เล่าของผมก่อนละกัน สมัยมหาลัยเป็นอยู่ต่างสาขา ชอบตั้งแต่ปี1 ลุคคุณหนูหน่อยๆ
แต่ไม่ได้จีบ มาได้คุยตอนขึ้นปีสองจากMSN จนสนิทกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย
ดูหนัง กินข้าว บลาๆ เลิกเรียนก็มาเจอกันเดินจับมือเหมือนเป็นแฟน เจอกันทุกวัน
เธอเป็๋นคนเฟรนด์ลี่ สนิทกับเพื่อนผมในกลุ่มทุกคน จนจู่ๆมาวันนึงผมก็เริ่มเห็นความผิดปกติ
ทำไมสนิทกับเพื่อนผมในกลุ่มคนนึงจังวะ ก็ได้แต่สังสัย จนวันนึงเค้าฝากมือถือกับผมไว้ ผมก็ดูบันทึกการโทร
กับข้อความ เห็นว่ามีคุยกัน ผมใจสลายเลย ทั้งที่เพื่อนผมมันก็มีแฟนละนะ สุดท้ายผมกับเพือนก็ไม่ค่อยคุยกัน บรรยากาศในกลุ่มตึงเครียด กับสาวก็เริ่มมีทะเลาะ จนสุดท้ายเค้าก็แยกออกจากกลุ่มผมไปเอง
ไม่เลือกใคร แต่มาแอบรู้ทีหลังเพื่อนผมก็พยายามตามไปง้อนะ อะไรวะเนี่ยยยยยยยย
เป็นอะไรที่ยังไม่ลืมเลย ทั้งสุขและเศร้าในคราวเดียวกัน

ช่วงระหองระแหงกับแฟนเก่า แล้วมีรุ่นน้องคนนึงเข้ามา มาแบบคลั่งรักเลย

แล้วช่วงนั้นผมจีบคนนึงอยู่ที่มหาลัย (ใจไปทางคนนี้) ซึ่งผมก็บอกรุ่นน้องคนที่คลั่งผมว่าเออมันเป็นงี้ๆ

รุ่นน้องก็อ้อนวอนว่าอย่าไป อย่าทิ้งหนูนะ แต่ใจไปละอ่ะ สุดท้ายแตกพ่าย คบกันสองปีละเลิก

รู้งี้ไปทางรุ่นน้องดีกว่า เพราะคลั่งแบบคลั่งจริงๆ เทคแคร์ ประเคนทุกอย่างมาให้ แบบรักบริสุทธิ์อ่ะ

เสียดายก็เสียดาย แต่เลือกแล้ว

ของผมตอนมหาลัยเหมือนกัน ผมเล็งๆไว้ตั้งแต่ปี1 แต่ว่าเป็นเพื่อนร่วมสาขา ยังจำมุขที่บอกเค้าได้อยู่เลย ผมบอกเค้าว่าชอบเพื่อนคนนึงในเซค เขาบอกใครๆ พอดีตรงนั้นมันมีกระจก ผมเลยบอกคนในกระจกไง

ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ผมมาตกร่องเครื่องเพราะเค้าไปเวิรคแอนทราเวลของคณะ ตอนนั้นค่าใช้จ่ายจบเลย50เค ผมเกรงใจที่บ้านเลยไม่ได้ขอไปคิดว่าอาทิตย์เดียวเองเดี๋ยวก็เจอกัน

ผมได้รับข่าวคราวจากเพื่อนว่ามีฝรั่งมาจีบแล้วฟิลมันเหมือนว่าคนได้ไปเจออะไรใหม่ๆ หลังจากนนั้นกลับมาผมว่าไม่เหมือนเดิม คือผมเป็นคนถ้ารับรู้ได้ว่าไม่ใช่ก็ไม่เดินต่อหรือฝืนเลย

เพื่อนๆไม่มีใครก็ถามเท่าไหร่เพราะผมเองก็เฟลมาก ตอนนี้เค้าก็ยังโสดนะหน้าที่การงานดี แต่ว่าผมว่าผมไปทางอื่นดีกว่า

ตอน จบ ปี 4 ใหม่ๆ คุยสาวในฝัน อย่างดี ที่เล็งมาตั้งแต่ มอสี่ แต่มีครั้งหนึ่งเมาละ โทรหา จบเลย

