ผมให้รูปนี้อันดับ1 เรื่องการสอนคนครับ https://youtu.be/4UC8DZoajac

เพิ่มเติมถึงคนที่ไม่ฟังบ้าง

ไม่ฟัง ว. เพราะคำคมเยอะไป เทศน์แต่เรื่องดาดๆ ทางโลก หาอะไรที่เป็นธรรมะไม่ค่อยเจอ ผมให้อยู่เกรดเดียวกับสมปองตอนยังเป็นพระคือหาสาระธรรมไม่ค่อยเจอเหมือนกัน แต่ถูกจริตคนฟังเลยมีคนชอบเยอะแล้วไปเข้าใจว่าศาสนาพุทธสอนแค่นี้ จริงๆ ท่านพูดแต่เรื่องใบไม้นอกกำมือทั้งนั้น

ไม่ฟัง คึกฤทธิ์ เพราะตีครูบาอาจารย์ทุกรูป ยกตนข่มท่านว่าตัวเองเชี่ยวชาญพุทธวัจนะ เวลาพูดถึงพระอรหันต์ในครั้งพุทธกาลก็เรียกแบบขาดความเคารพ อย่างเช่นพูดถึงพระสารีบุตรก็จะเรียกว่าสารีบุตรเฉยๆ ทำเหมือนเป็นคนระดับเดียวกัน หรือทำเหมือนตัวเองเป็นพระพุทธเจ้าเรียกชื่อพระสาวกแบบนั้น ตอนไปโปรดปัญจวัคคีย์ ปัญวัคคีย์เรียกพระพุทธเจ้าว่าสมณโคดม คือ สมณะจากตระกูลโคตมะ มีคำว่าสมณะนำหน้า เทียบกับสมัยนี้คือใช้คำว่าพระต่อด้วยชื่อ พระพุทธเจ้ายังตรัสเลยว่าอย่าเรียกเราด้วยชื่ออย่างนั้น เราเป็นผู้ตรัสรู้โดยชอบแล้ว เป็นการเรียกชื่อที่ขาดความเคารพ

ไม่ฟัง สุจินต์ สมัยก่อนตอนศึกษาธรรมะใหม่ๆ เคยคิดว่าคนนี้รู้ธรรมะลึกซึ้ง แต่พอฟังมากๆ ก็ไม่ไหว เหมือนฟังพวกเดียรถีย์ในครั้งพุทธกาล คือพวกนี้มีธรรมเนียมเรียนคัมภีร์จนท่องจำขึ้นไป แล้วก็ชอบไปรวมกลุ่มตามชุมนุมชนแล่วก็ท้าคนอื่นโต้วาทะกัน คือเถียงเอาชนะกันด้วยคารม คนนี้ก็มีอาดาริย่างนี้เลยคือกดข่มเอาชนะคนอื่นด้วยวาทะ เป็นพวกใบลานเปล่า ท่องคัมภีร์จนเต็มท้องแต่ไม่ได้ปฏิบัติ

ชอบมากครับ คำสอนฟังง่าย
เข้ากับทุกยุคสมัย

หลวงปู่ชา

ผมนี้โคตรปราบปลื้มเลย ที่มีคนหลุดออกมาจากมิจฉาทิฐิได้ มันยากนะ ยิ่งคนที่เขากำลังฟังการสอนแบบของคนเหล่านี้อยู่แล้วเราไปเตือนเขา เขาเถียงเราด่าเรายับเลยนะ
สาวกของพุทธวะ-จน นี้ก็ด่าหลวงปู่มั่นด่าสมเด็จโต ด่าพระอานนท์แต่งคำสอนใหม่ ด่าคนภาวนาพุทโธไปนรก ด่าคนไหว้พระพุทธรูปไม่ดี
ไม่มีแม้แต่ทิพยจักขุญานไปดูความจริงกันเลย ตัดสินกันไปแล้ว
ทำไมหนอคนพวกนี้ถึงชอบสร้างวจีกรรมให้แก่ตนเอง

สุจินต์นี้ ผมเห็นใจคนที่มีโอกาสได้ถามตอบกัน เขาต้องการหาคำตอบเพื่อคลายสงสัย ไปตอนให้เขาจนมุม กดดันให้เครียด ทั้งๆที่ธรรมะ ให้กันแล้ว ต้องมีความเบิกบานใจนะนั้น

