#TwentyFiveTwentyOne ความรักครั้งแรกยังคงงดงามอยู่ในหัวใจเราเสมอ

หลาย ๆ คนคงจะดู TwentyFive TwentyOne จบไปแล้วนะคะ เชื่อว่าหลาย ๆ คนผิดหวังกับตอนจบแบบนี้ และก็ยังมีอีกหลายคนที่เข้าใจว่าความงดงามของรักครั้งแรกมันจะยังคงอยู่ในหัวใจเราเสมอ

บางคนไม่เข้าใจทำไมนาฮีโดถึงตัดใจการแพ็คอีจินได้ง่ายดายนัก ทั้ง ๆ ที่ดูแล้วคู่นี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร และบางคนไม่คิดด้วยซ้ำว่าพ่อของคิมมินแชจะไม่ใช่แพ็คอีจิน ก่อนหน้านี้เราจึงเห็นทฤษฎีมากมายกับละครเรื่องนี้

ในซีรีส์มันมีคำตอบ แต่คำตอบนั้นเราจะมองเห็นมันไหมต่างหาก สำหรับคำตอบที่อยู่ในใจฮีโดเป็นหมื่นล้านคำ อยู่ในไดอะรี่ที่ฮีโดเขียนถึงอีจินนี่เอง เราลองมาอ่านไดอะรี่ของฮีโดกันค่ะ

...
แพ็คอีจินไปนิวยอร์คแล้ว

ฉันบอกเขาว่าถ้าเขาไปถึงแล้วให้โทรหาฉันด้วย แต่เขาก็ยังไม่ได้โทร.

ในข่าวบอกว่าตอนนี้เที่ยวบินทุกเที่ยวที่บินไปอเมริกาถูกยกเลิกหมด ไม่มีทางที่จะไปที่นั่นได้เลย ข่าวออกทุกวันว่าสถานการณ์ที่นิวยอร์กเหมือนตกอยู่ในนรก

ฉันได้แต่สงสัยว่า "คนที่อยู่ที่นั่นจะไม่เป็นไรใช่ไหม ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแพ็คอีจินจะไปที่นั่น ...ความกังวลในใจทำให้ฉันนอนไม่หลับ

ฉันหวังว่าเขาจะโทรหาฉันก่อนและฉันหวังว่าเขาจะทำงานให้เสร็จอย่างปลอดภัยแล้วรีบกลับเกาหลีเร็ว ๆ ฉันจะไม่โกรธเขาอีกแล้ว ถึงแม้ว่าเวลาที่อยู่เกาหลีเราจะไม่ได้เจอกันบ่อย ๆ ก็ตาม

ขอให้ฉันได้ยินข่าวจากเขาไว ๆ ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย
...

ตอนนี้เดือนธันวาคม ฉันติดต่อแพ็คอีจินได้แล้วหลังจากที่เขาหายไปนาน เป็นเวลา 3 เดือน

ตั้งแต่เขาไปนิวยอร์ก งานของเขายังคงมากเหมือนเดิม เขาไม่ค่อยว่าง ที่นั่นยังคงยุ่งและวุ่นวายอยู่
ฉันไม่สามารถติดต่อกับเขาได้บ่อยนัก ฉันรู้สึกผิดหวัง มากกว่าที่จะอารมณ์เสีย...

ฉันอดคิดไม่ได้ว่าทุกวันนี้นายไม่มีเวลาคุยโทรศัพท์จริงๆเหรอ? อันที่จริง ช่วงนี้ในเกาหลีเอง ข่าวการก่อการร้ายก็เริ่มซา ๆ ลงแล้วนะ แล้วทำไมแพ็คอีจินถึงยังไม่กลับมา หรือว่ายังมีเรื่องอื่นที่ฉันไม่รู้ เอาล่ะ... ฉันไม่ควรคิดมากกับเรื่องนี้ ของขวัญคริสมาสต์ปีนี้ ฉันหวังว่านายจะกลับมาเกาหลีนะ
....

กำลังใจของฉันส่งไปไม่ถึงเขาอีกต่อไป ความคาดหวังของฉันเพิ่มขึ้นมากเท่ากับเวลาที่เราใช้ร่วมกันใช่ไหม

ฉันบอกนายแล้วว่าสิ่งที่นายกำลังเจออยู่ตอนนี้เป็นส่วนหนึ่งของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ของนาย และมันไม่ได้ไร้ความหมาย...

แต่คำพูดเหล่านั้นกลับกลายไปเป็นภาระของนาย

ระหว่างวันและคืนที่ผ่านไปพวกนั้น นายกำลังคิดอะไรไอยู่ เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของนาย

เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ของเราแล้ว ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถชั่งน้ำหนักได้ว่าแพ็คอีจินรู้สึกยังไง

เราก็ไม่สามารถพูดคำธรรมดาๆ ให้กันได้อีกต่อไป อย่างเช่นคำว่า "สบายดีไหม" แล้วฉันจะพูดอะไรกับนายดีล่ะ เราควรจะแบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรดี ทำไมเราถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ

บันทึกของนาฮีโด ...
....

