สามคนนี้ใครปกครองราษฎรแย่กว่ากัน

เอาตามนิยายนะ

เล่าเหียบ(เหี้ยนเต้) ไม่ได้มีอำนาจปกครองอะไรเลย ตกทุกข์ได้ยากตั้งแต่หนีลิฉุยกับกุยกีที่ทะเลาะกันเอง

หนีไปเมืองหลวงเก่า(ลั่วหยาง-ลกเอี้ยง) ที่เหลือแต่ซากตั้งแต่ตั๋งโต๊ะสั่งเผา อดๆอยากๆมาเป็นปี ต้องกินเนื้อเน่า

จนโจโฉไปรับ ครั้งแรกที่เจอโจโฉให้หมั่นโถ่วกับซุปเนื้อกิน ดีใจมากกินทั้งน้ำตา และกลับมาเป็นฮ่องเต้จริงๆ

ก่อนหน้านั้นไม่มีใครสนใจเล่าเหียบหรอก ขุนศึกต่างๆอยากจะเป็นใหญ่กัน

คนที่มีอำนาจและกำลังมากสุดคือ อ้วนเสี้ยว ที่เป็นขุนนางใหญ่ตั้งแต่รุ่นพ่อเล่าเหียบ ยังไม่สนใจจะมารับเล่าเหียบเลย

โจโฉกำลังเป็นขุนศึกสร้างตัวใหม่ๆ เล็งเห็นว่าถ้ามีฮ่องเต้ในมือ อย่างน้อยก็มีสัญญลักษณ์ทางอำนาจ สั่งพวกหัวเมืองเล็กๆได้

เล่าเหียบจากฮ่องเต้ตกยากก็ฟื้นตัว กินดีอยู่ดี ไม่อดยากอีก โจโฉเลี้ยงงดูอย่างดี ต่อมายกลูกสาวให้(พี่สาวโจผี)

ถ้าให้เล่าเหียบปกครองบ้านเมืองเองก็คงไม่รอด คงเหมือนปลายราชวงศ์โจวในยุคจ้านกว๋อ ที่กษัตริย์ไม่ได้มีอำนาจอะไรเลย

บ้านเมืองแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า โจโฉอ่ะพยายามรวมบ้านเมืองให้กลับมาเหมือนเดิมโดยใช้เล่าเหียบเป็นศูนย์รวมจิตใจ

ศัตรูของโจโฉก็พวกขุนศึกก๊กต่างๆ ก็อ้างว่าโจโฉข่มเหงฮ่องเต้ต่างๆนาๆ เพื่อดิสเครดิต ทั้งๆที่พวกขุนศึกเหล่านั้นก็ไม่ได้สนใจเล่าเหียบมาแต่ต้น
(ไม่งั้นคงไม่ปล่อยให้ตกทุกข์ได้ยากเป็นปีหรอก)

แต่เล่าเหียบก็อยากได้อำนาจที่แท้จริงคืน พวกขุนนางที่ไม่ชอบโจโฉก็คอยให้ท้าย แอบทำการอยู่ทุกครั้งที่มีโอกาส

ลองคิดดูถ้าขึนนางเหล่านั้นโค่นโจโฉได้ พวกขุนศึกก๊กต่างๆจะยอมสวามิภักดิ์มั้ย ก็ไม่ เพราะยุคนั้นใครก็อยากเป็นฮ่องเต้

ขนาด ซุนเกี๋ยน เก็บตราหยกได้ ยังแอบเก็บไว้เอง แล้วมาตายเพราะเล่าเปียวจะแย่งชิง สุดท้ายไปตกที่มืออ้วนสุด

แล้วอ้วนสุดยังแต่งตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ ทั้งๆที่เล่าเหียบยังอยู่

ไม่ยกเว้นแม้กระทั่งพระเจ้าอา เล่าปี่ ที่ตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ ตอนที่โจผีแย่งราชสมบัติเล่าเหียบ แทนที่จะหาทางช่วยเล่าเหียบแล้วยกให้เป็นฮ่องเต้ตามเดิม

