ของผมนี่จังๆ ประมาณ 3 เหตุการณ์
ตอนนั้นผมเป็นพนักงานกะดึก ของโรงแรมแห่งหนึ่ง ตอนนี้โรงแรมปิดไปละ
ต้องบอกก่อนว่า โรงแรมที่ผมทำงานเนี่ย ไม่มีศาลพระภูมิ เจ้าที่ หรือ เทพอะไรเลยนะ
--- เหตุการณ์แรก ต้อนนั้นตี 2 กว่าๆ ผมก็แอบไปหลับตรงที่โซฟาด้วยความกึ่งหลับกึ่งตืน ก็เห็น นักเรียนผู้ชาย ใส่ชุดลูกเสือสำรอง ยืนจ้อง เขาก็ยืนจ้องผมสักพัก เเล้วเดินขึ้นบรรไดไป แล้วที่พีค คือ คืนนั้นไม่มีลูกค้าสักห้อง ทั้งโรงแรม มีผมคนเดียว อันนี้ผมให้หลอน 2/5

--- เหตุการณ์ที่ 2 วันนั้นผมจำได้ดีเวลาประมาณ ตี 3 นี่แหละ ผมก็ฟุบหน้านอนที่เค้าท์เตอร์ ผมยังไม่หลับนะครับตอนนั้น จู่ๆก็มีเสียงคนกระทืบเท้าตรงหน้าเค้าท์เตอร์ที่ผมฟุบนอนอยู่ดังแบบคนใส่รองเท้าแตะแล้วกระทืบรัวๆ ลั่นโถงตรงเค้าท์เตอร์เลย เชื่อไหม วันนั้นไม่มีแขกสักห้องเหมือนเดิม
จากที่ง่วงๆ ผมนั่งตาแข็งทั้งคืน อันนี้ ผมให้ความหลอน 4/5

---เหตุการณ์สุดท้ายก่อนที่ผมจะลาออก วันนั้นผมก็เข้ากะดึกเหมือนเดิม แต่วันนั้นมีลูกค้าที่ยังไม่เช็คอินอยู่ 1 ห้องก็ปาไปเกือบๆเที่ยงคืน ลูกค้าถึงมาเช็คอิน แล้วมันมีประโยคหนึ่งที่ผมถึงกับสดุ้ง ลูกค้าถามผมว่า วันนี้แขกโรงแรมเยอะเนาะ เมื่อตอนเย็นผมขับรถผ่านเห็นคนใส่ชุดไทยยืนเต็มล๊อบบี้เลย ผมเห็นคนเยอะเลยไปหาอะไรกินก่อน สงสัยเขาคงมางานเเต่งกัน ใจผมอยากจะบอกลูกค้าคนนั้นเหลือเกิน ว่าวันนี้มีห้องมึงห้องเดียวครับคุณพี่
เรื่องนี้ผมให้ 5/5 เลย
---หลังจากวันนั้น ผมก็ลาออก บอกเลย อยู่ไม่ไหว วันดีคืนดี ก้มีเสียงคนวิ่งชั้นบนทั้งๆที่ไม่มีแขกเข้าพัก บางวันสักเที่ยงคืนตีหนึ่ง แขกก็โทรลงมาบ่น ว่า น้องง ลูกของห้องไหนเนี่ยมาวิ่งเล่นหน้าห้องพี่ 2-3 รอบละนะ ผมได้แต่บอกว่าครับๆเดียวผมจัดการให้ ทั้งที่ทั้งชั้นมีห้องเขาเพียงห้องเดียว

ใครเจอประสบการณ์แบบนี้มาเล่าสู่กันฟังครับ

ควรลาออกแหละครับ เพราะไม่ออกตอนนี้ เดี๋ยวก็ได้ออกเพราะโรงแรมเจ๊ง เพราะที่เล่ามาไม่เห็นจะมีลูกค้ามาพักเลยย

ผมเคยเจอทีนึงตอนไปเชียงใหม่ รร ไรไม่รู้จำชื่อไม่ได้ เก่าๆโทรมๆ ตอนไปไม่คิดไรหรอก เพราะไม่เคยเจอ อาศัยว่ากะเอาราคาถูกไว้ก่อน

