บริษัทผมกำลังหาคนไทยไป วางระบบงานที่ฟิลิปปินส์ โดยให้เงินเดือนเท่าเดิมกับที่อยู่ไทย แต่มีเงินพิเศษค่าเสี่ยงภัยเพิ่มให้วันละ 1500-2000 มีหอพักให้ ห่างจากบริษัทเดินทางเท้าแค่ 5 นาที ทำงานที่ Taguig

แล้วหัวหน้างานผมมาแบบผมว่าไปไหม เพราะผมตรงสเปคงานที่นั่น ผมบอกขอคิดดูก่อน เลยลังเลว่าควรไปไหม ตอนนี้รายได้ที่ผมอยู่ไทย 4X,000 ถ้าไปที่นั่นผมน่าจะได้เงิน ราวๆ 8X,000 เกือบ 2 เท่า

แต่แลกกับการไกลบ้าน และผมไม่เคยไปอยู่ต่างประเทศนานๆ มาก่อน และ แม่ผมมีเคยมีอาการโรค หลงผิด แต่รักษาหายแล้ว1ปี เลยลังเลว่าควรไปไหม

และไม่รู้ประเทศที่นั่นเป็นไง ได้เคยได้ข่าวว่ามีแผ่นดินไหว พายุเข้า ภัยธรรมชาติเยอะ อาหารโอเคไหม ค่าครองชีพก็ไม่แน่ใจว่าโอเครึเปล่า แต่คิดว่าถูกเพราะค่าแรงเขาไม่แพง 18+ ก็ไม่แพง มีข้ออะไรควรระวัง รึแนะนำเพิ่มเติมไหมครับ

ขอบคุณครับ

18+ ก็ไม่แพง สำคัญตรงนี้แหละ

ถ้าไม่ลำบาก ถ้าเป็นผม ผมเอาแม่ไปอยู่ด้วย

ประสบการณ์การทำงานต่างประเทศมันช่วยเราได้เยอะในอนาคต

จาก ปสก ส่วนตัว มันช่วยเปิดโลกผมได้เยอะมาก

ไปเถอะครับ

เพื่ออนาคต

บ้านเมืองอาจดูไม่ค่อยเจริญหูเจริญตาบ้าง เพราะคนจนเยอะ ไม่ค่อยสะอาด

แต่ก็ไม่ได้ลำบาก อะไรๆก็มี

ผมเห็นด้วยกับท่าน lotte ครับ ถ้าเอาแม่ไปด้วยไม่ได้ ควรจะมีคนที่ไว้ใจได้ดูแลท่านครับ อยู่ ตปท ถ้าเป็นคนกินอะไรก็ได้ ไม่มีปัญหาครับ แต่ถ้ากินอะไรยาก เป็นห่วงครอบครัวอีก อยู่ไม่ได้แน่นอนครับ

ผมเคยไปแต่มะนิลานะครับ ความเจริญไม่ค่อยต่างกะบ้านเราครับ มีห้างมีร้าน fastfood เหมือนกัน ค่าครองชีพใกล้เคียงกัน แต่เงินเดือนไม่ค่อย competitive เท่าไหร่ ถ้าไปแบบกึ่งๆ expat แบบคุณก็คุ้มค่าอยู่ครับ

ภัยธรรมชาติมีบ้าง พายุเข้าบางทีก็ปิดบ้านไม่ออกข้างนอก 2-3 วัน แต่การใช้ชีวิต บางย่านก็อันตรายมากเหมือนกันครับ ตำรวจ ทหาร ถือปืนกันดุ่มๆเลย

ไปเถอะคับ

ข้อดีมีมากมาย ทั้งประสบการณ์ เงินเดือนที่มากขึ้น
ฟิลิปปินส์ถ้าคุณหน้าออกไทยๆ ไม่จีน รับรองไม่เป็นอะไร
เพราะเค้าจะนึกว่าเป็นฟิลลิปปินส์ แต่ถ้าหน้าออกจีนๆ ก็ระวังไว้บ้าง อย่าพกของมีค่า แอพในมือถือเปิดไว้2ธนาคาร
ธนาคารนึงมีเงินแบบพอใช้ติดตัว อีกอันเงินเก็บ ละซ่อนไว้เวลาโดนปล้นจะได้เปิดแค่แอพที่มีเงินน้อยๆ paypalด้วย ไม่ต้องเก็บเงินไว้เลย
อาหารการกิน fast-food กินได้ก็ไม่มีปัญหา
ทำอาหารเองได้ก็รอด แต่ค่าครองชีพจะแพงกว่าไทย เพราะเป็นเกาะผลิตอะไรเองไม่ได้ แถมภัยพิบัติมีตลอด น้ำท่วม แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด555 แต่ชิวๆแหละไม่ได้อันตราย
หอพักถามบริษัทดีๆว่าห้องแยกหรือห้องแชร์ เพราะส่วนมากจะแชร์ แต่ถ้าไม่ติดไรก็อยู่สบายๆ
ห้างน้อยกว่าไทย ที่เที่ยวอยู่taguiuมาเที่ยวBGC เที่ยวMakatiสบายๆ ผมว่าBCGสะอาดกว่ากรุงเทพอีก ฝรั่งเยอะต่างชาติเยอะไม่ต้องกลัว
แล้วจะบอกว่าพวกลูกครึ่งนี่โคตรรรรรรร แหล่ม
กับเกาหลี ต้องไปลองแล้วจะรู้เลย 18+++
ที่เที่ยวทะเลอะไรพอๆกับภาคใต้