ถ้าเปรียบเป็นปัจจุบันก็ประมาณ เล่าเหียบได้มรดกเป็นบริษัทที่รุ่นพ่อรุ่นปู่สร้างมา โจโฉเหมือนเป็น CEO บริษัท บริหารงานให้

แต่จู่ๆวันหนึ่งเจ้าของอยากจะไล่ CEO ออกแล้วบริหารเอง ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีความสามารถอะไร

อย่างเล่าเหียบนี่น่าจะเรียกได้ว่า โง่แต่ขยัน คือไม่มีความสามารถแต่อยากจะทำโน่นทำนี่



ส่วนเล่าเสี้ยน(อาเต๊า) น่าจะเรียกได้ว่า โง่แต่ขี้เกียจ ด้วยความที่ตัวเองโง่ แถมโดนสปอยตั้งแต่เด็ก เกิดมาวาสนาดีที่พ่อสร้างไว้ให้

พ่อตายไป ได้คนมีความสามารถอย่างขงเบ้งดูแลอีก แถมมีองครักษ์คอยพิทักษ์มาตั้งแต่เด็กๆอย่าง จูล่ง อีก

ด้วยความโง่และขี้เกียจ ชีวิตเลยดีกว่าคนโง่แต่ขยันอย่างเล่าเหียบ เพราะอยู่ดีกินดีใช้ชีวิตไม่ลำบาก

พอใจกับความสุขสบาย ไม่ต้องเหนื่อยอะไรเลย มีอะไรก็ปล่อยท่านอัครเสนาบดี(ขงเบ้ง)จัดการไป

จนจ๊กก๊กแตก ตะกูลสุมาก็ดูแลต่ออย่างดีที่เมืองหลวงวุยก๊ก เพราะความไม่เอาไหนแบบนี้นี่ล่ะที่ทำให้สบายทั้งชีวิต

ตอนสุมาเจียว(ลูกสุมาอี้) จัดงานเลี้ยงให้เล่าเสี้ยน สุราอาหาร นางรำ สุมาเจียวแสร้งถามลองใจไปว่า

"คิดถึงเสฉวนบ้างมั้ย" เล่าเสี้ยนตอบแบบไม่คิดว่า "อยู่ที่นี่สนุกดี ไม่คิดถึงเสฉวนเลย"

คำตอบของเล่าเสี้ยนนั้นกลายมาเป็นที่มาของสำนวนจีนว่า "สุขจนลืมจ๊ก" (乐不思蜀 , lè bù sī shǔ) ซึ่งหมายถึงผู้ที่มีความสุขจนลืมรากเหง้าของตนเอง

คำว่า อาเต๊า นี่ผมไม่ได้ลางๆว่า เป็นสำนวนจีนอะไรซักอย่างที่แปลว่าคนไม่ไหน ไม่เอาถ่าน ในปัจจุบัน

ปัจจุบันมีการวิเคราะห์ว่า จริงๆแล้ว อาเต๊า โง่จริงๆ หรือแค่แกล้งโง่เพื่อความสุขสบายของตัวเองกันแน่(แกล้งได้ทั้งชีวิตเลย ฮ่าๆๆๆ)



ส่วน โจซอง ที่มีพ่อเป็นญาติโจโฉ ชื่อโจจิ๋น

มีอำนาจช่วงโจยอย(หลานปู่ของโจโฉ)เป็นฮ่องเต้ แต่มีอำนาจสุดๆตอนลูกของโจยอยคือโจฮองขึ้นมาเป็นฮ่องเต้เด็ก

ด้วยที่โจฮองเป็นฮ่องเต้ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ อำนาจทั้งหมดก็ตกมาอยู่ในมือโจชองที่ช่วงชิงมาได้จากสุมาอี้

โจซองคนนี้ได้ปกครองวุยก๊กอยู่ช่วงหนึ่ง สกิลการบริหารดีกว่าเล่าเหียบและเล่าเสี้ยนเยอะ แถมฉลาดกว่าเยอะ

โจซองเอาตัวรอดเก่งมาตั้งแต่เริ่มรับราชการ พอโจฮองเป็นฮ่องเต้ก็เลื่อนตำแหน่งให้สุมาอี้เป็นราชครู(ไท่ฟู่ 太傅)

