ตามหัวมู้เลยครับ การรู้สึกสะใจเวลาเห็นใครตาย หรือว่าชิบหาย แบบยิ่งรู้ว่าตายอย่างทรมานยิ่งสะใจ
แบบนี้มันเป็นความผิดไหมครับ
แบบเราอาจจะไม่ได้เป็นสาเหตุให้เขาตายหรอก แต่แบบก็ไม่ชอบหน้ามัน มันแค้นอยู่แล้ว
ถ้าได้รู้แล้วรู้สึกสะใจ แบบเราแสดงอาหารหัวเราะ ชอบใจ อารมณ์ดี คิดว่าแบบนี้เราถือว่าเป็นคนใจแคบ หรือไม่รู้กาละเทศะไหม หรือว่าจริงๆเราไม่มีความเป็นคนหรือเปล่า

Spoil

แต่สำหรับผมนะ ถ้าอย่างผมได้รู้ข่าวว่า อหน. อหต. รวมทั้ง อห...(ผู้นั้น+ครอบครัว) ตายอย่างทรมาน ผมคงสะใจมากๆ แบบอารมณ์ดีไปทั้งวันอ่ะ เป็นหนึ่งในข่าวดีในชีวิตหนึ่งของผมเลยก็ว่าได้

อย่างตอนพ่อของ อห.(ผู้นั้นตาย) ผมหละโคตรอารมณ์ดี อยากจะโพส social ดีใจชิบหายเลย แต่ก็นั่นแหละ ไม่กล้าเพราะว่าไม่งั้นทัวร์ลงแน่นอน หรืออาจซวยกว่านั้นอีก
แต่ยอมรับเลย ผมพูดกับเพื่อนที่สนิทๆและคนในครอบครัวได้อย่างเต็มปากตั้งแต่วันตายเลยว่า "สมควรตายตั้งนานละ" และควรตายทั้งครอบครัวด้วยซ้ำ  

ไม่ผิดกฎหมายก็พอ ถ้าสะใจแล้วตัวเองมีความสุขก็ไม่มีปัญหาหรอก วันไหนไอรุ่นที่10ของวองโกเล่ตาย ก็เจอวงงานเลี้ยงได้เลย

ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้หรอก

แค่ไม่แสดงออกว่าสะใจจนออกนอกหน้าก็พอมั้ง

รู้สึกยังไงก็รู้สึกไปเหอะ แต่บางเรื่องก็ต้องเก็บไว้ ให้รู้จักมารยาท+กาลเทศะ

ถ้าตอบจากหัวกระทุ้ก็ต้องตอบว่าไม่ผิด

แต่ถ้ามาตอบโพลต้องจิ้มข้อล่าง

คือรู้สึกก็รู้สึกได้ แต่จะแสดงออกคิดว่าต้องเก็บอาการนิดนึง

เพราะว่าแสดงออกไปแล้ว อะไรจะตามมันห้ามไมไ่ด้นะ

วันไหนมันตาย ผมแมร่งจะฉลองทั้งวันทั้งคืนเลย

สะใจอยู่บ้าน ผิดไรอะ บางประเทศสะใจนอกบ้านเลยก็มี
ทำเลวไว้ ยังไงก็โดน

ผมจะสะใจทั้งที่บ้านและสื่อโซียล ผมไม่สนใจหรอกครับ ขอให้มันตายจริงๆจะฉลอง 8 วัน

คิดได้ไม่ผิด เลือกแสดงออกแบบไหนก็ได้ไม่ผิดครับ
แต่แค่มันจะถูกใจหรือไม่ถูกใจใครแค่นั้นแหละ

+1 ครับท่าน

ไม่ผิด เพราะท่านคือมนุษย์

ถ้าคนที่ตายมันสร้างความระยำกับเรา ครอบครัว คนใกล้ชิด ผมจะสะใจมากและแสดงออกชัดๆไปเลยด้วย

ส่วนคนอื่นจะคิดยังไงก็ช่าง เพราะเค้าก็ไม่ได้รู้ว่าคนที่ตายมันได้สร้างความชิบหายอะไรให้ครอบครัวเราบ้าง

คนอื่นเขาไม่มารู้สึกกับเราครับว่าทำไมเรา "เกลียด" บางคนเข้าไส้

ถ้าผมเห็นผมก็แค่เข้าใจว่าเขาเกลียด และมันต้องเหตุอยู่เบื้องลึก ผมก็เฉยๆ คนไม่เคยโดนไม่รู้สึกหรอกครับ

แล้วแต่จิตสำนึกฮะ ไม่มีใครมาบังคับความคิดเราได้หรอก

จริง ๆ มันห้ามการแสดงออกที่ส่งผ่านมาจากความรู้สึกยากครับ

แต่ตราบใดที่การแสดงออกของเรา เป็นการเร่งให้เกิดผลร้ายกับเขา (ตามที่เราต้องการ)
ผมว่านั่นถือเป็นความผิดนะ

ยกตัวอย่างที่ สมัครกำลังบินไปที่ไหนซักที่ เกี่ยวกับเรื่องโรคที่แกเป็นอยู่และมีโอกาสตายสูงมาก
กลับมีพวกสลิ่มส้นตีนไปยืนชูป้ายไล่ให้เค้าไปตาย

ไอพวกส้นตีนนี่ อย่าเรียกพวกแมร่งเป็นคนเลย

ในขณะที่เค้าตายไปแล้ว, คุณจะเกลียดเค้าถึงขนาดบอกว่า สมควรแล้วที่ตาย บลา ๆ ๆ
ผมเฉย ๆ นะ

ไม่มีสิ่งมีชีวิตไหน ที่มีแต่คนรัก ไม่มีคนเกลียด
รูปแบบของการแสดงออกก็เช่นกันมันสามารถออกมาได้ทั้ง สนับสนุนและต่อต้าน

หากแสดงออกแล้วไม่เป็นองค์ประกอบร่วมที่ส่งผลเค้าตาย
หรือแสดงออกหลังเค้าตายไปแล้ว


สำหรับผม ผมว่าไม่ผิด

ความปัญญาอ่อนของการให้อภัยหรือการปล่อยวางของหลาย ๆ คนคือ
เค้าตายไปแล้วถือว่าเค้าได้รับโทษไปแล้ว เราควรให้อภัยได้แล้ว

ผมจะคิดแบบนี้ได้ ถ้าก่อนตายมันขอลาตายชดใช้ความผิด
แต่นี่มันไม่ใช่ไง มันไม่ได้อยากตาย แต่เสือกตายเองด้วยสาเหตุอื่น ๆ

คนละเรื่องกัน