ตอนที่เข้าโรงนี่จำได้ว่า มันฮือฮามากเลยนะ มันคือของดีที่ผมต้องดูแน่ๆ

พอมันลงเนตฟลิกก็เข้าแก๊ปเลย ลองนั่งดูซะหน่อย ด้วยความคิดที่ว่า น่าจะได้ฟิลแบบเดียวกับหนังเรื่อง อันธพาล ของพี่น้อยแน่ๆ

แต่พอเปิดเรื่องมาก็เริ่มแปลกๆละ ทั้งบทพูด ทั้งบทบาทของตัวละคร มันดูแหม่งๆไปหมด อะไรคือการที่เปิดประตูรถไม่ได้ เพราะไปติดมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยุ่ข้างๆ จริงๆถ้าจะหาเหตุผลอะไรซักอย่างเพื่อจะบอกคนดูว่าไม่สามารถลงจากรถได้ คือ เอาแบบคลาสสิคไปเลยว่า เบลท์ติดปลดล้อคไม่ออก ยังจะดีซะกว่า

คือเริ่มต้นหนังมาเราสัมผัสได้แล้วถึงความ ยัดเยียด อะไรบางอย่างให้กับคนดู แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร ปล่อยผ่าน รอดูซีนต่อไป มันอาจจะแค่เปิดหัวเรื่อง ยังไม่เอาจริง

แต่พอเริ่มเรื่องไป ดูไปได้เรื่อยๆ มันก็จะเห็นได้ถึงความ เล่นใหญ่ เพื่อจะบอก ให้กับคนดูได้รู้ชัดๆเลยว่า ซีนนี้ คือซีนอะไร

หนังเรื่องนี้มันแยกชัดมาก ซีนมิตรภาพ ซีนแอคชั่น ซีนดราม่า แล้วทั้งเรื่องวนอยู่แค่นี้ ทุกซีนแทบจะเป็นการยัดเยียดให้คนดูแบบบดให้ละเอียดแล้วป้อนเข้าปากเลย คนดูมีหน้าที่แค่ งาบช้อนแล้วกลืนสิ่งที่เค้าบดมาให้ลงท้องไปแค่นั้น ไม่ต้องเคี้ยว ลิ้นยังไม่ทันสัมผัสอาหารก็หายไปแล้ว เปลี่ยนคำใหม่

ด้วยความที่บทพูดมันไม่มีอะไรเป็นธรรมชาติเลย มันคือบทที่ถูกเขียนขึ้นมา ในแง่ของการแสดง ผมไม่ค่อยติดนะ ทุกคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี ผมมาติดเรื่องบทบาทของแต่ละคนนี่แหล่ะ

อันที่หนักที่สุดสำหรับผมเลยนะ คือซีนในบ้านเมตตา คือแม่ง งงไปหมด อะไรคือการที่ พวกมึงยกพวกตีกัน แล้วอยู่ๆมารวมกลุ่มกันเดินไปเดินมาในบ้านเมตตา ไม่มีเหตุผลอะไรให้หน่อยเหรอ ว่าทำไมต้องมาเดินเคียงข้างกันกับสถาบันคู่อริ

อย่างใน อีกา การที่คนที่พึ่งต่อยกันมาจะกลายมาเป็นพวกกันได้เนี่ย เค้ามีเล่าเรื่อง มีเหตุผล มีบทพูดมารองรับ

อันนี้คือยังหาไม่เจอถึงความจำเป็นว่าทำไมเด็กจากแกงค์ต่างๆที่พึ่งจะซัดกันมา ถึงมารวมกลุ่มนั่งปรับทุกข์กันในบ้านเมตตา เป็นเรา เราพึ่งต่อยกะไอเชี่ยนี่มา เราจะอยากเดินไปนั่งคุยกะมันเหรอ จะอยากไปนั่งกินข้าวโต้ะเดียวกันกับมันเหรอ ในเมื่อโต้ะแม่งว่างเป็นทุ่งอีกสิบๆโต้ะ