สมัยมหาลัยเจอกับ ผญ คนนึง เค้าชอบผม ผมชอบเค้า แต่ไม่ได้คบกัน

สาเหตุเกิดจากผมเคยเป็นแฟนเก่าเพื่อนในกลุ่มเค้า เค้าเลยไม่ ok ที่จะมาคบผม ใจแตกสลายไปเป็นเดือนๆ

ทุกวันนี้แยกย้ายไปมีแฟน ตอนเค้าเลิกกับแฟนเก่าก็มานั่งระบายกับผมเป็นชั่วโมงๆ คือลึกๆ รู้แหละว่ายังมีใจให้ แต่ไม่ได้ละไง ผมก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว

ถูกที่ผิดเวลาที่แท้จริง

สมัยเรียนวาสนาดีครับ เป็นคนขี้อายไม่เคยจีบผู้หญิงเลย แต่มีผู้หญิงเข้าหาตลอด

แต่หลังมหาลัยปีท้ายๆเงียบกริบจนปัจจุบัน เหมือนบุญวาสนาหมดอะ

เจอคนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่
ขอไม่เจอดีกว่า เจ็บแบบทำอะไรไม่ได้เลย
ผมคนนึงที่เจอแบบนี้

เคยทักจีบสาวอายุน้อยกว่า น่ารักๆ แฟมิลี่เกิล สไตล์ญี่ปุ่นๆ ด้วยวิธีสุภาพบุรุษ แล้วถูกปฏิเสธแบบสุภาพครับ (ชวนกินข้าว1-2ครั้งแล้วถูกปฏิเสธ)


เลยมุ่งหน้าไปจีบสาวทรงโตวัยแสบซ่าแทน
ดีใจจังที่ตอนนั้นจีบไม่ติด

เซนเซย์โปรเฟส ไม่มาแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนสมาชิกบ้างหรอครับ

เป็นมหากาพย์ความรัก(และความlxี้e) ของผมตอนมัธยมเลย
ผมเล่าทั้งให้เพื่อนมหาลัยฟัง ไม่พอ เมียอยากฟังก็เล่าให้เมียฟังอีก เมียผมนี่เกลียดผู้หญิงคนนี้ที่จะเล่าแบบเข้าเส้นไปเลย
555+

