พยายามเข้า จปร.ให้ได้ เวลาเลือกเหล่า เลือก ทบ. !!

ตามนี้ทุกข้อ ผมขอเสริมว่า ควรหารายได้เสริม มองหาทางทำธุรกิจของตัวเองอยู่เสมอครับ
อนาคตงานประจำมันไม่รู้จะไปในทิศทางใด(ในบ้านเรานะ) การมีอาชีพหรือธุรกิจเป็นของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องมีขนาดร่ำรวย เอาแค่พอเลี้ยงดูเราและครอบครัวได้ก็สุดยอดแล้ว ไม่ว่าจะธุรกิจออนไลน์ออฟไลน์ศึกษาไว้เลย
อย่าเอะอะทำงานบริษัทๆเหมือนคนยุคก่อน ๆ

อย่าไปซื้อทาวน์เฮ้าส์ชานเมืองไว้แล้วปล่อยเช่า จากนั้นปีหลังๆต้องมาอยู่เองเพราะใกล้ที่ทำงานใหม่

ผมถามหน่อยครับบอร์ดใหม่แล้ว?ทำไมทุกอย่างเหมือนเดิมเลยสำหรับผม?

1.ไม่ต้องรีบ รวยเร็ว แถมไม่ต่างจากถูกหวย ความอดทน ความมุ่งมั่นเท่านั้นที่จะพาไปสู่ความสำเร็จ
2.เลือกคบคนให้ดี การมี้พื่อนน้อยไม่ได้แปลว่าคุณเป็นคนไม่ดี คนรวย คนเก่งเป็นส่วนน้อยของสังคม ถ้าคุณเลือกคบคนเพื่อนคุณก็จะน้อยไม่แปลกแต่คุณภาพจะดี
3.หาความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ ถ้าเสียเงินน้อยด้วยยิ่งดี

พยายามออกกำลังกายให้ต่อเนื่องมั้งครับ

พอเราหยุดเล่นกีฬาตอนมหาลัย

รู้เลยตอนกลับมาออกอีกทีตอนสามสิบ เหนื่อยมาก

วิ่งโลเดียวยังหอบ

ไม่มีใครที่ไว้ใจได้จริงๆ

Loser แบบนายไง ไม่กล้าเผยตัวเองว่าเป็นสลิ่ม

รักคนที่เขารักเราจริงๆ มีโอกาสได้เอาเอาเลยอย่าแอ็คอย่าติดพระเอก

กินแต่ของมีประโยชน์
เหล้าเบียร์บุหรี่เลิกได้ก็เลิก

อายุ 30 พอดี ไม่มีอะไรแนะนำมาก เอาที่ไม่เหมือนคนอื่นละกันครับ

- ทาครีมกันแดด ทุกวันได้ยิ่งดี ตอนปีแรกๆที่ผมทำงานไม่ได้ทาเลย หน้าไปไวมาก อายุ 25 หน้า 35

- อย่าเมาแล้วแอลกอฮอลลงไข่ ฝึกเอาไว้ ห้ามใจเอาไว้ โดยเฉพาะเที่ยวเล้า หรือนั่งดริ้ง เอาเงินไปทำอย่างอื่นได้อีกเยอะ

- ถ้ามีโอกาสเรียนต่อ ไม่ว่าจะเป็น ปวส ต่อ ปตรี หรือ ปตรี ต่อ ปโท ทำได้ทำเลย พออายุมากขึ้น
ความรับผิดชอบมากขึ้น จะเหนื่อยกว่าตอนวัยรุ่น ยิ่งถ้ามีครอบครัวมีลูก แทบจะปิดโอกาสเลย

28-29 ไปจนถึง 30 ต้นๆ ผมว่ายังไม่ค่อยเปลี่ยนความคิดมาก
โอเคแหละ เลข 3 มันมาถึงแล้ว แต่สำหรับผมมันไม่ได้เปลี่ยนมาก

จะเปลี่ยนจริงๆผมว่า 35+ ทั้งการทำงาน ร่างกาย การเข้าใจชีวิต

ถ้าเป็นผมที่ใช้ร่างกายมาหนักมาก ทั้งงานอีเว้นท์เป็นสิบๆปี รวมถึงเล่นดนตรีกลางคืน ชีวิตกลางคืนด้วย ก็คงจะแนะนำเรื่องสุขภาพแหละครับ ออกกำลังกายบ้าง อาจจะไม่ต้องเยอะ แต่พยายามหากีฬาที่เล่นแล้วมีความสุขได้เล่นเพื่อสุขภาพบ้าง

อีกเรื่องคืออย่าปฏิเสธการเดินทางครับ การเดินทางทำให้เราตัวเล็กลงและมองอะไรกว้างมากขึ้น ถ่อมตัว และอยากเรียนรู้มากขึ้นเอง ถ้ามีโอกาส ออกเดินทางบ้างครับ
กลับกัน การเดินทางทางโซเชี่ยลเยอะไป ผลมันจะออกมาตรงกันข้ามโดยเราไม่รู้ตัวครับ

อีกเรื่องนึง เรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อน ถ้าไม่ถูกใจใครผมขอโทษไว้ล่วงหน้าเลย คือแยกจริยธรรมในการทำงาน กับจริยธรรมในการใช้ชีวิตให้ออกจากกันให้ได้ครับ จริยธรรมในการใช้ชีวิตให้คิดถึงคนอื่นรอบตัวให้มากๆครับ
แต่ในการทำงาน หรือที่เรียกกันว่า business ethics ในแต่ละสายงานเพดานจริยธรรมไม่เท่ากันครับ พอโตถึงช่วงนึงจะไม่มีใครมาสอนคุณได้ว่าอะไรควรไม่ควร มันอยู่ที่การตัดสินใจคุณล้วนๆ ในสายงานธุรกิจคุณไม่ว่าคุณจะเป็นเจ้าของหรือ พนง. ถ้าคุณแยกจริยธรรมในการทำงาน กับจริยธรรมในการใช้ชีวิตออกเป็นคนละส่วนกันได้ ชีวิตจะบาลานซ์ขึ้นครับ

คิดออกได้ประมาณนี้ครับ

อ่า มีอีกนิด ชอบที่หลุยซ์ ฟิโก้พูดในชีวประวัติตัวเอง คือถ้าคุณรู้วิธีที่จะมีความสุข ให้รีบทำมันครับ

ยังไม่ถึง 30 แต่มองว่า ถ้าจะเปรียบผ่อนบ้านผ่อนรถ เหมือนการใช้เงินในอนาคต

ผมว่าออกกำลังกาย ศึกษาเรื่องสุขภาพนี่ก็คือการประหยัดเงินในอนาคต

จะไม่เก่งวิชาอะไรก็ได้ แต่มึงต้องเก่ง Eng

ควรมีเงินเก็บ