ซึ่งตำแหน่งใหญ่กว่าแม่ทัพแต่ไม่มีอำนาจ ไม่มีกำลังทหารอะไรเลย เป็นการขจัดอำนาจสุมาอี้ได้อย่างฉลาด

คนฉลาดอย่างสุมาอี้ถ้านับว่าเฉยพลาดให้ขงเบ้งแล้ว อีกคนที่สุมาอี้พลาดให้ก็คือโจชองคนนี้นี่เอง

แต่โจชองก็พลาดเอง เพราะในช่วงที่มีอำนาจก็หลงในอำนาจ เอาแต่พวกพ้อง จนขุนนางหลายๆฝ่ายไม่พอใจ

สุมาอี้ก็รู้นิสัยโจชองดี เลยแสร้งทำเป็นยอมไปก่อน แถมยังแกล้งบ้าอีก โจชองก็ดันเชื่อว่าสุมาอี้แก่แล้วเลอะเลือนเป็นบ้าไปแล้ว

จนโจซองออกจากเมืองหลวงกับฮ่องเต้เพื่อนทำการไหว้บรรพบุรษ สุมาอี้ที่เตรียมการอยู่นานแล้ว ได้ทำการรัฐประหารยึดอำนาจ

โดยมีขุนนางส่วนใหญ่และไทเฮาที่ไม่พอใจโจชองอยู่แล้วให้การสนับสนุน สุดท้ายโดนจับประหาร 7 ชั่วโคตร

โจซองนี่ถือว่าเป็นพวกฉลาดแล้วขยัน คือขยัน ขยันจนคิดแย่งอำนาจที่ไม่ใช่ของตัวเองมาได้

แต่จบไม่สวยเพราะเจอคนฉลาดกว่าอย่างสุมาอี้ ตอนโดนสุมาอี้ประหารนั้น สุมาอี้อายุ 71แล้ว

อีกสองปีต่อมาสุมาอี้ก็แก่ตาย หลังจากสุมาอี้ตายได้ 3 ปี สุมาสูลูกชายสุมาอี้ก็ปลดโจฮอง ตั้งโจมอเป็นฮ่องเต้

โจมอครองราชย์อยู่ 18 ปี ตลอด 18 ปีนั้นอำนาจอยู่ในมือตระกูลสุมาตลอดตั้งแต่ สุมาสู,สุมาเจียว ลูกของสุมาอี้

ในช่วงนี้ล่ะที่สุมาเจียวรบชนะจ๊กก๊กของเล่าเสี้ยน ยุบจ๊กก๊กมารวมกับวุยก๊กได้สำเร็จ

จนโจฮวนขึ้นครองราชย์ อำนาจก็อยู่ในมือ สุมาเอี๋ยน หลานปู่สุมาอี้ โจฮวนครองราชย์ได้ 6 ปี

สุมาเอี๋ยนก็บังคับให้สละราชสมบัติให้ตนเช่นเดียวกับ โจผีเคยทำกับเล่าเหียบ

สุมาเอี๋ยนขึ้นเป็นฮ่องเต้ตอนอายุ 30 ต่อมารบชนะง่อก๊กของตระกูลซุน รวมแผ่นดินได้เป็นการจบยุคสามก๊ก

แต่ สุมาเอี๋ยน(จิ้นอู่ตี้) ปกครองบ้านเมืองได้แย่ ถึงจะรวมแผ่นดินได้ แต่ประชาชนก็ยังอดยาก มีการทุจริตเยอะ

พวกขุนนางก็รวยเอารวยเอา จนหมดยุคสุมาเอี๋ยน บ้านเมืองก็แตกแยกอีกทีจากการที่ลูกหลานของสุมาเอี๋ยนแยกสมบัติกัน


สรุป

เล่าเหียบ - โง่แต่ขยัน

เล่าเสี้ยน - โง่และขี้เกียจ

โจซอง - ฉลาดและขยัน

ส่วน ฉลาดแต่ขี้เกียจ น่าจะยกให้ ซุนกวน เพราะเป็นคนเก่งใช้คนเป็น แต่ด้วยความขี้เกียจเลยพอใจที่ครองแคว้นง้อ

