พอมีอายุมากแล้ว ผมรู้สึกว่าผู้ชายนี่โชคดีกว่าผู้หญิง ในเรื่องหาคู่มากๆเลยนะ

ขนาดผมหน้าตาธรรมดา ไม่สูงโดดเด่น ผิวไม่ขาวออร่า แต่ถ้าตอนโสด ก็สามารถคุย จีบสาวตัวท๊อปได้ ขอแค่มีทัศนคติ แนวคิดการใช้ชีวิตที่ดี รวมถึงฐานะ ความมั่นคงในชีวิตดีระดับนึง

แม้แต่เพื่อนผมรอบตัว ที่หน้าตาธรรมดาเหมือนกัน หากอยากได้แฟนสวย ส่วนมากก็เป็นไปได้แทบทั้งนั้น (หากใจถึง และหน้าที่การงานมั่นคงเพียงระดับปานกลาง)

พอวัย 30+ แทบไม่มีเพื่อนผู้ชายโสดแล้ว คงเหลือพวกที่เลือกเยอะ ไม่อยากมีพันธะเอง

แต่ตรงข้ามกับผู้หญิงเลย ในสำนักงานผม มีอายุ 30+ ที่หน้าตาโอเค หน้าที่การงานดี ทัศนคติดี แต่ไม่มีแฟน พอพูดคุย กลับอึ้งกว่าเดิม เพราะไม่มีคนจีบ ย้ำว่าไม่มีเข้ามาเลย

ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร แต่โดยรวม เป็นผู้ชายในยุคนี้ โชคดีกว่าเยอะ

ผญ เยอะกว่า ผชด้วยเป็นอีกสาเหตุหนึ่ง

ต้องยอมรับว่าผู้หญิงมี Depreciation (ค่าเสื่อม) ที่สูงกว่าและเร็วกว่าครับ

ด้วยความเคารพไม่ได้ดูถูกเพศใด

แล้วแต่คนมั้ง ผมว่าไม่นะ

สมัยนี่ ผญ จีบก่อนเยอะแยะ ถ้าเค้าอยากมีก็จีบเองได้

จริงๆก็น่าจะทุกยุคทุกสมัยเลยนะ โดยเฉพาะเมื่อก่อนที่ค่านิยมเรื่องความไม่เท่าเทียมผู้ชายได้เปรียบสุดๆ

ผมว่าสมัยนี้ ผญ. มีทางเลือกและดูมีความได้เปรียบเยอะขึ้นมากแล้วนะครับ

แต่คำว่า ผช.โชคดีกว่าในด้านหาคู่ อันนี้ก็จริงครับ แต่ก็เป็นมานานแล้ว

1.ตามหลักจับต้องได้ก็เพราะจำนวนด้วยส่วนนึงที่ผู้หญิงมีมากกว่าผู้ชาย

2.ความต้องการในอุดมคติสังคม ที่ผู้หญิงมีต่อผู้ชาย เป็นอะไรที่แตกต่างกัน สังคมผู้ชายมาก การมีแฟนหล่ออาจจะไม่ใช่ประเด็นหลักเท่าไหร่ การมีแฟนหน้าตาธรรมดาน้อยคนมากที่จะโดนบูลลี่ แต่ต่างกันในสังคมผู้ชาย ที่เลือกหน้าตารูปร่างมาก่อนและการมีแฟนไม่เหมือนสังคมมักโดนบูลลี่กันมากกว่าสังคมผู้หญิงด้วย

3.การเสื่อมสภาพของร่างกาย อันนี้ไม่ได้อิงวิทยาศาสตร์ แต่จากความรู้สึกที่จับต้องได้ก็ต้องยอมรับอย่างนึงว่าผู้หญิงเปลี่ยนสภาพไปเร็วหรือเรียกง่ายๆว่าดูแก่เร็ว กว่าผู้ชายนะ อาจจะด้วยผู้ชายเสริมเติมเเต่งน้อยเวลาเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยเลยดูไม่ออก แต่ผู้หญิงอะไรแตกต่างไปก็มักจะดูออกทันที (แต่เดี๋ยวนี้ตัวช่วยเยอะมาก ต่อไปจะน้อยลง)