ไหนจะบทไอ้เด็กบ้านอีก คือโอเค นักแสดง แสดงดีสมบทบาทที่ได้รับ แต่คำถามคือ บทของตัวละครตัวนี้คืออะไร คือหมาบ้า คือคนที่ออกมาไล่หายิงเด็กช่าง แล้วบุคลิคคืออะไร ปกติคุยกะคนที่บ้านคุยยังไง ทำไมทุกการปรากฎตัวของไอ้ตัวละครนี้ มันจะต้องแอคใหญ่ เป็นหมาบ้า ห้าวตีน อยากยิงคน ทั้งๆที่ไม่รู้จัก ไม่ได้มีความแค้นอะไรกันมาก่อน ไม่มีปมหลังส่วนตัว ไม่รู้จักอะไรมึงเลย รู้แค่ว่า ตัวนี้จะต้องเป็นตัวละครที่จะสร้างความชิบหายให้พวกตัวเอกแน่ๆ ในจังหวะถัดๆไป

สุดท้ายในบ้านเมตตา จากกลุ่มคนที่ซัดกันยับตอนเจอกันข้างนอก มานั่งพูดคุยปรับทุกข์ คือเอาจริงๆ กับเพื่อนสนิทพวกมึงสถาบันเดียวกัน มึงยังไม่เปิดใจคุยกันขนาดนี้เลยนะ

สุดท้ายซีนคอนเสิร์ต อันนี้คาดหวังมาก แล้วก็ผิดหวังเช่นเคย

แล้วอันนี้ผมถามหน่อย เนตฟลิกตัดฉากออกรึเปล่า ทำไมผมรู้สึกซีนแอคชั่นแม่งแทบไม่มีอะไรเลยตอนยกพวกตีกัน ไม่รู้ในโรงมีเยอะกว่านี้มั้ย คืออย่างฉากนัวของ อีกา เราได้เห็นเลยนะ ว่าใครเก่งใครกาก แต่ละคนจะมีบุคลิค คาแรคเตอร์ตอนสู้ให้ได้เห็น โอเคว่าแม่งเรื่องนี้ไม่ใช่การ์ตูนนะโว้ยไอ้ จขกท แต่คือให้ได้เห็นซักนิดไม่ได้เหรอ

อย่างซีนคอนเสิร์ตเนี่ย บิ้วอัพกุอย่างนาน หัวโจกแต่ละคนตะโกนชื่อสถาบันตัวเอง บิ้วอัพบิ้วๆๆๆ เดี๋ยวมึงโดนๆ ว่าแล้วก็วิ่งเข้าใส่กันไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย พอชนกันปุ้บ ตัดฉับไปที่เข็นใครบางคนไป รพ แล้วก็จบไปเลย

คุณพรี๊ !!!

บิ้วมาตั้งแต่ต้นเรื่อง เรื่องงานคอนเสิร์ต งานใหญ่เว้ย งานสุดท้ายเว้ย แล้วพรี๊มาตัดแบบนี้ พรี๊บิ้วมาเพื่อออออ

ที่แย่สุดคือเรื่องซาวด์เลยในซีนคอนเสิร์ต เสียงรอบข้างคือ เหมือนเปิดวนๆ ให้คนมาตะโกนอัดเสียงไว้ แต่คือมันรู้เลยว่า คนที่มาทำซาวด์ มันไม่ได้เยอะขนาดจำนวนคนในฉากงานคอนเสิร์ต มันเหมือนมีประมาณซัก 10 คที่มาอัดเสียง มันเลยทำให้เสียงกับภาพมันขัดกัน

แต่ซีนถัดมาอันนี้ผมค่อนข้างชอบนะ กับซีนหน้าบ้าน มันติดนิดเดียว ตรงที่อริของพระเอกได้ข่าวว่าพระเอกอยู่ที่ไหน ขับรถเปิดตัวสโลว์มากันอย่างเท่ พกความแค้นมาเต็มเปี่ยม สุดท้าย กลับเว้ยพวกเรา

อะ โอเค เข้าใจถึงความเท่ ถึงหัวอกความเป็นนักเกง ว่าพวกกูไม่ใช่หมาที่เจอกันจะกัดกันตลอด ตะ แต่ !

