วันนี้ผมพาคนตาบอดเดินออกกำลังกาย
พอดีมาอบรมนำทางคนตาบอด ไม้เท้าอะไรสักอย่าง
พี่ที่เป็นคนตาบอดที่ผมพามาด้วยเป็นลูก อสม
ทีนี้ตอนเช้ามันอยู่ใกล้ทะเลกับภูเขา ผมเลยบอกบอกแกว่าผมจะเดินตีห้านะ แกบอกไปด้วย ผมก็อึ้งๆเพราะไม่คิดว่าแกจะกล้าไป
พอตื่นมาแกไปจริง ขึ้นเนิน ลงเนิน ไปหาดทราย แกไปหมด เกาะแขนผมไป ผมก็แค่คอยบอกว่าทางข้างหน้าเป็นยังไง
ที่สังเกต
1 แกอ้วน บอกไม่ได้เดินออกกำลังกายมาสามปีละตั้งแต่โควิด แถวบ้านรถเยอะด้วย
2 ผมก็อ้วนแต่เดินเกือบทุกวัน ตอนขึ้นเนินนี่ชัดเลยว่าแกเหนื่อยมากแต่ก็กัดฟันเอา ส่วนผมก็ปานกลาง การ recovery หลังขึ้นเนินต่างกันชัดเจน
3 แกกลัวหมา
4 แกนอนกรนแต่ผมก็ไม่รำคาญเท่าไรเพราะตื่นมาได้ยินตอนตีหนึ่งกว่าๆซึ่งหลับต่อได้สบาย น่าจะเป็นวันแรกที่ผมนอนสองทุ่มในรอบหลายเดือน เพราะปกตินอนสี่ห้าทุ่ม แต่ผมไม่กรนเพราะใช้ cpap
อีกอย่างคือแกชอบนอนนิ่งๆ นอนหงายท่าปกติ
5 แกฟังข่าวจาก social ฟังโคตรเร็ว แต่ฟังทัน
คือถ้าจะ benchmark ระหว่างผมกับแกนะ
1 เรื่อง mobility ผมดีกว่า แต่ก็ไม่ได้มากทั้งที่ผมโคตรได้เปรียบแกเรื่องการมองเห็น ซึ่งสำคัญกับการเคลื่อนไหวมาก
2 การมีสมาธิแกดีกว่าผม แกนอนสองทุ่มทุกวันเพราะไม่รู้จะทำอะไร ท่านอนนิ่งๆแปปเดียวก็หลับ ผมว่าจะประยุกต์ใช้บ้างแต่อาจจะต้องมีหมอนรองใต้เข่าเพราะผมมีปัญหาหลัง
3 แกยืดหยุ่นกว่าผมเรื่องเวลา คือผมจะเป็นพวกไม่ 1 ก็ 0 เลย บางทีตื่นมาเลทแล้วก็ไม่วิ่งซะงั้น ปกติผมตื่นมาเตรียมตัว 4.30 แล้วออกวิ่ง 5.00 พอดีเป๊ะ แต่แกบอกก็ตื่น 5.00 แล้วก็ไปเลยสิ สรุปก็ได้เดินตอน 5.15 ซึ่งก็ไม่ได้แย่อะไรหลังจากเดินแล้วก็ยังคิดว่าดีกว่าไม่เดิน
สรุปคือ ผมก็ไม่ได้ช่วยแกอย่างเดียว แกก็ช่วยผมให้ดีขึ้นเหมือนกัน
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
