ผมไม่ทันครับ ผมเกิด 1989 เพิ่งจะ 5 ขวบเอง ยังไม่รู้จักฟุตบอลเลย 5555

ความรู้สึกเหมือนกันเลยครับ

รอบชิงเช้ามืดไหม อายุเพิ่ง 11 เลือนลางมาก

โคลัมเบีย อันเดรียส เอสโคบา ทำเข้าประตูตัวเอง
แล้วแพ้อเมริกา ต่อมาก็โดนยิง
จำได้แม่นเลยเพราะข่าวดังมาก

ยังจำตอนบาจโจ้เตะข้ามคานได้อยู่เลย ผมลุ้นเชียร์อิตาลีจัดๆ พอบอลหลุดคานไปผมกลิ้งตกโซฟาไปเลย เจ็บใจเจ็บตัวด้วย....

Superstar อย่างเยอะ มีเกือบทุกทีม มาราโดน่า บาติสตูต้า คานิกเกีย วัลเดอราม่า ฮาจี้ สตอยคอฟ มัททเอุส คลิ้นมัน ไรการ์ด คูมัน เบิร์กแคมป์ โรมาริโอ้ เบเบโต้ บัจโจ้ มิลล่า รอย คีน ต้องตามดูเกือบทุกแมตช์ ตามเชียร์โรมาเนีย นักเตะไม่ดัง แต่เล่นดีมาก พอจบทัวร์นาเมนต์ย้ายทีม ไปดังหลายคน ตอนนั้นสเปน กับเบลเยี่ยมยังเป็นทีมกลางๆ ฟอร์มธรรมดาๆ อยู่เลย

เสน่ห์ของยุคนั้นคือนักฟุตบอลเก่งจริงครับ

เก่งแบบไม่ต้องพึ่งโซเชียล ไม่ต้องพึ่งเรื่องนอกสนาม ก้มหน้าก้มตาเล่นบอลอย่างเดียว

ถ้ามาอยู่ในยุคนี้อยากรู้มากแต่ละคนจะค่าตัวเท่าไรกันบ้าง

ตอนนั้น ม.1 พอดี จำได้เพราะเชียร์อาเจนตามพ่อ คานิกเกีย มาราโดน่า บาติโกล เกมรุกขั้นเทพ

ตี้มาแตกตอนพี่เตี้ยโดนตรวจสารกระตุ้น แม่มมเอ้ยโคตรแก่ 555

Maradona เจอพบว่าโด๊ป​ โคตรเศร้า​

รู้แค่ว่า นัดชิงผมกับน้องไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะพ่อลุ้นเชียร์บราซิล จนไม่ได้พาไปส่ง (แม่ออกไปก่อนแล้ว) สุดท้ายต้องได้นั่งดูกับแกจนจบ แม่กลับมาตอนเย็น ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าลูกชายทั้งสองไม่ได้ไปโรงเรียน

ดูเกือบทุกนัดที่ถ่ายทอดสด

ตอนนั้นถ้าถ่ายทอดสดก็ ตี4กว่า

ปีนั้น บัลแกเรีย ม้ามืดมากๆ ได้ที่ 4 เลย

จริงๆ โรมาเนีย ก็ม้ามืดเหมือนกัน ปราบ อาร์เจนตกรอบ16 ทีมด้วย ฝีเท้าของ จอจี้ ฮาจี้

ตอนนั้นเชียร์ โรมาเนีย แต่รอบ 8 ทีม ดันต้องไปเจอกับ สวีเดนและโชคร้ายแพ้ดวลจุดโทษ

คือทั้งโรมาเนีย และ บัลแกเรีย นี่นักเตะเก่งในทีมเยอะมาก

ทั้ง ฮาจี้ กับ สตอยคอฟ นี่อย่างเก่ง

อิตาลี่ นี่เรื่อยๆมาเรียงๆ เกือบจะไม่ได้เข้ารอบ ถูไถ จนได้เข้าชิง (บาจโจ้ เริ่มเล่นออกตอนรอบตัดเชือก)




เริ่มดูบอลรู้เรื่องปี 1990

ดูอยูในท้องแม่

จำได้ว่าเป็นเช้าวันจันทร์นะ เจ็ดแปดโมงนี่แหล่ะ แต่งตัวจะไปโรงเรียนแต่พ่อไม่ยอมไปส่ง เพราะมัวแต่เชียร์บอล บอลจบก็สิบโมงกว่า สุดท้าย ผมกับน้องวันนั้นไม่ได้ไปโรงเรียน

มาราโดน่าทำทุกอย่างพัง
โอเล็ค ซาเลนโก้ ยิงนัดเดียวกระจาย
ฮอเก้ แคมโปส เสื้อสะท้อนแสง
โด้อ้วน เป็นตัวสำรอง ไม่ได้ลงเลยสักนัด

บอลโลกครั้งแรกของผม นั่งหัดวาดรูปมาสคอต ดูบอลเช้ามืดก่อนไปเรียน สตอยคอฟ ฮาจี้ โรมาริโอ เบเบโต้อุ้มลูก ทัฟฟาเรล (เห็นชื่อแล้วนึกถึงขนม) ที่สุดคือบักโจ้คนอะไรเท่ชิบหาย ฉากยิงจุดโทษไม่เข้าก็ยังเป็นที่น่าจดจำ

เอาจริงๆ ทุกอย่างตื่นตาตื่นใจไปหมด เพิ่งรู้จักเทศกาลระดับโลกครั้งแรก ผมชอบชุดแข่งแต่ละทีมมาก มีเอกลักษณ์ ต่างจากปัจจุบันอ้างมินิมอลแต่เหมือนขี้เกียจออกแบบมากกว่า แนวเดียวกันหมด

แต่ผมยังชอบบอลโลก 98 ที่สุด ช่วงนั้นบ้าบอลสุดๆเลย