เมื่อเช้าได้ดูรายการช่องพี่หนุ่ม คงกระพัน สัมภาษณ์น้าหมูพงษ์เทพ อะครับ ฟังแกเล่าประวัติก็เพลินดีเหมือนกันนะ อย่างสนุกเลย ทีนี้ผมมาสะดุดตรงที่ หลังแกออกจากป่า แล้วจะมาขอเข้ากับวงคาราวาน ทำไมสมาชิกวงเขาถึงไม่รับเข้าเหรอครับ เหมือนแกเองก็ไม่รู้เหตุผลแน่ชัด หรือแกไม่อยากพูดก็ไม่รู้ แต่จับจังหวะได้นิดนึงคือหน้าแกออกจะเศร้าๆ หน่อยนะ กลับกัน ที่พอมาขออยู่กับคาราบาว น้าแอ๊ดแกรับเลย ไม่ถามไม่อะไรมากเลยด้วยซ้ำ สุดท้ายทางแกก็มาทำคนเดียวก็ดีสุดแล้วหล่ะ

แปะให้ดูด้วยได้ไหมครับ ผมไม่รู้จักแกเลยเมื่อก่อนจนมีคอนเสริตแล้วไปดูอย่างชอบเพลงแกเลย

เห็นว่าตอนนี้แกป่วยไม่รู้อาการเป็นยังไงบ้าง

น่าจะครบทั้งช่วง คาราบาว คาราวาน

ฝันนั้นล่องลอย ดุจหิ่งห้อยแสงริบหรี่
ฝันนั้นยังมี สิ่งสดใสในคืนเดือนดับ
รอตะวันรุ่งราง จะลาลับไม่รบกวน
ยามคุณร้าวรัญจวน ก็จะหวนแสงหิ่งห้อย
ลอย เรืองรอง ในคืนข้างแรม

คนอื่นในวงมองว่าแกไม่ใช่ผู้ก่อตั้งมั้งครับ
ถ้าเป็นนักดนตรีรับจ้างก็รับค่าตัวตามตกลง เช่นงานละ 300-500
แต่ถ้าเป็นสมาชิกก็หารกัน ได้มากแบ่งมาก ได้น้อยแบ่งน้อย

ย้อนความนะครับตั้งแต่ก่อนเข้าป่าแกสนิทกับน้าหงากับน้าหว่างมาก โดยเฉพาะกับน้าหว่องนี้สนิทแบบเคยกินนอนอยู่ด้วยกันเลย อย่างตอนสมัยอายุ 16-17 น้าหว่องโดนรถชนจนต้องตัดขาทิ้ง 1 ข้าง กลายเป็นคนพิการแล้วแกเสียใจมากถึงขนาดเอาเชือกมาผูกคอตัวเองเพื่อฆ่าตัวตาย โชคดีที่น้าหมูมาเจอเลยช่วยชีวิตไว้ทัน

หลังจากออกจากป่ามา ซึ่งน้าหมูตอนนั้นออกจากป่ามาก่อนก็มาทำงานกับวงคาราบาวเพราะสมาชิกคาราวานยังไม่ออกจากป่า พอแกรู้ข่าวว่าสมาชิกคาราวานออกจากป่าแล้วแกเลยไปหาน้าหงากับน้าหว่องซึ่งทั้ง 2 ดีใจมากที่ได้มาเจอกันและร่วมงานกันในอีก แต่สมาชิกอีก 2 คนในวงไม่โอเค ทำให้น้าหงากับน้าหว่องนี่ลำบากใจมากไม่รู้จะทำไง สุดท้ายน้าหมูไม่อยากให้เกิดปัญหาเลยเดินจากไปเองแล้วกลับไปที่คาราบาวอีกครั้ง

อืมมม ประมาณนี้ เพราะผมฟังแกพูด แกก็สนิทกับน้าหว่องมากจริงๆนะ กับน้าหงานี่ แกออกแนวหยอกล้อ กวนๆ ได้ด้วยซ้ำ เลยแปลกใจนิดหน่อยว่า ทำไมไม่รับแกกลับเข้าวง ก็แค่คนๆ เดียวเอง ช่วงนั้นน่าจะไม่เปลืองอะไรมากด้วย

https://youtu.be/vrFD4ykh0fI
https://youtu.be/HypQFIaFzKM
https://youtu.be/jdZ_HmmQX3A
https://youtu.be/Dvew7eh_KcI
https://youtu.be/4pKunlU27-g
แปะไม่เป็นส่งลิ้งค์ให้แทนนะครับ มันจะมีหลาย EP.อยู่ ลองฟังดูนะครับ เพลินจัด แกเป็นนักเล่าที่ดีคนนึงจริงๆ