เล่นนี่มันไม่ใช่ให้ลูกไปเล่นอย่างเดียวตั้งแต่อนุบาลถึงจบป.6นะครับ
พอประถมมันก็วิชาการอยู่แล้ว

เล่นในที่นี้ถ้าพูดให้เต็มๆก็คือ เรียนรู้จากการเล่น (play base learning)
หลักสูตรแนวนี้คือเค้ามองว่าเด็กอนุบาล ยังไม่เหมาะที่จะมานั่งเรียนวิชาการด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ถ้าไปเรียนเน้นวิชาการ อย่างแสงโสมที่ได้ยินมาอนุบาลนี่ก็เรียนท่องก ไก่ ข ไข่ สูตรคูณจริงจัง
อย่างโรงเรียนลูกผมเป้าหมายในระดับอนุบาล คือสอนให้เด็กมีความรับผิดชอบ ดูแลตัวเองได้ มีการเรียนรู้จากกิจกรรมต่างๆ การเล่นเกมส์ กิจกรรมก็จะทำให้เด็กได้ความรู้ อย่างเพจแม่บ้านแขกที่ตปท เด้กไม่ท่อง abc แต่เด็กก็จะเรียนรู้ abc จากการจำชื่อเพื่อน เป็นต้น

โรงเรียนอนุบาลลูกผมนี่แฟนผมเรียนตอนเด้ก จบแล้วไปสอบสาธิตติด แต่น้องเค้าก็สอบไม่ติดนะ แฟนเป็นเด็กดีเรียนเก่งได้เกียรติบัตรตลอด คะแนนติดหมอแต่ไม่ชอบ จบมหาลัยเกียรตินิยม ทำงานเฟิร์มบิ๊กโฟร์ แต่เบื่อเลยออก 555
จุดอ่อนของแฟนคือหลักสูตรม.ปลาย ไม่ได้ช่วยให้เค้าหาสิ่งที่ชอบได้

https://bys.ac.th/bilingual/bysladprao/index.php/th/programme-th/play-based-learning-th

ถ้ามีตัวเลือกเท่านี้ผมเลือก 2
แต่ส่วนตัวผมเองทำโฮมสคูลครับ
เพราะผมมองระบบการศึกษาเป็นแค่เครื่องมือในการเรียงลำดับการเรียนรู้ และเตรียมความรู้พื้นฐานสำหรับการประกอบอาชีพ ซึ่งปัจจุบันโลกหมุนไปไกลจากยุคเรามากๆแล้ว แค่นั่งเล่นเกมส์หรือแค่หยิบโทรศัพท์มาถ่ายคลิปก็ทำเงินได้แล้ว อาชีพที่ท่านอยากให้ลูกท่านเป็นอาจจะไม่เหลือความจำเป็นในยุคของเค้าแล้วก็ได้ และถึงท่านจะส่งเค้าไปถึงจุดนั้นได้จริง แต่ท่านจะแน่ใจได้อย่างไรว่าลูกท่านจะมีความสุข ตัวผมเองให้ความสำคัญกับการค้นหาตัวตนและส่งเสริมพัฒนาการตามวัยมากกว่า เรื่องวิชาการมันเติมที่หลังได้ แต่เรื่องทัศนคติ/สุขภาพจิตมันรอไม่ได้


ปล.1 ผมยืนยันว่าลูกเชื่อฟังพ่อแม่มากกว่าครูแน่นอน ในเงื่อนไขที่ว่าพ่อแม่ต้องรู้จักลูกตัวเองดีพอ
ปล.2 ผมไม่ได้ต่อต้านการเรียนในระบบปกติ แต่จะเป็นผลดีมากกว่าเมื่อส่งไปตอนที่เด็กพร้อมจริงๆ

2ครับ
ความฉลาดทางอารมณ์ สำคัญมาก มันต่อยอดชีวิตได้เยอะ

2 อะ ผสมผสาน ทางสายกลาง ไม่มากไม่น้อย 1.ก็เล่นเกิน 3.ก็ยัดเยียดเกิน
แต่ผมเน้นสะดวกอะ ลูกคนแรก 3 ขวบ เข้า รร เอกชน เทอมหมื่นกว่าบาท เน้นใกล้บ้านอะ เพราะผมและภรรยาทำงานทั้งคู่ ตอนเช้าไปส่งลูกเอง เย็นให้ลูกนั่งรถตู้กลับ ค่ารถตู้ไป-กลับ 800 แต่ผมให้นั่งกลับขาเดียวเค้าคิด 600 เฉย แต่ก็ช่างมัน สะดวกแบบนี้ เช้าต้องไปส่งเองเพราะภรรยากลัวคนขับรถตู้เอาเด็กลงรถไม่หมดแล้วตายคารถ เห็นข่าวบ่อยๆภรรยากลัวลูกจะเป็นแบบในข่าวเลยให้ไปส่งเอง

