ผมกับแฟนเก่าคบกันมาแล้ว9ปี โดนบอกเลิกไปได้เดือนกว่าแล้ว

หลังเลิกกันไปแล้วผมพยายามตามง้อมาตลอด
ได้เคลียร์ใจ บอกอะไรเก่าๆที่ทำให้เขารู้สึกแย่แล้วเก็บกันไว้ไม่เคยบอกเยอะมากกก

อะไรๆกระจ่างขึ้นเยอะแล้วพยายามปรับอยู่ครับ

ตอนนี้ก็ตามง้อ พยายามไปหาทุกๆอาทิตย์ ความสัมพันธ์ไม่ได้แย่ครับ อยู่ด้วยกันมีความสุขดี ได้พาไปนู่นนี่บ้าง


แต่..ตอนนี้เธออยากลองเปิดใจหาคนอื่นดูครับ

คือก่อนหน้าเลิกกัน มีเหตุการณฺคือเราทั้งสองมีเรื่องดาวน์ๆในชีวิตแล้วมารู้สึกแย่ใส่กัน แล้วผมได้พูดหลายๆครั้งด้วยความน้อยใจ ถามเขาว่าอยากลองไปหาคนอื่นไหม เหมือนผลักไสเขาออกไป ทั้งๆที่ควรจะช่วยเขา เขาก็ปฏิเสธมาตลอด(ซึ่งมันเป็นคำตอบที่ผมอยากได้ยินแหละ) จนมีครั้งนึงเขาร้องไห้กับคำพูดนี้เลย ว่าไม่มองอนาคตร่วมกันแล้วหรอ


ผมเข้าใจคว่าที่ทำไปตอนนั้นมันแย่มากๆคนับ แต่ตอนนี้แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เหมือนเป็นอะไรที่ผมถามๆไปแล้วเธอค่อยๆคิดจริงจังขึ้นมา

แรกๆเลิกกันไปเขาก็ไม่ได้คิดจริงจัง เพราะไม่คิดว่าจะไปคุยกับใครได้ แต่เหมือนไปลองเล่นแอพหาคู่ดูแล้วรู้สึกว่าน่าจะสามารถเริ่มลองคุยกับคนอื่นได้จริงๆขึ้นมา

บอกว่าถ้าเจอใครที่โอเคขึ้นมาจริงๆอาจจะลองเดทดู แล้วบอกว่าคงรู้สึกผิดและลำบากใจกับผมเพราะว่าผมยังทำอะไรๆให้เขาอยู่

แต่เขาบอกว่าไม่ได้ปิดโอกาสเราครับ บอกว่าไม่รู้อนาคต

เอาจริงๆผมเข้าใจนะ และทำใจไว้แล้วส่วนนึง แต่ผมอยากพยายามให้มากที่สุดดู ไม่สำเร็จไม่เป็นไร ล้มเหลวก็คงตัดใจและกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้

แต่อยากได้คำแนะนำจริงๆ เพราะผมเองก็ไม่ได้จีบใครมา9ปีแล้ว แล้วตอนนี้ใจผมยังอยู่ตรงนั้นกับเธออยู่ อยากมีอนาคตด้วยกันอยู่

หลายๆอย่างผมกำลังพยายามทำให้ดีขึ้นรวมทั้งชีวิตผมเอง ไม่อยากเป็นคนขี้แพ้แล้ว



ที่พิมมาอาจจะมีน้ำเยอะมาก ส่วนนึงก็อยากระบายด้วย แต่หลักๆคืออยากได้แนวทางหรือคำแนะนำจากคนเคยมีประสบการณ์ครับ

ถ้ามองความรักเป็นหนังสือที่อ่านแล้วจบเหมือนเดิม มันก็ไม่ต้องลองใหม่เลยใช่มั้ย
ถ้ามองความรักเป็นแก้วที่แตก ต่อให้ติดกันได้แแต่ยังร้าวไม่เหมือนเดิม มันก็ไม่ต้องลองใหม่เลยใช่มั้ย

