ตอนปี 1 ก็เข้าบ้างไม่เข้าบ้าง
โดนขู่ว่าไม่จบบ้าง ไม่ได้รุ่นบ้าง หางานไม่ได้บ้าง
พอจบมาก็ไม่ได้มีอะไร

ตอนปี 2 ทำกิจกรรมเยอะ เข้าไปสังเกตอยู่ในทีมรับน้อง
รับน้องเป็นเดือน ใช้งบกิจกรรมไป 3 แสน รวมทุกกิจกรรม
แต่ไม่นับยิบย่อยที่แต่ละภาคไปทำเอง อันนั้นถ้าได้ไปนอกสถานที่ก็คงเป็นแสนเหมือนกัน

บางภาคชอบไซโคกันเอง รักน้องเอารุ่น เกลียดน้องไม่เอารุ่น
ผลออกมาน้องเกลียดกันเอง แบ่งเป็นกลุ่ม ไม่มองหน้ากัน
เออดี ...

สมัยเรียนมหาลัย ตอนผมขึ้นปี 2 ต้องรับน้องปี 1 ก็จัดกิจกรรมสนุก ๆ กันแค่วันแรกวันเดียว

ซึ่งวันนั้นก็แค่กิจกรรมแนะนำตัวทั่วไป ขลุกอยู่ในห้องกันครึ่งวัน ไม่ได้มีไปกดดันอะไรเลย

หลังจากวันนั้น ถ้าเจอกันก็ทักทายปกติ พวกผมไม่สนใจกันด้วยซ้ำว่าน้องจะไหว้หรือไม่ไหว้

ตัวผมเองไม่ได้เคร่งกับขนบธรรมเนียมพวกนี้ และเพื่อนผมเองมันก็ไม่ได้เคร่งเหมือนกัน ก็อาจจะโชคดีกับน้อง ๆ รุ่นนั้นด้วย

สมัยนั่นผมรับไม่ได้จริงๆนะ คือผมจบ ปวส มาแล้วมาต่อปี1 ใหม่เลย ละโดนพวกแม่งรับน้อง ใครจะอินวะ เป็นน้องกูอีกตะหากมาสั่งกูอีก แถมไอตัวหัวหน้านี่เรียนมา 5-6 ปีแล้วไม่จบ เมืงเอาวิชาความรู้อะไรมาสั่งสอนกูอะ สุดท้ายแม่งผมจบแล้ว ส่วนไอตัวว้ากๆๆๆ นี่เรียนไม่จบ เปลี่ยนสาขา เรียนซ้ำแล้วซ้ำอีก กระจอกไอควาย

ส่วนตัวเรียนที่เดียวกับ 9arm

แบบที่นายอาร์มพูดเลย 5555555555

ไม่เคยเข้า ไม่แคร์ด้วย ไม่ได้ส่งเสียกุเรียน งานกุหาเองได้

ผม วิดวะ มธ. หนักครับ ไร้สาระจัดๆ

ตอนซ้อมเชียร์ พวกว้ากแม่งทำเข้มกว่าตอนไป รด. อีก
คิดย้อนไปตอนนี้ แม่งเป็นแค่กิจกรรมของพวกเด็กน้อยเห่อหมอย ไร้สาระชิบหาย

ไม่ได้มีความสำคัญห่าอะไรเลย กับทั้งการเรียน และการใช้ชีวิตจริงทำงาน

นายอาร์ม รหัสไหนเนี่ย

สมัยเพื่อนฝูงไปเรียน รหัส 46 มันเล่าให้ฟัง แต่ล่ะอย่าง มข มมส ไม่ได้ใกล้เคียงเลย มทส ยุคนั้น ขึ้นชื่อในภาคอีสานเรื่องรับน้องมาก

ขอบคุณที่ วิศวะจุฬา ไม่มี SOTUS หนักๆแบบ มทส 9arm

วิศวะจุฬา จะมีแค่ตอนเข้าค่ายรับน้องไม่กี่วัน ส่วนใหญ่เล่นเกมสนุกๆ แกล้งนู่นนี่นั่น ไอเต้นๆนี่มีทุกที่จริงๆ ซึ่งผมก็ไม่ชอบ55555