จบสายวิทย์ทางเลือกเยอะ ผมก็อยากให้ลูกไปทางสายวิทย์นะ แต่ถ้าลูกจะไปทางสายศิลป์จริงๆผมก็ไม่บังคับนะ ตามใจลูกเลย ถึงตอนนั้น เค้าคิดเอง เลือกเองได้แล้ว เราแค่นำพาเค้าเข้าระบบ พออยู่ในระบบแล้วที่เหลือก้ให้เค้าเลือกเองอะ

สรุปก็เหมือนท่านบอกแหละ ตามน้ำไปเรื่อยๆ

ลูกผม ป.4กับป.2
ผมให้ลูกเรียนแถวบ้านโรงเรียนเดี่ยวกับที่ผมเคยเรียนจบสมัยประถม
หลักสูตรก็โรงเรียนเอกชนตามอำเภอเล็กๆทั่วๆไปครับ
มีเรียนพิเศษบ้าง กลับมาก็เตะบอลว่ายน้ำขี่จักรยานวาดรูปเล่นเกมแทบเลตตามประสาเด็กบ้านนอก
ผมไม่เน้นให้ลูกต้องเรียนเก่ง ไม่เคยถามเกรดไม่เคยโพสอวด แต่เน้นให้ลูกสนุกมีความสุขในการใช้ชีวิต มีเพื่อนที่ดี มีสังคมที่ดีครับแค่นั้นเองครับ

EP ร.ร.สาธิตฯ

ถ้าถามผม สมมติลูกผมไม่ได้ชอบสายวิชาการ คงให้เค้าเรียนในระดับพอใช้งานได้ แต่ไม่ให้ทิ้ง

คือหลายๆ สถานการณ์ในชีวิตมันใช้ความรู้จากการเรียนแบบที่มันคาดไม่ถึงเหมือนกัน เพราะงั้นยังไงผมก็คงให้ลูก keep วิชาสามัญไว้จนกว่าจะจบ ม.6 ส่วนมหาลัยอยากไปคณะไหนผมให้อิสระเต็มที่

ปล. ท่านไม่ต้องเชื่อผมมากก็ได้ครับ แต่ละบ้านก็มีวิธีจัดการไม่เหมือนกัน วิธีผมอาจจะ work กับบ้านผมแต่ไม่ work กับบ้านท่านก็ได้

ถ้าคุณมีกิจการเป็นของตัวเอง ไปเล่นล้วนๆ ได้เลยครับ

สำหรับผมที่ไม่มีตอนนี้คนโตผมเริ่มจากโรงเรียนเล่นใกล้บ้าน แต่แอบมีสอนวิชาการนิดหน่อย จนตอนนี้ลูกขอทำการบ้าน เดี๋ยวป.1 จะเอาเข้าสายหลักวิชาการแล้วครับ แต่คงชิวๆ เสาร์-อาทิตย์พาเล่น เที่ยวว่ายน้ำเหมือนเดิม เพราะผมคงไม่มีกิจการอะไรส่งต่อให้เค้า % ที่จะไปสายรองคงน้อย

ผมเน้นแค่ภาษาอังกฤษกับเลขที่เค้าชอบ ที่เหลือแล้วแต่เจ้าตัว

อันนี้ถือว่าเป็นโรงเรียน นานาชาติเลยไหมครับ หรือแค่สองภาษาเฉยๆ

อนุบาลนี่ภาษาไทยอย่างเดียวเลย แต่ทุกวันนี้ลูกพอพูดภาษาอังกฤษเป็นประโยคได้ เกิดจากการดูการ์ตูนบ้าง + เล่านิทาน เด็กๆ เรียนรู้ง่าย+ไวมาก

ประถมผมเลือกอยุ่สาธิต กับสองภาษา อินเตอร์ไม่ไหว สองภาษาเห็นเค้าจัดอันดับโรงเรียนได้อันดับติดกับสาธิตที่จะให้เข้าเลย แต่ไม่มีมัธยม

ตอนนี้ลูกเรียนที่เพลินพัฒนาชั้นอนุบาล รร นี้เล่นอย่างเดียว ไม่มีสอนเขียน เด็กต้องเรียนผ่านการเล่นเท่านั้นผมแนวทางนี้ ในอนาคตคงเตรียมตัวย้ายไปต่างประเทศจึงไม่กังวลภาษามากนัก


เพราะครอบครัวผมยึดมั่นแนวนี้มาก เล่นเท่านั้นสำหรับเด็กเล็กครับ

ฝึกให้เด็กมีความคิด วิเคราะห์ ได้ด้วย ไม่มีการมาท่อง ก-ฮ อะไรทั้งนั้น ซึ่งดีมากๆสำหรับผม