อะไรคือการที่หลังจากนั้น บิลลี่ ไปขอชนแก้ว เพื่อมิตรภาพ ทั้งชงเหล้าให้ แล้วก็ชงเหล้าให้คืน สาลูท แล้วก็ดื่มด้วยกัน อันนี้งงตั้งแต่ตอนนี้แล้วว่า ทั้งการกำกับเสียง มุมกล้อง เราต้องรู้สึกอะไรกับฉากนี้

ตื่นเต้นว่ามันจะซัดกันมั้ย หรือ ปลาบปลื้มในความเท่แบบลูกผู้ชายว่า เอาว่ะ สองสถาบันชนแก้วกันว่ะ ปมความแค้นของตัวละครสองตัวนี้ ก็เทียบไม่ได้อะไรเลยกับหนังรุ่นพี่อย่าง 2499 หรือ อันธพาล คือมันไม่มีอะไรชัดเจนซักอย่าง พูดถึงกันก็น้อย

สุดท้าย ของขึ้น คว้ามีดไปฟันเค้า เอ๊าาา อะไรแม่งวะเนี่ยยยย แล้วก็พึ่งมาเฉลย ว่าไอ้คนที่เข็นเข้า รพ ไปหลังคอนเสิร์ต ก็คือ บิลลี่นี่แหล่ะ เป็นคนแทง คำถามแม่งผุดขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด

1 มึงแค้นนานแท้คับ
2 เอาอะไรแทง คอนเสิร์ตพกของมีคมเข้าไปได้ด้วยเหรอ
3 แล้วมะกี้จะชนแก้วกัน แล้วชงเหล้าให้เค้าคืนเพื่อ

สุดท้าย ไอ้เด็กบ้านหมาบ้าบุกมายิง พร้อมคำพูดถ่มถุยต่างๆใส่คนที่นอนบาดเจ็บอยู่ ฮัลโหล๊

ทุกอย่างแม่งละครไปหมด การแสดงดีครับ หน้าตาทรงผม หนวด เหนิด บนตัวละครทุกตัว ดีครับ

วัตถุดิบหนังเรื่องนี้ดีมาก แต่ไม่ได้ถูกหยิบมาใช้เลย เหมือนเอา โอโทโร่ ไปทำข้าวตัมปลา แล้วเอา เนื้อวากิวมาต้มเล้ง

แต่ละซีนที่กล้องจับไปที่หน้านักแสดง ผมรู้สึกว่า ตัวนี้ดี ตัวนี้ก็ดี ยิ่ง กนก นี่ ทรงแม่งใช่เลย สีหน้าท่าทางการตะโกน น้ำเสียง แม่งเอาเรื่องๆจัดๆ

แล้วไง เราได้เห็นชีวิตใครบ้างในหนังเรื่องนี้ มีแต่ชีวิตของพระเอก กับกลุ่มเพื่อนพระเอก

แล้วที่งงที่สุดของที่สุด พระเอกมึงเป็นใครอะ ทำไมเป็นตัวเปิด ทำไมดัง ทำไมอริรู้จัก เก่งเหรอ เป็นผู้นำเหรอ แล้วทำไมถึงเป็นผู้นำของสถาบันอะ

กลุ่มอื่นเหลือๆจะเห็นก็คือต้องมีเหตุการณ์อะไรบางอย่าง ถึงจะได้เห็นชีวิตของคนอีกกลุ่ม

สุดท้ายก็มาจบแบบ สอนใจกันไปเลยจ้า ยิ่งจุดจบของแม่พระเอกนี่แม่งเป็นอะไรที่แบบ

วั้ททททททททททททททททททททททททททททททททททททท

เพื่อออออออออออออออออออออออ

อาจจะเป็นอีสเตอร์เอ้ก เค้ามีตัวตนจริงๆ แล้วจบแบบนั้นในชีวิตจริงรึเปล่าอันีน้ผมไม่ทราบนะ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงขออภัย แต่ถ้มันเป็นตัวละครสมมุติแล้วกำหนดบทบาทให้จบแบบนั้น คือ เพื่อออออออออออออ

