ผมเป็นครับ ยิ่งช่วงแรกๆของการทำงานนี่อย่างตึง บอกเลยว่าปะทะกับผู้ใหญ่ในที่ทำงานเก่ามาแล้ว

แต่ที่เริ่มดีขึ้น เพราะมันเคยเกิด ความผิดพลาดจนเป็นความเสียหายอย่างรุนแรง จากความยอมหักไม่ยอมงอของเรา

เอาจริงๆ นิสัยนี้บางทีมันเกิดจากความคิดลึกๆของเรา เรามองโลกแบบโลกหมุนรอบตัวเรา จะเรียกว่าอีโก้ก็ไม่เชิง ฟีลไม่ยอมปล่อยวาง

ของแบบนี้แก้ด้วยตัวเองไม่ได้ครับ ต้องให้เกิดผลกระทบอะไรสักอย่าง มันถึงจะค่อยๆเบาบางลง

แต่มันก็ไม่หายไปไหนหรอกไอ้นิสัยนี้อ่ะ แต่มันจะดีขึ้นครับ

ลองเดินหนีไปสงบอารมณ์เวลาไม่พอใจใครหรืออะไรดูครับ ผมทำประจำตอนทำงานที่เก่ากับเพื่อนร่วมงานแบบ… ช่วยได้เยอะครับ

ผมเป็นคนแบบนั้นมั้ยนะ น่าจะเป็นเหมือนกันนะเนี่ย แต่เราไม่รู้ตัว พอเป็นเรื่องที่เราว่าสำคัญ ไม่ยอมงอเลย ดีที่มีเรื่องที่ผมคิดว่าสำคัญอยู่ไม่กี่เรื่อง

เป็นกับทุกคนรึเปล่าครับ

ถ้าเป็นแค่กับครอบครัว เพื่อนฝูง แฟน ผมไม่นับนะ

แต่ถ้าที่ทำงานก็เป็น โลกภายนอก กับคนที่ไม่รู้จัก คนที่ไปติดต่องานก็เป็น ยอมโดนไล่ออก โดนปฏิเสธดีกว่าทำในสิ่งที่ไม่เห็นด้วย อันนี้อ่ะของจริง

เพราะเท่าที่รู้จักคนที่บอกว่าตัวเองเป็นแบบนี้ เป็นกับคนใกล้ชิดรอบตัวทั้งนั้น


ส่วนตัว ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิต เพื่อให้การดำเนินชีวิตจากวันนี้ไปถึงวันสุดท้าย มีปัญหาน้อยลงที่สุด
อะไรยอมได้ยอม อะไรพูดได้พูด อะไรไม่ควรยอมก็ไม่ยอม อะไรที่พอจะรับฟังคนอื่นได้ฟัง

ผมมีเพื่อนอยู่คนนึงไม่รู้นิสัยจะเหมือนกันไหม เอาแต่ใจ ใครพูดไม่ฟัง อยากทำอะไรมันก็ทำ ไม่พอใจเพื่อนก็บล็อคหมด

มั่นใจตัวเองว่าดีมาตลอด พอทำอะไรผิดมักหาเหตุผลต่างๆนาๆเพื่อให้ตัวเองถูก เหตุผลไม่เคยมี เข้าข้างตัวเองเสมอ

คำขอโทษไม่เคยได้ยินจากปาก เดือนหน้าได้ข่าวว่าเพื่อนคนนี้ไปเริ่มงานใหม่ ไม่มีใครในบริษัทไปเลี้ยงส่งสักคน

ทุกวันนี้เค้าก็ยังโทษเพื่อน ทำงานก็โทษคนอื่นไปเรื่อย ปัจจุบันเพื่อนที่เรียนด้วยกันไม่มีใครคบแล้วครับ

ผมเชื่อว่าคนเรามันเปลี่ยนกันได้ครับ เพราะผมก็เปลี่ยนมาได้เหมือนกัน แต่ผมแคอีโก้นะครับไม่มากเท่าเดิมแล้ว

คำว่า เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด แต่บางครั้งมันก็ไม่ได้ดีกับคนอื่น แถมยังสร้างความรำคาญให้คนอื่น ผมว่ามันก็ไม่ควร

เพราะผมมีลูกมั้งครับ ตั้งแต่มี ผมทำไรก็ค่อยๆคิด ใช้เหตุผล อะไรที่ยอมได้ก็ยอม ถ้ามันไม่ได้มากมายอะไร

แต่บางทีถ้ามันเกินรับได้จริงๆ ก็ต้องพูดครับ เหมือนเดิมครับ ค่อยๆพูดใช้เหตุผลคุยกัน มันก็จะตกลงกันได้เอง

ลองอ่านหนังสือเรื่อง Ego is the enemy ดูครับ ยืนอ่านผ่าน ๆ ดูก็ได้ครับ ถ้าอยากแก้ไข ผมว่าเล่มนี้พอชี้ทางให้ได้

ของไม่ยอมหักครับ เเต่งอได้อยู่

เป็นหนังสือเกี่ยวกับเรื่องความสำคัญของเวลา ใจความที่ผมชอบคือเค้าบอกว่า ถ้าเราปฎิเสธความตายก็เท่ากับว่าเราปฏิเสธการมีชีวิต พอได้เจอประโยคนี้เหมือนมุมมองต่อโลกของผมได้เปลี่ยนไปเลย

ไม่ต้องแก้เด่วเจอคนประเภทเดียวกันมันจะแก้ให้เอง

จะตายก่อนอะดิครับ เหมือนข่าวร้านตัดผมอะ แทงคอซะ

จริงเหมือนท่านว่าทำตึงใส่ครอบครัว เพื่อน แฟน แต่เจอเจ้านายหางกระดิกร้องได้ครับท่าน ไม่มีปัญหาครับผม แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ

ประสบการณ์เท่านั้นที่จะสอนคุณได้ครับ

หาหนังสือชีวิตอ่าน กับทำอะไรเพื่อส่วนรวม หรือช่วยเหลือชาวบ้านดูครับ

แก้โดยคิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมาครับ
บางเรื่องเราคิดว่าเรายอมมันจะเสียศักดิ์ศรี แต่ถ้ามันช่วยให้เกิดสิ่งที่เป็นประโยชน์กับเรามากกว่าโทษ ก็ทำไปเถอะครับ