ไม่รู้ว่าท่านติดตามเพจคุณหมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์มั้ย ถ้าไม่ ฝากเข้าไปติดตามเลยนะครับ นี่คือไบเบิลการเลี้ยงลูกยุคนี้จริงๆ แกเป็นจิตแพทย์ผู้ใหญ่ที่มีความเชี่ยวชาญเรื่องพัฒนาการของเด็ก

จากที่ผมติดตามมา 7 ขวบปีแรกของชีวิตควรปล่อยให้เด็กได้เล่นมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ อ่านนิทานก่อนนอนทุกวันรับ และผิดชอบหน้าที่ของตัวเอง เช่น กินข้าวเอง แต่งตัวเอง ทำงานบ้านที่ได้รับมอบหมาย มีความสามารถในการอดทนต่อสิ่งที่น่าเบื่อ และถอนตัวเองออกจากความสนุกได้เมื่อจำเป็น ทั้งหมดนี้เพื่อให้เด็กได้สร้างเนื้อสมองที่ดีซึ่งจะเป็นส่วนสำคัญในการสร้าง EF (Executive Functions) ซึ่งคือจำเป็นสำหรับการควบคุมตัวเองของเด็กในยุคศตวรรษที่ 21 ที่สุดครับ

จากงานวิจัย เด็กที่เน้นวิชาการแต่อนุบาลกับเด็กที่เน้นเล่นใน 7 ขวบปีแรกแล้วค่อยๆ เริ่มรับวิชาการเมื่อพร้อมหลังจากนั้นจะค่อยๆ ไปทันกันเองในเวลาไม่นานเลยครับ และเด็กที่เล่นมามากพอ จะต่อยอดไปได้ไกลกว่าด้วย เรียกว่าพื้นฐานสมองแน่น ทีนี้ทำอะไรก็ง่ายแล้วครับ

เป็นผม ช่วงอนุบาลจะให้เค้าเล่น+เรียนรู้ไปก่อนครับ อย่างน้อยๆก็ให้รู้สึกสนุกกับการไปรร. ส่วนวิชาการค่อยๆป้อนให้ตอนซักป.2-3แล้วค่อยๆปรับความเข้มข้นเพื่อให้เข้ากับระบบมัธยม โอเคละว่าช่วงแรกๆอาจช้ากว่าเพื่อนนิดนึง แต่ผมว่าถ้าเด็กเต็มใจ ช่วงนั้นจะเป็นช่วงที่เค้าพร้อมซึมซับเต็มที่

ผมอยากได้โรงเรียนที่เน้น 2 ภาษาจริงๆ คือ ทุกวิชาเรียนเป็นภาษาอังกฤษ ยกเว้นบางวิชา เช่น ไทย สังคมไทย ประวัติศาสตร์ไทย
วิชาศาสนา ต้องเรียนทุกศาสนา เรียนปรัชญาด้วย ไม่เน้นแต่พุธ วิชาอื่นที่ไม่จำเป็น ไม่ต้องเรียน (วิชาที่หลายคนรู้ว่าอะไร)
เรียนเนื้อหาความรู้ตามวัย ไม่เร่งให้อัจฉริยะเกิน มีกิจกรรมเหมาะตามวัย ที่สำคัญ ต้องมีการบ้าน ที่กลับมาทำที่บ้านเสร็จภายใน 1 ชั่วโมง หรืออาจมากขึ้นตามวัยที่โตขึ้น แต่ไม่ใช่การบ้านที่พ่อแม่มาทำให้ หรือ กว่างานจะเสร็จหลังเที่ยงคืน
เน้นเพิ่มทักษะชีวิตให้มากขึ้นตามวัย หรือ กิจกรรมให้พวกเขาค้นพบตัวเอง ได้รู้จักตัวเองก่อนเรียนจบม.6 เพื่อจะรู้ว่า จะไปทางไปเหมาะกับตัวเองที่สุด

ผมว่า เน้นทำกิจกรรมที่มีวิชาการแทรกอยู่น่าจะเวิร์คสุดนะ ยิ่งเป็นสายวิทย์เนี่ย ถ้ามันไม่เห็นภาพว่าเราเรียนเรื่องพวกนี้ไปเพื่ออะไร มันจะไม่เอ็นจอยในการเรียนอ่ะ
ส่วนเรื่องการเลือกสาย ก็อยากให้เค้าค้นหาตัวเองดูว่าสนใจอะไร อยากโตขึ้นไปทำอะไร ให้เค้าลองผิดลองถูกตั้งแต่เด็กๆไปเลย เผื่อเค้าจะหาตัวเองเจอได้เร็ว เราก็แค่สนับสนุนเค้าให้ได้มากที่สุดก็พอ

แต่ที่เน้นสุดๆ คือภาษาอ่ะ อยากให้เค้าฟังพูดได้ตั้งแต่เนิ่นๆ ไม่งั้นโอกาสในชีวิตจะหายไปโคตรเยอะเลย