แจ้งความสิครับ ทำร้ายร่างกายเอามาขึ้นศาลให้หมด เด็กไม่ได้อยู่เหนือกฎหมายนะ

สมัยก่อนที่ต่างจังหวัด พี่ชายผมเป็นแนวไม่สู้คน ก็โดนแกล้งทุบตีตบหัว ไถตังค์ บ่อยๆ ที่โรงเรียนตามต่างจังหวัดนี่หนักมาก แม่ผมจ้างนักเลงถือปืนไป 2-3 คน เรียกไอ้เด็กที่แกล้งไปคุยหลักเลิกเรียน บอกให้อย่ามาทำอีก แล้วขู่ด้วยว่าถ้าเกิดอะไรกับลูกฉันอีก ต่อให้มึงไม่ได้เป็นคนทำก็ตาม เดียวเจอกัน

หลังจากนั้นไอ้เด็กนั่นก็ดูเป็นคนดีขึ้นอะนะ พี่ชายผมจะโดนเพื่อนของมันแกล้ง มันก็มาคอยห้ามให้ ก็ดีเหมือนกัน

ปล.เรื่องแกล้งกัน มันเรื่องซีเรียสมากนะครับ อันนี้ผมขอเล่าเลย สมัยนั้นพี่ผมม.ต้น หลายปีผ่าน~15 ปี มาจนจบมหาลัยเริ่มทำงาน พี่ผมมีปัญหาที่ตาขึ้นมา เลยไปหาหมอ สรุปหมอบอก "กระจกตาร้าว" "น่าจะเกิดจากการได้รับแรงกระแทกอะไรแรงสมัยก่อน" สุดท้ายต้องผ่าตัดกระจกตา ผมก็ไม่รู้มันเกี่ยวกันไหม แต่ผมว่าแมร่งน่าจะมีสวนเพราะตอนเด็กแมร่งชอบโดนแกล้งใช้กำลัง

จ้างเด็กหัวโจกโรงเรียนให้ไปข่มขู่ซักที

เบาๆก็แจ้งครู เอาผู้ปกครองมาคุย ให้ครูตักเตือนเด็ก แต่ถ้าเด็กเกเรมากๆ โอกาสจบเรื่องยากครับ มันเป็นนิสัยสันดานเลยนะ

ไม่ได้บุลลี่ให้ร้ายหรอกแต่เคยเห็นมาเยอะ เจอมากับตัวก็มีตอนสมัยเราเด็กนี่แหละเพื่อนเกเรยันโต

โชคดีบางคนครูเอาอยู่ก็จบไป และเรายังสู้คน พอโดนแล้วไม่ยอมเอาคืนมันถึงฝ่อไม่กล้ามายุ่งอีก

ถ้าในฐานะผู้ปกครองก็ต้องดูที่นิสัยลูกเราเป็นหลัก ซึ่งเป็นผมกรณีนี้คือไม่เอาลูกไว้หรอกครับโดนรุมแกล้ง

แต่ก็ต้องเอาไอ้พวกนั้นให้รู้จักความถูกต้องบ้าง อย่างน้อยครูและพ่อแม่เค้าต้องรู้

ลูกชายผม ป.1 ก็โดนแกล้ง อยู่บ้านดิ้อมาก
อยู่ รร ฝังใจกลัวครูดุตอน อ.1 เงียบสุดๆ
กลับมาก็มาเล่าให้ฟังผมก็ไม่รู้ทำไงก็บิ้วให้ลูกสู้
หรือด่ามัน (ไม่รู้ทำถูกปะนะ)
ล่าสุดมันมาแกล้งแบบด่าๆ ลูกเล่าว่าด่ามันคืน
มันก็เดินกลับไปเลย แต่ตามข้อมูลนี่โหดกว่าผมเยอะเลย

ผมย้ายนะ ก่อนย้ายผมจะตบไอ้เด็กเวรนั่นคนละสักสองสามที ยิ่งต่อหน้าพ่อแม่มันยิ่งดี จัดพ่อแม่มันต่อเลย

เป็นลูกผม ผมจะสอนว่าอย่ายอมคน ถ้ายอมก็ต้องยอมตลอดไป เขายิ่งได้ใจ บอกแล้วไม่ฟัง ก็ต้องจัดการ