แนะนำพระอาจารย์ภาสกร สอนตรงไปตรงมา
เข้าใจง่ายผมฟังรวดเดียว 6 ชั่วโมง
สอนธรรมะทุกระดับไล่ตั้งแต่ จิต 31ภพภูมิ สมดุลโลกสมดุลใจสมดุลธรรม
คนนี้สุดๆแล้วสำหรับผม

ท่านเป็นคนที่ฟังมาเยอะเลยนะนั่น

ส่วนตัวผมยังห่างไกลไม่กล้าไปวิจารณ์เท่าไหร่ แต่เดี๋ยวนี้คนเข้าหาศาสนาผีแต่เข้าใจผิดว่าพุทธกันเยอะ หรือเข้าหาพุทธแต่ไปเจอพระที่ยังยึดติดทางโลก ประกอบกับปัญญาของผู้ฟังก็ชอบที่จะรับแบบนั้น

ท่าน อ.ปราโมทย์และท่านพุทธทาส ส่วนตัวผมมีโอกาสได้ฟังแต่จริตผมอาจจะไม่ถึงขั้นนั้นจริงๆ ฟังได้แต่เหมือนจะฟังได้ไม่นาน ผมว่างๆฟังหลวงพ่อชา กับ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ฟังแล้วรู้สึกเข้าใจ ปฏิบัติตามได้จนปัจจุบัน

ปล. ข้อเสียของการฟังเสียงของครูอาจารย์ที่มรณะภาพไปแล้ว คือสงสัยแล้วไม่รู้จะถามใคร หนักๆคืนนั่งสมาธิที่เหมือนง่าย แต่นั่งผิดอาจจะบ้าได้ ส่วนตัวก็เจอมาบ้างระดับนั่งสมาธิได้ฌาณจนคิดว่าตัวเองเก่งกว่าพระ

ผมแนะนำรูปนี้ครับ เข้าใจง่าย
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต)

การฟังธรรมก็เป็นวาสนาอย่างหนึ่งครับ (วาสนาหมายถึงความเคยชิน ไม่ใช่วาสนาแบบที่เราๆ เข้าใจกัน) คนเราชอบอะไรชินอะไรก็เพราะเคยเจอกับเรื่องนั้นซ้ำๆ เป็นหมื่นเป็นแสนชาติ ถ้าท่านชอบหลวงพ่อฤาษีลิงดำก็เป็นไปได้ว่าท่านชอบอภิญญา ชอบฤทธิ์ และคงได้เกิดมาพบเจอคุ้นชินเป็นศิษย์ท่านมายาวนาน อยู่ๆ จะให้เปลี่ยนแนวคงยากอยู่ ผู้มาแนวนี้มีทางเลือก 3 ทาง คือ ทิ้งแล้วรีบไปนิพพานให้ได้เพราะหัวหน้าทีมท่านหนีไปนิพพานเสียแล้ว สองคือทำต่อไปเพื่อวันนึงข้างหน้าจะได้เป็นพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญานหรืออาจไปถึงขั้นอัครสาวก และสามคือโพธิญาน
หวังว่าชอบฟังหลวงพ่อฤาษีแล้วจะปฏิบัติตามที่ท่านสอนไปด้วย ผมเองก็ทำตามหลวงพ่อฤาษีเหมือนกันท่านสอนให้ภาวนาพุทโธไปจนหลับ ตื่นนอนมาก็พุทโธต่อ ผมก็ทำได้แบบนั้น

เลือกฟังที่ถูกจริตไปก่อน ฟังให้เข้าใจ แล้วทำตามที่ท่านสอนให้ได้ด้วย อาจจะยังไม่ได้พุ่งตรงเข้าถึงความรู้แจ้ง แต่อย่างน้อยก็เป็นวิธีสร้างวาสนาให้จิตมีที่เกาะ เกิดชาติไหนวาสนาก็จะพาเรากลับมาเข้าหาธรรมะได้เสมอ

เรื่องนั่งสมาธิแล้วบ้าสมัยก่อนผมก็กลัวนะ เป็นอาการกลัวที่ใช้เป็นข้ออ้างเพื่อจะได้ไม่ปฏิบัติ พออายุเยอะแล้วก็มาคิดเสียดายว่าตอนนี้ไม่กลัวแล้ว อยากบ้าก็ให้มันบ้าไปสิ แต่สังขารไม่อำนวยให้นั่งสมาธินานๆ ได้แล้ว

