อาจารย์เหมือนไม่สนใจสเกลพลังเหมือนก่อนแล้ว
เน้นสาดพลังใส่กัน ไม่มีศิลปะการต่อสู้ สไตล์อะไรเลย
ไคโดฟาดเอาๆ โบโรเบรธ ควรทำให้เป็นไม้ตายที่โดนแล้ว 2-3 ทีน็อคด้วยซ้ำ
ตอนหลังโดนกันสนุกเลย หมัดบิ้กมัมโดนกันไปเท่าไรอะ ยืนสู้กันสบาย
ทั้งทีเปิดตัวมา มีผิวหนังที่เจาะไม่เข้าด้วยซ้ำ

ไร้สตามิน่า ไร้HP ทุกอย่างอยู่ที่ปลายปากกา
ไม่เหมือนแต่ก่อนที่เนิร์ฟโดยการเจ็บ โดนอีกทีไม่รอดแน่ โดนแทงคือปางตาย
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหมัดลูฟฟี่1หมัดต่อไคโดมันแรงขนาดไหน หรือที่ไคโดโดนรุมชุดแรกมันเจ็ฐแค่ไหน

เก้าปลอกนี่สมแล้วที่ผมให้ราคาแค่ตัวประกอบ เปรู จาคา สุดท้ายทำอะไรไม่ได้ แต่เปิดตัวใหญ่เกิ๊น
แล้วจะมาร้องกันว่ารีบจบ ก็ไปเสียเวลากับพวกนี้เยอะไง

ผมให้พังตั้งแต่ซันจิโดนดอฟฟี่ตบในตอนเดียว

ไม่รู้จารย์ได้แรงบัลดาลใจมาก จาก Nolan หรือยังไง
บทพูดเยอะๆ เต็มทุกช่องเนี่ย แต่ก่อนสะอาดๆสบายตามกว่ามาก

มั่วครับ คือก่อนหน้านี้ก็มั่วแหละ แต่อันนี้มันเยอะไปหน่อย

ตอนองก์แรก โดนไคโดฟาดทีเดียวน๊อค เพื่อไปเรียนฮาคิขั้นสูงกับปู่ในคุก ออกมาสู้ได้เฉย แต่ในทางกลับกัน คิด+ลอว์ สู้ได้เลย ไม่เห็นต้องไปฝึกฮาคิอะไร ก็เห็นสู้ได้เหมือนกัน

ที่ไม่ชอบใจสุดคือ พวกแก๊งหมวกฟาง มันจะอึดไปไหน อย่างโซโลเงี้ยะ ลากแต่งแต่บนดาดฟ้ายันคิง เวอร์จัดๆ , ซันจิ โอเคว่าการใส่ raid suit มันไปกระตุ้นยีนส์กลายพันธ์ทำให้ถึก อันนี้เข้าใจได้ แต่พอตบควีนยับจัดๆ ก็ยังจะเขียนให้สลบอีก

คือเหมือนแก๊งหมวกฟางแม่มเอาถึกเข้าสู้ เน้นตีแรงๆทีเดียว ล้มทีหลัง = ชนะ

สำหรับผมหมดสนุกตั้งแต่ยามาโตะไม่ขึ้นเรือแล้ว โคตร มีนจะปูบททำ… ไม่ให้ขึ้นก็ไม่ต้องปูมาแค่นั้น เซ็งหมดอารมณ์อ่านเจอเหตุผลอยากเที่ยวรอบเกาะ แทบจะเลิกอ่าน

ผมไม่เคยให้ราคาฉากต่อสู้วันพีซอยู่แล้วครับ อ่านเพลินๆเฉยๆ ผมชอบที่เนื้อเรื่องอ่ะ

มันก็เพี้ยนตั้งแต่เจ้าทะเลกัดแขนแล้วนะ 555
เรื่องสเกลพลังถึงไม่ชอบแต่ยังพอรับได้เข้าใจว่าการ์ตูน แต่ที่รับไม่ได้คือพวกฉากไม่สมเหตุสมผล เข่น ดันกรงนก กับนับหน่วยวินาทีเป๊ะๆรอเกียร์ 5 ยังดีที่ไอ้เกาะลอยนี่ไม่มีฉากช่วยกันดัน กับนับวินาทีอีก

หลังๆการลำดับเรื่องตอนต้องต่อสู้ก็ดูจะมีปัญหา ไปเน้นอะไรที่ไม่เข้าใจเยอะแยะเลย ฉากวิ่งแฮ่กๆเยอะแยะ ตัวละครมากมายแล้วต้องยัดให้หมด ที่จริงไม่ต้องเขียนจับคู่ให้ vs ครบๆก็ได้นะ ผลัดๆกันหรือไปรุมๆกันมั่งหรือสลับคู่สู้ นึกว่าอ่านเซนต์เซย่า 30 ปีก่อน

แล้วตอนสู้กับแครกเกอร์ยังสู้หลายวันเหมือนพวกพลเอกสู้กัน หรือจินเบเอส เออ มันดูยิ่งใหญดีนะ แต่เหมือนแค่ให้พอหอมปากหอมคอแค่นั้นแหละ ที่เหลือก็ซัดกันจบๆไป ตอนแรกนึกว่าสู้กับจักรพรรดิ์นี่จะยืดเยื้อเป็นสัปดาห์ (หมายถึงเนื้อเรื่องนะ) นี่สู้กันด้วยเวลาของเกาะลอยข้ามมาแปปเดียวน็อคไป 2 จักรพรรดิ์ บ้าบอ