4.สิ่งที่เป็นมาทุกยุคทุกสมัยนี้แหละ คือ ความไม่เท่าเทียม ถึงแม้เดี๋ยวนี้จะเปลี่ยนไปเยอะแล้วแต่หลายๆครอบครัวและสังคมก็ยังมีอุดมคติอะไรแบบเก่าๆอยู่พอสมควร ในเรื่องของการเปลี่ยนคู่ครอง อาทิ ผู้ชายที่แต่งงานแล้วหาเมียใหม่ กับ ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วหาผัวใหม่ มันคนละโลกกันเลยนะ โลกนึงอย่างผู้ชาย คนไม่ด่าทออะไรเลย จะผ่านลูกผ่านเมียกี่คนมาแล้วสังคมก็ยังมองว่าปกติ แต่กลับกัน ผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงานมาแค่คนเดียว อาจจะผัวคนแรกในชีวิตด้วยซ้ำ แต่กลับโดนสังคมตราหน้าว่า แม่ม้าย คนกินผัว อะไรทำนองนั้น ทำให้ผู้หญิงที่ล้มเหลวเรื่องรักครั้งแรก มักจะสร้างโอกาสครั้งที่สองจากคนดีๆได้ยากกว่าผู้ชาย (ข้อนี้สังคมไทยยังไงก็ยังทำให้ผู้ชายได้เปรียบเสมอ)

5. มุมมองสัดส่วนหน้าตาดี นอกจากผู้หญิงจะมากกว่าแล้ว แต่สัดส่วนการหาคนหน้าตาดีของผู้หญิงก็จะมีมากกว่าผู้ชายเสมอ อาจจะด้วยผู้หญิงเป็นเพศที่รักความงามจึงทำให้ตกแต่งเสริมเติมแล้วสวยกันเยอะขึ้น ในขณะที่ผู้ชายส่วนใหญ่จะแมนๆไปตามธรรมชาติไม่ปรับแต่งอะไร ช้อยนี้ก็เลยทำให้มองว่าผู้ชายหน้าตาธรรมดาได้แฟนสวยกันเยอะ ในขณะที่ผู้หญิงสวยๆหลายคนยังไม่มีเเฟน ข้อนี้ก็มีส่วน เพราะหากวัดจากใกล้ตัวสั้นๆ ห้องเรียน 1ห้องเราจะเจอผู้ชายที่หน้าตาดีเลยอาจจะสักแค่ 2-3คน ที่เหลือจะธรรมดาๆ แต่ผู้หญิง 1 ห้อง น่าจะเจอคนสวย น่ารัก ได้กว่า10+เลยก็ได้

รวมๆแล้ว ก็จริงที่ผู้ชายไทยยังดูได้เปรียบเรื่องคู่ครองมากกว่าผู้หญิง แต่ผมว่าเดี๋ยวนี้ดีกว่าเมื่อก่อนเยอะแล้วไม่ใช่พึ่งสมัยนี้ และต่อไปจะดีขึ้นกว่านี้ เพราะสังคมแล้วแคร์เรื่องความเท่าเทียมมากขึ้นและไม่สนเรื่องความเชื่อเก่าๆกันแล้ว เช่นกันกับผม

ช่วยแนะนำสาวมีอายุ 22+ ที่หน้าตาโอเค หน้าที่การงานดี ทัศนคติดี หุ่นดี และที่สำคัญที่สุด

ผูหญิงที่บอกว่าไม่มีคนจีบเลย อาจจะ
- ไม่มีจริงๆ เพราะไม่มีคนกล้าจีบ คิดว่ามีแฟนแล้ว หน้าที่การงานดีเกินไป ฐานะทางสังคมต่างกัน
- มี แต่ไม่นับ เพราะไม่ตรงสเปคไม่ถูกใจไม่ชอบไม่หล่อไม่รวยไม่เท่ไม่ๆๆ .. สุดท้าย ใครก็ได้ แต่ไม่ทันแล้ว

ความยากมันคนละมุม

ผู้หญิงอยู่ดีๆก็มีคนมาจีบ มาเอาใจได้ง่ายๆไม่เห็นต้องทำอะไร

ส่วนผู้ชายต้องใช้ความพยายามมัดใจผู้หญิง บางคนมีพร้อมทุกอย่าง แต่ทำอะไรก็ไม่เคยเอาชนะใจเธอ

