ผมมองว่าไม่ต้องรีบร้อนครับ หมายถึงในทุกอย่าง

ทั้งการเลือกในการที่จะเริ่มต้นกับใคร การทำความรู้จักก่อนตกลงคบกัน ให้เวลาได้ศึกษากัน ให้มันแน่ใจว่าคนนี้มีความเป็นไปได้ที่จะอยู่ด้วยกันได้นาน ผมกับแฟนคนปัจจุบันรู้จักกันมาเป็นปีก่อนตกลงลองคุยกัน แล้วก็คุยกันอีกเกือบปีเหมือนกัน (ไม่ต้องนานขนาดนี้ก็ได้ แต่ผมกับแฟนคือโอเคทั้งคู่ที่จะดูกันนาน ๆ เพราะขี้เกียจไปหาแฟนใหม่แล้ว)

ผมเคยอยู่ในจุดที่คล้าย ๆ ท่านเลย มานั่งคิดเลยว่าถ้ามีแฟนคนต่อไปจะทำยังไงถึงจะอยู่กันได้ยาว

ผมเอาประสบการณ์เก่า ๆ มาสอนตัวเอง เช่น ผมต้องเป็นตัวเองให้ได้มากที่สุดกับแฟนคนใหม่ ไม่ฝืนทำอะไรเกินตัว ไม่ตั้งความคาดหวังให้เขาเกินกว่าที่ผมเป็น เพราะผมเคยมีแฟนที่ผมทำให้เขาได้แทบทุกอย่าง(โดยที่ตอนแรกมันก็ไม่ได้รู้สึกฝืน) แต่พอผ่านไปผมอยากทำอย่างอื่นบ้าง กลายเป็นว่าในมุมเขาคือผมเปลี่ยนไปเพราะผมไปตั้งมาตรฐานไว้แบบนั้น แต่ในทางกลับกัน แฟนผมเองก็ต้องเป็นตัวเองได้มากที่สุดด้วยเหมือนกัน (แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นตัวเองกัน 100% นะครับ เพราะคนสองคนอยู่ด้วยกันมันต้องมีปรับเข้าหากันอยู่แล้ว)

อย่างผมชอบไอดอล ผมก็หาแฟนที่ชอบไอดอลเหมือนกันเลย เพราะจะได้เข้าใจกันเวลาหวีดศิลปิน หรือบางทีก็หวีดไปด้วยกันเลย ผมเห็นเพื่อนผมต้องมานั่งแอบหวีด แฟนงอนที่ดูไอดอลงี้ เป็นผมอยู่ไม่ได้อะ คือถ้าแฟนไม่อินไม่ชอบแต่เข้าใจเรา ผมยังโอเค แต่นี่แบบดูไม่เข้าใจและห้ามไม่ให้ทำเลย ไม่ไหวนะ 5555555555

แล้วก็ผมกับแฟนตกลงเลยว่ามีอะไรต้องคุยกัน จะคุยทันที หรือรอให้ใจเย็นก่อน หรือจะไปคิดก่อนแล้วค่อยมาคุยก็ได้ แต่ต้องคุยกัน จะได้เข้าใจกัน ช่วยกันปรับ จะได้อยู่กันไปได้นาน ๆ แล้วก็ต้องพร้อมรับฟังพร้อมเข้าใจอีกฝ่ายด้วย

เผื่อมีประเด็นเรื่องอายุที่ห่างกันหรือว่าแฟนเด็กกว่ามาก ตอนนี้ผม 28 แฟนผม 19 ก็คุยกันเข้าใจกันได้ครับ อยู่ที่วุฒิภาวะของแต่ละคนมากกว่า แต่ที่แน่ ๆ เลยคือการที่เขาอายุน้อยต่อให้ความคิดโตแค่ไหนประสบการณ์เขาก็ยังน้อยครับ เราก็ต้องคอยประคองเขาไป แต่ต้องระวังอย่าไปชี้นำเขานะครับ เพราะบางทีสิ่งที่เราแนะนำมันคือสิ่งที่เราอยากให้เป็นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ อาจจะต้องระวังหน่อย ซัพพอร์ตเขาในสิ่งที่เขาอยากทำดีกว่า เขาจะได้มีความสุขที่อยู่กับเรา ไม่ต้องฝืนทำให้สิ่งที่อยากทำเพราะเราบอกให้ทำ ถ้าไม่แฮปปี้เดี๋ยวก็ได้เลิกกันไปอีก

ยาวเลย ไม่รู้จะเป็นประโยชน์กับท่านมั้ย แต่อยากให้ท่านลองนั่งคุยกับตัวเองครับว่าต้องการแบบไหน ลองลิสมาเป็นข้อ ๆ เลยก็ได้ แล้วก็หาว่าถ้างั้นควรทำแบบไหน อันนี้ก็แค่ตัวอย่างในมุมผมว่าผมโอเคกับแบบนี้

ผม คล้ายท่าน เลิกแฟนเก่าคบมามานาน ตอนแรกคิดว่าน่าจะโสดไปสักพักใหญ่ เพราะจีบใครไม่เปนแถมอายุเยอะแล้ว ตอนนั้น 35 ได้ ผู้หญิงที่เลือกเอง มาแต่ละคนนี่ ทำเจ็บเกือบคน จนสุดท้ายคอดว่าปล่อยวางและ คนนี้ถ้าจะเจอขอเป็นคนสุดท้ายแล้ว ในชีวิต สเปคไม่เยอะ ขอแค่คนดี มีความคิดผู้ใหญ่ ไม่เอาสวยมาก แค่พอดูได้ เวลาเราแย่ ขอแค่อยู่ช่วยเราเป็นกำลังใจให้เรา

สุดท้ายแม่แนะนำ มาบอกน้องโสดมาสองปีเหมือนกัน แม่รู้จักมาแต่เด็กนิสัยดี ไม่สวยมาก แต่ดี สุดท้าย คุยกันไปมา แต่งงานมาได้ 4 ปี แล้ว มีความสุขมากกับผู้หญิงคนนี้ ขาดแค่ตัวเล็ก ยังไม่มาสักที

เป็นกำลังใจให้ครับ เดี๋ยวต้องมีคนที่พอดีกับเราเข้ามาเอง

เคยคบกับแฟนเก่ามา10ปี..ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะเลิกกัน
พอเลิกกันก็คงคิดว่าคงไม่มีใครแล้วหละ อยู่ดีก็เหมือนมีเหตุให้เจอกันแฟนคนปัจจุบัน(เลื่อนสถานะเป็นภรรยาละ)โดยไม่คิดว่าจะเจอ..คบกันมา5ปี ปีนี้ผม44ละ แฟน31..
แค่อยากบอกว่าอย่าเพิ่งท้อครับ อย่าเพิ่งปิดตัวเอง ทำตัวให้ดีเค้าไว้เสมอๆ บางอย่างมันก็นอกเหนือความคาดหมายของเรา ถึงเวลามันอาจมาโดยเราคาดไม่ถึงครับ

หาแฟนต่อไป