แบบมาตั้งแถวกระดาน มองหน้าพูดเท่ๆใส่กันกันก่อน แล้ววิ่งบวกกัน

โอมาเอะวะ โม... ชินเดอิรุ

ก็คงประมาณนั้นแหละ บางที คุยกันก่อน อาจจะไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ

บางสงครามมันก็ยอมกันได้ ถ้าดูแล้วสู้ไม่ได้จริงๆ

ถึงฝั่งชนะจะได้เปรียบแต่ก็คงไม่อยากรบให้เปลืองแรงหรอก เอาจริงๆ

ก็แบบนั้นแหละครับ มีตั้งแถว จัดกระบวนทัพ พูดปลุกใจทหาร

แต่ไอตะลุมบอนกัน แบบในหนังไม่ค่อยมีหรอก

ส่วนมากเกาะกลุ่มรบกันเป็นแนวๆ ไม่ได้มั่วแบบในหนัง

หมายถึงในสงคราม ที่ตั้งแถวหน้ากระดานเดินเข้าหากันแล้วยิงใช่มั้ยครับ

ก่อนรบจะปล่อยข่าวลือปั่นกันก่อนด้วย
อย่างมองโกลนี่ตัวปั่นเลย

ใครแจ๋วไปก่อนเลย

น่าจะต้องถามผู้เชี่ยวชาญนะครับ

น่าจะผ่านมาหลายสนามรบ

เรื่องจริงครับ เพิ่งจะมาเปลี่ยนตอนเทคโนโลยีปืนมันโหดไป
คือยืนเรียงยิงแบบเดิมตายเยอะขึ้นเลยเปลี่ยนครับ

ไม่ค่อยหรอกครับ ในหนังมันเป็น pitched battle คือนัดมาตีกัน ส่วนใหญ่มันเป็น skirmish ทหารกลุ่มย่อย ๆ ออกไปตีจุดที่ไม่มีคนตั้งรับ หรือไม่ก็เป็น siege ล้อมป้อมไปเลย

รู้แต่ว่าสมัยก่อน ตีเมืองคือแค่ปิดล้อมแต่ไม่เข้าตีเมืองครับ ส่วนใหญ่ไม่ได้เข้าหักเอาเมืองแต่ประการใด ก็จะเข้าไปตีหักเอาเมืองเค้าทำไม อยู่ข้างนอกสบาย ไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื้อ รอแค่เวลา

นัดตีกันตรงๆมันก็มีแหละ แต่ว่ากันจริงๆแล้วมันคงมั่วซั่วและน่าเบื่อมากไม่เหมือนในหนังซะทีเดียวหรอก วิ่งออกไปรบ 3-5 นาที ให้อาวุธครบมือ แป๊ปๆก็เหนื่อยแล้ว และแป๊ปๆก็บาดเจ็บแล้ว ยากที่จะตายทันทีว่าไปแล้วก็ทรมานน่าดู แต่แทคติกและจำนวนมันเลยสำคัญนั่นแหละ

ต่อให้ยุคปืนก็ยังลำบากอยู่ดีกว่าจะตาย ยืนเรียงแถวยิงแบบยุคนโปเลียนใจต้องแข็งแค่ไหนถ้ายืนแถวหน้าถามใจดู ห่างกันซํกร้อยเมตร แล้วยืนยิงใส่กันรู้ว่ามีโอกาสตายแน่ๆแต่ก็ต้องยืนตรงนั้น

สมัยหลังดีขึ้นหน่อยตายไวขึ้น

เหมือนแนววัยรุ่นตีกัน