เผอิญเห็นเม้นบน พิมพ์คล้ายๆกับที่เห็นตามเฟซบุ๊ค เวลามีเรื่องความสัมพันธ์ประมาณนี้
ส่วนตัวผมไม่ได้จะแย้ง แต่จะบอกในความคิดของผมคือ
อย่าเอา "สิ่งของ" ไปจำกัดความ "ความสัมพันธ์"
ทั้งๆที่ความสัมพันธ์มันซับซ้อนกว่าหนังสือ มันซับซ้อนกว่าแก้วใบนึง

มันจะออกมารูปแบบไหนก็ได้ ขอแค่ให้ได้ลองทำ
ถ้าเรามัวแต่ไปคิดว่ามันเป็นของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
มันจะปิดโอกาสให้เราหลายๆอย่างโดยไม่รู้ตัว
ความสัมพันธ์ไม่ใช่หนังสือ ไม่ใชแก้วอะไรทั้งนั้นอ่ะ

คุณก็จีบแฟนคุณใหม่ไง จีบไปเรื่อยๆ อะไรที่มันแย่ก็ปรับก็เบาลง คุณแต้มต่อกว่าคนใหม่ที่เข้ามาอีก แต่ผมว่าคำพูดมันทำร้ายความรู้สึกแฟนคุณเองพอสมควรเลยมองเค้าเป็นของตายไล่ให้ไปหาคนอื่นใหม่พอวันนึงเขาจะเดินออกไปก็มาเฟลที่หลัง แต่คนเราทุกคนมีโอกาสที่สองเสมอ ถ้าคิดว่าใช่ก็ลุยต่อครับ อย่าไปปิดกั้นเค้า ทำหน้าที่ของเราให้ดีก็พอ ถ้าวันนึงไม่สมหวัง ก็คงต้องยอมรับมันไปครับ

จากประสบการณ์ เลิกเหมือนเดิม พยายามจะไม่โลกสวย ขอโทษที่ตัดกำลังใจ
แต่ก็มีหลายคู่ที่ปรับแล้วไปต่อได้ยาวๆครับ

หนังสือเล่มเดิม อ่านกี่ครั้งก็จบเหมือนเดิม
แก้วที่แตกแล้วทำอย่างไร มันก็มีรอยร้าวเสมอ

ขออภัยจริงๆ

จะกลับไปทำไมอะ คุณมีอะไรยังค้างคาหรอ???

มันแทบไม่มีเหตุผลในการกลับไปคบกับคนที่เลิกอะ

ออกไปหาอะไรใหม่ๆดีกว่าครับ

อย่าไปยึดติดกับอะไรเดิมๆ ผญ มีเยอะแยะ

เป็นผม ระหว่างกลับไปหาคนเดิม กับ โสด

ผมเลือกโสดดีกว่า

ถ้ามองความรักเป็นหนังสือที่อ่านแล้วจบเหมือนเดิม มันก็ไม่ต้องลองใหม่เลยใช่มั้ย
ถ้ามองความรักเป็นแก้วที่แตก ต่อให้ติดกันได้แแต่ยังร้าวไม่เหมือนเดิม มันก็ไม่ต้องลองใหม่เลยใช่มั้ย

เผอิญเห็นเม้นบน พิมพ์คล้ายๆกับที่เห็นตามเฟซบุ๊ค เวลามีเรื่องความสัมพันธ์ประมาณนี้
ส่วนตัวผมไม่ได้จะแย้ง แต่จะบอกในความคิดของผมคือ
อย่าเอา "สิ่งของ" ไปจำกัดความ "ความสัมพันธ์"
ทั้งๆที่ความสัมพันธ์มันซับซ้อนกว่าหนังสือ มันซับซ้อนกว่าแก้วใบนึง

มันจะออกมารูปแบบไหนก็ได้ ขอแค่ให้ได้ลองทำ
ถ้าเรามัวแต่ไปคิดว่ามันเป็นของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
มันจะปิดโอกาสให้เราหลายๆอย่างโดยไม่รู้ตัว
ความสัมพันธ์ไม่ใช่หนังสือ ไม่ใชแก้วอะไรทั้งนั้นอ่ะ