ไม่คิดเป็นใหญ่รวมแผ่นดินอะไร แคว้นตัวเองก็อุดมสมบูรณ์ อยู่สุขสบายแล้ว จนอยู่ได้จนแก่ตาย ไม่ลำบากอะไร
(แต่ตอนแก่มีเสียหมาอยู่บ้าง เรื่องลูกเมียล่ะ เรื่องแต่งตั้งรัชทายาท ที่แต่งตั้งลูกรักแต่ไม่แต่งตั้งลูกที่เก่ง จนแคว้นตกต่ำภายหลัง)


พอเป็นสามก๊กพิมพ์ยาวอีกแล้ว พอแค่นี้ก่อน 555555+

สามคนมัดรวมกัน

เอาชื่อคนแรกตัด น ออก คนสาม+คนสองเอามาแค่อักษรตัวแรกครับ

แก้ พยางค์เป็นอักษร

อาเต๊าน่าจะสบายสุดละ อยู่เสวยสุขจนตาย จะเรียกว่าปกครองบ้านเมืองไม่ดีก็ไม่ได้ เพราะรอบช้างไม่เหลือใครแล้ว

เหี้ยนเต้ก็หุ่นเชิด โจซองก็เหมือนรับเผือกร้อนแต่หนักกว่าอาเต๊า เพราะมีเสืออยู่ข้างกายจ้องแดรกอยู่ตลอดเวลา

สรุปเป็นอาเต๊าสบายสุด

พระเจ้าเหี้ยนเต้ เป็นแค่หุ่นเชิด ไม่มีอำนาจบริหารอะไร

เล่าเสี้ยน ปกครองแคว้นสงบสุขดี มีแต่ขงเบ้งกับเกียงอุย ที่เกณฑ์ทหารพาชาวบ้านไปตายเปล่าตั้งหลายรอบ

โจซอง เล่นพรรคเล่นพวก สะสมอำนาจ ไล่เก็บขั้วตรงข้าม แต่มีผลแค่กับชนชั้นขุนนาง ชาวบ้านก็อยู่กันปกติ

สรุปสามคนนี้ไม่น่ามีใครเข้าข่ายครับ

ขี้ส้นเท้าลุงตูบทุกคน

อาเต๊า อันเดอเรตไปหน่อย โดนมองว่าเอ๋อตั้งแต่เด็กจะให้ทำไง

ผมสงสารเกียงอุยสุดละยุคหลัง อยู่ผิดช่วงไปหน่อย ถ้าไปอยู่กับรุ่นพ่ออาจกลายเป็นเสือตัวที่ 6 เเห่งจ๊กก๊กก้ได้

เอาตามนิยายนะ

เล่าเหียบ(เหี้ยนเต้) ไม่ได้มีอำนาจปกครองอะไรเลย ตกทุกข์ได้ยากตั้งแต่หนีลิฉุยกับกุยกีที่ทะเลาะกันเอง

หนีไปเมืองหลวงเก่า(ลั่วหยาง-ลกเอี้ยง) ที่เหลือแต่ซากตั้งแต่ตั๋งโต๊ะสั่งเผา อดๆอยากๆมาเป็นปี ต้องกินเนื้อเน่า

จนโจโฉไปรับ ครั้งแรกที่เจอโจโฉให้หมั่นโถ่วกับซุปเนื้อกิน ดีใจมากกินทั้งน้ำตา และกลับมาเป็นฮ่องเต้จริงๆ

ก่อนหน้านั้นไม่มีใครสนใจเล่าเหียบหรอก ขุนศึกต่างๆอยากจะเป็นใหญ่กัน

คนที่มีอำนาจและกำลังมากสุดคือ อ้วนเสี้ยว ที่เป็นขุนนางใหญ่ตั้งแต่รุ่นพ่อเล่าเหียบ ยังไม่สนใจจะมารับเล่าเหียบเลย

โจโฉกำลังเป็นขุนศึกสร้างตัวใหม่ๆ เล็งเห็นว่าถ้ามีฮ่องเต้ในมือ อย่างน้อยก็มีสัญญลักษณ์ทางอำนาจ สั่งพวกหัวเมืองเล็กๆได้