สรุปสำหรับผมหนังเรื่องนี้แม่ง แย่มากเลยอะ ผมเคยดูหนังที่ นักมวยต่างชาติมาติดคุกในไทย อันนั้นผมว่าแย่แล้วนะ แต่เค้ายังมีความเรียลอยู่ในนั้นบ้าง อาจจะด้วยเพราะเอานักแสดงที่เป็นแนวนั้นมาแสดงจริงๆด้วยมั้ง มันเลยยังรุ้สึกว่ามันคืออยู่

บทพูดก็คือบทที่เขียนมา แล้วก็เอามาพูดใส่กัน เคมีนักแสดง ไม่ได้รู้สึกถึงความเข้ากันเลย นั่งดู ดา กับ บิลลี่คุยกันแล้วโคตรอึดอัด มันเหมือน รุ่นพี่กับรุ่นน้องคุยกัน ไม่ได้รู้สึกว่าสองคนนี้สนิทกันเลยแม้แต่น้อย

ตั้งแต่ต้นจนจบ แทบไม่มีอะไรธรรมชาติเลย นอกจากซีนหน้าบ้านนางเอก ผมซื้อซีนนี้แค่ซีนเดียวเลย ที่ทุกอย่างมันดีมากๆ ติดนิดเดียวตรงมันนานไปหน่อย ถ้ากระชับกว่านี้จะดีมากๆเลย

ทีนี้คำถามผมคือ ผมลองไปดูช่องรีวิวหนังต่างๆ ยกตัวอย่าง หนอนหนัง ชมยับ หนังดีมาก ชอบมาก คะแนนสูงลิบ

ผมเลยเกิดคำถามว่า เห้ย หนังมันสนุกแต่เราไม่ชอบเองรึเปล่า หรือเค้าสนุกกับอย่างอื่น อย่างเช่น สนุกที่ได้เห็นวิถีของคนในยุค 90 เก็บรายละเอียดดี ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม มายด์เซ็ทของตัวละคร

อะไรแบบนี้รึเปล่า แต่ผมโฟกัสแต่บท แต่ตัวละครมากเกินไป โฟกัสแต่เรื่องความธรรมชาติของบทบาทต่างๆ มันเลยดูหนังไม่สนุกรึเปล่า

แต่ส่วนตัวผมว่ามันขัดหูขัดตาไปหมดเลย จริงๆนะ สรุปสำหรับคนอื่น หนังมันโอเคมั้ยครับ

ปล ดูกะแฟน แฟนถึงขั้นนอนต่อไม่หลับเลย หงุดหงิดมาก ประเด็นคือ นางเป็นคนอยากดูเองด้วยนะเรื่องนี้ ก่อนหน้านี้ คือดูอันธพาลของพี่น้อยแล้วชอบมาก เท่ อินไปกับชีวิตของนักเลงยุคนั้น เลยมาคาดหวังกับเรื่องนี้ เพราะกระแสที่ผ่านๆตามานี่แหล่ะ พอดูจบแล้ว คือเค้าอยากหาเรื่องอื่นมาดูล้างตาเลย แต่คือมันดึกแล้ว เลยต้องนอนทั้งๆที่หงุดหงิดไปแบบนั้นเลย วงวาร

สำหรับผมไม่สนุกเลยแหะ ภูมิที่เล่นเป็นลูแปงคนชอบก็ชอบเลย ผมไม่ชอบเลยรู้สึกรำคาญ เล่นใหญ่ไปหน่อย

แล้วคุยกันมันต้องมีคำคมทุกฉากเลย

ฉากตีกันก็น้อยมาก

แล้วก็ที่ไม่ชอบอีกอย่างคือ ลูกสาวของบิลลี่ (ซึ่งจริงๆคือลูกของเป้อารักษ์) มึงจะเกลียดพ่ออะไรขนาดนั้น

ถึงพ่อจะกินเหล้า หรือ เป็นพ่อที่ไม่ดี แต่ตัวละครแสดงออกถึงความเกลียดแบบเกินระดับไปหน่อย




