บอกได้แค่ว่าสู้ๆครับ ขอแค่เราไม่ยอมแพ้ไปก่อน ค่อยๆแก้ปัญหา เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น
2ปี ก่อนตอนโควิดแรงๆผมก็ล้มไปเรียบร้อย เงินไม่เหลือสักบาท แถมเป็นหนี้หลักล้าน
เครียดมาก นอนไม่หลับ กินไม่ได้ แต่ผมไม่ยอมแพ้ครับ คิดเสียว่าชีวิตมันอยากทดสอบเรา
ล้มเหลวไม่เป็นไร ผมคิดเสมอว่ามันจะยังต้องล้มเหลวอีกหลายครั้ง เราเพียงแค่ต้องพร้อมที่จะสู้ใหม่เสมอ

ผ่านมาตอนนี้ ดีขึ้น มีรายได้เข้ามา ทยอยใช้หนี้ ทยอยเก็บ มีกินมีเที่ยว ยังไม่รวย แต่ก็พ้นความลำบากมาระดับนึงแล้ว นึกย้อนกลับไปวันนั้น ก็กลายเป็นเรื่องคุยขำๆกับแฟนก็แค่นั้นเอง

เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ ขอแค่เราไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา สักวันต้องมีวันของเรา
ผมเชื่อแบบนั้นเสมอ...

ดีมากเลยครับที่รู้ตัวว่าปัญหามันไม่ได้หนักขนาดนั้น (เอาจริงๆก็ไม่เบานะตอนอ่าน)

เพราะสิ่งที่ทำให้เราหนักจริงๆคืออารมณ์จากปัญหาที่มันทับถมกันจนตั้งสติไม่ค่อยจะอยู่

ทางที่ดีก็คือแยกอารมณ์ปัญหาออกจากกันก่อนครับ ให้คิดอย่างที่มันควรจะเป็น ปัญหาหลายอย่าง พยายามแยกความคิดให้เป็นหลายก้อนให้ได้ อย่าปล่อยให้อารมณ์มันรวมเป็นก้อนใหญ่ๆปลอมๆอันนึง มันจะรู้สึกหมดหวัง

เรื่องหนี้ตอนนี้ อย่าเพิ่งคิดยาวไปถึงขั้นใช้หนี้เยอะๆนะครับ พยายามเจรจาหนี้ยังไงก็ได้ให้ cashflow มันไหลได้อย่างที่มันไม่กระทบคุณภาพชีวิตเรามาก พอเราได้เงินก้อนจากการว่าความแล้วค่อยมาจัดการอีกที

ต่อให้ยังมีหนี้ ถ้า Cashflow ยังไปได้ มันจะไม่กระทบสติความคิดเรามากครับ ทำให้เรายังใช้ชีวิตได้ปกติ

ปัญหาของท่านแก้ได้แน่นอน แค่มันต้องใช้เวลาสักระยะนึง

ส่วนเรื่องคนคิดว่าง่างงาน ท่านอาจจะต้องทำอะไรสักอย่าง ให้คนรู้ว่าเรามีงานจริงๆ บางทีที่คนคิดว่าเราว่างงานก็เพราะภาพลักษณ์ที่แสดงออกไปนี่แหละครับ อาจจะต้องจัดการส่วนนั้น

เมื่อ 5 ปีที่แล้วช่วงที่ผมยังทำที่ปรึกษาการเงินใหม่ๆ ยังไม่มี CFP งานยังไม่แน่น ไม่ได้โพสต์โซเชียลบ่อยๆ คนก็คิดว่าว่างงานเหมือนกัน แต่ทุกวันนี้คนก็ไม่ได้คิดแบบนั้นแล้วแหละครับ คนรู้ว่าทำงาน คนรู้ว่ามียศการเงิน ทั้งๆที่ทุกวันนี้ทำงานน้อยกว่าเมื่อก่อนอีก

ภาพลักษณ์ที่สร้างให้คนอื่นมันสำคัญกับชีวิตนะ แนะนำอย่างยิ่งเลยว่าให้สร้างถี่ๆ ละเดี๋ยวคนรอบข้างจะเก็ทท่านเอง

อย่ายอมแพ้

ชีวิตผมเคยแย่สุดตอน13-14 กินมาม่า1ห่อใส่ข้าวแบ่งกัน 3 คน แม่ ผม น้อง(ตอนนั้นแม่ทำกิจการเจ๊ง) หลังจากนั้นอะไรก็ไม่น่าจะเเย่เท่านั้นละครับ แต่มันทำให้ผมขี้กลัวไม่กล้าสร้างภาระหนี้สินผูกพันยาวๆด้วย

