สำหรับตัวผมนะถ้าเพื่อนสนิทผมไปหมด แต่ถ้าไม่สนิทก็ดูสถานะการณ์อยากไปก็ไปไม่ไปก็ไม่ไป แต่ไม่กล้าเอาเงินเจ้างานมันดูแบบมาแสดงความยินดีหรือมาเป็นภาระ ในกรณีไม่สนิทกันนะ แต่ถ้าสนิทบอกมาเลยไม่มีจัดให้ เพราะถึงตอนเราแต่งเพื่อนก็เป็นแบบเรานี่แหละ มันก็ทีใครทีมันแต่ไปเฉพาะคนที่เราอยากไปพอ

แบบนี้สวยสุดแล้วครับท่านเค้าก็เสียค่าเดินทางมา คนจัดงานก็หยิบยื่นน้ำใจให้กลับไป

ถ้าไม่มีใจจะมา แล้วถ้ามาแล้วมันลำบาก ไม่ต้องมาครับ

นอกเสียจากว่า จะเป็นเพื่อนสนิทเราจริงๆ ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ในงานแห่งความสุขเราก็อยากให้มาร่วมด้วย อันนั้นผมจะยินดีช่วยเหลือเลย

แต่ถ้าไม่ได้สนิทถึงขั้นนั้นแล้วมาขอโน่นนี่นั่นแล้วเรารู้สึกไม่สบายใจ เป็นผม ผมคงบอก งั้นแล้วแต่สะดวกเลยจะมาไม่มา

กระทู้เปิดโลกผมเลย ไม่เคยเจอเพื่อนแบบนี้เลย

งานแต่งช่วงหลังๆผมไม่ไปซักงาน โอนเงินใส่ซองจบ

ถ้าผมเป็นแขก เพื่อนแต่งถ้าสนิท ยังไงก็ไป

แต่คงไม่ถึงขนาด ขอตังเพื่อนขนาดนั้น

มันเหมือนเราไปร่วมแสดงความยินดีกับเพื่อน

ไม่ใช่ไปเป็นภาระเพื่อน ถ้าไปแล้วลำบากคนอื่น

ก็น่าจะเจียมตัว นอนอยู่บ้านแล้วฝากซองไป 555

วัดจากงานแต่งเพื่อนนะ มันจะมีรายชื่อคนที่อยากให้มาอยู่ ซึ่งคนกลุ่มนี้จะได้รับ offer ห้องพัก, ค่าเดินทาง บางงานก็ชุดแต่งกายด้วย ส่วนคนที่ได้รับแค่ซองเฉยๆ จะมาหรือไม่มาก็ได้

ไม่ค่อยเห็นฝ่ายแขกมาขอค่าเดินทางค่าที่พักเองนะ นั้นแปลว่าเขาไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่อยากให้มาจริงๆ

หากไม่สะดวกก็ใส่ซองไป จบๆ

ผมคิดว่ามันต้องมองทั้ง 2 ฝั่งครับ ทั้งผู้ร่วมงาน ทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวคนจัดงาน

งานแต่งพูดก็พูดเถอะครับ คนไปร่วมงานส่วนมาก 80% ไม่ได้สนิทกันแบบเพื่อนซี้เพื่อนตายอยู่แล้ว
ส่วนมากเพื่อนญาติ เพื่อนร่วมงาน เพื่อนสนิทระดับนึงเชิญๆกันมา สนิทจริงๆซี้ปึ้กเท่าไหร่กันเชียว
เพราะงั้นผมว่างานแต่งส่วนใหญ่ มันเป็นภาระคนอื่น เพื่อหน้าตาตัวเอง หน้าตาพ่อแม่ ลดภาระงานจัดซะส่วนมาก

อย่างแรก ผมว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวควรเคารพผู้ร่วมงาน มากกว่านี้
ต่อให้เป็นเพื่อนสนิท อยากให้มามากๆ ต้องมาเลยหละคนนี้

แต่ ถ้าเพื่อนสนิทแต่งงานในจังหวะที่ไม่สะดวกหละ เช่นเงินตึง ตกงาน เพิ่งเริ่มงานใหม่ๆ ผ่อนบ้านผ่อนรถ
การจะไปร่วมงานเพื่อนสนิท ผมว่ามาตรฐานปกติมันอยู่ที่ 1000 บาทขั้นต่ำอยู่แล้ว ต่ำกว่านี้เผลอๆโดนด่าลับหลัง
ซึ่งแฟร์ไหมกับเพื่อน ผมว่าไม่แฟร์นะ

