[RE: จากแฟนเหลือแค่เพื่อน]
ผมคบตั้งแต่ ม ปลาย
ปีนี้จะครบ 12 ปี
แต่ตอนฮาโลวีนที่ผ่านมาโดนขอลดสถานะ ทั้งๆที่ผมก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบปกติ
แต่เขามองว่าก้าวก่าย
แล้วผมก็ตามง้อเป็นอาทิตย์ สุดท้ายก็ถามคำตอบคำ ผมทนไม่ไหว เลิกคุย ตัดใจเลย ถึงแม้จะยากมากๆนะ ณ ตอนนั้น (แต่ก็ยังตามฟอล เป็นเพื่อนในเฟสปกตินะ)
ผลังจากนั้นไม่กี่วัน ช่วงวันพ่อ เขาไปเที่ยวค้างคืน ที่ จังหวัดๆหนึ่ง (แต่เขาซ่อนสตอรี่นะ เพราะผมไม่เห็นไลไลท์สตอรี่) แต่เพื่อนผมแคปมาให้ เขาไปกับใครไม่รู้ไม่ถ่ายลง (แต่ถ้าไปกับครอบครัว เขาถ่ายคนร่วมทริปลงด้วยตลอด)
แต่เมื่อวันเกิดที่ผ่านมา ผมก็โทรไปอวยพรวันเกิดแหละ แต่อยาก ส เรื่องเขาครั้งสุดท้ายด้วย ถามจนรำคาญอะ
เขาบอกก็มีคนเข้ามา
ผมก็ถามกลับทำไมไม่เปิดตัว เขาบอก จำเป็นต้องเปิดมั้ย เพื่อนสนิทเขาไม่ถามเลย ผมคิดในใจ อ้าวไหนว่าเป็นเพื่อนไง ตัวเองยังไม่ปล่อยวางเลย แต่ผมอะได้ยินชัดเจนว่ามีใหม่ ผมก็โล่งใจ ไม่ติดใจละ แต่ก็ยังสงสัยแหละ ว่า ช่วงตอนตามง้อถึงวันพ่อ มันไม่กี่วันเอง แต่ก็ไว้ใจไปเที่ยว ตจว กับใครสักคน (ไม่รู้ว่าคุยกันมานา่นแค่ไหนถึงไว้ใจขนาดนั้น
)
แต่ก็นะ พูดตรงๆ ผมร้องไห้เต็มที่เลย 2 วัน หลังจากนั้นไม่ได้รู้สึกต้องการเขากลับมาอีกเลย
จบไปแล้วก็คือจบ แต่เขาก็ยังซ่อนโพส บางโพส ซ่อนสตอรี่ เหมือนเดิม แล้วไม่กี่วันที่ผ่านมาก็ลงนั่นนี่ให้เห็น ซึ่งผมเองก็ เอ้า อะไรวะจะหลบๆซ่อนๆทำไม จบกันไปแล้ว
แต่เพื่อนๆเขามาอวยพรเกิดให้เขาทำนองว่า เป็นกำลังใจให้ ขอให้เจอคนดีๆ
ผมเองเห็นก็ เอ้าาา เพื่อนเมิง เทกรูวววววว ไปเจอคนใหม่แล้ว ส่วนกุเนี่ยต้องได้รับกำลังใจแบบนั้นเว้ย
เชื่อผมเถอะ ผมเพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป (ก่อนหน้านี้ผมเองก็คิดในตอนที่มีคนมาบอกผมแบบนี้ ผมคิดว่าเอ้าจะมูฟออนไงวะ ใจยังคิดถึงอยู่เลย แต่พอมาตอนนี้ก็คิดได้ว่า เขาไปมีความสุขกับคนใหม่ละ เราจะไปคิดถึงให้บั่นทอนจิตใจตัวเองทำไม
)
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
