จากคนวัย40+ ผมว่าคุณไม่ได้ติดตรงที่เค้ามีลูกหรอกครับ ในใจคุณติดตรงจะเลี้ยงเค้าไหวไหมมากกว่าครับ
ถ้าคิดว่าคุณเลี้ยงเค้าไม่ได้ ก็อย่าสร้างภาระให้กับตัวเองครับ

เลี้ยงตัวเองยังไม่ค่อยรอด จะให้เลี้ยงลูกเค้าอีก ไม่น่าไหวนะ

อย่าเพิ่งมองว่าถ้าต้องเลือกระหว่างลูกติดกับไม่มีลูกครับ โฟกัสแค่คนที่อยู่ตรงหน้าก่อน
ซึ่งผมมองว่าถ้าคุณตั้งกระทู้ถามแปลว่าคุณเลือกเดินหน้าต่อไปละประมาณนึงแต่ยังมีความลังเลอยู่
ในช่วงวัยขนาดนี้ถ้าไม่ได้มีปัญหาเรื่องการเงิน ผมว่าเราซื้อความสบายใจกันทั้งนั้น ถ้าคุณรู้สึกสบายใจในแบบนี้ ไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่ว่าเหตุการณ์ใดๆก็ตามผมว่านั่นก็สอบผ่านแล้วครับ ยิ่งถ้าเด็กคนที่ไม่ใช่สายเลือดคุณเค้ายอมรับในตัวคุณได้มากกว่าพ่อแท้ๆ ผมว่านั่นโคตรจะ success เลยนะครับ

ส่วนตัวรับได้ครับ แต่ต้องเคลียคุยเรื่องค่าใช้จ่ายของลูกให้ชัดเจนหน่อย

ผมเคยมีแฟนที่มีลูกติดผมดูแลลูกเขาจนคนรอบข้างและครูที่โรงเรียนเอ่ยปากชมกันเสมอ((ลูกเขาประมาน2-3ขวบตอนนั้น))

พ่อแม่ของผู้หญิงไม่ติดใจอะไรในตัวผมเลย จนวันนึงผมอยากมีลูกที่เป็นของตัวเองจริงๆ เขาก็ถามผมมนะว่าถ้ามีลูกแล้วผมจะรักลูกของเขาเหมือนเดิมไหม จะดูแลดีเหมือนเดิมไหม ด้วยความที่ผมมั่นใจตัวเองว่าก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปหรอกแค่มีลูกเพิ่มมาอีกคนนึงเอง แต่เขาไม่พร้อมที่จะมีอีกคนไม่รู้ว่าด้วยภาระหรือกังวลใจ จนผมตัดสินใจเดินออกมาเพื่อไปมีครอบครัวใหม่


จนมาเจอมู้นี้ทำให้ผมได้นึกย้อนกลับไปว่าถ้าตอนนั้นผมมีลูกอีกคนกับเขาผมจะรักลูกเลี้ยงได้จริงไหม จะไม่มีความลำเอียงจริงๆรึเปล่า

เราไหวไหม

ทั้งเงิน ทั้งความรู้สึก เรา ญาติ คนรอบข้าง ความรักมันหวานช่วงแรก ผ่านไป คิดว่าถ้าต้องอยู่ด้วยกัน จะแบกรับไหวไหม รับเด็กไหวไหม เด็กมันไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่ไหน ยังไงต้องรักเขาให้ได้ ฝ่ายสามีเก่ายังตามมาราวีไหม จบกันด้วยดี หรือยังมีคาราคาซังอยู่ คิดให้ดี ๆ

ถ้าเป็นเตี้ยอุ้มค่อม อย่าเลย

เป็นผมคงไม่เอาครับ ผู้หญิงเยอะแยะ หาคนที่ไม่มีภาระดีกว่า

ผมไม่ได้ติดอะไรฮะ ผมแค่อยากรู้ว่าถ้าเป็นคนทั่วๆไป ในวัยประมาณนี้ เค้าคิดเห็นกันยังไงเฉยๆฮะ
ส่วนเรื่องของอนาคต จะเป็นยังไงค่อยไปลุ้นกันอีกทีดีกว่า

ถ้าการเงินไม่มีปัญหาก็ยิ่งไม่เอาเลยครับ ผญ ไม่ได้มีแค่คนเดียว ขนาดผมตัดเรื่องที่ต้องเลี้ยงดูลูกที่ไม่ใช่ลูกของตัวเองออกไปก่อนเลยนะ ก็ยังมีเรื่องที่ผมคิดกับ ผญ คนนั้นเยอะอยู่ดี
การมีลูกถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ อย่างแรกคือตอนนี้ ผญ เลี้ยงดูลูกคนเดียวไหวมั้ย
ถ้าไม่ไหว ทำไมถึงเลิกกับ ผช คนก่อน ถ้าเลิกกันเพราะ ผช นอกใจก็ต้องย้อนกลับไปมองอีกว่าทำไมถึงเลือก ผช คนนั้น
แต่ถ้าไหว ก็อาจจะพอโอเค ไม่เป็นภาระ แล้วก็น่าไม่ได้แค่เข้ามาเพื่อหาคนเลี้ยงลูก แต่ถ้าผมไม่มีปัญหาเรื่องการเงินอยู่แล้ว ก็สงสัยว่าทำไมต้องเลือก ผญ ที่มีลูกติดด้วย