ถ้าเพื่อนไม่พร้อม เพื่อนก็ควรพูดตรงๆได้ ว่าไปได้นะ แต่ช่วงนี้ตึงจริงอะ ขอไม่ใส่ซองนะ แค่ไปร่วมงานเฉยๆ
ถ้าบ่าวสาว มองเป็นเพื่อนกันจริง แค่มาร่วมกันก็ควรจะขอบคุณแล้ว
ยิ่งแต่งงานต่างจังหวัด ถ้าตึงอยู่แล้วลำบากอยู่แล้ว แต่ดันสนิทกัน มันก็ควรจะคุยกันได้ครับ
ถ้าบ่าวสาวอยากให้มาจริงๆ แต่เพื่อนไม่สะดวกจริงๆด้วยการเงินอะไรต่างๆ เพื่อนต้องพูดได้สิครับ
ไม่ใช่ให้เพื่อนต้องเป็นหนี้บัตร หรือเสียสละเงิน เช่นค่าตั๋วไปกลับ 5000 ค่าโรงแรม 3000 ค่าซองอีก 1000

ถ้าไม่ไหวจริงๆ แต่สนิทจริงๆ ก็ย่อมคุยกันได้ครับ
เช่น เพื่อน...โทดจริงหวะ อยากให้เมิงมาจริงๆ เข้าใจว่าเมิงมาไม่ได้ ไม่โกรธกันเว่ย
โทษทีนะ คือก็อยากให้มึงมาแหละ แต่งบมันเกินเลยหวะ ออกให้กูก็ไม่ไหวจริง
แต่งงานเรื่องเล็ก มึงกู เพื่อนกันมา10กว่าปี เดี๋ยวไว้นัดกันใหม่นะ
แค่นี้ผมก็ไม่เห็นว่าความสัมพันธ์เพื่อนสนิทมันจะต้องเสียตรงไหน ถ้าจะเสียเพื่อน ผมว่าความสัมพันธ์นี้มันโคตรจะเปราะบาง

อย่างที่สองอย่างที่บอกไป คนส่วนใหญ่ที่ไปร่วมงานแต่ง ก็เพราะสนิทกันระดับนึง เป็นหัวหน้าเป็นลูกน้อง บลาๆ
แต่ไม่ได้สนิทกันระดับซี้ปึ้ก เป็นเพื่อนสนิทมาเป็น 10ๆปี จะขอให้คนมาร่วมก็คือขอครับ ไม่ใช่สั่งให้มาร่วม
การขอในมุมมองผม ผมว่ามันก็ต่อรองได้นะ ขอค่าตั๋วค่าโรงแรม ถ้าไม่สะดวก ยังไงก็ไม่ควรไปโกรธครับ
เพราะอย่าลืม ว่าไอ่บ่าวสาวก็เป็นคนขอ เป็นคนเชิญให้เค้ามาร่วมงานเอง
(พวกขอมาร่วมงาน โดยที่ไม่ได้เชิญ ก็ไม่ต้องนับครับ ปฏิเสธโคตรง่ายเลย
แค่บอกว่า ขอโทษทีครับ พอดีงานแต่งงบเยอะมากเลย ตึงจริงๆ >< ไม่สะดวกจริงๆครับ/ค่ะ จบบ!)

แค่อยากให้มองทั้ง 2 ฝั่งอะครับ
- ไม่ว่าจะสนิทขนาดไหน ถ้าต้องไปบังคับให้มางาน ผมว่ามันก็ไม่ใช่
- การที่เพื่อนอยากมา แต่ไม่พร้อมให้จริงๆ มันก็ควรจะคุยกันได้ ไม่ใช่มาโกรธกันครับ ได้บอกได้ ไม่ได้บอกไม่ได้
- พวกใครไม่รู้ห่างๆ มาขอก็ปฏิเสธไปดีดี ก็ไม่น่ายากครับ

