ไปขุนตานมา สัปดาห์ที่แล้ว
ก็ได้ยินมาตลอด ว่าที่นี่มีอะไรแปลกๆ ถ้าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ก็คิดให้ดีดี
เราก็คิดแล้วนะ แต่มันมาแล้ว ก็เลยอยากลองไป และเพื่อนร่วมทริปท่านอื่นๆ ก็อยากไป เลยตัดสินใจไปกัน
ตื่นมาตี 3 กลุ่มข้างๆเริ่มฉายไฟ เราน่าจะออกไปช้าแล้ว เลยรีบล้างหน้าแปรงฟันกัน เพื่อที่จะได้ไปถึงจุดชมวิวทันพระอาทิตย์ขึ้น
ประมาน 3.20 คนในกลุ่มก็พร้อม กลุ่มข้างๆเริ่มเดิน เลยเดินตามไป ผมจัดการของช้าเลยเดินปิดท้าย
ระหว่างทาง กิโลเมตรแรกก็เดินไปปกติ จนกระทั่งกลุ่มที่อยู่ใกล้ๆ น่าจะหลงทาง เพราะเดินลงไปทางน้ำตกไม่ใช่จุดชมวิว เห็นแสงไฟฉายอยู่ไกลๆ ตะโกนเรียกก็ไม่ตอบ เลยต้องเดินต่อ
เดินมาซักพัก รู้สึกว่ามีคนฉายไฟตามหลัง ทั้งๆที่เราก็เดินหลังสุด เลยคิดว่ากลุ่มข้างๆเดินกลับมาแล้วรึเปล่า แต่หันกลับไปก็ไม่เจอ เป็นแบบนี้อยู่ 4-5 ครั้ง เราเริ่มกลัวแล้ว เพราะเรื่องที่คนเดินทางคนอื่นๆเคยเล่าให้ฟัง
เราพยายามเดินไปเรื่อยๆจนถึง ทางขึ้นจุดชมวิว ย.4 คราวนี้ เห็นแสงไฟจริงๆ ไม่ได้เห็นคนเดียวแบบระหว่างทางเดิน เพราะคนอื่นๆก็เห็น และก็โล่งใจว่า กลุ่มที่หลงไปน้ำตก น่าจะเดินตามมาทันแล้ว
แต่เราก็นั่งรอซักพัก ก็ไม่มีใครเดินตามมาเลย คิดว่าเค้าคงเดินไปพักไป เราจึงเดินต่อ และไปถึงจุดชมวิวราวๆตี 5 และนั่งรอดูพระอาทิตย์ขึ้น
กว่าพระอาทิตย์จะขึ้นก็ 6 .50 แล้ว ถ่ายรูปได้ซักพักก็กลับไปที่พัก เพราะต้องเก็บของกลับ
ไปถึง ก็เจอกลุ่มที่พักอยู่ด้วยกัน ก็เลยถามด้วยความห่วงใย เพราะเห็นหลงทาง และไปไม่ถึงจุดชมวิว
ผม : ทำไมกลับมาไวจังครับ ไม่ไปดูจุดชมวิวหน่อยหรอ
นักเดินทาง : ไปไม่ไหวหรอกครับ ตื่นเช้าเกินไป
ผม : ก็เห็นพี่ๆเดินไปทางน้ำตกไม่ใช่หรอครับ นึกว่าหลงเลยเดินกลับ
นักเดินทาง : ไม่ใช่ละครับ กลุ่มผมไม่ได้ออกไปไหนกันเลย อยู่นี่กันตลอด
ผม : แล้วตอนตี 3 ที่ฉายไฟล่ะครับ เห็นเดินลงด้านล่าง นึกว่าไปชมวิว
นักเดินทาง : ไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็กลับมานอนเลย ไม่ได้ไปไหนต่อ
ผม : ...
นักเดินทาง : ...
