คำพูดเนื้อหาส่วนหนึ่งที่ด่าผู้ว่าบนเวที กูเป็นแค่แอ๊ด คาราบาว กูไม่มีอำนาจใดๆ ทั้งสิ้น แต่กูพูดความจริงแล้วกูนำเสนอความจริง” >> เหมือนจะดี พูดว่าเป็นแค่ เหมือนประมาณอ่อนน้อมถ่อมตน อืมไปดูกันต่อ “มึงรู้ไหมกูเป็นใคร กูเกิดที่นี่ กูตายที่นี่แล้วมึงเป็นใคร” >> เหมือนจะย้อนแย้งกับข้อความข้างต้น จู่ๆดันเบ่ง ดันกร่างขึ้นมาเฉย ประกาศศักดิ์ดา

“กูทำเพื่อชาติบ้านเมืองแบบจริงๆ กูไม่ได้เป็นข้าราชการแบบพวกมึง” >> ออกแนวอวยตัวเองว่าเป็นคนดี ยกตัวเองว่าทำคุณงามความดีมากกว่าคนอื่นๆที่ยกมา แล้วกดคนอื่นทั้งๆที่ตัวเองเป็นแค่นักดนตรี คนอื่นๆก็มีอาชีพเป็นของตัวเองไม่มีใครทำมากกว่าน้อยกว่าหรอก (“ที่คอยเลีย…เพื่อให้ได้ตำแหน่งและก็รักษาตำแหน่ง เลีย…ไปเรื่อยรักษาตำแหน่ง”) “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน เล่นไม่ได้แล้วกูโมโห” ออกแนวด่าแบบกดว่าตัวเอง อายุมาก มีประการณ์กว่าพวกท่านนา

“แค่สอนน้อง ว่าอย่าลุแก่อำนาจ บ้านเมืองมีขื่อมีแป เข้ามาบริหารบ้านเมืองอย่าใช้แต่อำนาจ อย่าลุแก่อำนาจ เกรงใจชาวบ้านบ้าง” >> ก็ผู้ว่าทำตามกฎ มันก็มีขื่อมีแปแล้ว แต่ตัวแอ๊ดเองต่างหาก เป็นแค่คนธรรมดา เป็นแค่นักดนตรีถูกจ้างมาเล่น วิเศษวิโสกว่าคนอื่นๆ ว่างั้น (ไม่นับคดีลูกชายก็เล่นตุกติก ทำตามเขื่อนตามแปซะทีไหน)

”…(ข้า)เกิดมาก่อนเอ็ง ไม่ใช่เอ็งเป็นผู้ว่าฯแล้วใหญ่ ข้าเกิดมาก่อน อาบน้ำร้อนเมืองสุพรรณมาก่อน” >> ออกแนวอวดว่าตนเองอายุมากกว่า แก่กว่าอีกเช่นเคย

”…ส่งปิ่นโตให้ผู้ว่าฯสมัยก่อน จนพี่ชายไปเป็นผู้ว่าฯ น้องชายไปเป็นผู้ว่าฯ “ ส่งปิ่นโตจนพี่ชาย น้องชายได้ไปเป็นผู้ว่า คือให้ผลประโยชน์สินบนว่างั้น หรืออีกนัยว่า อวดว่าตนเองมีอำนาจบาตรใหญ่ ถึงขั้นมีอำนาจถึงสนับสนุนทำให้คนได้เป็นถึงผู้ว่ามาแล้ว ไปย้อนแน้งกับข้างบนที่บอกว่า กูเป็นแค่แอ๊ดคาราบาว กูไม่มีอำนาจใดๆ ทั้งสิ้น

”…แล้วเด็กเมื่อวานซืนมาเป็นผู้ว่าฯ …. จะไม่ยึดติดกับเอ็งอีกต่อไปแล้ว จะสละปล่อยมันไปแล้ว ปลดปล่อยแล้วมีความสุขแล้ว นิพพานแล้ว” งง ในงง มันเกี่ยวอะไรกับนิพพานหว้า ตัวเองไม่ได้ไปบวช ไม่ได้ไปศึกษาธรรมะ เอามาด่ากราดคนอื่นๆ แล้วอวดอุตริว่าตนเองมีคุณธรรมไปถึงขั้นนิพพาน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนิพพาน