ฝั่งตะวันตกไม่ได้ชอบ โจรสลัดแบบวันพีซ โจนสลัดบ้านเค้าคือแบบ Pirate of the Caribbean
เผลอๆอินกับนารุโตะมากกว่าอีก เพราะเค้าไม่รู้จักนินจา

DB เนื้อเรื่องย่อยง่ายกว่าเยอะ OP ปริศนาเยอะ ซับซ้อนกว่า ยาวโคตรๆด้วย แนะนำเพื่อนไปบางคนยังขี้เกียจอ่าน

ตัวเลขที่ยกมามันมูลค่าลิขสิทธิ์ป่ะครับ ?
ถ้าใช่ เกม DB มีมากี่ภาคแล้วอ่ะ ตั้งแต่รุ่น NES อ่ะ จนตอนนี้ยังมีออกมาเรื่อยๆ
OP มีกี่เกมเอง จะสู้ได้ไง

เพื่อนผู้หญิงผมไม่อ่านการ์ตูน ยังรู้จัก DBZ อ่ะ

ผมชอบวันพีชมากกว่านะ

แต่ยอมรับว่าดราก้อนบอลมันเรียบง่ายและทรงพลัง
แค่ต่อสู้บินซัดกันตูมตาม เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ชุบชีวิต
ถั่วเซียน ลูกแก้ว7ลูก ผมทองแปลงร่างเพิ่มพลัง
สเกาท์เตอร์วัดพลัง บอลเกงกิ พลังคลื่นเต่า

ตัวเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อนแต่น่าตื่นเต้นในการผจญภัย มีกิมมิกเยอะแต่เรียบง่าย

ผมยังชอบการเดินเรื่องของวันพีซมากกว่าดราก้อนบอลนะ แต่เรื่องการต่อสู้มันต้องให้ดราก้อนบอลจริง สเกลพลังมันใหญ่เวอร์ด้วย

วันพีซมันเข้าถึงกลุ่มคนอ่านยากกว่าดราก้อนบอลด้วย ลายเส้นกับเรื่องเดินช้านี่แหละ ถ้าโอเคกับตรงนี้ได้ คนที่อ่านทั้งคู่ผมว่าเทให้วันพีซเกือบหมดแหละ

สายเสพเนื้อเรื่อง ส่วนใหญ่ OP
สายสู้ล้างผลาญ ก้ไป DB

ผมคนรุ่น db มาฉายในไทยยุคแรก และก็ชอบ one piece มากด้วย แต่ถ้าให้นับจริง ผมชอบ db กว่าเยอะ one piece นี่ชอบเป็นช่วงๆอ่ะ ยิ่งช่วงหลังเริ่มเบื่อแล้ว ตัวละครเยอะเกิน หลายตัวไม่มีก็ได้ เนื้อเรื่องเปิดปมไว้เยอะ แล้วหายไปเฉยๆ ยิ่งตอนจบภาควาโนะทำเอาเซ็งไปเลย

การ์ตูนยุคนี้หลายเรื่องนะที่แรกๆทำมาดี แต่เหมือนพยายามยืดเรื่องเพิ่มปม จนมาเละตอนท้าย

้มาก่อน เนื้อเรื่องเข้าใจง่ายกว่า กลุ่มเป้าหมายกว้างกว่า ตั้งแต่เด็กน้อยผ่านเวลาจนเด็กพวกนั้นโตก็ยังดู

เนื้อเรื่องมั่ว

ความสนุก ,plot hole

เคยมีรุ่นน้องที่ทำงานถามผมว่าดราก้อนบอลสนุกตรงไหน เพราะเคยเห็นผมคุยกับที่ทำงานเหมือนว่ามันสนุกมาก (พวกผมที่คุยกัน 30++) น้องมันบอกไล่ดูในยูทูปยังไงก็ไม่อิน

ผมเลยตอบว่าสำหรับผมมันเป็นเรื่องความผูกพันธ์
การที่จะได้ดูก้อนบอลสักตอนสมัยก่อนต้องเฝ้าแค่ช่อง 9 การ์ตูน ต้องดูน้าต๋อยเล่นเกมส์ผ่านรายการก่อน กว่าจะได้ดู แล้วสมัยนั้นการ์ตูนญี่ปุ่นทะลักเข้าไทยมาหนักมาก แล้วช่อง 9 คือที่เดียวตอนนั้นที่เด็กบ้าน ๆ คนนึงจะได้ดูการ์ตูน บ้านมีตังค์หน่อยก็มี UBC ดูการ์ตูนเน็ตเวิร์คได้ แต่เด็กยุคนั้น การไปโรงเรียนแล้วได้เล่นปล่อยคลื่นเต่าผลักเพื่อนคืออะไรที่เป็นสากลมาก มันทำให้เด็กยุคนั้นอินแล้วหลังจากช่อง 9 การ์ตูนฉายเสาร์อาทิตย์ วันจันทร์ก็ไปโม้กันต่อที่โรงเรียน การได้เฝ้าดูพวกพระเอกสู้กับตัวร้าย ที่สมัยก่อนง้างพลังใส่กัน จนข้ามโฆษณากลับมาบางทียังไม่ปล่อยพลังจนเรื่องจบต้องรออาทิตย์ถัดไปมันเป็นที่ยึดเหนี่ยวรอการมาถึงของอาทิตย์ถัดไปได้เป็นอย่างมาก จนกระทั่งมีเรื่องของการฟิวชั่น ที่เด็กผู้ชายทุกคนแทบต้องเคยทำท่าตามกัน รวมถึงการมาของทรังค์ที่มีอาวุธเป็นดาบ ทำให้วันหยุดเราเล่นกันและทุกคนอยากจะเป็นทรังค์เพราะมีดาบให้ฟันเล่นได้ และอีกหลาย ๆ อย่างที่ยุคปัจจุบันวันพีชไม่สามารถทำตามได้ในแง่ของความผูกพันธ์และความทรงจำ


ผมเคยลองอ่านวันพีชสมัยเช่าการ์ตูนอ่านสมัยก่อน ลองเช่ามาสองสามรอบ พยายามจะอ่านให้ติดก็ไม่ได้จริง ๆ ถ้าเทียบกับการ์ตูนยุคเดียวกัน ผมชอบนารูโตะมากกว่าด้วยซ้ำ

ทั้งหมดก็เป็นเหตุผลที่ผมชอบดราก้อนบอลมากกว่าครับ

ดรากอนบอล เราจะเห็นพัฒนาการพระเอกตั้งแต่ตัวกะเปี้ยกเลยครับ จนปัจจุบันลูก2

วันพีชมึงเริ่มมาอายุ 17 ปัจจุบันผ่านไปเป็นสิบๆปี อายุ19

ผมเป็นแฟนวันพีช แต่ไม่ชอบลูฟี่

ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเท่าไหรก็ยังไร้สาระเหมือนเดิม

ตัวละครไม่มีการพัฒนาด้านกระบวนการทางความคิด

แต่ละเม้นไม่รู้ได้อ่านจริงป่าว ลายเส้นไม่สวยนี่อยู่ในยุคอีสบลูเหรอ

DB มันเข้าถึงกลุ่มคนได้มากกว่าอย่างภาคหลัก DB,DBZ,DBS ช่วงแรกๆเป็นการ์ตูนผจญภัยเน้นฮาแล้วก็เริ่มจริงจังขึ้นเรื่อยๆ พอถึงภาค Z ช่วงแรกเป็นการ์ตูนผจญภัยตรีมอวกาศมีฉากต่อสู้หนักหน่วงรุนแรงพอถึงช่วงกลางก็จะเน้นเนื้อเรื่องมากขึ้นในช่วงที่เซลออกมาและในภาคมารบูจะเป็นบทสรูปแล้วมีส่วนต่อขยายในภาค Super จะเห็นเลยว่าเนื้อเรื่องมันครบรสมาก ฉากต่อสู้ก็มีเอกลักษณ์ ไม้ตายต่างๆในเรื่องก็เป็นกิมมิค

อีกเรื่องที่พิสูจน์ว่า DB มันเป็นการ์ตูนอมตะก็คือเรื่องเวลา เนื้อเรื่องหลักๆมันจบไปนานมากอย่างผมอายุ 29 ผมเกิดมาแมร่งก็มี DB อยู่แล้วและทุกวันนี้มันก็ยังอยู่ในกระแสเพราะมันมีสื่อบันเทิงอย่าง เกม ภาพยนตร์ ผลิตคอนเทนต์ DB อยู่ตลอลดเวลา ที่ยังมีการผลิตคอนเทนต์ DB กันอยู่ตลอดแม้เนื้อเรื่องหลักๆจะจบไปแล้ว 20-30 ปีก็เพราะว่ามันขายได้ DB มันยังขายได้ดีอยู่เสมอมันไม่ตายเหมือนการ์ตูนเรื่องอื่นหลายๆเรื่องที่พอเนื้อเรื่องหลักจบกระแสมันจะค่อยๆหายไป

ผมอ่านทั้งสองเรื่อง

เนื้อเรื่องออกทะเลมาเกินไป
เอะอะก็ออกทะเล