คุยมาตั้งนานอยุ่ดีๆหายบ้าง จนแบบตอนนี้ระแวงไปหมด แต่ก็พยามมูฟออนให้ได้ ล่าสุดคนคุยก็มาทรงเดิมเริ่มหาย คงต้องนั่งมูฟออนกันอีก อารมณ์แบบไม่อยากชินกับความผิดหวัง แต่ในเมื่อเราคุมมันไม่ได้ก็ได้แต่บอกตัวเองให้เลิกเจ็บปวด แม้จะใช้เวลาแต่จะไม่จมดิ่งกับมันแน่นอน ผมสู้ได้แค่นี้ ไม่หล่อไม่รวยก็จะลำบากหน่อยแถมอายุเยอะละด้วย รวยเมื่อไหร่นะจะสร้างฮาเร็มแมร่ง

ผมเจอน้องคนนึงที่คุยกันแล้วรู้สึกดีจนแลกไอจีกัน สักพักน้องขึ้นสตอรี่ เจอรักจริงว่าโชคดีแล้วเจอรักที่รวยด้วยโชคดีกว่า ผมไม่คุยต่อเลยครับ เปลี่ยนคนคุยใหม่เลยทันที จริงเรื่องดูแลคนรักมันเป็นเรื่องที่ต้องทำอยู่ละแต่ถ้าเป็นรักที่เข้ามาเพราะเรื่องนี้โดยเฉพาะขอบายดีกว่า ที่สำคัญแค่เห็นรูปต่างๆในไอจีรู้ได้ไงว่าผมรวยจริงๆอาจรวยแค่รูปก็ได้ อันนี้แอบเสียดายครับตรงสเปกเกือบหมดทุกอย่างเลยจริงๆ

เรียกว่าไม่อยากเจอดีกว่า
แต่ความรักมันก็ต้องมีทั้งสมหวัง ทั้งผิดหวังแหละ

ไม่เกลียดนะครับผ่านมาแล้วถือว่าผ่านไป ถ้าย้อนกลับไปได้ก็ทแบบเดิมอยู่ดีจะสมหวังไม่สมหวัง ถือว่าผ่านมาแล้วโอเคไม่เสียใจอะไรเลย

ถ้าเข้ากันไม่ได้ แล้วต้องฝืนทนทั้งคู่ จนกว่าจะเลิกกันได้ ช่วงเวลานั้นมันน่าเศร้ากว่าครับ

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดคับ
พยายามเต็มที่ แบบเหมาะสมก็พอ

ก็ทั้งรักทั้งเกลียดเนี่ยแหละครับ

ใครชอบความผิดหวังนี่ไม่ใช่คนละ

พอหลังอายุ 30 ผมมองว่า มันไม่ใช้ความผิดหวังที่เจ็บปวดที่สุดครับ ความรักเชิงหนุ่มสาว

เรื่องปกติของชีวิตครับ บางคนแต่งกันอย่างดี สุดท้ายยังเลิกกันเลยคับ ไม่มีใครตอบได้ว่าคนไหนจะทำให้เราสมหวังคับ เผื่อใจไว้ในทุกๆเรื่องดีที่สุดคับ