เรื่องความรักถ้ามีปัญหามันก็พาอย่างอื่นล่มไปด้วยได้ครับ อยากให้แยกออกทีละอย่าง แก้ทีละปมไปก่อน เรื่องแฟนถ้ายังคุยยังปรับกันได้ก็ลองดู แต่ถ้าไม่ได้จริง ๆ มันก็คงต้องตามนั้น ความรักที่ท่านมีให้เขา เขาตอบแทนมาอย่างไรในวันที่ท่านรู้สึกลำบาก เขาปล่อยให้โดดเดี่ยวเด็ดขาดขนาดนั้นไหมลองไตร่ตรองดูครับ

การตัดสินใจคนเรามันแย่ลงได้ถ้าอยู่ในห้วงอารมณ์ที่เป็นไปตามปรกติ ถ้าวันไหนเราสภาพจิตใจกลับมาดีเหมือนเดิม ไม่คิดมากในทุก ๆ เรื่องก็อาจจะดีขึ้นได้ครับ ยังไงก็สู้ๆนะครับ

สรุปเสียตังกับสาวนี่ปัญหาใหญ่สุดแล้ว

ชีวิตคือบททดสอบ

ยามมีท่านมอบให้กับใคร

ยามไม่มีท่านคิดถึงผู้ใด

ตอนมีเงินไม่มีเวลา

ตอนมีเวลาไม่มีเงิน

เลือกงาน หรือเลือกสุขภาพ

เลือกสิ่งหนึ่ง ต้องแลกสิ่งหนึ่ง

จะมีสักกี่คนที่เลือกได้ทุกอย่าง

ก็คิดซะว่าตาบอด ขาขาด น่าจะเครียดกว่านี้

ใช้ชีวิตท่าน ได้ลองอยู่กับตัวเอง
แก้ปัญหาด้วยตัวเอง ก็เป็นโอกาสให้ตัวเองได้เรียนรู้ชีวิต
อาจมีมุมมองใหม่ ถือเป็นโอกาสเรียนรู้ตัวเองไปในตัวหลังจาก
เอาความสุขตัวเองไปอยู่กับคนอื่น

ไม่มีตัวถ่วงแล้ว ผมว่าอะไรๆก็น่าจะค่อยๆดีขึ้นนะ

ใช้ออนไลน์ให้เป็นประโยชน์ดูครับ เช่น การไปคอมเมนต์ให้ความรู้ด้านกฎหมายในเฟสบุ๊ค สร้างตัวตนให้คนรู้จักอาจจะมีเพจให้ความรู้ด้วยก็ได้ หรือจะติวน้องๆ ที่อยากเรียนนิติ เป็นกำลังใจให้ครับ

สำคัญคือตอนนี้ต้องจัดการเรื่องภาระหนี้สินก่อนครับ
พยายามอย่าสร้างเพิ่ม อดทนเคลียร์ให้เบาบางลงครับ
กระแสเงินสดสะดุด มันจะพาเครียด ไม่มีความสุขไปทุกเรื่องครับ

ตอนเลิกกับแฟน เคยหนักสุดคือแบบ อยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว ขับรถผ่านถนนทังี่ไปด้วยกันประจำไม่ได้ กินข้าวร้านเดิมไม่ได้ อยู่ในสถานที่ที่เคยไปด้วยกันไม่ได้ ลาออกจากงาน หมกตัวอยู่บ้านเกือบ 3 เดือน แทบจะไม่พบเจอใครเลย จนแบบน้ำหนักลงไปเกือบ 15 โล

สุดท้ายหนีครับ หนีไปเรียนต่อต่างประเทศ ไปอยู่ในที่ใหม่ๆ ที่เราไม่เคยมีความทรงจำเลย แต่กว่าจะผ่านได้ก็เกือบ 2 ปี ตอนนี้ 8 ปีแล้ว มันเลือนลางนะ แต่ก็ยังไม่หาย จี๊ดๆทุกครั้งที่นึกถึงแต่มันไม่หนักแล้ว

อดทน และตั้งสติให้มากๆครับ

ผมไม่ได้ log in เข้ามาตอบนานมาก แต่มู้อยากตอบจริงๆ ส่วนตัวแล้วกำลังใจสร้างด้วยตัวเองดีที่สุดครับ ลองกำหนดลมหายใจที่ปลายจมูก ตั้งสติกับแค่ลมหายใจเท่านั้น ทุกๆครั้งที่เราคิดวนเวียนในเรื่องทุกข์ใจต่างๆ ทำวนไปจนเราความคิดนั้นหายไป แล้วมันจะดีขึ้นครับ ดูเหมือนจะธรรมะน่าเบื่อ แต่ช่วยได้จริงๆนะครับ ผมผ่านมาได้คุณก็ผ่านไปได้แน่นอน