ถึงเวลาจริงตกใจมากครับ เจอทั้งน้ำไหล ทั้งทีวีเสียงปรับเอง ตกใจจนไม่กล้าอยู่ต่ออะ ตอนกลับก็ไม่ลงลิฟต์นะ เดินลงบันไดเอา โคตรล่กตอนนั้น ตอนนั้นผมมีสติสมบูรณ์นะ รับประกัน เพราะแค่ประมาณ 6 โมงเย็นเอง แถมไม่ได้มีแค่ผม ตอนนั้นมีแฟนเก่าด้วย เจอพร้อมกันหมดอะ

สรุปตอนนั้นเช็คอินจ่ายตังค์ไป อยู่ได้แค่ครึ่ง ชม แล้วเช็คเอาท์อะ พนักงานไม่ถงไม่ถามสักคำ ไม่คืนเงินไรด้วย 5555


เจอครั้งเดียวจริงๆในชีวิต อยากเล่าละเอียดๆนะ แต่ติดต้องทำงาน




ปล.ของ จขม ที่ว่าใส่ชุดไทยเนี่ย บอกผมทีว่าไม่ใช่ รร ใน ชม เพราะตอนนั้นก็เจอแบบซ้อนมอไซผ่านตอนผมกับแฟนเก่ากำลังจะขับรถออกเหมือนกัน

แฟนท่านอาจบอกว่าโรงแรมนั้นไม่มีพนักงาน

มีนะ แต่มันคงชินกับการที่แขกตกใจตาแตกเช็คเอาท์ไวๆงี้บ่อย เลยไม่ถงไม่ถามสุขภาพสักคำ

ส่วนตัวไม่เคยเจอจริงๆจังๆและไม่เชื่อด้วย มีแต่แม่เล่าให้ฟังว่าผมเจอผีตอนเด็กๆ

สมัยผมยังเป็นเด็กน้อย 2-3ขวบมั้ง ที่บ้านจะเป็นศูนย์รวมพวกพ้อง มีรุ่นน้องแม่/ลุงมาสังสรรค์กันบ่อยๆ เป็นบ้านไม้ใต้ถุนสูง มีห้องใต้หลังคาเป็นห้องนอน หน้าบ้านเป็นร้านซ่อมรถยนต์

ก็จะมีเหมือนตั่งตัวใหญ่ๆไว้ ผมจะสนิทกับรุ่นน้องแม่คนนึง วันนั้นแกบอกผมว่าจะแวะเข้ามาหาผมแล้วก็ออกไปข้างนอก
ส่วนผมก็นั่งรออยู่หน้าบ้านจนหัวค่ำแกก็มาหาจริงๆ แต่ผมวิ่งหนีขึ้นไปนอนกับแม่ข้างบน (งงเหมือนกัน แม่ปล่อยให้นั่งคนเดียวหน้าบ้านงี้หรอ) นอนคลุมโปงตัวสั่นเลย แม่บอกว่าผมเล่าให้ฟังว่าน้าเค้ามาหาแล้วก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่

สรุปอีกวันมีข่าวมาว่าแกโดนรถชนตายโหงเลย

ผมไม่มีประวัติเรื่องหลอนกับโรงแรมที่พักเลย เต็มที่ก็โรงแรมแถวพิษโลก มีกระถางธูปวางอยู่ทุกชั้นตรงบันไดหนีไฟ ตอนแรกผมกดลิฟต์กับเพื่อน ลิฟต์เหมือนมันเก่าๆเลยตัดสินใจเดินขึ้นบันไดหนีไฟแทน มันเริ่มแปลกๆตรงเดินมา 3-4 ชั้นมีกระถางธูปปักอยู่ทุกชั้น มุมเดิมๆ ผมเองไม่สนใจ แต่บอกกับเพื่อนแม่งๆหลอนปะวะ พอคราวนี้เดินออกมาจะไปห้องมันต้องเดินผ่านลิฟต์ อยู่ๆลิฟต์มันก็เปิดตอนผมกับเพื่อนเดินผ่านพอดี