แอบประหลาดใจครับ
เว็บโป๊ คุยกันเรื่อง ธรรมะ


ปล.ผมฟัง อ.ปราโมทย์ เป็นหลัก ส่วนคนอื่นถ้าจั่วหัวด้วย เทวดา หรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ผมจะไม่ฟังเลย
แก่นธรรมะ สำหรับผมคือ การปล่อยวางกับการจัดการอารมณ์ ซึ่งจะทำได้ก็ต้องวิปัสสนาเยอะๆ ทำไปๆจะเข้าใจได้เองว่าทุกอย่างมันว่างเปล่าไม่จำเป็นต้องไปยึดติดกับอะไรเลย ซึ่งถ้าสังเกตกันดีๆขั้นตอนที่จะไปถึงจุดนั้นได้ก็คือ ศีล สมาธิ และตามมาด้วยปัญญา นั่นแหละ

ขอบคุณครับ ละเอียดมากๆเลย

ปกติผมฟังธรรมะนี่จะหลับก่อนซะส่วนใหญ่เพราะเบื่อไม่ก็เนื้อหามันเข้าใจยาก. . .ที่ฟังบ่อยๆแล้วคิดว่าเข้าใจง่าย
- พระชยสาโร
- หลวงพ่อฤษีลิงดำ
- หลวงพ่อชา

อีกคนที่คิดว่าเล่าธรรมมะให้เข้าใจง่ายแบบชิลๆ แล้วฟังเพลินๆ เป็นฆราวาส
- หมอบี

ผมว่าแล้วแต่จริตของคนนะ
ถ้าพูดในเชิงศาสนา ก็อาจจะต้องบอกว่า แล้วแต่บุญกรรมวาสนาติดตัวมาด้วย
ที่จะทำให้ได้เจอแนวทางท่ีใช่ จากผู้รู้ที่ใช่
เพราะบางคนทั้งชีวิตก็ไม่เจอเลย หรือเจอก็เจอแบบผิดๆ ปฎิบัติผิดๆ เข้าใจผิดๆ

บอกก่อนว่าผมก็ไม่ชำนาญพอจะตัดสินนะ ว่าแนวไหน อาจารย์ไหน ถูกผิดอย่างไร
จนทุกวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าแบบไหนจริง ได้แต่พยายามศึกษาไปเรื่อยๆ
แต่เท่าที่เคยศึกษามา แต่ละอาจารย์ ไม่ว่าที่เสียชีวิตไปแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่
ก็มีแนวทางที่ไม่ได้เหมือนกันซะทีเดียว

อย่างที่เม้นต์บนๆบอกไว้ เช่น สายของอ.สุจินต์ ก็จะเป็นแนวๆอภิธรรม
ซึ่งถ้าท่านเชื่อศรัทธาในสายนี้ ท่านคงจะไม่ค่อยโอเคกับสายหลวงปู่มั่น/สายพระป่า
หรือถ้าท่านเชื่อในสายพุทธวจะของพระคึกฤทธิ์ ท่านก็จะคงจะไม่เชื่อในสายอื่นๆอีกหลายสาย
หรือสมมติท่านเชื่อในสายหลวงพ่อปราโมทย์ ก็ไม่ใช่ว่าสายอื่นๆเขาจะเห็นด้วยกับท่านหมด
หรือสมมติท่านเชื่อในสายท่านพุทธทาส ท่านคงจะไม่ค่อยสนใจสายหลวงพ่อฤาษีลิงดำ
หรือสมมติท่านเชื่อสายหลวงตาบัว สายหลวงปู่มั่น ท่านก็คงไม่ได้อินกับสายท่านพุทธทาส

ย้ำอีกที ผมก็ไม่สามารถตัดสินได้ว่าท่านไหนสายไหนคือถูกผิดอย่างไร
แต่แนะนำเพิ่ม เผื่อสนใจไปฟัง (ถูกหรือผิด ผมไม่ทราบนะครับ)

- ประเสริฐ อุทัยเฉลิม
- พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์
- พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทธิ)
- หลวงปู่จันทา ถาวโร
- หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
- หลวงปู่วิริยังค์ สิรินฺธโร
(4 ท่านด้านล่าง มรณภาพหมดแล้ว)