ลาก่อนวัย 25 21 ช่วงเวลาแห่งความฝัน มิตรภาพและการเติบโต

เครดิต :


ผมแปลกไหมครับ ที่หงุดหงิดเวลาอ่านความเห็นทุกเพจ ทุกช่องทางที่เรียกร้องหาแฮ้ปปี้เอนดิ้ง ทั้งที่ชีวิตจริงทุกอย่างมันไม่ได้สวยงามขนาดนั้น หงุดหงิดที่โทษฮีโดที่ไม่รอที่ทนไม่ไหว คือเอิ่ม ผมว่าปมมันหนักมากเลยนะตั้งแต่แม่ที่ไม่มีงานศพพ่อ ทั้งการเฉยเมยไป ขาดการติดต่อ 6 เดือน สมัครงานที่นั่นโดยไม่บอกก่อน ทุกอย่างมันเกินรับได้นะเอาจริงๆ

แล้วเอามาเทียบกับยูริมทางไกลเหมือนกัน ผมว่าตลกคนละเรื่อง ความสัมพันธ์คู่รองสำหรับผม ไม่ได้มีปม มีแผลใจอะไรเลยนะ รักกันดี แค่ไกลกัน และมันโทรหากันได้แล้ว ไม่ได้มีสือที่ 3 ไม่ได้หลอนงานแบบอีจินจนเป็นจิต คือไม่มีอะไรที่แบบอันตรายต่อความสัมพันธ์เลย

สุดท้ายก็นะความคิดใครความคิดมัน แต่ส่วนผมว่าจบได้เพอร์เฟคสุดๆล่ะ ผมชอบมากๆตอนฮีโดตอนโตย้อนกลับมาในอุโมงแล้วบอกลาอีกครั้ง มันดีจริงๆ

ผมก็เข้าใจตอนจบนะ ถ้าคบต่อก็จะเจอปัญหาเดิมๆ
พระเอกจะเลือกงานมากกว่านางเอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึ่งเป็นปมวัยเด็กของนางเอกเลย
ถ้าจะให้จบแบบแฮปปี้ ก็ต้องเคลียร์จุดนี้ให้ได้อะ แต่จะเคลียร์ยังไงล่ะ

กำลังจะมาบอกว่าชอบซีนลอดอุโมงมาบอกลาแพคอีจินเหมือน จขกท เลย

จบได้สมบูรณ์แบบสำหรับผมมากๆ

ผมก็มองว่าพระเอกอ่ะทำไม่ถูก เป็นแฟนยังไงไม่บอกไม่กล่าว หายไปทั้งหยั่งงั้น ถ้าจะบอกว่าต้องรีบเติบโตเพื่อพาครอบรัวกลับก็ควรบอกแล้วเลิกๆกันไปตรงๆซะ

"ธรรมะแท้ไม่มีคำปลอบใจ มีแต่ความจริงซึ่งคนโง่ยอมรับไม่ได้"
อาจารย์แดง กีต้าร์ ธรรมะกระตุกจิตกระชากใจ

ส่วนตัวจบแบบนี้ดีที่สุดแล้ว แม้จะไม่ถูกใจ แต่ซีรีย์มันเฉลยทุกอย่างมาแต่ต้นแล้ว

ผมว่ามันเพอเฟคมากๆเลยนะ ถ้าไม่ได้จะดูเอาฟินไปแบบเรื่องอื่นๆ มองตามความเป็นจริงชีวิต เหมือนเค้าหลงลืมไปบางส่วน พอได้ไดอารี่กลับมา ถึงจำได้ว่าตอนเลิกกันตอนนั้นมันแย่มาก ผมชอบนะพอกลับมาที่อุโมงบอกว่าปล่อยให้อีจินรออยู่ตรงนี้มานานมาก (เวลาที่ผ่านมาจากวันนั้น) แล้วตอนเลิกฮีโดก็เดินหนีไป แต่คราวนี้ ใช้คำว่าครั้งนี้นายไปก่อนเลย อือหืมมดีจริงๆ ไหนจะคำลาที่พูดตามที่เขียนในไดอารี่อีก คำมันสระสรวยไปหมด

เข้าใจพระเอกนะตั้งแต่ล้มละลายสิ้งสำคัญกับตัวพระเอกคือหน้าที่การงานมาเป็นอันดับแรกตั้งแต่ต้นแล้ว

การหางานโดยจบแค่มัธยมไม่ง่ายเลยแล้วพอดีฟลุ้คได้เข้าเปนนักข่าวมันย่อมเป็นสิ้งสำคัญที่พระเอกต้องรักษาไว้มากกว่าความรัก

