ไม่ไปรับเพราะไม่ชอบพิธีอะไรแบบนี้ เกลียดแบบเข้าเส้น ไม่ชอบเจ้าเอามากๆด้วย
แค่ไปรับใบจบแค่นี้ต้องตัดผม เช่าชุด ตัดชุด ซื้อรองเท้าใหม่ ต้องไปนั่งรอหลายชั่วโมง
แล้วแม่งรับของง่ายๆแค่นี้แม่งต้องซ้อมด้วย ผมจะอ๊วกอ่ะ บ่องกง

ส่วนวันที่เพื่อนไปรับผมก็ไม่ถ่ายครับ สำหรับผมมันไม่ใช่วันสำคัญอะไรขนาดนั้นเลย
ไม่ได้รุ้สึกยินดีใดๆทั้งสิ้น ผมยินดีที่ได้เรียนจบ ตั้งแต่วันที่เรียนจบแล้ว ชมตัวเองเลยว่าเก่งจังว้ะ จบได้ไง 55+ไม่ได้ยินดีกับการรับใบจบจากเจ้าหรือการใส่ชุดครุยเลย ไม่ชอบให้เด็กมาบูมให้ เห็นแล้ว Cringe อะ
วันที่เพื่อนรับกันผมก็ไม่ไปครับ แต่ผมมีเพื่อนนะครับ อาจพูดเหมือนคนไม่มีเพื่อนคบ
แต่เจอกันหลังเสร็จงาน ร้านเหล้านั่งกินรอเลยคร๊าฟฟ

พ่อแม่ผมก็บังคับรับครับ 55 แต่ผมไม่ฟัง

ขึ้นอยู่กับความสนิทกับเพื่อนในคณะหรือในสาขาว่ามีมากแค่ไหน เพราะตอนผมจบ ผมก็ใส่เชิ้ตธรรมดาไปถ่ายรูปกับเพื่อน เพราะถือเป็นวันสุดท้ายในชีวิตมหาลัยก่อนแยกย้ายกันไปเติบโต แล้วโอกาสจะกลับมาเจอกันแบบครบๆก็จะยากมากๆ บางคนกลับต่างจังหวัด บางคนไปเรียนต่อต่างประเทศ, มีครอบครัว ทุกคนมี conditions ของตัวเองทั้งนั้น ต่อให้นัดวันรวมรุ่นกันก็แทบจะเคยครบเลยหลังจากเรียนจบ

ใส่ชุดไปถ่ายรูปเฉยๆ ไม่เข้าพิธี

ผมไม่ได้รับครับเพราะไม่ชอบงานพิธีการ+ไม่อยากให้ญาติๆ มาคอยรอเพราะมันร้อนมาก

ส่วนวันซ้อมรับ ผมก็ยืมชุดครุยรุ่นพี่มาใส่ถ่ายรูปกับเพื่อนๆ แค่นั้นเลยครับ

ซึ่งเรื่องนี้ผมก็คุยกับพ่อแม่แล้วพวกท่านก็เข้าใจผมนะ
แต่ลึกๆ ในใจผมว่าพวกท่านก็อยากให้ผมรับแหละ 55555

ของผมไปงานรุ่นน้องของ มธ. ไม่เข้ารับเยอะมาก
แต่ทุกคนที่ไม่เข้าก็ใส่ครุย แต่งหน้า ทำผม แล้วก็ไปถ่ายรูปกับเพื่อนๆในวันรับจริง

ส่วนตัวผมเข้ารับครับ แต่ในใจคือไม่อยากแต่ทางบ้านเขาอยากให้ไปรับ
ถ้าเลือกได้ว่าไม่เข้า ผมก็จะเช่าครุยไป แล้วก็ไปถ่ายรูปกับเพื่อนๆน้องๆครับ

ผมจบเอกชนโคตรไม่อยากรับ แต่ที่บ้านบังคับ

สมัยผมไม่รับแต่พอแม่อยากให้รับก็เลยไป

ไม่ได้คิดอะไรมาก ไปเหมือนไปร่ำลาเพื่อนๆก่อนที่จะแยกย้ายกันไปแค่นั้น

เช้าไปถ่ายกับเพื่อน

ตอนเรียกรับก็กลับ

ถ้าผมมี พี่หรือน้อง ผมก้ไม่รับนะ แต่ผมลูกคนเดียวไง เลยต้องรับ ไมคิดว่าทำเพื่อ พ่อแม่

เบื่อคนยุคเก่า ต้องแปะรูปตามฝาบ้าน 5555

จริงครับ ผมก็ไม่ชอบเลยพวกงานพิธีกรรมพิธีการเนี่ย
ครั้งหนึ่ง ซื้อบ้านเป็นของตัวเอง ก็ตั้งใจจะอยู่เลยไม่ทำอะไรทั้งนั้น
แต่ญาติ ๆ ผู้มีพระคุณบอกว่าผิดธรรมเนียม ต้องพระสวดเช้า ต้องเลี้ยงฉลองเย็น
ต้องเจิม ต้องเลี้ยงเจ้าที่ ต้องนู่นต้องนี้ต้องนั้น
เราก็ขัดไม่ได้ ทำอะไรก็ทำเถอะ
สรุปหมดไปเกือบหกหมื่นบาท เงินที่ตั้งใจจะซื้อทีวี ฟอนิเจอร์หายวับไปในวันเดียว
เก็บกวาดอีกสามวันกว่าจะหมด

ผมไม่อยากไป แต่ผอ บอกมารับเถอะ เป็นรุ่นแรก จบกัน 40 คน
เลยต้องไป ละถ้าจำไม่ผิดค่าเชี่ยไรไม่รู้เต็มไปหมด หมดไปหลายพันเลย
พอวันงานผมก็ไม่ได้บอกใครนะ พ่อแม่ผมยังไม่รุ้ 5555555 ถึงบ้านแล้วก็บอกแก ไม่ได้สำคัญไร ไร้สาระ

ผมไม่ได้ไปรับ เพราะไม่มีเงินครับ ตอนนั้นต้องมีค่าใช้จ่ายเยอะด้วย ผมเลยหักดิบไม่ไปรับ ไม่ไปถ่ายรูปอะไรกับใครทั้งนั้น แล้วใบปริญญาก็ไปไม่ไปเอา(ไปติดต่อเอาตอนหลังที่จบมาประมาณปีกว่าๆ) ครอบครัวเข้าใจอยู่แล้วเพราะว่าไม่มีเงิน ส่วนเพื่อนมันก็คงไม่พอใจแหละ แต่ผมก็บอกไปว่าไม่อยากไป เปลืองเงิน เพื่อนก็บอกว่า ครั้งเดียวในชีวิตนะเว้ย ทำไมไม่มาถ่ายรูปด้วยกัน ผมบอกว่าผมไม่สนหรอก ทุกวันนี้ก็ไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนมหาลัยเลย ผมอาจจะดูเลวในสายตาเพื่อน แต่ในความเป็นจริงเพื่อนมันจะมารู้อะไรกับภาระในชีวิตเรา มันจะเข้าใจเราได้ยังไง แต่ผมก็ไม่ได้โกรธอะไรเพื่อนหรอก สรุปคือถ้าผมมีเงินก็คงไปแหละ(ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องเบื้องบนด้วย )