ผมว่า เทียบกันลำบากครับ
ถ้าเราตัดสินใจคนที่หน้าตาอย่างเดียว ก็จะได้ผลลัพท์แบบนึง
แต่ผู้หญิงหลายคนมีพร้อมทั้งหน้าตาและทัศนคติ และตำแหน่งหน้าที่การงาน บางคนก็มองว่า ถ้ามีแล้วไม่ดี ไม่จำเป็นต้องมีดีกว่า
การเป็นโสดทุกวันนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องอะไรที่แปลก (เทียบกับสมัยก่อน)

หลายคนที่โสด บางคนมีคนเข้ามาแหละ แต่ไม่ได้เลือก บางคนไม่มีใครกล้าเข้า เพราะผู้หญิงมีทุกอย่าง ทำให้ผู้ชายลังเล(เหมือนกระทู้เรื่องรถหรือเรื่องฐานะแหละ) มันเป็นธรรมดา

สังคมไทยมักมองว่า ผู้ชายต้องดูแลผู้หญิง เลี้ยงดูได้
แต่จริง ๆ ยุคสมัยเปลี่ยนไป แต่มันมีจุดนึงที่ยังเป็นอยู่ ซึ่งก็เข้าใจได้
ถ้าเราเป็นผู้ชายรายได้ 20,000 จะไปจีบผู้หญิงรายได้ 200,000
เราจะคิดเยอะกว่าไปจีบคนรายได้ใกล้เคียงกันเป็นธรรมดา
ซึ่งผู้หญิงหลายคนก็ไม่ได้คิดอะไรนะ ขอแค่ผู้ชายไม่มาเบียดเบียน
แต่ผู้ชายต่างหากที่บางทีคิดมากไป กลัวนู่นนี่ เลยแบบ

ผมว่าผู้หญิงสมัยนี้ ไม่ได้ต่างจากผู้ชายนะในเรื่องนี้
ถึงจุดนึง เวลาคนเรามีพร้อมทุกอย่าง เราจะคิดอีกแบบ
และคนที่เข้ามาก็จะมองอีกแบบ

ผมกลับมองว่า ผญ ใช้การหาคู่เพื่อเปลี่ยนสถานะทางสังคมได้ง่ายกว่า ผช เยอะเลย พวกได้แฟนรวย ได้ผัวฝรั่งงี้

มันไม่ใช่ความโชคดีหรอกผมว่า ผู้หญิงบางคนอายุ 30+ ประสบการณ์เยอะ กินเด็กหนุ่มๆเยอะแยะ อยู่ที่ความกล้า ทักษะการเข้าหาคนมากกว่า

ผมค่อนข้างเห็นด้วย เพราะผู้หญิงเองก็มีความกังวล ในการใช้ชีวิตอยู่คนเดียวค่อนข้างสูง ในขณะที่ผู้ชายจะอิสระมากกว่า และอารมณ์ของผู้หญิงส่วนมากต้องการใครสักคนมาดูแล ซึ่งผู้ชายส่วนน้อยมากเลยที่คิดแบบนี้ และความที่ต้องการให้ใครสักคนมาดูแล เลยกลายเป็นว่า ต้องรีบหาคู่ แล้วก็คำนึงเรื่องอายุ ของตนเองมากกว่าผู้ชายด้วย

มันก็เป็นทุกช่วงวัยนะครับ ไม่ใช่แค่ตอนวัย 30+

ตอนมัธยม ก็แนวๆหล่อ เท่ นักกีฬา นักดนตรี ใน รร พวกนี้ก็จะได้สาวง่ายหน่อย
พอมหาลัย ถึงช่วงทำงานแรกๆสังคมมันกว้างขึ้น ถ้าไม่ หล่อ หุ่นดี ก็ต้องบ้านมีฐานะหน่อย

แต่พอ 30+ มันจะเป็นเรื่องของฐานะส่วนตัวล้วนๆ เพราะ ผญ ก็ไม่อยากต้องแต่งเข้ากงสี ไปมีปัญหากับแม่ผัว

สรุปคือ สเปค ผญ มันเปลี่ยนไปตามวัยครับ แต่ ผช นี้เหมือนเดิม สวย หุ่นดี นมใหญ่

คำว่สจีบของ ช กับ ญ มันต่างกันไง
ผช แค่เริ่มเข้าหาเริ่มคุยก็นับว่สจีบแล้ว

ส่วน ผญ จะนับว่าจีบก็ต่อเมื่อยอมให้ ผช
เข้าถึงชีวิตส่วนตัว

ส่วนเรื่องข้อเสียเปรียบก็ตามนั้น