เพื่อนเคยให้ดูดพันลำเพลินดีครับ 3-4ปื๊ดก็ยิ้มไม่มีเหตุผลแล้ว
ส่วนโจ๋ ไม่ดูดครับมันดูรุนแรงไป

เคยตั้งแต่ตอนปี 1 เลิกช่วงประมาณปี 3 แบบเลิกดูดประจำมาเป็นดูดเฉพาะบางโอกาส
สมัยปี 1 ปี 2 นี่มีความอยากใช้มันอยู่มากๆ ของขาดนี่หาให้วุ่น
พอหลังๆมาเลิกได้ ชีวิตดีขึ้นเยอะ ตอนนั้นน่าจะเป็นแบบอัดแท่งด้วยมั้ง เห็นว่าเขาอบยาฆ่าแมลงนู่นั่นนี่
มันเลยทำให้มีอาการแบบอยากของอะไรแนวๆนี้, มีช่วงนึงไป w&t ประมาณ 4 เดือนได้ใช้ของเมกาอยู่
ความรู้สึกคนละแบบกับไทยเลย พวกดอกตากจริงๆที่ไม่ใช่อัดแท่งดีกว่าเยอะ แต่ขออย่าห้าวพอ อาการมันเอาเรื่องอยู่. เคยมีเพื่อนห้าวแบบ ไหนอะดูดไม่เป็นไรเลย แต่มันมี delay ประมาณ 10 นาทีไง สักแบบนอนเลย



พอช่วงปี3 นี่แหละ จำได้ว่าตอนนั้นดูดหลังกินข้าวละกรดไหลย้อน
ละแม่งเมาตอนนั้นนึกว่าจะหัวใจวายละ มันรับรู้ได้ถึงน้ำในท้องเลย หลังจากนั้นก็เลย panic
กลัวว่าดูดละจะเป็นแบบนั้นอีกเลยเลือกดูดเป็นโอกาสๆ มากกว่าจะไปดูดประจำแบบสมัยก่อนละ

เอาจริงๆมันก็เหมือนเหล้าแหละ ใช้เยอะก็ไม่ดี ทุกอย่างใช้พอดีๆมันก็เป็นประโยชน์

ผมไม่ชอบกลิ่นที่มันติดตัวอ่ะ ดูดแล้วหิวข้าว

ผมดูดตอนเสรีวันแรก มวนเดียว เพื่อนพันให้

มันก็หัวโล่งดี

ไม่ครับ ไม่คิดจะลอง อยากถนอมเซลล์สมองไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ หน้าที่การงานทุกวันนี้มีเซลล์สมองแค่นี้ยังแทบไม่พอ ถ้ามีน้อยกว่านี้งานพลาดขึ้นมา คนไข้นี่แหล่ะจะซวยเอา

และทุกวันนี้ เคสคนไข้กัญชาทั้งจากสูบจากกินมีเพิ่มมาชัดเจนตั้งแต่รัฐบาลนี้ผลักดันนโยบาย กัญชาเพื่อ(เพิ่มภาระ)การแพทย์ เห็นสภาพแต่ละคนที่มาERแล้ว ทำให้้ไม่มีความรู้สึกอยากลองเลยครับ ได้แต่ปลงสังเวชเท่านั้น

ผมดูดเพื่อการผ่อนคลายและการทำงานครับ
สำหรับผมทุกอย่างอันตรายหมดถ้ามันมากเกินไป แม้แต่น้ำเปล่า
รู้จักลิมิตตัวเอง ควบคุมให้ได้แล้วมันจะมีประโยชน์

เคยสมัยมหาลัย สูบผ่านปล้องอัดอย่างหนัก ลองครั้งแรกนี่ทรมานโคตร เห็นภาพหลอนมาไม่หยุด อาคารเปลี่ยนรูปทรง เหมือนติดอยู่ในลูบวนๆซ้ำๆที่ออกไม่ได้อะ มีเพื่อนมาดูอาการแล้วพูดไรซักอย่าง แล้ววนกลับมาแบบนั้นเป็น10รอบ สำหรับผมน่ากลัวเกิน มันเมาไม่เหมือนเหล้า ยังพอได้สติแต่ควบคุมตัวเองกับโลกไม่ได้เลย

กับอีกทีตอนใกล้จบคราวนี้ไม่หนักเท่าครั้งแรก แต่โคตรเมา พูดไม่รู้เรื่อง ยิ้มไม่หยุด สรุปลองอีกทีก็ไม่ชอบ เกลียดเลย

มีรุ่นพี่ที่ดูดเยอะจนสมองแกพังไปเลย นานกว่าจะฟื้นตัว กับเพื่อนเป็นนักดนตรี ทุกวันนี้ยังอยู่ในสมาพันธุ์ มันจัดคอนเสริตทีไรเป็นอันรู้กัน พวกแฟนเพลงสูบกันโดยไม่ได้นัดหมาย

เคยสูบตอนม.ปลายครับ แต่โดนแกล้งด้วยการกระชากบ้องตอนสูบ เกือบวูบ หลังจากนั้นไม่แตะแบบบ้องอีกเลย มีแบบมวนเป็นครั้งคราวถ้าเพื่อนทำให้

เลือกไม่ถูกเลย

เคยติดหนักเลย บอกเลยตอนเลิกไม่สนุกสักกะนิด ทรมานจัดๆ กินไม่ได้นอนไม่หลับหนาวๆร้อนๆท้องเสียเป็นอาทิตย์ พอเลิกได้ไม่คิดกลับไปสูบอีกเลย

ส่วนตัวผมไม่คิดจะยุ่งเลย เคยลองเหล้า เบียร์ ไม่ใช่ทางจริงๆ ดื่มโค้กอร่อยกว่าเยอะ 5555

ดูดเป็นมวนเพลินดีนะครับ เคลิ้มๆ ซดน้ำซุปเป็นหม้อๆ
แต่เสียอย่างนึงดึงเยอะเกินเจี๊ยวไม่แข็ง ปลุกยังไงก็ไม่ขึ้น เฟลเลยรอบนั้น

เคยลองครับ ไม่ชอบอย่างแรง

เคยสูบตอนเรียนวิจิตรศิลป์อยู่2-3ปี
เมาแล้วเชื่องช้านั่งขำตาหวานเยิ้มหาของหวานกินแล้วก็นอน แค่นั้น

คนรู้จักใกล้ชิด2คนสูบบ้องหนักมากจนเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีกทั้งคู่ คนนึงเดินเซล้มหัวฟาดพื้นตาย อีกคนเดินไม่ได้นอนเป็นผักอยู่2ปีก็ตาย

เคยแค่ที่ม้วนเหมือนบุหรี่อะ เขายื่นให้ลอง ปกติไม่สูบบุหรี่ลองเเล้วก็คล้ายๆกัน

แบบที่ใช้บ้องใช้ขวด เคยเห็นเพื่อนสูบกัน แต่ไม่เคยลอง