มีคนมาว้ากแค่วันเดียว แต่ว้ากแบบไม่เข้มข้นเลย ออกแนวจะฮาด้วยซ้ำ คนว้ากติดสำเนียงใต้ เพื่อนผมแม่งขำ55555

ไฟฟ้ารุ่น 17 น่าจะ รหัส 52 ไม่ก็ 53

สะใจตอนที่บอกว่า ตอนนั้นไม่ให้รุ่น ตอนนี้ก็อย่ามานับกูเป็นศิษย์เก่า 5555

ผมเรียนจบระบบโซตัสอันดับต้นๆ ที่เข้มที่สุดในประเทศมา มีคนบอกว่ารับน้องใหญ่ไม่เข้าไม่ได้ ผมก็เห็นเพื่อนผมแม่งไม่มาเลย ก็ไม่เห็นมีใครไปทำไรมัน (รับน้องใหญ่เข้าเพราะผมชอบ มันมีสคริป มีกิจกรรมอะ ผมว่ามันก็สนุกดีนะ ฮาด้วย)

รับน้องย่อยอันนี้คือเถื่อนละผมเข้าทีเดียวนอกนั้นโดดเพราะดูมันไร้สาระ ก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไรหรือเกลียดผมนะ(หรือมีวะ) ตอนอยู่ปีสองขึ้นไปก็ไม่ยุ่งละ เพื่อนๆก็คุยได้ทุกคนนะ เคสนายอาร์มปัญหามันอยู่ที่นิสัยด้วยแหละว่าคนจะหมั่นไหม+ไม่เข้า มันไม่ใช่แค่ไม่เข้า = เกลียดเลย สมการมันเยอะกว่านี้แหละ

บอกน้องๆเลยนะ ถ้าอยู่สายวิศวะ

อย่าไปให้ค่าพวกระบบ SOTUS ไรนี้เลย ต่อให้ไม่ได้เกียร์ ไม่ได้จี้รุ่นไรก็เถอะ

ไปตั้งใจเรียนทำเกรดให้ได้ 3.00++ ดีกว่าครับ
จะลงเรียนพิเศษ จะอ่านเองก็ได้ มีประโยชน์ต่อการทำงานเยอะมาก

ผมโชคดีที่คณะผม SOTUS ค่อนข้างเบานะ เทคแคร์ดีด้วยแล้วก้จบด้วยดี ไม่มีใครบอบช้ำทางกายหรือทางใจเลย สนิทกับรุ่นพี่กันหมด

แต่ผมก้ไม่ชอบอยู่ดี ผมว่าวิธีการมันไม่เหมาะจะนำมาใช้กับเด็กๆรุ่นใหม่ ทั้งเราคุมคุณภาพของคนเป็นรุ่นพี่ก้ยากด้วย

คิดว่าก้ควรให้ระบบนี้จบไปเหมือนกัน

ผมเข้าเชียร์ไปสองรอบ เลิก ไม่ได้เกียร์ก็ช่างหัวแม่ง

ลักษณะการบิ๊วอารมณ์ด้วยระบบนี้ เห็นแล้วนึกถึงตอนไปค่ายจริยธรรมสมัยเด็ก ๆ ที่วัด
พวกวิทยากรจะบิ๊วให้เด็ก ๆ กดดัน เพื่อน ๆ ก็ร้องไห้กัน
ส่วนผมไม่ร้อง เพราะเห็นชัดว่าพระวิทยากรกำลังทำการแสดงอยู่

แต่กิจกรรมมหาลัย ผมก็ชอบเข้ากิจกรรมอะนะ ก็ไม่ได้โซตัสอะไรเท่าไร
ภาควิชาผมออกแนวทำเอาฮา ขำ ๆ เล็กน้อย
ปกติผมคุยกับคนไม่เก่ง เลยเลือกที่จะเข้าร่วม เพื่อให้มีปฏิสัมพันธ์กันคนอื่น
ไปหาสาว ๆ ด้วย