ตอนผมขึ้น ม.4 ผมสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงมาก ผมเป็นผู้ชายทะเล้นๆ ทะลึ่งๆ อยุ่แล้วไง
ก็นั่งกลุ่มเดียวกับคนนี้ตลอด ตัวหอมมาก ผิวสวย ขาว น่ารัก ที่สำคัญนี่แหละตัวหอมมาก
ตอนนั้นผมก็มีแฟนแล้วนะโคตรแย่เลย แต่แฟนผมไปเรียน ตปท 1 ปี
ผมก็ได้คนนี้นี่แหละแก้เหงา ตอนเรียนก็นั่งคุยกันตลอดอ่ะ จนครูด่า
พอแฟนผมที่มาจาก ตปท กลับมา เขาก็ตีตัวออกห่างผมไปเลย ทั้งๆทีก่่อนหน้านี้ปิดเทอม ยังไปหา ซ้อนรถเที่ยวกันอยุ่ พอตอนเรียนลิลาศที่เคยคุยกันไว้ว่าจับคู่เต้นด้วยกัน พอวันเรียนลิลาศวันแรก แม่เจ้า แฟนผมมายืนดูครับ
ผมนี่ไม่กล้าไปจับคู่กับเขาเลย ต้องมาเต้นกับเพื่อนผู้ชายด้วยกัน คือมันก้รุ้แหละว่าผิดอ่ะ
จนผมเลิกกับแฟนเลย ผุ้หญิงคนนี้ก็ยังตีตัวออกห่างผมอีก แต่ก็นั่งกลุ่มเดียวกันอยุ่ดี
เพื่อนในห้องผมมีหลายคนที่เล็งผู้หญิงคนนี้ไว้ เพราะน่ารักและน่าคุยด้วยมากจริงๆ
จนผมลืมเสียเพื่อนในห้องไป 3-4 คน พวกนี้ไม่คุยกับผมเลยนะ เหมือนเป็นศัตรูทางใจกันอ่ะ
จนแล้วจนเล่าแต่ละคนก็ต้องแพ้ให้ผม คนสุดท้ายที่คุยนี่เดินมาบอกผมเลยว่า ผู้หญิงคนนี้ก็ชอบผมจริงๆเหมือนกัน
แต่ผมมันเลวไง ผมไปมีแฟนเป็นรุ่นน้องไปแล้วดามใจ แต่ผมพอรู้แบบนี้ผมก็ยังคุยกับผู้หญิงคนนี้อยุ่เหมือนกัน
ผู้หญิงคนนี้ก้คุยกับผมแฮปปี้เลย ซื้อเสื้อให้ผมใส่ได้ เป็นเสื้อคู่ งานกีฬาสียังใส่มาด้วยกัน แต่ไม่ได้ไปเดินมา
ไหนไปไหนด้วยกันเลย แล้วทีนี้แฟนผมที่เป็นรุ่นน้องมาจับได้ ก็เลิกกันไปแพ๊บนึง ผมก็เต็มสูบกับผู้หญิงคนนี้เลย
มีวันนึงที่ผมเตะบอลอยุ่ตอนเที่ยง ผมได้ยินเสียงโรงยิมลิลาศเพลงดัง ผมไปจับมือผู้หญิงคนนี้เต้นลิลาศเลย
นี้คือครั้งแรก ที่ได้เต้นด้วยกัน แม่งกระชุ่มกระชวยสัสๆอ่ะ แล้วไม่พอนะ งานเลี้ยงโรงเรียน ผมก็ยังไปเต้นกับเขาอีก แบบว่าใส่สูทผูกไท้เต้นเลย ผมก็ยังนั่งเรียนด้วยกันมาตลอดจน ม.6 ผมก็เลยคิดว่าจะให้ของขวัญวันเกิดเขา
ผมเอารูปในโทรศัพท์ผมไปปริ๊น ที่ถ่ายกับเขา เอามาตัดคอลลาจเกือบ200-300รูป กรอบรูปใหญ่มากครับ
ค่าทำกรอบรูปหมดไปหลายพัน ทำเองหมดกับมือ ทำข้ามวันข้ามคืนเลย ผมก็ขนไปให้ถึงหน้าบ้านวันเกิดเขา
ก็นั่งคุยหน้าบ้านเขาแหละ คิดว่าคงได้ซักจุ๊บแหละ แต่ไม่มีเลย วันนั้นปิดเทอมแล้ว ต้องแยกกันไปมหาลัย
เขาก็ให้แฟลชไดรฟ์ผมมาอันนึง ก่อนแยกจากกัน พอเปิดมาผมนี่เสียวเลยคร้าฟฟ พี่น้องจะลืมได้ไง ..........ใช่ที่ไหนล่ะ เนื้อหาในคลิปวีดีโอที่อยุ่ในแฟลชไดรฟ์คือ เขาก็พูดว่าตลอด 3 ปีที่อยุ่ด้วยกันมามีความสุขมาก ถึงมันจะไม่ใช่ความสัมพันธุ์แบบชัดเจน แต่ก็สนุกและมีความสุขมาก แล้วเขาก็บอกรักผมมากครับ ในคลิปวีดีโอ ตลอด 3 ปีที่คบกันไม่เคยมีใครบอกรักใครเลยครับ การกระทำมันตอบแทนไปหมดแล้ว ผมนั่งดูคลิปวนเป็นสิบรอบ ร้อยรอบ นั่งดูจนร้องไห้ น้ำตาไหล ทำไมมันมีความสุขแบบนี้ แต่ผมก้ลืมไปยาวๆว่า ในขณะนั้นผมก็คบกับรุ่นน้องคนนึงอยุ่เหมือนกัน คือมันเป็นความสัมพันธุ์ที่แบบ ไม่มีทางเกิดขึ้นได้แน่นอน 100% มันผิด 100% เช่นกัน แต่แบบ มันไม่ลืมอ่ะ จริงๆดีเทลล์มันเยอะกว่านี้มาก
ผมก็ร้องไห้เพราะเขามาเยอะเหมือนกัน ทะเลาะกันบ่อยอยู่ครับ เรื่องประมาณแบบ เลิกมายุ่ง มาคุยกับฉันซักที
แต่มันเลิกไม่ได้ไง ทั้งคู่นั่นแหละ ต่างฝ่ายต่างมีแฟน เพื่อที่จะลืมคนที่ต้องนั่งอยุ่กลุ่มเดียวกันตลอดทุกวิชา
แต่คุยด้วยกันไม่ได้เลยเพราะมันผิด เรื่องก็ผ่านมาเป็น 10 ปีละ เมื่อ 2 ปีที่แล้วผมเดินห้างกับเมียผมคนปัจจุบันอยุ่ เจอผู้หญิงคนนี้ ผมเจอไม่เท่าไหร่ครับตอนแรก ผมได้กลิ่นก่อนที่เคยบอกเขาว่าตัวหอมมาก ยังเป้นกลิ่นเดิม
ผมก็หอมไรวะ กลิ่นคุ้นๆ หันไปขวับ สบตากันพอดีครับผม แม่เจ้า เมียผมนี่สีหน้าเปลี่ยนไปเลยเดินหนี ไปเลย
ผมก็ ไงๆๆ ไม่ได้เจอกันนาน ไปก่อนนะ