เล่าเหียบจากฮ่องเต้ตกยากก็ฟื้นตัว กินดีอยู่ดี ไม่อดยากอีก โจโฉเลี้ยงงดูอย่างดี ต่อมายกลูกสาวให้(พี่สาวโจผี)

ถ้าให้เล่าเหียบปกครองบ้านเมืองเองก็คงไม่รอด คงเหมือนปลายราชวงศ์โจวในยุคจ้านกว๋อ ที่กษัตริย์ไม่ได้มีอำนาจอะไรเลย

บ้านเมืองแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า โจโฉอ่ะพยายามรวมบ้านเมืองให้กลับมาเหมือนเดิมโดยใช้เล่าเหียบเป็นศูนย์รวมจิตใจ

ศัตรูของโจโฉก็พวกขุนศึกก๊กต่างๆ ก็อ้างว่าโจโฉข่มเหงฮ่องเต้ต่างๆนาๆ เพื่อดิสเครดิต ทั้งๆที่พวกขุนศึกเหล่านั้นก็ไม่ได้สนใจเล่าเหียบมาแต่ต้น
(ไม่งั้นคงไม่ปล่อยให้ตกทุกข์ได้ยากเป็นปีหรอก)

แต่เล่าเหียบก็อยากได้อำนาจที่แท้จริงคืน พวกขุนนางที่ไม่ชอบโจโฉก็คอยให้ท้าย แอบทำการอยู่ทุกครั้งที่มีโอกาส

ลองคิดดูถ้าขึนนางเหล่านั้นโค่นโจโฉได้ พวกขุนศึกก๊กต่างๆจะยอมสวามิภักดิ์มั้ย ก็ไม่ เพราะยุคนั้นใครก็อยากเป็นฮ่องเต้

ขนาด ซุนเกี๋ยน เก็บตราหยกได้ ยังแอบเก็บไว้เอง แล้วมาตายเพราะเล่าเปียวจะแย่งชิง สุดท้ายไปตกที่มืออ้วนสุด

แล้วอ้วนสุดยังแต่งตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ ทั้งๆที่เล่าเหียบยังอยู่

ไม่ยกเว้นแม้กระทั่งพระเจ้าอา เล่าปี่ ที่ตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ ตอนที่โจผีแย่งราชสมบัติเล่าเหียบ แทนที่จะหาทางช่วยเล่าเหียบแล้วยกให้เป็นฮ่องเต้ตามเดิม

ถ้าเปรียบเป็นปัจจุบันก็ประมาณ เล่าเหียบได้มรดกเป็นบริษัทที่รุ่นพ่อรุ่นปู่สร้างมา โจโฉเหมือนเป็น CEO บริษัท บริหารงานให้

แต่จู่ๆวันหนึ่งเจ้าของอยากจะไล่ CEO ออกแล้วบริหารเอง ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีความสามารถอะไร

อย่างเล่าเหียบนี่น่าจะเรียกได้ว่า โง่แต่ขยัน คือไม่มีความสามารถแต่อยากจะทำโน่นทำนี่



ส่วนเล่าเสี้ยน(อาเต๊า) น่าจะเรียกได้ว่า โง่แต่ขี้เกียจ ด้วยความที่ตัวเองโง่ แถมโดนสปอยตั้งแต่เด็ก เกิดมาวาสนาดีที่พ่อสร้างไว้ให้

พ่อตายไป ได้คนมีความสามารถอย่างขงเบ้งดูแลอีก แถมมีองครักษ์คอยพิทักษ์มาตั้งแต่เด็กๆอย่าง จูล่ง อีก

ด้วยความโง่และขี้เกียจ ชีวิตเลยดีกว่าคนโง่แต่ขยันอย่างเล่าเหียบ เพราะอยู่ดีกินดีใช้ชีวิตไม่ลำบาก

พอใจกับความสุขสบาย ไม่ต้องเหนื่อยอะไรเลย มีอะไรก็ปล่อยท่านอัครเสนาบดี(ขงเบ้ง)จัดการไป

จนจ๊กก๊กแตก ตะกูลสุมาก็ดูแลต่ออย่างดีที่เมืองหลวงวุยก๊ก เพราะความไม่เอาไหนแบบนี้นี่ล่ะที่ทำให้สบายทั้งชีวิต