ส่วนของท่าน ว. ผมไม่ทราบครับ ไม่ได้สนใจ

ถูกผิดอย่างไรผมขออภัยล่วงหน้าครับ ไม่ชำนาญ
แต่พยายามให้ความเห็นอย่างระมัดระวัง

คิดไม่อยากหรอกครับสายไหนเป็นสายไหน
ถ้าเราเข้าใจแนวทางบรรลุธรรม
ปัญญาวิมุตติ เจโตวิมุตติ ทั้ง2อย่างต้องพึ่งพาอาศัยกัน
จึงแตกแขนงเป็น
-สุขวิปัจสโก มีแค่ปฐมณาน แล้วเจริญวิปัสสนาเป็นหลัก
-เตวิชโช ได้ฌาน4 ได้วิชา 3
-ฉฬภิญโญ ได้สมาบัติ8 ได้อภิญญา6
-ปฏิสัมภิทัปปัตโต เทศให้สั้นก็ได้ ยาวก็ได้ เช่นเดียวกับสมเด็จพระพุทธเจ้า
นี่นะถ้าเราเข้าใจแนวทางการเข้าถึงธรรมนะ เราจะไม่เถียงกันเลยใครดีกว่าใคร
เพราะคนทุกคนไม่สามารถบรรลุธรรมได้เหมือนกันทุกคน
ทุกวันนี้ คนเจริญสุขวิปัสสโก ยังไม่ถึงขั้นบรรลุอะไรเลย แล้วยกตนเองว่าถูกต้องที่สุด
ไปว่าพวกวิชา3มันบ้า เห็นผีเห็นเทวดามันสอนผิด
พวกอภิญญา มันไม่ดี มันเทวทัต มันลงนรก มันเพ้อเจ้อมันจะเหาะเหินได้ยังไง

คนไม่เข้าใจกันตรงนี้ มันจริงมีการเอาธรรมะของแต่ละสายมาตีกัน ไม่จบไม่สิ้น
ถ้าคนที่เข้าใจ เขาจะไม่ตีกันละหว่างสาย เขาได้อภิญญา เขาก็ไม่ดูถูกปัญญาวิมุตติ
คนที่ได้สุขวิปัสโก ก็จะไม่ดูถูกท่านที่ได้วิชา3 อภิญญา6
ผมถึงกล้าพูดว่า ทำไมพวกนั้นถึงเป็นมิจฉาทิฐิ เพราะไปปรามาสกับพระที่ทรงอภิญญา แค่นั้นแหละ

อย่างท่านว่าเลยครับ พระอรหันต์แยกได้หลายประเภท
- สุขวิปัสสโก สำเร็จเป็นพระอรหันต์ตัดกิเลสได้ แต่ไม่มีฤทธิ์หรืออภิญญาใดๆ เลย
- เตวิโช พระอรหันต์ผู้มีวิชชา 3
- ฉฬภิญโญ พระอรหันต์ผู้ได้อภิญญา 6
- ปฏิสัมภิทัปปัตโต พระอรหันต์ผู้ยิ่งด้วยปัญญาและฤทธิ์เหนือพระอรหันต์ทั้งหลาย

แต่เลยกึ่งพุทธกาลมาแล้วพระอรหันต์ประเภทปฏิสัมภิทัปปัตโตกับฉฬภิญโญจะไม่มีอีกแล้ว พระอรหันต์เตวิโชมีน้อยมากจนคิดว่าไม่มีแล้วก็ได้ ที่เหลือที่เราพอจะพบเห็นได้ก็จะเป็นอรหันต์ประเภทสุขวิปัสสโก พระอรหันต์พวกนี้ (หรือพระที่ปฏิบัติมาแนวทางนี้) ท่านจะปฏฺิบัติและสอนในแนวทางตรงสู่ความหลุดพ้น อย่างอื่นท่านไม่รู้ไม่เห็นและทำไม่ได้ด้วย เวลาสอนท่านก็สอนไปตามเท่าที่ท่านรู้เห็นเท่านั้น ก็เลยตัดเรื่องฤทธิ์ปาฏิหาริย์ออกไปจนหมด และอย่างที่บอกว่าเรื่องพวกนี้เป็นวาสนา เป็นความเคยชิน พวกที่ชินกับแนวทางนี้ก็ชอบเพราะถูกจริต แล้วก็ไปตำหนิสายอภิญญาว่าเพ้อเจ้อเข้าไปอีก เรื่องพวกนี้จึงต้องระวังเพราะไม่รู้ว่าเราจะเผลอปรามาสผู้ทรงอภิญญาโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า
ชอบทางไหนก็ไปทางนั้น แต่พยายามสำรวมระวังอย่าไปตำหนิใคร ไม่ถูกใจก็ไม่อ่านไม่ฟังเท่านั้น เว้นแต่รู้สึกว่านอกลู่นอกรอยมากเกินไปหน่อยจึงไปทักไปแตะบ้าง