ซึ่งพระเอกก็พยายามหลีกหนีความรักในรุปแบบของฮีโดเรื่อยมาเพราะรุ้ว่ามีปัญหาแน่นอน

สุดท้ายก็เลิกกันเพราะต่างคนต่างมีปมในใจที่ไม่สามารถอก้ไขได้

จบแบบนี้ก็โคตรแฮปปี้แล้วนะถึงแม้จะไม่ได้คบกันแต่ก็ยังคงส่งกำลังใจให้กันและกันเสมอ ยิ่งซีนอุโมงค์การได้บอกลากันครั้งสุดท้ายแล้วก็แยกย้ายกันไปเติบโตตามเส้นทางของแต่ละคนเหลือไว้ซึ่งความทรงจำที่งดงามและเปล่งกระกาย
ปล่อยให้คนที่่มูฟออนไม่ได้อย่างผมยังอยู่ในอุโมงค์ต่อไป

รูปท่านชอบมากตอนซีนนี้ เหมือนจะพูดว่านายไปก่อนเลยมั้ง หน้าตาน้ำตาคลอๆ ดีมากกก อยากย้อนไปดูอีก

จบสวยไหม.. สวย
จบดีไหม.. ดี
แต่ถามว่าแฮปปี้ไหม.. ไม่เลย

เพราะมันเรียลเกินไป คนดูเขาหนีจากชีวิตจริงเพื่อจะมาเสพความสุขจากละคร กำลังใจจากตัวละคร
แล้วยังจะมายัดเยียดความเรียลให้กันอีก

น้ำตาคลอตั้งแต่กอดลากันกลางเรื่อง พอถึงซีนบอกลาตอนจบน้ำตาแตกเลยย 55555

ผมชอบเรื่องนี้มากครับ จริงๆไม่อยากให้ตัดสินด้วยฉากจบฉากเดียวเลยด้วยซ้ำ เพราะมันมีบริบทอีกหลายอย่่างมากกว่านั้นมาก

ผมมองว่าซีรี่ทั้งเรื่องนี้ ทำองค์ประกอบภาพรวมออกมาได้ดีที่สุดละครับ อย่างตอนท้ายมันมีฉากพระเอกขึ้นไปบนดาดฟ้าตึก แล้วคุยกับเด็กใหม่ทำนองว่าแบบ ให้มองเรื่องพวกนี้เป็นการฝึกฝน แล้วเด็กฝึกงานก็บอกมันดูเศร้าจังเลย

ซึ่งผมว่าผู้กำกับเค้าอยากให้เป็นอย่างนี้นะครับ ให้เรามองทุกเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเหมือนการฝึกฝนให้ตัวเราโตขึ้น ซึ่งมันไม่ได้มีผิดหรือถูก เราแค่ต้องเติบโตต่อไป นี่อาจจะเป็นเมสเสจที่ผู้กำกับอยากสื่อ

เพียงแต่นักแสดงเล่นบทรักได้ดี จนทุกคนอินตามจนโฟกัส loveline แทน 55555

เอาจริงผมว่า มันอาจจะหน่วงไปซักหน่อย แต่ก็ควรจะจบแบบนี้แหละ
เนื้อเรื่อง ปูคาแรคเตอร์ของพระเอก นางเอก ความสัมพันธ์ ของสองคนนี้ มาในแนวทางนี้มาตลอด

ถ้าสุดท้าย พลิกมาคู่กัน ผมว่ามันก็จะฝืนเกินไปด้วยซ้ำ
เรื่องนี้ สะท้อน คำว่า รักแรกที่อยู่ในความทรงจำ ได้ดีมากๆๆๆ
เพราะมันจบแบบ เรียลนี่แหละ ผมยกขึ้นหิ้งไปเลย

1 ใน ซีรีส์เกาหลี เพียงไม่กี่เรื่องเลย ที่ผมว่า ดำเนินเรื่องตั้งแต่ต้น มาจนตอนจบได้แบบ
สมบูรณ์แบบมากๆ

ถ้าเอาตามเนืื้อเพลง 2521 ของ Jaurim
และชีวติจริงของทั้งคู่
ผมอยากให้อิจินตายหรือสูญหายไปที่อเมริกา
แล้วนางเอกค่อยๆ move on ใช้ชีวิตต่อและเก็บไว้ในความทรงจำ

พวกไม่พอใจนี่ คุณเป็นนาฮีโดเจอที่อีจินทำตอนที่ไปเมกา คุณโอเคเหรอ หายไปแบบนั้นไม่ส่งข่าวไรบ้างเลย

แล้วสัญญาณก็โชว์มาตั้งแต่ตอนนัดไปกินข้าวกับแม่นางเอกแล้วไม่ได้ไปแล้ว