ืขยายความที่ผมบอกว่างานแต่ง มันคืองานของบ่าวสาว งานของพ่อแม่
เพราะงานแต่งหลายสิบงานที่ผมไปมา เอาจริงคือ ร้อยละ99% ได้พูดกะบ่าวสาวไม่เกิน 10 ประโยค
บ่าวสาวแทบไม่มีเวลามาคุยกับเพื่อนอะไรจริงๆจังๆ

ส่วนมากข้าวก็ไม่อร่อย เอาจริงๆผมจ่าย 1พันไปกินตามร้านอาหารที่อยากกินอร่อยกว่านี้10เท่า อิ่มกว่านี้หลายเท่า
ประโยชน์เดียวที่ผมเห็นจากงานแต่งคือ เพื่อนที่ไม่ค่อยได้เจอกัน มาเจอกันนี่แหละ
ซึ่งไม่ใช้บ่าวสาวหรอก แต่เป็นเพื่อนๆกันนี่แหละ

โดยส่วนตัวไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่ถ้าจะออกมาด่าอะไรเรื่องพวกนี้ ผมแค่อยากให้มอง 2 ฝั่งครับ
ลองคิดดูว่าคนอายุ 26-34 งานแต่งบางช่วงมันมหาศาลครับ งานนึง 1พัน ไม่ใช่ทุกคนที่ไหว
และไม่ใช่ทุกคนที่ได้งานดีเงินเยอะ บางคนมีภาระอะไรแตกต่างกันไป
บางเดือนผมเจอไป 4-5 งาน ก็เบื่อเหมือนกันนะ บางวันต้องไป2งานก็มี ไอ่พวกฤกษ์ดีดีเนี่ย

อย่า 9เดือน9ปีนี้ วันเดียวผมต้องไป 3 งาน ทั้งน้องที่ทำงาน
น้องที่ทำงานที่ออกไปแล้วสนิทกันขอแต่งงาน ทั้งเพื่อนสนิท
ต้องเลิกงานเร็วไปงานหนึ่งถ่ายรูปจบ ไปงาน2ข้าวดันหมด ไปงาน3เริ่มเข้าฮาฟเตอร์ปาตี้แล้ว
สุดท้ายหมด 3พัน เพื่อต้องการไปให้เห็นหน้า2งาน อยู่ยาวจริงๆงานเดียว
ทั้งเดือนนั้น งานแต่งอั้นมาจากโควิด 5-6 งาน เยอะไปไหม??

สรุปคือ เห็นใจกันเถอะครับ ทั้ง2ฝ่ายอะแหละ งานแต่งมันไม่สำคัญขนาดนั้นหรอก มองดีดีครับ

เป็นฝ่ายเชิญเค้ามาหรือป่าวครับ
ถ้าใช่แล้วเค้าจะให้ช่วยค่าที่พัก/ค่าเดินทางก้ควรช่วยเค้าไปครับ เพราะเป็นฝ่ายเชิญเค้ามา

งานผมจัด ต่างจังหวัด นั่งเครื่อง+ต่อรถ
ผมเชิญเพื่อนสนิท+ญาติสนิท จากกทม

ผมเหมารถตู้ ออกค่าที่พักให้ เลี้ยงเหล้า

อันนี้มุมมองผมคือเพื่อนมาไกล โดนค่าเครื่องกันคนละ 2500-3000 แล้ว ใส่ซองกันมาอีกหลักพัน
เพือนคนไหนที่เรารู้ว่าลำบากแต่มา ผมก็ชิงบอกเลย มึงไม่ต้องใส่ซองนะเว้ย เสียค่าเดินทางแล้ว กูเข้าใจ

พวกค่าจุกจิกออกให้ได้ ออกไปเถอะ

เกลียดประโยคสุดท้ายจริงๆ คือมาเรียกเสี่ยเพื่อจะเอาผลประโยชน์งี้

เพื่อนอยากมาจริงๆ ควรออกเองนะ แต่ถ้าไม่มีกำลังทรัพท์ก็ขอสักครึ่งก็ยังดี

ไม่สะดวกไม่ต้องมา

ไม่พรอมจะไปทำไม ใส่ซองไปสิ

ถ้าเพื่อนให้ไปช่วยก็บอกตรงๆแต่แรก

เป็นผมคงบอกว่า ไม่เปนไรๆๆไว้เจอกันคราวหลัง