ส่วนที่ชอบคือผมชอบ ณัฐ กิจริต ที่เล่นเป็นชลโว้ย ผมยาวๆ ผมตัวนักแสดงมีเสน่ห์ดี (ชอบจาก ฟาสฟีลเลิฟ)

ผมดูแล้วไม่ค่อยชอบ ดูแล้วมันแปลกๆ ยัดเยียดมากไปหน่อย

บทลูกสาวของดานี่คืออิหยังวะ เค้ามาช่วยส่งเสียโน่นนี่นั่น อะไรจะยัดเยียดความเกลียดขนาดนั้น

ดูไปจนถึงตอนโดนจับเข้าคุก ไม่ไหว เข้าไม่ถึง

ยังไม่ได้ดูเลย เรื่องราวก็ไม่ใช่แนวละ

ผมดูในโรงก็สนุกในระดับนึง ดูแบบขำๆไม่ได้คาดหวังหรือคิดอะไรเยอะ

สำหรับผมก็สนุกนะ ดูได้เพลินๆ แต่ไม่ได้ดีขนาดนั้น เรื่องบทบางอันก็จะมีแบบ อิหยังวะ

จะแย่ยังไงเรื่องนี้ผมก็ดูจบได้ แต่มีเรื่้องนึงดูได้ไม่ถึง 20 นาทีปิดเลยไม่ไหวจริง ๆ คือเรื่้องเห้ยลูกพี่นี่ลูกพ่ออะไรสักอย่างเนี่ย

หนังระดับ 100 ล้านนะ

โดนตัดฉากไปเยอะมากๆครับ ทำให้ซีนบางซีนดูไม่ปะติดปะต่อ

ที่ต้องตัดเพราะกลัวโดนห้ามฉายนั่นแหละครับ

โฟกัสเยอะไปครับ ผมก็เคยเป็นแบบท่านนะ พยายามดูให้ลึกจนสุดท้ายหนังที่สนุกจะกลายเป็นพวกหนังรางวัลไปเลยอะ บางทีเราดูเราก็ไม่ต้องนึกลึกๆไปถึงขนาดที่ว่าไอ้เด็กบ้านมันจะคุยกับที่บ้านยังไงขนาดนั้นหรอกครับ

เรื่องนี้ประเด็นต่างๆผมว่าก็ไม่ได้แย่นะ เรื่องบ้านเมตตาก็พอเข้าใจได้ ขนาดๆเราเด็กมัธยมต่าง รร. ต่อยกันแทบตาย พอขึ้นมหาลัยเจอกันก็กลายเป็นเพื่อนกันได้ละ

แต่ประเด็กลูกสาวเกลียดบิลลี่นี่หนักจริง โคตรไม่เข้าใจ

ก็พอได้ แต่ไม่ใช่หนังที่จะหยิบมาดูซ้ำเล่นๆเวลาไม่รู้จะทำอะไรอ่ะ

เรื่องบทพูด ผมว่ามันต้องระวังไม่ให้ภาษาที่ใช้มันใหม่เกินไปด้วยหรือเปล่า มันเลยขัดๆ

ถ้าดูเป็นหนังดราม่าก็ไม่แย่อ่ะ ผมก็ให้เรทสัก 6.5/10 นะ

แต่นั่นแหละ คนคาดหวังว่ามันจะเป็นหนังแกงสเตอร์

ปล.ซีนในบ้านเมตตาผมว่าก็ปกตินะ ก็ติดมาพร้อมๆกัน รู้จักกันอยู่แค่ไม่กี่คนเนี่ย

เมคเฟรนกับไอ้นี่ก่อนแหละวะ ใกล้ตัวดี

ผมว่ามันใช้ซีนคุกในโรงพักในการให้เราเชื่อว่า3คนนี้ละลายพฤติกรรมกันแล้ว

อยากเห็นเวอร์ชั่นเต็มๆมากเรื่องนี้ อ่านมาหนังตัดออกไปเยอะเพื่อให้ฉายโรงได้

กาวตั้งเเต่ฉากเเรก