โซตัสที่มันอยู่ได้จนถึงวันนี้ก็เพราะมีพวกอ.คอยหนุนหลังนี้แหละ อย่างคณะผมยกเลิกโซตัสได้สามปี พวกอีพวกรุ่นพี่ที่ห่างจากรุ่นผมสิบกว่ารุ่นที่ปัจจุบันกลายเป็นอ.คณะ ที่ยังยึดติดกับความทรงจำยุคแกในความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว ความรักเพื่อนบลา ๆ คอยเล่าให้ฟังในคาบแกบ่อย ๆ ไอ้เราก็คิดว่าเล่าความทรงจำให้ฟังเฉย ๆ


รู้ตัวอีกที่เอาระบบโซตัสห้องเชียร์กลับมาใส่ในวิชาหลักเด็กปีหนึ่ง ที่ตอนช่วงคาบแรก ๆ ก็สอนเนื้อหาแต่หลัง ๆ คือจัดห้องเชียร์ ดีที่สอนวิชานั้นได้สองปีแล้วโควิดเข้า ไม่งั้นความพยายามดันโซตัสเข้ามาอีกครั้งของบรรดารุ่นพี่คงสำเร็จไปแล้ว

ไอประโยค มาก่อนเป็นพี่ มาหลังเป็นน้อง มาพร้อมเป็นเพื่อน โคตรโชว์กระจอกเลย

โซตัส ไม่ควรมีต่อนะ

ควรเหลือแต่แบบสร้างสรรค์ทำกิจกรรมสันธนาการก็พอ

ผมเป็นคนนึงที่เรียนแม่โจ้นะ ซึ่งโซตัสหนักมาก รับน้องโหดพอตัวเลย ผมก็คิดนะ ไม่อยากให้มีอะไรแบบนี้แล้ว น้องมันมาเรียน ไม่ได้มาทำกิจกรรม แล้วพูดตรงๆ ที่เค้าบอกจะช่วยกันหลังทำงานก็ไม่ได้ช่วยอะไรกันเท่าไหร่หรอก สรุป ยกเลิกไปเถอะการรับน้อง

รุ่นผมคณะผมโชคดีมั้ง ทุกอย่างเกือบจะเรียกว่าโซตัส แต่ไม่มีทำร้ายร่างกาย มันจะทำอะไรก็ไปลงกับปี2 ( เขารู้กันเตี๊ยมกัน ) แต่ดีมีพีปี 2 คอยโอ๋เด็กปี1ทุกวัน วันไหนหนักๆกดดันๆคืนนั้นมันก็พาน้องไปกินข้าวกินเหล้าปรักทุกข์กันไป ผ่านไปสัก 2 เดือนปลดเชียร์ พวกว๊ากๆแม่งฮาแตก เลยรู้ว่าหลังไมค์มันโคตรอยากให้น้องปลดเชียร์จะได้ไม่ต้องเก๊กต้องฟอร์มโหดใส่กัน ขี้เกียจเล่นละคร ผมว่าระบบที่ผมเจอมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย จบไปมันก็ดึงน้องๆนี่แหละไปทำงานแทบไม่มีใครลำบากเลยถ้าอยู่ก๊วนๆเดียวกัน อย่างผมเข้าทำงานใหม่ๆก็ลากรุ่นน้องมาทำงานเกือบครึ่งบริษัท 55555 อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะ อาจจะไม่ถูกใจใคร แต่สำหรับผมถ้าอยู่ในขอบเขตประมาณนี้ผมพอรับได้เพราะผ่านมาแล้วพอรู้ระบบแล้ว

ขอประท้วงข้อ 4 ครับ แล้วเราจะหาความสวยงามของชุดนักศึกษาได้เยี่ยงไร

พยาบาลอะหนักหน่อย แต่ไม่เห็นหมอทำหนักๆนะ แทบจะปล่อยฟรีด้วย ส่วนพยาบาลผมเห็นเค้าก็เอนจอยจัด ผมว่ามันโคตรเหนื่อยเลยที่เค้าทำ ของมหิดลนะ

รับน้องแบบเยอะไป ผมมองว่า

1.เสียเวลาครับ เทอมนึง 4 เดือน รับน้อง 2 เดือน ...ไม่แปลกที่เด็กปี 1 จะโดนรีไทร์ เยอะกว่าปีอื่น