อย่าให้คนอื่นเอาเปรียบ และอย่าเอาเปรียบคนอื่น

ตอนนั้นลูกผม ป.4 มั้ง เจอแกล้ง เจอว่า เจอกีดกันเพื่อน ไม่ให้เล่นด้วย
ผมไปโรงเรียนเลย คาบแรก ขอพบเด็กที่มีปัญหากับลูกผม ต่อหน้าคุณครู
และตักเตือนเด็กว่า อย่ามาคุกคามลูกผมอีก ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ
และอธิบายและยกตัวอย่างว่า คุกคามคืออะไรบ้าง
พูดดี ๆ สุภาพ ต่อหน้าคุณครูประจำชั้นเลยครับ จะได้ไม่มีใครว่าเรา คุกคามเด็ก
ตั้งแต่นั้น ก็หยุดไป

อย่าไปคาดหวังว่า เจอ ผปค. เด็กแล้วจะดีขึ้น
ถ้า ผปค.มันดี มันไม่แกล้งคนอื่น ๆ หรอกครับ เผลอด ผู้ใหญ่ทะเลาะกันอีก

สมัยเรียนผมพอมีเรื่องบ้างประปราย ส่วนใหญ่เด็กๆพ่อบอกอย่าให้ใครมาแกล้ง แต่ห้ามหาเรื่องกับแกล้งใคร ถ้าไม่หยุดก็สวนเอา ส่วนใหญ่ก็หยุดนะ สมัย high school ที่เมืองนอกก็มี ถ้าเราฮึดฮัด มันก็ถอยนะ ส่วนใหญ่พวกนี้ มันชอบ ทำคนไม่สู้ แต่เคยมี ครั้งนึง มันเป็นเพื่อนทีมฟุตบอลเดียวกันแล้วมันเกินเลย คงนึกว่าสนิทกัน ไอ้เราก็รู้จัก มาแถมต้องเตะฟุตบอลด้วย เลยใช้วิธีฟ้องครู ของเมืองนอกนี้ ครูเรียกมาคุยจริงจังเลยนะแล้วพวกนั้นก็หยุดเลย แต่ตอนนั้นครูก็ถามว่า จะให้ probate เลยมั้ย อารมณ์ คล้ายๆ press charge เลยมั้ย ไอ้เราก็บอกไม่เอาอะ เข้าใจว่ายังเด็กกันอยู่แค่อย่ามายุ่งกันอีกก็พอ

1. เพื่อนกดเจลล้างมือ ใส่น้ำดื่มให้กิน
2. เพื่อนผลักตกบันใด หน้าแข้งขาช้ำ บวม (โดนผลักหลายครั้ง ผลักตอนเผลอช่วงจะเดินลงบันใด แต่เกาะราวบันใดทัน เหตุการณ์นี้ลูกนอนไม่หลับหลายเดือน ผวาตลอด)
3. เพื่อนขว้างขวดใส่ตัว แต่ดีที่ไม่โดนหัว
4. เพื่อนยกเก้าอี้หนี ขนะกำลังจะนั่งแล้วหัวโขกเก้าอี้
5. เพื่อนสองคนจับแขนแล้วให้เพื่อนอีกคนรุมต่อย (อันนี้หนักหน่อย)

ในห้าข้อนี้ 2 3 และ 5 เป็นพฤติกรรมที่เกินเด็กครับ เด็กทำแบบนี้ได้เพราะถูกปลูกฝังผิด ๆ จากสังคมทั้งโรงเรียนและครอบครัวตัวเอง ปลูกฝังว่าตัวเองเป็นเด็กดังนั้น

- ทำอะไรก็ไม่ผิดเพราะผู้ใหญ่ "ต้อง" ให้อภัยเสมอ อย่างมากก็แกล้งร้องไห้นิดหน่อย

- ผู้ใหญ่ไม่สามารถทำอะไรตัวเองได้เพราะกฏหมายคุ้มครองและจะโดนประณามจากสังคมรอบตัว

อย่าคิดว่าเด็กประถมยุคนี้เหมือนยุคเราสมัยก่อนครับ เด็กพวกนี้ทำแบบนี้ไม่ใช่พฤติกรรมเลียนแบบอย่างเดียวแต่เป็นความคะนองที่ไม่เคยถูกห้ามปรามจึงทำมาตลอดไม่หยุด มั่นใจว่าตัวเองฉลาดมากพอที่จะใช้ช่องโหว่พวกนี้ได้ เด็กพวกนี้ต้องได้รับการสั่งสอนเพราะหวังให้โอกาสกลับใจเมื่อโตไปมีโอกาสต่ำครับ พฤติกรรมแบบนี้มีแต่จะทำเลวได้แนบเนียนขึ้นอย่างเดียวมากกว่าตราบที่ผู้ปกครองยังให้ท้าย

