ถ้าจะให้พระเอกมีพลังขี้โม้ต้องแบบ one punch man จะโม้ก็โม้ให้สุดตั้งแต่เริ่มไปเลย

ลูฟี่นี่ควรอัพสเกลพลังได้แล้วครับ สู้แต่ละคน แทบตายทั้งนั้น
นี่แค่ ไคโด นะ ยังไม่ถึง หนวดดำ แชงค์ เลย ไหนจะหนีบิ๊กมัม แบบไม่ได้แตะตัวด้วยซ้ำ
อีกทั้ง cp0 มีบอสกี่ตัวไม่รู้
มันต้องเริ่มตั้งแต่ตอนนี้แหละ จะให้ใช้โชคใช้ดวงตลอด ผมว่าแย่กว่า

โทริโกะ - ผมว่าบทมันไปพังช่วง another อะ แล้วก็กลับมามันส์ช่วงท้ายๆ แล้วก็มาตายตอนจบ ปูบอสมาอย่างโหด พี่จิ้มนิ้วเดียว ชนะซะงั้น
นารูโตะ - ผมว่ามาพังช่วงท้าย แรกๆยังวิชานินจา พอช่วงท้ายตีกันยังกับดราก้อนบอล เกินวิชานินจาไปละ
วันพีช - เห็นหลายคนบ่นกันเรื่องลูฟี่ แต่ผมชอบลุคนี้ ไม่ชอบตอนสู้นี่แหละ มันดูการ์ตูน ทอม&เจอรี่ ไป

นารูโตะมาตายตอนท้ายจริงๆ เขียนซะมาดาระเทพจนจะหาทางลงไม่ได้

ถ้าบอกสเกลวันพีชไม่มั่วตี่ก็อวยกันเกินไปแล้ว

อาจารย์วางแผนไว้หมดแล้ว

จะว่าผมช่วยแถก็ได้นะ ลูฟี่มันไม่ได้เป็นเทพอะไรขนาดนั้นแค่พลังมันดูแบบอิหยังวะมากกว่า ถ้าไม่รีบอัพสปีดพลังลูฟี่จะให้ไปอีก2เกาะก่อนมาภาคไคโดอีก20ปีไม่รู้จะจบมั้ย

เนื้อเรื่องมันโคตรจะเร่งเลย โดฟลาแวะเผ่ามิ้งแปปเดียวบิ๊กมำและมาไคโดต่อเลย ถ้าไม่บัพก็ไม่ได้ไปเกาะสุดท้ายสักที

โทริโกะนี่ผมโคตรชอบเลยนะ ยังหวังว่าจะมีภาคฟูลคอร์สจักรวาล

นารูโตะผมชอบตอนซาซึเกะสู้กับเดอิดาระ หลังจากนั้นก็ออกทะเลยาวๆ

ไม่ชอบตรงที่มันพยายามทำให้ตลกนี่แหละ ไอ้ตาถลนไม่รู้จะใส่มาทำไมเยอะแยะ ถ้าจะเน้นตลก ผมกลับไปดู Tom and Jerry ยังตลกกว่าอีก

ถามว่าแปลกใหม่ไหม แปลกใหม่มาก แต่ความสนุก ความจริงจังมันหายไปด้วย ตอนนี้ลูฟี่ทำอะไรเพิ่มได้ก็ไม่แปลกใจละ

อีกอย่างคือไม่มีความรู้สึกว่าจะแพ้เลย นอกจากลูฟี่จะหมดแรงไปเอง

การ์ตูนโชเน็นสายหลักมันก็แบบนี้ล่ะ ต้องบัพพระเอกให้เก่งๆสิ

นารูโตะ แม่งตอนอ่านแรกๆนี่โคตรสุด สู้กันอย่างมันใช้วิชานินจาพลิกแพลงเอาชนะ
พอเพนมา สำหรับผมคือหมดสนุกเลย วิชาดูดๆดึงๆของแม่ง กะบอลเกงกิ
หลังจากนั้นสเกลพลังมันไปไกลเกินละ มาดาระ รุ่น1 คางูยะ ไหนจะวิชาสัมภเวสีที่ชุบกันสนุกสนาน เละเทะมาก

เสียดายเรื่องนี้สุดละ ถ้าจารย์คุมสเกลพลังกับเงื่อนไงคาถาชุบได้ดีกว่านี้นะ แม่งเป็นตำนานกว่านี้อีก

โทริโกะผมชอบนะ เว่อสะใจ จิโร่นี่ตัวโปรด ผมยังรู้สึกอยากอ่านต่อเลย

เอาให้ยักษ์โทริโกะต่อยดาวระเบิดกันไปเลย

โทริโกะหลังจากลิงนั่นแหละเริ่มมั่วจัดเหมือนรีบตัดจบ

ช่วงนี้ผมหายจากบอร์ดเพราะกลับไปอ่านวันพีชตั้งแต่เล่มหนึ่งใหม่นี่ล่ะครับ

ช่วงแรกมันสนุกเพราะกระชับ และด้วยลูกเรือยังไม่เยอะด้วยแหละมั้งครับ เลยคุมเรื่องได้ง่าย

หลังๆมาสเกลมันสูงขึ้นเยอะเพราะโดนให้ยืดเนื้อเรื่องด้วยแหละ เลยทำให้ดูแหม่งๆไปบ้าง

แต่ชอบในเรื่องของการวางเนื้อเรื่องแฝงที่เชื่อมโยงกันได้หมดเลยจริงๆ

กลับไปอ่านมาใหม่ยิ่งเข้าใจเรื่องราวที่อาจารย์แกวางแผนเนื้อเรื่องไว้เยอะมากๆครับ