2.เวลาทำงาน แล้วคัดเลือกจากมหาลัยตัวเอง คณะตัวเอง หรือ น้องที่รู้จัก ระบบโดยรวมประเทศ มันจะไม่โอเค
เพราะเราไม่ได้เลือกจากความสามารถ ของคนๆ นั้น ล้วนๆ

อันนี้ไม่แน่ใจว่า เป็น คอนเนคชั่น หรือ เส้นสาย

ผมเคยอ่านในพันทิป ว่า จบ มหาลัยนั้น มีโอกาสได้ทำงาน มากกว่า มหาลัยนี้
เราควรรักประเทศ มากกว่า มหาลัย หรือ สถาบัน

เรื่องไหว้ผมไม่ซีเรียสหรอก ผมโดนน้องไหว้ ผมรับไหว้ไม่ทันตลอดอ่ะ พยักหน้ากลับอย่างเดียว เอ็งไม่ต้องไหว้พี่ก็ได้ พี่ไม่ว่าไรหรอก

มีโควิดกับกระแสสามกีบด้วยพอดี เดี๋ยวนี้น่าจะเลิกไปหมดแล้ว ไม่ก็ขาดตอนไปช่วงโควิด ผลัดเปลี่ยนวัฒนธรรมพอดี

แชร์ ปสก รับน้อง ของผม
ผมเข้าตั้งแต่วันแรก รับน้องคณะผมจะไม่มีการดุด่าทำร้ายร่างกาย
แต่จะเป็นการบังคับตามสถานการณ์แทน เน้นในความสำคัญกับเพื่อน
เช่นห้ามไปส่วนนี้ถ้าไม่มีพี่พาไป(เพราะเค้าเตรียมบทกันอยู่)
ห้ามให้เพื่อน ผญ เดินคนเดียว ในกลุ่ม ผญต้องมี ผช ไปด้วย
พวกผมเลยสนิทกันไวมาก เพราะโดนบังคับมาเข้า แล้วก็ทำกจกรรมกันทุกวัน
ข้อเสียก็คือการบังคับจิตใจแหละ ใครอ่อนไหวก็จะเป็นคนขี้วิตกเลย
แต่ยืนยันว่าไม่มีการแตะเนื้อต้องตัวลวนลามแน่นอน
ที่ป่านมาแล้ว ผมโอเคนะ แต่ก็ต้องเปลี่ยนไปตามยุคสมัยอยู่ดี

คำว่ารับน้อง ในความคิดผมคืออ้าแขนรับเค้าที่มาอยู่ใต้ชายคาเดียวกันนะ รู้จักพี่รหัสมีอะไรช่วยเหลือน้องมัน บูมอ่ะมีได้สอนน้องให้มันทำเป็นพอ ไอ้เรื่องไหว้แล้วแต่เค้า เค้าไม่ไหว้แค่ทักทายกันก็พอ แต่ถ้าน้องมันไม่คุ้นเราจะทักทายได้ไงกัน ส่วนเรื่องยิบย่อยการแต่งตัว ทรงผมหรืออะไรก็แล้วแต่ เค้าโตแล้วไม่ไปยุ่งดีที่สุด ผมเกลียดมากนะคือป้ายชื่อ ให้กูใส่นึกว่าตัวเองเป็นสุนัขติดป้ายชื่อไว้กลัวคนไม่รู้ ใส่แค่ครั้งเดียวพอเลยตอนนั้น อยากรู้ชื่อก็ถามมาสิ

"กฏแค่นี้รับไม่ได้โตในสังคมลำบาก"<< คำพูดพวกเด็กยังเรียนไม่จข

บังคับให้รับน้อง ก็เหมือนต้องยืนฟังเพลงในโรงหนังอะ ไม่มีประโยชน์แต่ชอบอ้างว่าทำแล้วเป็นคนดีย์

ทำตัวดีดี ไม่ต้องบังคับคนเขาก็ไหว้กัน ยังไงเป็นรุ่นพี่ก็แก่กว่าอยู่แล้ว มันก็มารยาทพื้นฐานสังคมป่ะนั่น