เท่าที่ดูคือไม่ได้ไปยาวใช่มะแค่วางระบบเดาว่าไม่เกิน5ปี ไปเถอะคับ


ส่วน drawbackที่ผมคิดได้ก็เรื่องแม่คุณ อาจต้องหาคนดูแล
กับ เซฟเงินดีๆอย่า18+เยอะ

ค่าครองชีพน่าจะพอกับไทย วัดจากบะหมี่สำเร็จรูปซองละไม่ถึง10บาท เพื่อนผมเคยไปเอาบะหมี่จากไทยไปกิน

เจอที่นู่น บอกรู้งี้ไม่ขนไปหรอก

เพื่ออนาคตของเรา โอกาสแบบนี้มีไม่บ่อย เป็นผมผมไปแน่นอนครับ ได้โปลไฟล์หล่อๆติดตัวมา เปิดหูเปิดตาประสบการณ์ใหม่ๆอีก

ส่วนแม่ท่านก็ลองไหว้วานคนอื่นดูแลแทนครับ ไม่ก็ลงทุนจ้างคนดูแลเลยเดือนสองหมื่นกว่าน่าจะพอหาได้

ผลผลิตทางการเกษตร อาหารสดจะแพงกว่าไทยคับ เพราะต้องนำเข้า

Taguig ไม่แน่ใจว่าเขตไหน ไม่ชินกับมะนิลา เพราะผมใช้ชีวิตที่เมือง ดาวาว เกาะมินดาเนามา 4 ปี แต่ไปๆมาๆหลายที่ในฟิลิปปินส์ ไม่ถือว่าน่ากลัวอย่างที่คิดนะครับ เพียงแต่ก็ต้องระวังตัวมากกว่าอยู่ไทยหน่อยหนึ่ง ความสะดวกสบายอาจไม่เท่าไทย รวมถึงอินเตอร์เน็ตที่ไม่เร็วเหมือนไทยคงต้องปรับตัวไป ส่วนเรื่องคุณแม่ท่าน ผมคงไม่มีความเห็นครับ ถ้าไปก็เป็นกำลังใจให้ครอบครัวท่านครับ อาจจะไปกอ่นแล้วดูความเป็นไปได้ค่อยพาแม่ไปด้วยกะได็แบบท่านบนๆว่าไว้
ปล. เบียร์ ไวน์ บุหรี่ ถูกกว่าไทยอยู่นะ 555+

ผมไปตั้งแต่บอกว่า 18+ ไม่แพงละคับ

ไม่คิดให้ยากเลย

ของอร่อยประจำฟิลิปปินส์

ค่าครองชีพ​แพงกว่าไทยหน่อยๆ​ กรณีทำอาหารเอง
และแพงประมาณ​1.3 เท่าเวลากินนอกบ้าน
ผมอยู่แถวม​greenbelt รถไฟฟ้ายังไม่เท่าไทย
นั่งจิฟนี่​ หรือ​แท็กซี่ก็ไม่ได้แพงมาก

ถาษาอังกฤษ​ก็ใช้ได้กับแทบทุกคน
แม้บางทีสำเนียงออกไปทางตากาล็อก​ไม่คุ้นหูเหมือนมลายู

ผมว่าประสบการ์ณ​แบบนี้​ถ้าสะดวกก็ไปเถอะครับ
แต่อยากให้คุยเรื่องสายงานอาชีพด้วยว่า​ไปกี่ปี
กลับมาแล้วอยู่ในตำแหน่งไหม​ แล้วค่อยตัดสินใจ

พี่ชายผมไปทำเงินก้อน เก็บจากที่นั่นแหละครับ ตอนแรกไปขายตอนหลังคุมสาขา สุดท้ายได้เงินก้อนมาลงหุ้น ทุกวันนี้เลิกทำบครับ นอนกินปันผลกับราคาหุ้น แต่ก็เสี่ยง ถ้าอยากมีไรที่ดีขึ้นก็ต้องกล้าลองครับ อย่ากลัว