ฉากที่โบรากำลังขับรถไปเรียนกฏหมายต่อในเมือง แล้วพ่อแอบมาดักรอกลางทาง ซ์้อยากับม้วนเงินก้อนมาให้ บอกให้เอาไปซื้อข้าวซื้ออาหารดีๆกิน ผมนี่ร้องไห้จริงๆ เพราะตอนนั้นพ่อผมก็ทำ ตอนสอบติดมาเรียนหมอที่กทม. ก่อนขึ้นรถทัวร์ที่บขส. พ่อก็แบบแอบยัดเงินปึกนึงใส่มือให้ บอกว่า ตั้งใจเรียนแล้วกัน เก็บเอาไว้กินขนม ผมนี่นั่งน้ำตาไหลบนรถทัวร์เลย เป็นการจากบ้านมาเรียนที่ไกลที่สุดครั้งแรกแล้ว ทุกวันนี้ไปดูฉากนี้แล้วนึกถึงตัวเองทุกครั้งเลย อินมากกับฉากนี้