มันก็เข้าใจได้นะครับ มันเหมือนเราบ่น แล้วโดนตอกกลับว่า ให้ไปดูชีวิตคนอื่นที่แย่กว่าเราสิ จะได้สบายใจ
ซึ่งผมไม่เห็นด้วยเลย ไอคนที่ทุกข์ใจ เค้าก็มีความทุกข์ในแบบเค้า ถ้าผมทุกข์ใจแล้วมีคนบอกให้ไปดูเด็กพิการ เด็กที่ถูกพ่อแม่ทิ้งสิ เห็นใจก็เห็นใจ แต่ !!! มันไม่ได้ทำให้สบายใจขึ้นเท่าไหร่เลย เพราะแต่ละคนปัญหาที่เจอก็ต่างกันแล้ว ความหนักแน่นเปราะบางในใจแต่ละเรื่องก็แตกต่างกัน จะให้มานั่งดูคนด้อยกว่าแล้วสบายใจ ใครโอเคก็แล้วแต่ครับ แต่ผมคนนึงไม่เห็นด้วย

หลายคนไปมองแค่รายได้ที่พวกเค้าทำได้ แล้วเหมือนไปโทษนักฟุตบอลเองว่าไม่อดทน อย่าบ่นมาก ซ้อมต่อไป
ถ้าเป็นกรู รายได้แบบมึงกูยอมเตะบอลทุกวันยังได้เลย กลัวทำไมคนวิจารณ์ บลา บลา บลา...

ก็ใช่ไง คุณเอาสถานะชีวิตคุณเอง มามองเค้าว่า ชีวิตมรึงดีกว่ากรู ทำไมแค่นี้ไม่ทน คุณมองแต่จุดเด่นที่คุณอยากได้แบบเค้า โดยมองข้ามราคาที่เค้าต้องแลกมา จะคนรวยกว่าหรือใครก็ตามก็มีปัญหาความทุกข์ใจที่ต่างกันไป ที่เราไม่สามารถไปตัดสินเค้าได้ มันมีราคาที่เค้าต้องจ่าย เพื่อแลกกับการเป็นนักฟุตบอลที่รายได้ระดับนี้ คือตราบใดที่เค้าไม่ได้ไปก่ออาชญากรรม สร้างความเดือดร้อนเอาเปรียบคนอื่น มันก็มีสิทธิ์ที่เค้าจะได้รับการปกป้องสภาพจิตใจเช่นกัน

คือจะวิจารณ์ฟอร์มในสนาม ทัศนะคติอะไรก็ว่าไป ด่าก็ให้จบในเรื่องฟุตบอล แต่บางคนที่หัวร้อน เล่นแพ้มา แล้วหัวร้อนไปด่านักเตะ ตามด่าใน social ยันขู่ฆ่าครอบครัวเค้า ไอนี้น่ารังเกียจ