ซลาตันเค้าเล่นหน้าเป้ามาเกือบทั้งชีวิตนะ

ตัดเรื่องกายภาพหรือความถนัดในตำแหน่งหน้าเป้าออกไปนะ

ต่างกันเรื่องเดียวเลยคือ
ซลาตันรู้ตัวและยอมรับว่าตัวเองถดถอยแล้ว ยอมลดบทบาทตัวเองเป็นตัวซัพพอร์ทเพื่อนร่วมทีม ได้ลงบ้างไม่ได้ลงบ้างตามสภาพร่างกาย/แทคติคก็ไม่โวยวายอะไร
แต่โด้ยังไม่ยอมรับ จะเล่นแบบเดิมที่ตัวเองเป็นศูนย์กลางการยิงประตู บอลต้องมาหาตัวเองเสมอ

โด้ เล่นหน้าเป้านี่ ต่อให้ช่วงอายุไหน ก็กากนะ
ตั้งแต่ นัดที่ไปเยือนบาร์ซ่า ปี 2008 (เสมอ 0-0)
ผมเห็นตั้งแต่ตอนนั้นว่าแกเล่นหน้าเป้าแล้ว เงียบ
หายจากเกม เล่นร่วมกับเพื่อนมีปัญหามาก ๆ

จนกลับมารอบ 2 มุมมองตรงนี้ก็กลับมาอีกครั้ง
โรนัลโด้ มีปัญหาเรื่องความเข้าใจเกม

ดูตอนลงมาล้วงบอลดิ
ลงมาแปะง่าย ๆ ตลอด
แทนที่จะลงมาแล้ว พยายามพลิกเล่น

น้ำหนัก ทิศทางบอลที่ออกบอลมา
แทบไม่มีความละเอียดอะ ถ้าสังเกต
ไม่ย้อนเพื่อน ก็จ่ายเฝือกให้เล่นต่อยาก

ไม่ค่อยมีไอเดียการเล่นในแง่การเล่นเป็นทีม
ข้ามหลอก ทำทาง ไขว้หลัง ชิ่ง 1-2 ไม่เคยเห็น
นอกจากไอเดียเรื่องหลอกคู่ต่อสู้ ตอน 1-1

แต่เรื่องสอดไปยิง ยืนตำแหน่งยิงประตู
และการจบสกอร์ อันนี้แหละที่ทำให้มันกลบทุกอย่างไป

ทีนี้ พอยิงไม่ได้แล้ว
ความจริงมันก็โผล่ออกมาเอง