เสียดายเหมือนกันที่สมัยเรียน ไปชอบดาวคณะ ที่มีคู่แข่งหมายปองเยอะ(แต่เค้าก็ไม่ได้เลือกใคร มุ่งเน้นเรียน แต่จบมาไม่นานมากก็แต่งงานมีลูกเลยนะกับคนวงนอกไปเลย) ถ้าตอนนั้นไปเล็งคนอื่นที่รองๆลงไป จะมีตัวเลือกให้เยอะมากๆ(เกือบทุกคนก็สวยขึ้นและหน้าที่การงานดี) ดันไปยึดติดคนเดียว

รอวิชาจีบสาวจากเซนเซโปรเฟสอยู่เสมอนะครับ

รู้จักสาวคนนึงจากแอพหาคู่ที่ไม่ค่อยดัง รูปดูดีมาก สวยแบบ Working woman เลย ตรงสเป็กทุกอย่าง
พอคุยกันได้ 5 วัน นัดกันมาดูหนังที่เมเจอร์รัชโยน โอ้โห ตัวจริงตรงปกสุดๆ หน้าแอบคล้ายคนในอวาตาร์ผมเลย หุ่นบางกรอบ ตอนนั่งดูหนังมีแอบหลับซบไหลผม ตัวห๊อม หอม ทำเอาดูหนัง Venom ไม่รู้เรื่องไปเลย

พอดูหนังจบไปต่อร้านเหล้าฝั่งตรงข้าม ผมถามตรงๆ ขอคบจริงจังได้ไหม เธอตอบว่าขอคยเองหรอ นึกว่าจะขอเป็นแฟน ก็เลยขอเป็นแฟนกันตรงนั้นเลย ก่อนไปส่งแล้วแยกย้ายกลับบ้าน

หลังจากนั้นเรามีโอกาสได้เจอกันอีก 2 ครั้ง เธอเป็นฝ่ายมาหาผมที่ห้องเลย ครั้งแรกแค่ได้กอดจูบ ครั้งที่สองได้จัดเต็ม

แต่หลังจากนั้นไม่นานก็มีสาวคนนึงที่เคยเลิกกับผมแบบจบไม่สวย ซึ่งแอบส่อง FB ผมอยู่เรื่อยๆ รู้ว่าผมกำลังอินเลิฟกับคนนี้อยู่ เลยไทักข้อความไปปั่นป่วนจนสาวคนนั้นเกิดความไม่ไว้ใจผม ถึงแม้ผมจะพยายามพิสูจน์แล้วว่าเป็นการคุกคาม พยายามสร้างความแตกแยห แต่เธอก้ไม่ไว้ใจอยู่ดี สุดท้ายบล็อกผม หายไปจากผมเลย

หลังจากนั้น 1 ปี เธอก็ปลดบล็อก ผมเห็นขึ้นรายชื่อเพื่อนแนะนำอีกครั้งก็เลยแอดไปคุย โชคดีที่เธอคุยด้วยแต่ไม่เหมือนเดิมแล้ว ผมพยายามตามง้ออีกรอบแต่เธอก้บอกว่าตอนนี้ยังไม่พร้อมมีแฟน ผมก็เลยไม่ฝืนจีบต่อแล้ว เหลือกลายเป็นเพื่อนกัน

จนวันนึงถึงเวลาที่ผมเปิดตัวแฟนใหม่ เธอก็ทักข้อความมาแซว แล้วก็อันเฟรนด์ไปอีกรอบ

ของผมตอนมหาลัย คิดถึงตอนนั้นก็สนุกดีนะ มหาลัยนี่ไม่ต้องวางฟอร์มอะไรมากเลย
จะจีบในร้านเหล้าก็เดินไปชน เจอในมหาลัยก็ให้เพื่อนไปขอไลน์ เรียนเซคเดียวกันเจอกันบ่อยๆ
แปปๆ ได้คุยละ พอโตมาทำงานแล้ว ความกล้านั้นก็หายไปตามวัย

ซวยชิบหายเลยครับที่มาเจอรังควานแบบนิ