เอาจริงๆเพื่อนคนอื่นเจอกันหมด ถึงขั้นมานอนรวมกัน แต่ผมกับเพื่อนพื้นฐานเราไม่กลัวผี ไม่รู้จะหลอนอะไร แต่พอตอนเช้า ผมเปิดหน้าต่าง ได้คำตอบเลย ข้างๆเป็นตึกร้างสูงหลายชั้น ผมไม่เชื่อก็จริงแต่ไม่ลบหลู่ ที่ไหนมีสถานที่ถ้าคนไม่อยู่จะมีอย่างอื่นมาอยู่แทน

ควรลาออกแหละครับ เพราะไม่ออกตอนนี้ เดี๋ยวก็ได้ออกเพราะโรงแรมเจ๊ง เพราะที่เล่ามาไม่เห็นจะมีลูกค้ามาพักเลยย

ผมอยากจะบอกว่าผมก็ไม่เชื่อ ขนาดเจอมาแล้วยังไม่เชื่ออะไรอะ แต่จังหวะที่เจอจังๆมันก็ตกใจมากนะครับ ถึงจะไม่ยอมรับว่ามันใช่ก็เหอะ ทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ ไม่คิดว่าจะเจองี้

เจอลูกเสือสำรองเดินขึ้นบันไดเห็นจะจะขนาดนี่ไหงคะแนนหลอนได้แค่ 2/5 ล่ะครับ

แต่พอได้ยินเสียงกระทืบเท้า หลอน 4/5

คำบอกเล่าจากปากลค.เรื่องคนใส่ชุดไทยดันหลอน 5/5

ถ้าเป็นผมๆจะลำดับคะแนนหลอนใหม่นะ ผมให้ชอตที่เจอ

เด็กใส่ชุุดลูกเสือเป็น Chapter ที่หลอนที่สุดไปเลย

คิดว่ามีสักกี่คนในชีวิตที่เจอผีตัวเป็นๆขนาดนั้นครับ

เจอผีจังๆแบบโบ๊ะบ๊ะ หลอนซะน้อยเชียว ทีกับเรื่องเล่าหบอนซะเยอะ

นี่เป็นหลักฐานชั้นดีหรือว่าคนเรามักจะกลัวสิ่งจากจินตนาการมากกว่าสิ่งที่ตาเห็น

รร เทพนคร ปะครับ

ย้อนไปสมัยประถม ไปเที่ยวเมืองจีน จำชื่อเมืองไม่ได้ตอนนั้นจีนยังไม่เจริญเท่าไหร่ มองไปมีแต่ตึกที่กำลังสร้าง
มีเด็กนั่งขี้ข้างทาง ห้องน้ำผู้ชายนั่งขี้เปิดประตูเอาหนังสือพิมพ์ปิด

เข้าเรื่องพอถึงโรงแรม ช๊อคแรกคือตู้เสื้อผ้ามีตุ๊กตาจีนตัวนึงตั้งอยู่(จำหน้าตาไม่ได้) ก็งงว่ามันวางไว้ทำไมแต่ก็ช่างเหอะ

รูปประกอบใน google


พอถึงตอนเข้านอนสัก 5ทุ่ม++ ผมนอนกับพี่ชายเป็นเตียงแยกเดี่ยว นอนได้พักนึงยังไม่ทันหลับได้ยินเสียงห้องน้ำเหมือนเสียงกดส้วม ส้วมตันหรืออะไรไม่รู้ เหมือนมีเสียงน้ำหยดปนด้วย ผมก็เริ่มกลัวละแต่ยังคิดในแง่ดีว่าก็แค่ห้องน้ำคงไม่มีอะไร
สักพักต่อเนื่องเลยเริ่มขนลุกจั๊กจี้หูมีเสียงกระซิบข้างๆตอนนั้นผมเริ่มกลัวเข้าขั้นหนัก บอกตัวเองว่าแมร่งชัดละ แล้วก็มีเสียงเหมือนคนกรนและเสียงผู้ชายซุบซิบๆคุยกันใกล้หูมาหลอนในสมองแบบไม่หยุด ตาผมที่ปิดอยู่เหมือนมันพยายามจะเปิดให้ได้เลย ผมสวดมนต์นึกถึงหน้าพ่อแม่แล้วสะดุ้งเหรี้ยยย หันไปมองพี่ชายหลับอยู่แน่นิ่งไม่กรนไม่อะไรเลย
จากนั้นผมเดินออกไปเคาะห้องแม่ทันที พี่ชายก็ตื่นมาถามไปไหนวะ ผมก็บอกไปห้องแม่แค่นั้น

