พอดีวันนี้ผมกินอาหารแถวห้วยขวางอยู่แล้วเหมือนมีคนเปิดทีวีคุยกันแซวกันเรื่องทุนจีน. แล้วลุงแกก็พูดประมาณว่าให้มันมาเหอะประเทศจะได้พัฒนา เพราะคนจีนขยัน เดี๋ยวอยู่ไปซัก1-2 รุ่นก็เป็นคนไทยเองแบบอั๊วนี่ แม่จีนแท้เลย ตอนรุ่นลูกอั๊วเป็นไงพูดจีนไม่ได้แล้ว ปล่อยๆไปเถอะ วัฒนธรรมเราแข็งจะตายกลัวไร

ผมเลยนึกย้อนมาที่ บ ที่ผมทำอยู่ตอนนี้ผู้บริหารเป็นจีนเกือบหมดล่ะ และหัวหน้าผมก็เป็นคนจีนเช่นกันจากเดิมเป็นคนไทย แต่ผมคงโชคดีเรื่องเจ้านาย ได้คนจีนที่ปล่อยผมกลับบ้านตามเวลาปกติ และ ใจดี

เหมือนเขาพยายามเรียนรู้วัฒนธรรมไทย แต่อาหารการกินก็กินอาหารจีนเหมือนเดิม ชอบพาพวกผมไปเลี้ยงเหมือนซื้อใจให้ลองโน่นนี้แต่เป็นอาหารจีน ซึ่งร้านที่ไปนี่จีนล้วนๆเลย วัตถุดิบดูมาจากจีน เด็กเสริฟก็จีนเว้นร้านดังมีคนไทยบ้าง แต่ส่วนใหญ่ใช้จีนอยู่

ผมเลยสงสัยว่าเราจะเปลี่ยนคนจีนเป็นคนไทยได้จริงรึ และที่รัฐบาลปล่อยๆมารวมถึงเรื่องคลังจีน หมู่บ้านจีนแห่งหนึ่ง เพราะคิดแบบนี้รึเปล่า (ยังมองไม่ออกเลยว่าไทยคุ้มจริงรึ เหมือนเสียพื้นที่ให้เขามาฆ่าเราเลย พ่อค้าออนไลน์ที่ไม่มีแบรน์ตายแน่) แต่ผมว่าคนจีนยุคนี้กับยุคก่อนไม่เหมือนกันนะ น่าจะกลืนยากรึเปล่าครับ แม้คนจีนจะชอบคนไทย(บ.ผม มีSEA ลำเอียงอย่าชัดเจน รองจากจีนคือไทย) ชอบสินค้าไทยก็เถอะ (คนใน บ ผม ใช้ของไทย-จีนหมด )

ขอบคุณครับ

ไอแม้วมันขายชาติไหมหละครับ (ไม่ได้จะกวนนะผมประชดจริงจัง)

ขอตอบ ผมให้เราโดนกลืนครับ แต่ไม่น่าถึงขั้นปัญหาพลเมืองนะ(หรือคิดดีเกินไปฟระ)

ปัจจุบันผมอยู่ได้ด้วยทุนจีนครับ แต่ไม่มีแรงงานจีนนะ คนSEA ล้วนๆ

ดูไชน่าทาวน์แต่ละเมืองทั่วโลก

ก็กลืนจีนไม่ได้นะครับ

assimilation หรือการกลืนกลายไม่ง่ายอย่างที่คิดครับ

สมัยก่อนที่จีนกลายเป็นไทยได้เพราะ

1. สมัยนั้นความเป็นจีนเป็นที่รังเกียจในไทย (เจ๊ก, เจ๊กกบฎ ฯลฯ) ส่วนหนึ่งเพราะเป็นคอมฯ และยังไม่เปิดสัมพันธ์ทาบการทูตจนปี 2518

2. ลูกหลานจีนอับอายกลัวไม่เติบโตเลยทยอยเปลี่ยนชื่อแซ่มาเป็นไทย ยิ่งจีนนามสกุลยิ่งยาว

3. สมัยก่อนห้ามเรียนภาษาจีนด้วย เลยยิ่งทำให้ความเป็นจีนค่อย ๆ ถูกแปลงเป็นไทย


กลับกันสมัยนี้ ไม่เหมือนก่อนแล้ว คนจีนจากแผ่นดินใหญ่ไม่ต้องอับอายอะไรกับความเป็นจีน แถมมาจากบ้านเกิดขนเงินทองสินค้ามาเยอะแยะ ไม่พอใจมาก ๆ กูขายแล้วกลับบ้านก็ได้วะ

แต่จะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อมีลูกแล้วใช้สัญชาติไทยไม่กลับจีนละอย่างนี้พอลุ้น แต่จะให้เขากลายจากจีนเป็นไทยเหมือนทุกวันนี้คงยากละ