แฟนเก่าก็เหมือนที่ทำงานเก่าอ่ะ
คนเราต่างมุ้ปอรไปข้างหน้าเสมอ ไม่เคยเห็นคนไหนที่ลาออกจากที่ปัจจุบันแล้วมาทำงานที่ใหม่แล้วลาออกกลับไปทำที่เก่า ผมไม่เคยเห็น เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าทำไมเราออกจากที่เก่าเพราะมันแย่ยังไง เราถึงย้ายไปที่ใหม่
พอย้ายไปที่ใหม่แม่งไม่ดีอีก เราจึงย้ายกลับไปยังที่ๆเรารู้ว่าที่เก่ามันแย่มันไม่เหมาะกับเรา ยังงั้นน่ะหรือ ??

เคยพยายามแล้วเหมือนกันแฟนที่คบกันตั้งแต่ ม.4 มาเลิกกันตอน ปี2
พอปี 3 เปิดใจกลับมาคุยกันดู ได้ เดือนสองเดือน ได้บทสรุปกันทั้งคู่คุยกันเลยว่า เราเป็นพี่น้องกันนี่แหละดีสุดแล้ว

คำเชยๆที่เคยได้ยิน หนังสือเล่มเก่าอ่านยังไงก็จบเหมือนเดิม สำหรับผม คำคมเสี่ยวๆอันนี้คือเรื่องจริงครับ คนรอบตัวเรายังมีอีกเป็นร้อยก็เข้าใจว่าอายุยิ่งเยอะยิ่งหาแฟนยาก แต่ให้ผมกับไปคบกับแฟนเก่าผมไม่เอาด้วยคนล้ะ 55+

ไม่รู้แฮะ ความผูกพันธ์มันเยอะนะ

ผมว่าถึงจุดนี้แล้วแยกย้ายเถอะ เขาเองเหมือนจะกำลังมูฟออนแล้ว

เขาเป็นคนบอกเลิก เพราะคุณแย่ จนเขาต้องไปมีคนใหม่ ถ้าเขายอมเปิดใจ งั้นคุณก็ต้องปรับปรุงตัวแหละครับ ถ้ายังอิหรอบเดิม ไม่แคล้ว คงมีหึง ทำร้ายร่างกาย จนถึงฆ่าแกงกัน เพราะจากทรง คุณ ตามง้อ เขา

เห็นด้วยนะ คือ มันไม่เหมือนเดิมแล้วจริงๆ ถ้าคนมันตัดใจได้ แถมตัดได้แบบขาด อยากไปลองมีคนอื่นได้ ผมว่ายังไงก้อไม่เหมือนเดิมอ่ะ แต่ถ้าอยู่ในช่วงลองใจ ก้อลองง้อดูครับ ยังมีโอกาศ โชคดีครับ

ผมก็เคยเป็นแบบท่านนี่แหละครับ คบ9ปี ตอนเลิกกันเหมือนโลกแตก

แต่พอเจอคนปัจจุบัน ที่ไม่ได้เป็นคนใกล้ตัวอะไร เหมือนบังเอิญ 0.00001% แต่ผมก็ได้คบกัน

ทำให้เข้าใจเลยว่า เลิกกันอ่ะดีที่สุดแล้ว เพราะต่างฝ่ายต่างแยกกันไปมีความสุขมากขึ้นทั้งคู่

อย่าไปฝืนครับ คนเราถ้ามันเข้ากันได้คุยกันมันจะคลิกกันเอง แต่ถ้ามันเข้ากันไม่ได้ทำยังไงมันก็ไม่ได้ครับ

ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ ท่านต้องขีดเขียนเรื่องราวด้วยตัวเอง ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ขอให้โชคดีฮะ

ปล่อยไปเถอะ เพราะเขาขอเลิก -*-
ไปง้อ ใช่ว่ารอบนี้เข้าจะไม่มีคนอื่น คุณมาเสนอหน้าง้อเอง
คุณแพ้แล้วครับ ความสัมพันธ์นี้
ของตายๆชัด