คบกันแฟนที่เป็นโรคแพนิค และโรคส่วนตัวสูงได้หนึ่งเดือนครับ เค้าเคยขอเลิกเพราะเหนื่อยที่ต้องปรับตัวเยอะ ผมก็ตามง้อจนได้กลับมาคุยกัน แล้วคุยกันว่าจะลองปรับตัวกันดูใหม่

เค้าบอกให้เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์แบบช้าๆ จากที่เคยเจอกันเกือบทุกวัน กลายเป็นอาทิตย์ละวัน แต่เป็นผมที่รู้สึกอยากเจอเค้ามาก มันหน่วงๆบอกไม่ถูก ไม่รู้จะเป็นแบบนี้ไปนานเท่าไหร่ ผมกลัวว่าถ้าผมชินกับความรู้สึกนี้แล้วผมจะหมดรักเธอไปเลย

ผมควรปฏิบัติตัวยังไง ปรับความคิดยังไงดีครับ พอมีคำแนะนำไหมครับ ขอบคุณครับ

(แฟนหาหมอและกำลังรักษาโดยการกินยา และปรึกษาแพทย์เป็นระยะครับ)

ไม่รู้จะแนะนำยังไง เพราะต่างคนต่างคอนดิชั่นมากๆ แต่แนะนำไว้อย่างนึง

ยังไงก็รักษาสุขภาพจิตตัวเองให้แข็งแรงไว้นะครับ ไม่ต้องเครียดมาก

อ้อ คีย์เวิร์ดอยู่ที่ประโยคแรกอะครับ "เหนื่อยที่ต้องปรับตัว"

ก็ต้องเข้าใจเค้าระดับนึง ว่า เค้ากำลังพบจิตแพทย์ อาการ อาจจะอินดี้ อยู่ดีๆก็หาย ไลน์ไม่ตอบ
ท่านก็ต้องทำใจเผื่อไว้ด้วย ว่า บางที ตอนนี้ อาจจะเป็นการฝืน

ตอนผมรักษา ซึมเศร้า ก็ทรงนี้แหละ ขก มีแฟน ขก คุย แค่ ใช้ชีวิตก็เหนื่อยละ อยากอยู่คนเดียว

ความสัมพันธ์ แบบ แฟน ในช่วงที่รักษาอาการ มีแต่ ลบๆ อ่ะ ผมว่า คนนึงก็อยากอยู่คนเดียว อีกคนก็อยากเจอ
ไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอก ถ้าท่านทนได้ก็ทน ถ้ารักษาจนดีขึ้น อาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
แต่ถ้ารู้สึกมัน toxic มาก ก็เฟดตัวออกมา แยกย้าย

เพราะ การที่กลับมาคุยกัน ผมว่า เค้าก็ฝืน อยู่

ผมควรปล่อยมือเค้าไปใช่ไหมครับ น่าจะดีต่อทั้งสองฝ่าย

ก่อนจะกลับมาคุย ก็มีคุยเปิดใจไปรอบนึงแล้วครับ ว่ามีอะไรที่เค้ากังวลเกี่ยวกับตัวผม

ตอนนี้คุยแชทกัน และไม่ค่อยได้เจอกัน ก็เหมือนห่างกันเรื่อยๆครับ ผมก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงจากที่คุยลื่นๆก็กลายเป็นไม่กล้าคุยกับเค้า

เคสของท่านถ้าอยากไปต่อแบบจริง ๆ มันทำได้อย่างเดียวคือศึกษาและเข้าใจนั้นละครับ

หาความรู้ว่าโรคนี้คือยังไง อะไร ทำไม คือเราต้องเข้าใจก่อนเวลาเขาทำอะไร แล้วท่านจะหาเหตุผลมาจัดการกับความรู้สึกได้นั้นละ แต่ถ้ารู้สึกว่า ทำไมฉันต้องมาทำความเข้าใจอะไรทำนองเนี้ย ท่านก็ปล่อยมือออกมา คือมันไม่มีใครผิดใครถูกอะเคสนี้นะ

ไปหาหมอจิตแพทย์ ด้วยกัน หาคำแนะนำครับ

ไม่ใช่แบบนั้นครับ จากคนที่เคยอยู่คนเดียว พอต้องเจอใครซักคนทุกวันมันกินพลังงานชีวิตมากๆครับ ท่านต้องค่อยๆตะล่อมคุยไปเรื่อยๆ จนเขาสบายใจที่จะอยู่กับท่านหนะครับ

