เรื่องจำชื่อไม่ได้นี่ ข้อนี้ผมหนักมากและเป็นข้อเสียหลักของผมเลย ผมจำหน้า จำลักษณะได้ แต่จำชื่อไม่ได้ ยกเว้นคนที่มาทำงานร่วมกับผมอย่างต่อเนื่อง อันนั้นจะจำได้ นอกนั้นนี่คือว่างเปล่าเลย

พอดีอาชีพผม ต้องเจอคนมากหน้าหลายตา ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป สุดท้ายเลยจำชื่อใครไม่ได้ซักคน

ผมว่าสำคัญนะเรื่องจำชื่อคนตอนกำลังคุยกับคนแปลกหน้า ยิ่งเป็นเรื่องคุยกันเกี่ยวกับงานกับธุรกิจต้องจำให้ได้ มันสื่อถึงความจริงใจความใส่ใจกับคนที่เราคุยด้วยเลยนะ ผมแนะนำว่า ให้เลิกเรียก สรรพนาม น้อง พี่. ให้ใช้ชื่อเขาแทนไปเลย เวลาเริ่มคุยก็เรียกชื่อเขาทุกครั้ง เดี๋ยวก็จำได้ครับ

ผมจำได้หมดครับหลังๆ จริงๆ ตั้งแต่ มหาวิทยาลัย ละ girl group วงไหนมา หน้าคล้ายๆแยกได้หมด
555

ผมเนี่ยสกิลการจำชื่อคือน้อยมาก แล้วประเด็นคือจะมีนักเรียนมาทักแล้วถามว่าจำได้มั้ย จำหน้าอะได้แต่จำชื่อไม่ได้นี่ซิ

ผมก็เป็น คนแถวบ้านรู้จักผมเยอะมาก แต่ผมจำชื่อหลายคนไม่ได้ ขนากเพื่อนเียนมหาลัยจบมาแล้วบางคนยังลืมมันเลย

เรียกชื่อผิดก็มีครับ

อย่ามีเมียเชียว

ผมใช้วิธีโยงหรือเพิ่มชื่อให้มันยาวๆเอา แต่เราคิดในหัวเราเองนะครับ อย่าพูดออกมาแต่ถ้าสนิทก็พูดได้
เช่น เตย ใบเตยอาร์สยาม ต้าร์ นาวินต้า เปา เปาตอร์เรส

ปกติตัวผมเองก็ความจำสั้นนะ แต่มารู้จักBNK ยังงงตัวเองว่าตูจำชื่อเด็กๆทั้งหมดได้ไงวะ

เรื่องของเพื่อนครับ เคยได้ยินมันเล่ามา