ถ้าเป็นลูกผม ผมจะคุยกับลูกก่อนแล้วย้ายโรงเรียนออกมา จากนั้นพาลูกพบนักจิตวิทยาแล้วเว้นช่วงหนึ่งปี หลังหนึ่งปีจะเกิดอะไรกับเด็กอีกฝั่งก็แล้วแต่จังหวะครับ เด็กแบบนี้ผมไม่มองว่าเป็นเด็กแต่มองว่าเมื่อเค้าทำแบบผู้ใหญ่ก็ควรได้รับบทเรียนแบบผู้ใหญ๋โดนครับ ไม่ตายไม่พิการแต่ต้องให้ความกลัวฝังไปในใจชนิดหลอนและมีปัญหาทางจิตยาว ๆ แบบแก้ได้ยาก พ่อแม่เด็กอีกฝั่งก็ไปหาทางแก้กันเอาเองครับ

ถ้าเค้าไม่ดูแลอบรมลูกตัวเองให้ดีและให้ท้ายลูกตัวเองเวลากระทำเลว ๆ กับลูกคนอื่น สิ่งนี้ถือว่าน้อยไปด้วยซ้ำครับเพราะสิ่งที่ลูกเค้าทำสามารถทำให้ลูกเราและคนอื่นพิการ ป่วยหนักหรือตายได้ครับ สร้างผลอะไรไว้ก็รับผลแบบนั้นไปครับ

ลูกผมตอนนี้จะสามขวบก็กลัวปัญหานี้เหมือนกัน
ทั้งกลัวเค้าแกล้ง และกลัวลูกตัวเองไปทำคนอื่น
แต่ก็สอนเบื้องต้นไปแล้ว ว่าถ้าโดนแกล้งให้ทำตามสเตปนี้
-บอกเพื่อนว่าอย่า
-ผลักออก แล้วบอกอย่า
-สุดท้ายถ้ายังมาวุ่นวาย ก็บวกเลยลูก
วิธีเดินหนีกับเดินไปบอกครู ผมไม่ค่อยชอบ เหมือนสอน
ให้ลูกเราหนีปัญหากับพึ่งแต่คนอื่น ถ้าบวกแล้วยังมา
รังแกอีก ก็คิดใว้แล้วว่าจะเล่นพ่อไอ้เด็กทีมันมีปัญหาเลย
จะเอาให้ลูกมันเห็นเลยว่าการใช้ความรุนแรงจริงๆมันเป็นยังไง
(แค่คิด ถ้าทำจริงเมียด่าเชร็ดแน่ๆ……..555)

ถ้าฝ่ายนู้นมันไม่ยอมรับ ไม่เปลี่ยน หรือครูไม่ช่วย ก็ให้ลูกไปเรียนศิลปะป้องกันตัวครับ เอาที่มันสงบจิตสงบใจได้ ได้ทำสมาธิ และลดความกลัวจากเรื่องพวกนี้ (ไม่ได้เรียนเพื่อเอาไปทำร้ายใคร)

สำคัญคือ ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือ ต้องแกร่งด้วยตัวเองให้ได้ ไม่ก็ย้ายสภาพแวดล้อมไปเลย เข้าใจว่ามันหนีปัญหา แต่นาทีนี้ ลูกเราต้องมาก่อนครับ และหลังจากนี้จะไปฟ้องร้องอะไรกับเด็กหรือพ่อแม่ที่บูลลี่ ก็ว่ากันต่อไป

ลูกผม อนุบาล 3 แล้วปีหน้าขึ้น ป.1 ตอนนี้สบายใจโรงเรียนดีมาก

แต่ ป.1 ไปที่ใหม่คิดมากเหมือนกัน

ส่วนตัวปลูกฝังอยู่ตลอดว่า ใครทำให้ทำคืน แต่อย่าไปทำใครก่อน

ตอนลูกสาว ป.2 เรียนเอกชน ปกติน้องจะชอบไปเรียนตื่นตี5 ไม่เคยบ่น มาวีนนึงบอกไม่อยากไปเรียน ถามไปถามมาบอกเพื่อน ผช แกล้ง (แบบไขแอ้น) ผมก็ไปคุยกะคุณครู แบบตรงๆๆ หลังจากนั้นไม่มีปัญหา ถือว่าจบไปด้วยดี