ตื่นเช้ามาก็ถามพี่ว่าเจออะไรไหม พี่ก็บอกไม่เห็นมีอะไรเลยเลอะเทอะ ผมก็จำได้แค่เรื่องนี้แหละที่คิดว่ามันน่าจะใช่ แต่ยังไม่เจอจังๆ

ที่ลูกเสือสำรองให้ 2/5 ตอนนั้นมันกึ่งหลับกึ่งตื่นครับ แต่อันอื่นผมมีสติครบถ้วนทุกอย่าง เลยให้หลอนกว่า

ของผมตอนบวช ผมบวชวัดป่าช้าที่บ้านเกิด
ด้วยความที่วัดเล็กมีกุฏิไม่กี่หลัง ช่วง 3 วันแรกที่ผมบวชผมเลยได้นอนหน้ากุฏิ
มีพระ 2 รูปนอนข้างใน คืนแรกไม่มีอะไรผ่านไปด้วยดี
แต่คืนที่ 2 นี้แหละที่วัดมีการเผาศพซึ่งเมรุเผาศพมันจะเลยกุฏิที่ผมนอนไปประมาณ 500 เมตร
ตอนกลางคืนประมาณตี 2 ผมรู้สึกว่ามีผู้หญิงมาค่อมตัวอยู่ผมหายใจไม่ออกดิ้นเท่าไรก็ไม่มีผล
ประมาณเกือบ 2 นาทีได้ จนสุดท้ายผมดิ้นหลุดแล้วก็ตะโกนออกมาอย่างดัง พระ 2 รูปในกุฏิรีบวิ่งออกมาดูอย่างไว
หลังจากนั้นไม่กล้านอนเลยข้างหน้ากุฏิอีกเลย ขอหลวงพ่อไปนอนศาลาหน้าพระประธานเอา

นอนอยู่ แล้วตื่นมาแบบ ตะแคงข้าง เห็นหน้าคน กำลังจ้องเรา เหมือน นั่งกับพื้น แล้วจ้องเราที่นอนอยู่
หน้าอยู่ระดับเดียวกัน มสะดุ้งดีดตัวจากเตียงไปยืน แบบ ปุ๊ปปั๊บ เลย ตอนนั้น เหมือน หัวแม่งมีไฟช็อต อ่ะ
แล้วใจสั่นแบบโคตรแรง แต่ตอนลุกมา ก็หายไปละนะ

ทั้งชีวิตเจอแปลกๆ 2 ครั้ง แถมเป็นเฉพาะตอนไปเที่ยวด้วย เรื่องแรกที่ภูดังทางภาคอีสาน
ปกติเค้าจะเดินกลางวันทางป่าแล้วกลับทางทุ่งหญ้า แต่เพื่อนผมที่เคยมาบอกอยากสลับบ้าง
แล้วขากลับมันก็เริ่มมืดน่าจะซัก 1-2 ชม ก่อนถึงแคมป์ ก็เจอคนนั่งอยู่ริมรำธารบ้าง แต่ด้วยความไปเยอะ 12 คน

ตอนนั้นไม่มีความกลัวอะไรกันเลย ระหว่างทางก็เจอเป็นเจดีย์หรือพระพุทธรูปซักอย่าง
ก็เจอแม่ชี 2-3 คน + คนนุ่งขาว 4-5 คน เดินเวียนเทียนอยู่ เพื่อน 3 คน ก็เข้าไปเดินด้วย
พวกผมก็ยืนรอกันข้างนอกยืนล้อมๆเจดีย์นั้น แล้วซักพักผมก็สังเกต อ้าวแม่ชีหายไปไหนวะเหลือแต่คนนุ่งขาว

ผมก็เลยเดินไปถามเพื่อนที่รออีกด้านมันก็บอกไม่เห็น ก็ยังเป็นเรื่องคาใจทุกวันนี้ แต่ 4-5 คนนั้นก็เดินไป
คนละทางกับผมนะแทนที่จะกลับแคมปก็ย้อนเข้าไปเส้นที่ผมเดินมา ก็ไม่รู้ภูนั้นมันมีวัดหรือสำนักปฏิบัติธรรมรึเปล่า