สำหรับผม วันพีซมันหมดเสน่ตั้งแต่มีคำว่าฮาคิละ สายโรเกียที่โคตรเทพ ต้องมีสายธาตุที่มันแพ้ทางหรือไอเทมพิเศษแบบหินไคโรเท่านั้นจึงจะชนะได้ แต่ตอนนี้แค่มีฮาคิคือจบ

ตอนนี้ใครจะกินหรือไม่กินผลปิศาจก็ไม่ต่างกันแล้ว ไม่มีการแพ้ทางหรือสู้กันด้วยแทคติควิธีการอีกแล้ว วัดกันที่ฮาคิอย่างเดียว

ตอนนี้ไม่ว่าศัตรูตัวไหน ความสามารถอะไร โรเกียหรือสายพิเศษหายากแค่ไหน คนอ่านก็ไม่ตื่นเต้นอีกแล้ว เพราะสุดท้ายฮาคิก็ต่อยเข้าอยู่ดี

ผมก็ยังตามอ่านทุกตอนและสะสมทุกเล่มนะ แต่เหมือนแค่ทำไปเพราะไหน ๆ เราก็อ่านมานาน อยากรู้ตอนจบเป็นไงและก็ไม่อยากทิ้งให้ที่สะสมมามันขาดตอน แค่นั้นเองอ่ะ

ส่วนตัวผมชอบแนว HxH สุดละ ผมชอบการต่อสู้ที่มีการแพ้ทางกัน ต้องวางแผน ใช้แทคติค (หรือแม้แต่กลโกง) อย่างบางความสามารถอ่อน ๆ แต่ถ้าใช้ให้เป็นก็กลายเป็นปราบตัวเก่ง ๆ ได้

ไม่รู็ว่าเป็นเพราะเขียนมานานมากๆ แล้วรึเปล่า
มันเลยมาเร่งๆ
+ กับสุขภาพอะไรพวกนี้อีก ประมาณว่าถ้าตัดจบม่ได้ใน 5 - 8 ปีนี้
น่าจะเขียนต่อไม่ไหวแล้ว
ทีนี้พอ Timeline วางไว้ว่าสู้ตัวนี้่ อัพพลังเท่านี้ มันเลยยืดเกิน
ทีนี้พอมาเร่งหลังๆ เพื่อให้กลุ่มหมวกฟางดูคู่ควรกับวันพีช
มันเลยกลายเป็นพลัง 4 จักรพรรดิ์ที่ปูมาว่า โครตตตเทพพ
เป็นง่อยไปเลย

ปล. ตามอ่านแหละตอนนี้เฉยๆ ไม่ได้คิดไรมากแบบ มานั่งเซง นั่งไม่อยาก
มันอ่านมานานจนแบบ เออๆ ช่างเถอิะอยากให้จบๆ ละเหนื่อยตาม

เคยคิดนะว่าวันพีชไปสเกลพลังมันมั่วขึ้นเรื่อยๆ แต่พอคิดอีกมุมถ้าให้คิดว่าค่อยๆไต่สเกลพลังกว่าจะไปวัดพลังกับพวกบิ๊กมัม ไคโด ได้จริงในตามความรู้สึกแฟนการ์ตูนหลายคน สงสัยไม่ทันอ่านตอนจบเรื่องนี้แน่ๆ

ตอนสู้กับ CP9 ยังสนุกกว่าอะ หลังจากนี้คงเสพย์เนื้อเรื่องอย่างเดียว บทบู๊ช่างมัน

จริงๆเละตั้งแต่โอดะหยดน้ำหมึกแรกแล้วครับ ตอนนั้นถ้าสมัครงานเป็น salary man ติดปกติคงไม่เละขนาดนี้

คิดเหมือนกันครับ แต่ก็ต้องรีบเดินเรื่องต่อ ก็พอเข้าใจได้

เรื่องลูฟี่ที่ผลตื่นกับใช้ฮาคิชั้นสูงจนสู้ไคโดได้ผมโอเคนะ

แต่ลอว์กับคิดนี้ดิ ชนะบิ๊กมัมได้เฉยและเล่นมุกใช้พลังได้ครั้งสุดท้ายบ่อยเกิน

เละตั้งแต่กรงนกละโคตรรับไม่ได้

สเกลพลังคนอ่านตั้งขึ้นมาเองทั้งนั้นนะ จริงๆ ผมก็อ่านมาตั้งหลายภาค โอดะ ก็เป็นแบบนี้แหละ อยากให้ใครพลาดท่าใครก็เขียน แล้วกลับมาชนะใคร ก็เขียนขึ้นมาตั้งนานละ

ผมอ่านก็ยังสนุกอยู่ แค่ภาคนี้เกลี่ยบทไม่ดี รีบจบไปหน่อย แค่นั้นเอง

ที่พวกคุณอ่านแล้วไปอิง สเกลพลังที่ตั้งขึ้นมากันเองว่าแต่ละตัวต้องเก่งได้เท่านี้ แพ้ตัวนี้แล้วจะพัฒนาไม่ได้แล้ว อันนี้ผมว่า มันปิดกั้นจินตนาการเอามากๆเลยนะ

โอดะไม่เห็นจะสนสเกลพลังมาตั้งแต่เริ่มเขียนแล้วไม่ใช่เหรอ มีแต่ พจญภัย แล้วชนะคู่ต่อสู้ที่เก่งไปเรื่อยๆ แค่นั้น ไม่ใช่เหรอ