คือถ้าเค้าแค่มาทำงานอย่างถูกกฏหมายผมเฉยๆมากเลยนะครับ

ถ้าถามว่าเค้าเปลี่ยนเป็นคนไทยได้ไหม คนไทยเชื้อจีนเต็มไปหมดเลยฮะ ผมก็หนึ่งในนั้น ตอนนี้ฟังจีนออกไม่กี่คำ 55555

ไอยุคที่เรากลืนชาติเนี่ยตั้งแต่ยุคจอมพล ป คือช่วงเวลา เราไม่มีความสัมพันธ์กับทางจีนแผ่นดินใญ่นะครับ เนื่องจากตอนนั้น เราไม่คบกับจีน เนื่องด้วยเป็นคอมมิวนิสต์นี้แหละ พอไทยเราเปิดสถานทูตกับจีน ก็มีรุ่น 2 รุ่น 3 มาแล้ว ซึ่งก็เกิดที่ไทยคงไม่อยากไปจีนหรอก แต่ก็ยังมีความผูกพันธ์กับจีนในฐานะ สายเลือดบรรพบุรุษ ซึ่งตอนนั้นคนจีนที่มาไทย พวกเป็นเศรษฐีน้อยนะครับ นำเงินกลับประเทศจีนก็ไม่ได้

แต่ในยุคปัจจุบัน คนจีนแผ่นดินใหญ่ที่มาไทย กลับเป็นคนมีตัง บางคนเป็นคนของรัฐบาล พอได้เงินก็นำเงินส่งกลับประเทศไทย ส่วนลูกหลาน ถึงใช้ชีวิตเติบโตในไทย แต่ก็ ไปเยี่ยมญาติที่จีนสม่ำเสมอ พอโตขึ้นมา ก็อาจจะไปอยู่จีน พอพ่อแม่ตัวเองแก่ ก็เริ่มมาไทยบ่อยขึ้น เพื่อทำธุรกิจ ซึ่งการกลืนจีนในยุครุ่นนี้ ยากกว่ารุ่นเก่าเยอะครับ อีกทั้ง พวกนี้บางคนเป็นคนของทางรัฐบาล

สมัยก่อนเรากลืนได้เพราะเค้ามาแบบไม่มีไรจะเสีย
แต่บริบทปัจจุบันมันมาแบบเหนือกว่า มันจะไม่ง่ายที่จะกลืน

ถ้าไม่เกาะกันเป็นกลุ่มก้อนจัดๆ

โดนไทยกลืนแน่นอน

เมื่อก่อนฝรั่งตามเมียไทยมาอยู่ไทย

ขี่มอเตอไซค์ใส่เต็มยศยันสนับศอก ระเบียบเป๊ะ

ผ่านไปสามเดือน หมวกกันน็อคก็ไม่ใส่แถมขี่ย้อนศรอีก

ตอบยากนะผมว่า ดูอย่างทัวร์ศูนย์เหรียญ
คนจีน ธุรกิจจีน(แต่นอมินีไทย) หอบเงินกลับจีน
แบบนี้ไม่ได้กลืนอะไร แถมเข้าเนื้อเต็มๆ
จะเห็นว่าพวกนี้มีคนไทย ที่พร้อมเสนอตัว เพื่อประโยชน์ส่วนตัวล้วนๆ

น่าคิดนะ เมื่อก่อนไทยกลืนได้เพราะ ป.บังคับหลายอย่าง

แต่ยุคนี้ก็ไม่รู้ว่าจะกลืนได้มั้ย

ดูญี่ปุ่นที่ว่าแข็งๆมาไทยเสร็จทุกราย

เคยอ่านเจอว่าวัฒธรรมอ่อนแบบไทยโดนกลืนยากปรับตัวไปได้เรื่อยๆ

อยารู้ว่าจะเป็นยังไง ลองไปเดินดูห้วยขวางครับ บางร้านไม่กล้าเข้าเลยกลัวแม่งพูดแต่จีน

ส่วนน้อยคงได้เมียไทยแล้วเป็นคนไทย ส่วนใหญ่คงโกยเงิน คนรวยใช้ชีวิตเมืองไทยมันสบายกว่าบ้านคอมมิวนิสต์มันเยอะ

เมื่อก่อนจีนมาแบบเสื่อผืนหมอนใบ หนีความยากจนมาแบบโดนดูถูกว่าเจ๊ก มาเป็นคนไทยเพราะเปลี่ยนสัญชาติทำมาหากิน

ปัจจุบันมาแบบคนรวย นักลงทุน บางคนก็มาแบบสีเทา การเข้ามามันต่างกัน มันมาแบบรบ.เราต้อนรับ มียัดใต้โต๊ะต่างๆ มันไม่ต่างกับสีหนุวิลล์ พนมเปญ พวกนั้นไม่ฝึกพูดภาษาท้องถิ่นเลย เป็นชุมชนขนาดใหญ่