พอดีจะวันเกิดแล้วครับ16กุมภา เกิดหลังวาเลนไทน์2 วัน

ปกติคนอื่น(ส่วนใหญ่) พอใกล้ๆถึงวันเกิดจะดีใจตื่นเต้น/ไปเที่ยวสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้ ใช่ปะครับ
(แต่ก็คงไปทานข้าวเล็กๆน้อยกับครอบครัวไรงี้บ้างครับ)

ที่แปลกๆแหม่งๆคือ...
แต่ผมพอมาครบรอบวันเกิดปีนี้(ครบ22ครับ) กับรู้สึกว่าเหมือน “เป็นวันระลึกว่าเราแก่ขึ้นอีกปี มีเวลาบนโลกน้อยลงไปอีก เหมือนเป็นวันให้เราระลึกว่าเฮ้ยเรามีเวลาบนโลกน้อยลงแล้วนะ (ออกแนวมรณานุสติอะครับ ) “

ทำให้รู้สึกว่าแทนที่จะแฮปปี้กลับไม่แฮปปี้เลยครับ ใครเป็นเหมือนกันไหมครับบบ หรือว่าเราก็คิดว่ามันก็แค่วันวันหนึ่งเดี๋ยวก็ผ่านพ้นไปใช่ไหมครับบบ ขอบคุณครับบ

ตั้งแต่สัก 18-19 เป็นต้นมา วันเกิดทุกปีผมจะรู้สึกตลอดว่า โตขึ้นอีกแล้ว จะพ้นวัยเรียนไป บางอย่างใกล้เข้ามาอีกแล้ว
เพื่อนๆที่ฉลองวันเกิดอยู่ด้วยกันใกล้จะแยกย้ายไปใช้ชีวิตกันแล้ว คิดมากขึ้นทุกปีเรื่องความรับผิดชอบ หน้าที่ิ อนาคต
จนรู้สึกไม่อยากให้ถึงวันเกิดหรือปีใหม่ เพราะมันทำให้ผมคิดมากไปหลายเรื่องเกิน(ฮา) ปีนี้กูทำไรไปมั่งวะ ปีหน้าเอาไง

สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าครับ สุขภาพแข็งแรงๆ ไร้โรคภัยครับ

ผมพอจะเข้าเลข4 ชักหวั่นๆ

ผมเนี่ยไม่อยากให้ถึงวันเกิด ปีนี้ 28 แล้ว กำลังจะเข้าเลข 3

นอกจากความใคร่ก็ยังไม่สำเร็จอะไรสักอย่าง

ผมก็คิดนะปีนี้ก็เข้า25แล้ว ยิ่งโควิดมานี่เหมือนปล่อยเวลาผ่านไปเปล่าๆเลย เสียดายช่วงอายุในตอนนั้นมากๆ

แก่ขึ้นจะมีแต่ทำงานจนลืมวันเกิดตัวเอง
นี่ผมก้ผ่านมาละตั้งกะ 28ม.ค.
ผ่านมาจนจะหมดเดือนสองเพิ่งนึกขึ้นได้
ถึงว่าช่วงนั้นเฟสเด้งบ่อยจัง