แล้วแต่มุมของแต่ละคนแหละผมก็มองว่าเรียก Panic Buy ก็ไม่แปลกเท่าไหร่นะแต่มันมีโอกาสเป็น Panic Buy ที่จะมีประสิทธิภาพไม่ใช่ Panic Buy แบบตอน ปาปี้ บาบ้า เกป้า ไอ้ตู้ ในมุมมองผมการ Panic Buy ก็คือพวกเป้าหมายหลักๆเราพลาดแล้วเวลาเหลือน้อยก็เลยต้องรีบหาตัวใหม่แบบไม่ค่อยมีเวลาต่อรองอะไรมากจะราคาถูกหรือแพงสุดท้าย Panic ก็คือ Panic แต่ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรือไม่เห็นด้วยนะเพราะผมอยากได้หมดอะทั้งคูคูเรญ่าและโฟฟาน่าจะเท่าไหร่ก็ช่างมัน

Oscar

เหลือเวลาอีก 26 วันไม่น่าใช่มั้งเพ่

ผมกลับชอบกว่าตอนมีมารีน่าอยู่นะ อันนั้นต่อรองเก่งจริงแต่ถ้าจะเลอะเทอะก็เลอะเทอะไปเลย คือบทจะแพนิคบายก็แพนิคบายแบบไร้คุณภาพยิ่งกว่านี้อีก

ย้อนไปแก๊งปาปี้ บาบ้า มิอัสก้าไรพวกนั้นใช้ไม่ได้สักคน หรือจะปีที่ดีลเอเมอร์สัน ซัปปา ดริ้ง บาร์ค บากาอีก

คูคู ผมรับได้นะ ราคานี้
แต่ ของเลสเตอร์นี้ ผมรับไม่ได้ 60ล้านผมว่าชนเพดานละนะ แพงกว่านี้คือ อย่าเอาเลย

สงสารท็อดอะ ทำไรก้ผิดหมดเลยขนาดเสริมเข้ามาขนาดนี้

แฟนๆสิงห์ต้องลืมเสี่ยหมีไปได้แล้ว เอามาเทียบกันไม่ได้หรอก

มันก็ดูไปทาง Panic buy ได้อยู่นะ ไม่มีผิดถูกหรอก สุดท้ายก็วัดที่ผลงานอยู่ดีอะ