ทำธุรกิจมารุ่งๆ สุดท้ายเจอวิกฤติ ก็จนลงอยู่ดี ใครว่าจริงมั้ง
บางคนจนลง บางคนหมดตัว แล้วก็จะหมุนวน อยู่แบบนี้อีก
ไม่มีความแน่นอน ซ้ำกระหน่ำด้วย ของแพง ค่าไฟ ค่า้ำมันแพง อีก
แถมด้วยการบริหารของรัฐบาล ที่ซ้าเติมลงไปอีก สุดท้ายทุกคนก็จนอยู่ดี

คือทำธุรกิจโอกาสเจ๊งภายใน 3 ปี น่าจะ 90%+ อะ มันเรื่องปกติอยู่แล้ว

ไม่งั้นจะมาเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนไม่มีวันรวยกันทำไม

ไม่จริงครับ

เอาแบบโลกไม่สวยนะ .. ไม่จริงครับ ส่วนตัวมองว่าการบริหารประเทศย่ำแย่ก็ส่วนหนึ่งที่อาจทำให้ธุรกิจล้ม แต่คนรอบตัวหลายคนเขาก็พยายามปรับตัวแก้ไขปัญหาที่เจอ แล้วถามว่าพวกเขาจนลงไหม? ผมก็เห็นว่ายังคงทำรายได้โอเค มีการขยายธุรกิจ

ส่วนตัวเลยมองที่ความสามารถของเจ้าของธุรกิจก็ส่วนหนึ่งที่สำคัญแหละ จะบอกทุกคนจนลงคงไม่ใช่

ทำธุรกิจยุคปัจจุบัน เจ้าของก็ต้องแบ่งเป็นเงินเดือนของตัวเอง

กำไรยิ่งควรแบ่งเก็บ โลกปัจจุบันสู้ยากมากจริงๆ

เลี้ยงบริษัท เลี้ยงบุคลากร ต้นทุน บุคคล กำไร

คิดแล้วเครียด ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย ยิ่งสูงยิ่งหนาว

ตรรกะเหมารวมครับ คนที่รันธุรกิจต่อไปได้ก็ยังมีอยู่พอสมควรถ้าบริหารและจับจุดถูก

ผมว่ามันต้องมีจุดคัทนะ ในทุกๆธุรกิจ

แบบบริหารให้มันผ่านช่วงวิกฤตแต่ละรอบไปให้ได้ไรงี้

ไม่ใช่ทุกคน แต่มีส่วน และส่วนใหญ่ด้วย ส่วนน้อยที่ยังคงอยู่ได้แต่ต้องปรับตัว

ลองคิดสภาพถ้าเพื่อไทยได้ตั้งรัฐบาลและมีนายกที่ชื่อชัชชาติ กับนายกที่ชื่อประยุทธ์ ในสภานการณ์โควิด หลายคนคงไม่เจ๊งหรอกครับ ก็เพราะการบริหารของรัฐบาลไม่ใช่เหรอ ทั้งวัคซีนล่าช้าทั้งมาตรการที่มันไร้ประโยชน์

รัฐบาลจากการเลือกตั้งกับรัฐบาลทหาร นักลงทุนต่างชาติสนใจจะเข้ามาลงทุนกับรัฐบาลไหนมากกว่ากัน รัฐบาลไหนมีเสถียรภาพมากกว่ากัน

ผมว่าเราควรให้ความสำคัญกับความผิดพลาดว่ามันเป็นเรื่องแย่ให้น้อยลงครับ
การทำธุรกิจแล้วเจ๊งนี่มีโอกาสทุกคนนะครับ แต่นักธุรกิจส่วนใหญ่ดันไม่ได้มีแค่ธุรกิจเดียว
การที่ธุรกิจไปต่อได้หรือไม่ อันที่จริงแล้วมีหลายปัจจัยซึ่งมีความยืดหยุ่นพอสมควร
ดังนั้นการที่บริษัทนึงต้องบอกลา ไม่ได้หมายความว่านั่นคือสิ่งที่เลวร้าย
บางทีเจ้าของอาจจะเห็นความจำเป็นที่ต้องปรับเปลี่ยน หรือเริ่มต้นอะไรใหม่ที่ดีกว่าเดิมครับ
ผมว่านักธุรกิจที่ดีคือนักธุรกิจที่พร้อมจะยอมรับความผิดพลาด แล้วพร้อมเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
กลับกันผมคิดว่าความไม่มั่นคงของพวกเราคือ ความคิด และทัศนคติครับ
ต่อให้ธุรกิจรุ่นพ่อดีแค่ไหน หากรุ่นลูกไม่สามารถมีความคิดต่อยอดหรือเปลี่ยนแปลงได้ก็ต้องจบเหมือนกันครับ

น้องสาว ผมถึงกับเจ๊ง อะ เลี้ยงลูกน้อง สงสาร คนทำมาด้วยกัน
จาก + เดือนละ 0.5-1 m (ขายออนไลน์+มีหน้าร้าน)

โควิค มา 2 ปี มหาวิทยาลัย ปิด จบเลย

แต่มันก็อยู่ที่วินัยการใช้เงินด้วยนะ
บางคนตอนมีไม่เก็บ แล้วมาบ่นตอนไม่มี

ทำธุรกิจในช่วงวิกฤติเหมือน พายเรือทวนน้ำ ครับ
ต้องออกแรงมากกว่าปกติและเตรียมตัวมาดีจริงๆ
ต่อให้เราดี ลูกค้าเราแย่ เราก็แย่
ถึงเราดี ลูกค้าเราดี สิ่งแวดล้อมไม่เอื้อก็แย่
ประคองไปครับรอโอกาส พายเรือตามน้ำ ที่จะวนมาอีกรอบแน่นอน

แล้วแต่คน แล้วแต่ธุรกิจครับ บางคนรวยขึ้นก็มีนะ

อย่างของผมก่อนโควิดมากราฟกำลังพุ่ง แต่พอเจอโควิดก็โดนสกัดดาวรุ่งจนตกลงมาหน่อย แต่ก็ถือว่ายังอยู่ในเกณฑ์ที่โอเคอยู่

เค้าเลยบอกไงครับว่าถ้าเจอวิกฤตก็ต้องประเมินบ่อยๆ ถ้าเห็นว่าไปต่อไม่ได้ให้หยุดทันที ไม่งั้นเละ

.