ตอนสุมาเจียว(ลูกสุมาอี้) จัดงานเลี้ยงให้เล่าเสี้ยน สุราอาหาร นางรำ สุมาเจียวแสร้งถามลองใจไปว่า

"คิดถึงเสฉวนบ้างมั้ย" เล่าเสี้ยนตอบแบบไม่คิดว่า "อยู่ที่นี่สนุกดี ไม่คิดถึงเสฉวนเลย"

คำตอบของเล่าเสี้ยนนั้นกลายมาเป็นที่มาของสำนวนจีนว่า "สุขจนลืมจ๊ก" (乐不思蜀 , lè bù sī shǔ) ซึ่งหมายถึงผู้ที่มีความสุขจนลืมรากเหง้าของตนเอง

คำว่า อาเต๊า นี่ผมไม่ได้ลางๆว่า เป็นสำนวนจีนอะไรซักอย่างที่แปลว่าคนไม่ไหน ไม่เอาถ่าน ในปัจจุบัน

ปัจจุบันมีการวิเคราะห์ว่า จริงๆแล้ว อาเต๊า โง่จริงๆ หรือแค่แกล้งโง่เพื่อความสุขสบายของตัวเองกันแน่(แกล้งได้ทั้งชีวิตเลย ฮ่าๆๆๆ)



ส่วน โจซอง ที่มีพ่อเป็นญาติโจโฉ ชื่อโจจิ๋น

มีอำนาจช่วงโจยอย(หลานปู่ของโจโฉ)เป็นฮ่องเต้ แต่มีอำนาจสุดๆตอนลูกของโจยอยคือโจฮองขึ้นมาเป็นฮ่องเต้เด็ก

ด้วยที่โจฮองเป็นฮ่องเต้ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ อำนาจทั้งหมดก็ตกมาอยู่ในมือโจชองที่ช่วงชิงมาได้จากสุมาอี้

โจซองคนนี้ได้ปกครองวุยก๊กอยู่ช่วงหนึ่ง สกิลการบริหารดีกว่าเล่าเหียบและเล่าเสี้ยนเยอะ แถมฉลาดกว่าเยอะ

โจซองเอาตัวรอดเก่งมาตั้งแต่เริ่มรับราชการ พอโจฮองเป็นฮ่องเต้ก็เลื่อนตำแหน่งให้สุมาอี้เป็นราชครู(ไท่ฟู่ 太傅)

ซึ่งตำแหน่งใหญ่กว่าแม่ทัพแต่ไม่มีอำนาจ ไม่มีกำลังทหารอะไรเลย เป็นการขจัดอำนาจสุมาอี้ได้อย่างฉลาด

คนฉลาดอย่างสุมาอี้ถ้านับว่าเฉยพลาดให้ขงเบ้งแล้ว อีกคนที่สุมาอี้พลาดให้ก็คือโจชองคนนี้นี่เอง

แต่โจชองก็พลาดเอง เพราะในช่วงที่มีอำนาจก็หลงในอำนาจ เอาแต่พวกพ้อง จนขุนนางหลายๆฝ่ายไม่พอใจ

สุมาอี้ก็รู้นิสัยโจชองดี เลยแสร้งทำเป็นยอมไปก่อน แถมยังแกล้งบ้าอีก โจชองก็ดันเชื่อว่าสุมาอี้แก่แล้วเลอะเลือนเป็นบ้าไปแล้ว

จนโจซองออกจากเมืองหลวงกับฮ่องเต้เพื่อนทำการไหว้บรรพบุรษ สุมาอี้ที่เตรียมการอยู่นานแล้ว ได้ทำการรัฐประหารยึดอำนาจ

โดยมีขุนนางส่วนใหญ่และไทเฮาที่ไม่พอใจโจชองอยู่แล้วให้การสนับสนุน สุดท้ายโดนจับประหาร 7 ชั่วโคตร

โจซองนี่ถือว่าเป็นพวกฉลาดแล้วขยัน คือขยัน ขยันจนคิดแย่งอำนาจที่ไม่ใช่ของตัวเองมาได้