อย่างผม เพิ่งจะมาเป็นตอนคบกับแฟนได้7-8ปีแล้วครับ ตอนนั้นผมก็เหนื่อยเหมือนกัน อยากอยู่คนเดียว ขี้เกียจตอบคำถาม

ยังไงก็สู้ๆครับ

อาจจะต้องมีที่ว่างให้เขาครับ แต่เปรยๆไว้ว่าถ้าวันไหนอาการไม่ดี ยังมีท่านอยู่นะ ส่วนตัวผมเข้าใจว่าตอนมีอาการมันเหมือนคนกำลังจะตาย ใจสั่น หายใจลำบาก คนอยู่ใกล้ตัวสำคัญมาก ตัวผมเองมีอาการนี้มารบกวนอยู่ครับ ครั้งไหนถ้าไม่ไหวก็ต้องไปโรงพยาบาล หลังๆมานี่พยายามหาอะไรทำครับ อะไรปล่อยผ่านได้ก็ปล่อย มีเวลาจะนอนเยอะๆ ได้รู้จักกีฬาnflจากบอร์ดรวมมิตรกีฬา ช่วยผมไว้ได้เยอะเลย

ยังไงก็ขอให้ท่านและแฟนผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ด้วยดีนะครับ

ระวังอย่าโลกสวยครับ รีบกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง อย่าถลำลึกไปมากกว่านี้
โรคสมาธิสั้น แพนิก ซึมเศร้า พวกนี้รักษายากมาก วันนี้อาจอยู่ด้วยกันได้เพราะความรักบังตา แต่ลองนึกสภาพว่าคนพวกนี้เราปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวไม่ได้ต้องคอยดูแลเขาอยู่แล้วจะทิ้งเขาให้อยู่บ้านคนเดียวได้หรือเปล่า งานการไม่ช่วยกันทำแถมเป็นคนป่วยที่ต้องดูแล หนักเข้าก็ต้องพาไปที่ทำงานด้วยคราวนี้ก็ทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ แล้วนึกสภาพว่าแฟนเราไปแพนิกหรือไปกรี๊ดในที่ทำงานเราคนจะมองเรายังไง เขาก็คงมองว่าเรามีแฟนเป็นคนบ้า สุดท้ายก็ต้องลาออก ตกงาน หมดอนาคต
ชีวิตส่วนตัวจะพาออกงานสังคมก็เป็นห่วงว่าจะแพนิก จะกรี๊ดตอนไหน ไม่ต้องอื่นไกลแค่ญาติๆ เราเองเขารับแฟนเราได้ไหม สุดท้ายแม้แต่ญาติๆ ก็ไม่เอาเรานะครับ

สงสารได้แต่อย่าเอาเป็นแฟนถ้าไม่อยากตกนรกทั้งเป็น

ท่านรักมากขนาดไหนครับ

ขอแนะนำด้วยความเป็นห่วง คนที่รู้จัก ร้อยทั้งร้อย คบกับคนเป็นแพนิก/ซึมเศร้า ปวดประสาททุกคน เลิกบ้างไม่เลิกบ้าง แต่เสียสุขภาพจิตพอสมควร

เข้าใจว่าตัวผู้ป่วยไม่ผิด แต่เราก็มีสิทธิ์เลือก

อนึง ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ถ้านั่นเป็นแค่ข้อเสียเดียวของเขา จะลองลุยดูซักตั้งก็ไม่เสียหายครับ

ทั่นต้องเสียสละเยอะๆ ถ้าอยากไปต่อตลอดรอดฝั่ง

Update เลิกกันจริงๆแล้วครับ เค้าบอกอยากได้เวลาส่วนตัวคืนมา และผมเป็นคนที่ไม่ใช่

ขอบคุณทุกท่านมากครับ ที่ให้คำปรึกษา

อ่าว ผมกำลังจะมาตอบเลย งั้นเอาเป็นว่าสู้ๆ นะครับท่าน

จากประสบการณ์มีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้า
ดูแลยากมาก เพราะอารมณ์ไม่แน่นอน