ผม : ไปกินข้าวเตรียมลงดีกว่าครับ แล้วเจอกัน
สรุปแล้ว ก็โดนเหมือนที่นักเดินทางคนอื่นๆเคยเล่าให้ฟัง อาจเจอในรูปแบบที่แตกต่างไป
 

ไปขุนตานมา สัปดาห์ที่แล้ว
ก็ได้ยินมาตลอด ว่าที่นี่มีอะไรแปลกๆ ถ้าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ก็คิดให้ดีดี
เราก็คิดแล้วนะ แต่มันมาแล้ว ก็เลยอยากลองไป และเพื่อนร่วมทริปท่านอื่นๆ ก็อยากไป เลยตัดสินใจไปกัน
ตื่นมาตี 3 กลุ่มข้างๆเริ่มฉายไฟ เราน่าจะออกไปช้าแล้ว เลยรีบล้างหน้าแปรงฟันกัน เพื่อที่จะได้ไปถึงจุดชมวิวทันพระอาทิตย์ขึ้น
ประมาน 3.20 คนในกลุ่มก็พร้อม กลุ่มข้างๆเริ่มเดิน เลยเดินตามไป ผมจัดการของช้าเลยเดินปิดท้าย
ระหว่างทาง กิโลเมตรแรกก็เดินไปปกติ จนกระทั่งกลุ่มที่อยู่ใกล้ๆ น่าจะหลงทาง เพราะเดินลงไปทางน้ำตกไม่ใช่จุดชมวิว เห็นแสงไฟฉายอยู่ไกลๆ ตะโกนเรียกก็ไม่ตอบ เลยต้องเดินต่อ
เดินมาซักพัก รู้สึกว่ามีคนฉายไฟตามหลัง ทั้งๆที่เราก็เดินหลังสุด เลยคิดว่ากลุ่มข้างๆเดินกลับมาแล้วรึเปล่า แต่หันกลับไปก็ไม่เจอ เป็นแบบนี้อยู่ 4-5 ครั้ง เราเริ่มกลัวแล้ว เพราะเรื่องที่คนเดินทางคนอื่นๆเคยเล่าให้ฟัง
เราพยายามเดินไปเรื่อยๆจนถึง ทางขึ้นจุดชมวิว ย.4 คราวนี้ เห็นแสงไฟจริงๆ ไม่ได้เห็นคนเดียวแบบระหว่างทางเดิน เพราะคนอื่นๆก็เห็น และก็โล่งใจว่า กลุ่มที่หลงไปน้ำตก น่าจะเดินตามมาทันแล้ว
แต่เราก็นั่งรอซักพัก ก็ไม่มีใครเดินตามมาเลย คิดว่าเค้าคงเดินไปพักไป เราจึงเดินต่อ และไปถึงจุดชมวิวราวๆตี 5 และนั่งรอดูพระอาทิตย์ขึ้น
กว่าพระอาทิตย์จะขึ้นก็ 6 .50 แล้ว ถ่ายรูปได้ซักพักก็กลับไปที่พัก เพราะต้องเก็บของกลับ
ไปถึง ก็เจอกลุ่มที่พักอยู่ด้วยกัน ก็เลยถามด้วยความห่วงใย เพราะเห็นหลงทาง และไปไม่ถึงจุดชมวิว
ผม : ทำไมกลับมาไวจังครับ ไม่ไปดูจุดชมวิวหน่อยหรอ
นักเดินทาง : ไปไม่ไหวหรอกครับ ตื่นเช้าเกินไป
ผม : ก็เห็นพี่ๆเดินไปทางน้ำตกไม่ใช่หรอครับ นึกว่าหลงเลยเดินกลับ
นักเดินทาง : ไม่ใช่ละครับ กลุ่มผมไม่ได้ออกไปไหนกันเลย อยู่นี่กันตลอด
ผม : แล้วตอนตี 3 ที่ฉายไฟล่ะครับ เห็นเดินลงด้านล่าง นึกว่าไปชมวิว
นักเดินทาง : ไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็กลับมานอนเลย ไม่ได้ไปไหนต่อ
ผม : ...
นักเดินทาง : ...
ผม : ไปกินข้าวเตรียมลงดีกว่าครับ แล้วเจอกัน
สรุปแล้ว ก็โดนเหมือนที่นักเดินทางคนอื่นๆเคยเล่าให้ฟัง อาจเจอในรูปแบบที่แตกต่างไป