อย่างที่สอง ตอนนี้พ่อจริงๆอยู่ไหน ยังติดต่อกันหรือเปล่า
ถ้ายังติดต่อ อันนั้นอาจจะมีปัญหาตามในระยะยาว พอผ่านไปสักพัก ผญ ก็อาจจะไม่มีเวลา ไม่สนใจ แล้วถ้าจะมีลูกด้วกันเพิ่มก็อาจจะมีเรื่องตามมาอีก

อย่างที่สาม ผมอาจจะไม่ได้มีสร้างความสัมพันธ์กับ ผญ มากขนาดนั้น เพราะจะถูก ผญ เร่งด้วยเรื่องลูก และไม่มีเวลา
ถ้าไม่สร้างความทรงจำที่ดีไว้เยอะๆ รู้สึกเขาให้มากพอ พอถึงเวลาช่วงหวานหมดลง ก็อาจจะอยากเลิกกันง่ายๆ

อืมจากประสบการณ์รอบตัวผมมีอยู่หลายคนนะที่มีผู้หญิงลูกติด ซึ่งส่วนมากจะเป็นเพื่อนๆกันนีั่แหละ

อายุ 30+ เลิกกับสามีเก่าไป เขาก็เลี้ยงลูกเอง โฟกัสที่ลูกกัน พูดง่ายๆคือมีปัญญาส่งเสียลูกเอง

แบบนี้ถ้าไปคบจะปัญหาน้อยครับ ส่วนของจขม.ผมไม่ทราบว่าทางฝ่ายหญิงเป็นแบบไหน ก็ลองสังเกต

ดูก่อนครับ ผู้หญิงถ้ามีลูกติดถ้าจะคบผมก็คงเลือกแบบที่ผมกล่าวไปครับ

ถ้าไม่ติดอะไร แล้วเราก็รักเค้า ก็ไปต่อครับ เรื่องของคนสองคน อย่าให้ความคิดเห็นคนอื่นเป็นอุปสรรคครับ

ยกตัวอย่างตัวผมเอง เป็นม้ายเคยแต่งงานแล้วหย่ามาแล้วแต่ไม่มีลูกนะครับ หากจะมองหาคู่ชีวิตคนต่อไปแว้บแรกเลยคือแม่ม้ายลูกติดครับ เพราะต่างคนต่างเคยมีบาดแผล จะเข้าใจกันได้ง่าย อายุจะมากกว่าหรือน้อยกว่าเรา ถ้าเข้าใจกัน อายุก็ไม่ใช่ปัญหาครับ เชียร์ครับ

ผ่านได้ผ่านครับ ปัญหามันตามมาอีกเยอะ ถ้าไม่มั่นใจว่าจะCoverได้ ก็หาคนที่ไม่มีเรือพ่วงมาด้วยจะดีกว่า

แต่ถ้า กายพร้อม ใจพร้อม เงินพร้อม ท่านจะลองก็ไม่ว่ากัน

love me love my dog ครับ ต้องรักลูกฝ่ายหญิงด้วย ถ้าไม่ โอกาสเลิกเยอะะมากครับ
ต้องมองระยะยาวด้วยครับทั้งการเงินและเวลา

ถ้าคุณจะลุยคุณต้องยอมรับปัญหาที่จะตามมาอีกมากมายก่ายกอง ถ้าคุณชัวร์คุณมั่นใจก็ลุยครับ แต่ถ้ามีลังเลใจก็ถอยดีกว่า

จะบอกว่าตอนคุยตอนจีบกับตอนเป็นผัวเมียกันมันต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยนะครับ ตอนคุยตอนจีบเราก็ว่าเรารับได้ เพราะเรายังไม่ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเขาจริง ๆ พอแต่งงานนั่นแหละเรื่องของเขาทุกอย่างก็คือเรื่องของท่านด้วย

ผมไม่ใส่ใจเลยว่าเขามีอดีตยังไง แต่ปัญหาคือตัวเด็กนี่ล่ะ ไม่ได้หมายความว่าผมไม่รักนะ
แต่ผมคงตะขิดตะขวงใจอยู่ดีว่าเขาไม่ใช่ลูกผม

กลับกัน สมมติพ่อเด็กได้สิทธิ์เลี้ยงดูไป แบบนี้ผมโอเคเลย ไม่มีปัญหาใดๆทั้งสิ้น