แต่จบไม่สวยเพราะเจอคนฉลาดกว่าอย่างสุมาอี้ ตอนโดนสุมาอี้ประหารนั้น สุมาอี้อายุ 71แล้ว

อีกสองปีต่อมาสุมาอี้ก็แก่ตาย หลังจากสุมาอี้ตายได้ 3 ปี สุมาสูลูกชายสุมาอี้ก็ปลดโจฮอง ตั้งโจมอเป็นฮ่องเต้

โจมอครองราชย์อยู่ 18 ปี ตลอด 18 ปีนั้นอำนาจอยู่ในมือตระกูลสุมาตลอดตั้งแต่ สุมาสู,สุมาเจียว ลูกของสุมาอี้

ในช่วงนี้ล่ะที่สุมาเจียวรบชนะจ๊กก๊กของเล่าเสี้ยน ยุบจ๊กก๊กมารวมกับวุยก๊กได้สำเร็จ

จนโจฮวนขึ้นครองราชย์ อำนาจก็อยู่ในมือ สุมาเอี๋ยน หลานปู่สุมาอี้ โจฮวนครองราชย์ได้ 6 ปี

สุมาเอี๋ยนก็บังคับให้สละราชสมบัติให้ตนเช่นเดียวกับ โจผีเคยทำกับเล่าเหียบ

สุมาเอี๋ยนขึ้นเป็นฮ่องเต้ตอนอายุ 30 ต่อมารบชนะง่อก๊กของตระกูลซุน รวมแผ่นดินได้เป็นการจบยุคสามก๊ก

แต่ สุมาเอี๋ยน(จิ้นอู่ตี้) ปกครองบ้านเมืองได้แย่ ถึงจะรวมแผ่นดินได้ แต่ประชาชนก็ยังอดยาก มีการทุจริตเยอะ

พวกขุนนางก็รวยเอารวยเอา จนหมดยุคสุมาเอี๋ยน บ้านเมืองก็แตกแยกอีกทีจากการที่ลูกหลานของสุมาเอี๋ยนแยกสมบัติกัน


สรุป

เล่าเหียบ - โง่แต่ขยัน

เล่าเสี้ยน - โง่และขี้เกียจ

โจซอง - ฉลาดและขยัน

ส่วน ฉลาดแต่ขี้เกียจ น่าจะยกให้ ซุนกวน เพราะเป็นคนเก่งใช้คนเป็น แต่ด้วยความขี้เกียจเลยพอใจที่ครองแคว้นง้อ

ไม่คิดเป็นใหญ่รวมแผ่นดินอะไร แคว้นตัวเองก็อุดมสมบูรณ์ อยู่สุขสบายแล้ว จนอยู่ได้จนแก่ตาย ไม่ลำบากอะไร
(แต่ตอนแก่มีเสียหมาอยู่บ้าง เรื่องลูกเมียล่ะ เรื่องแต่งตั้งรัชทายาท ที่แต่งตั้งลูกรักแต่ไม่แต่งตั้งลูกที่เก่ง จนแคว้นตกต่ำภายหลัง)


พอเป็นสามก๊กพิมพ์ยาวอีกแล้ว พอแค่นี้ก่อน 555555+

อาเต๊าคือถ้าจูล่งรู้ว่าโตมาจะเป็นแบบนี้คงไม่ฝ่าไปช่วยอ่ะ แต่ฝ่าไปทุบให้ตายเองกะมือ

ผมว่าสองคนแรกมันเลี่ยงไม่ได้อะ ต่อให้ทำทุกอย่างเพอร์เฟคก็ไม่รุ็จะเปลี่ยนชะตาได้มั้ย ทรัพยากรด้อยกว่าศัตรูขนาดนั้น

แต่โจซองเนี่ย ทำตัวเอง

เลือกไม่ลงเลย 5555

3 คนนี้ไม่น่าจะมีใครได้ปกครองจริง อำนาจปกครองอยู่ที่ขุนนางซะมากกว่า ซึ่งเข้าข่ายก็โจซอง แจ่คนนี้ก็แค่เล่นเกมชิงอำนาจ ไม่ได้สนใจราษฎร

สรุป แย่ทั้ง 3 คน