ไปดูมาเล่า : ฆาตกรรมบนลำน้ำไนล์ (Death on the Nile)
ไปดูมาเล่า : ฆาตกรรมบนลำน้ำไนล์ (Death on the Nile)
ภาคต่อของหนังนิยายสืบสวนของ อกาธา คริสตี้ จากภาคก่อน murderer of the orient express ของผู้กำกับ Kenneth Branagh
ผมรอหนังภาคต่อตั้งแต่ murderer of the orient express จบเลยนะ
สองภาคแล้วที่ อีตาผู้กำกับ เคนเนท เอาดาราดัง ๆ มาตาย, ภาคที่แล้วก็ ป๋าเดป
การดำเนินเรื่อง ออกจะอืดอาดไปซักหน่อยสำหรับคนที่ ไม่ค่อยคุ้นกับหนังหรือนิยายประเภทนี้ รวมทั้งการเล่าเรื่องของ อกาธา คริสตี้ (ยกกำลังสองเลย) ด้วย
ตัวร้ายเดาได้ไม่ยาก แต่การดำเนินเรื่องจะพาเราเลี้ยวซ้ายที ขวาที เพื่อหลอกให้เราย้ายความคิดในการระบุตัวคนร้าย
... เอาจริง ๆ สิ่งที่ต่างกันอย่างนึงของการเล่าเรื่องระหว่าง อกาธาและท่านเซอร์ (โคนัน ดอยล์, เชอร์ล็อค โฮมส์) คือ อกาธาเน้นเจรจา แต่เซอร์แกเน้นปฏิบัติมากกว่า ซึ่งยอมรับว่า แรกเริ่มผมชอบแนวท่านเซอร์ มากกว่า แต่ก็ยอมรับว่าหากผ่านกลางเรื่องของแนว อกาธา ไปได้ก็จะชอบแนวอกาธา ได้ไม่น้อยไปกว่ากัน
ผมไม่แน่ใจว่า ผมฟังหรือดูไม่ทันเองในกรณีของ...
Spoil
การชันสูตรการถูกยิงที่ขา ของหมอ
เลยทำให้เหตุผลของหมอในเรื่องไม่ค่อย OK จนพาลคิดไปว่า หมอมันก็มีแผลเหมือนกันบุ๊ค แต่หนังก็ไม่ได้พูดถึง
(เดี๋ยวเข้า disney+ จะไปเก็บรายละเอียดอีกรอบ, เดี๋ยวขอไปเก็บ Knives Out ใน netflix ก่อน, แล้วรอภาคสองปีหน้า)
สรุป (หนังสืบสวน เล่าเยอะไม่ได้สปอยล์ทันที)
ข้อดี
- ชอบเว่ยยยยยยยยย มาอีกเยอะ ๆ หนังแนวนี้
- ฉากแม่น้ำไนล์ background เป็นวัฒนธรรมอียิปต์ โคตรงาม, ไม่อยากจะนึกว่าถ้าได้ดูแบบเต็ม ๆ ตาในโรง imax จะเป็นยังไง
- เกล กาดอท งามตามมาตรฐาน ตอนเดินมาใน theme นี่ ภาพ เรเชล ไวซ์ในบทของ เอเวอรีน จาก the mummy ลอยมาเลย, แต่พอซูมมาใกล้ ๆ เห้ย ไม่ได้ว่ะ เอเวอรีน ต้องมีสายตาบ๊อง ๆ และเสียงอ๊อง ๆ อยู่ภายใน
- สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ตามธรรมชาติของฉากมีมาเป็นระยะ ๆ ซึ่งผมชอบเลย, ฉากซูมออกมาของแม่น้ำไนล์ แล้วอยู่ ๆ จระเข้มันโผล่ขึ้นมาตะครุบนกนี่ เป็นอะไรที่ jump scare ในหนังสยองขวัญมาก 55555
- คำเด็ด ๆ ที่ฟังแล้วโดนมาก ๆ คือ (ไม่เป๊ะนะ, จำไม่ได้ทุกคำ แต่ประมาณนี้แหล่ะ)
"ความรักเป็นหน้าที่ของอวัยวะที่ชื่อว่าหัวใจ, ถ้าหัวใจไม่ทำหน้าที่ก็ตาย...."
ข้อเสีย
- ตามสไตล์การเล่าเรื่องของคนแต่ง เหตุผลพรุั่งพรู แต่คนดูตามระหว่างทางไม่ค่อยทัน (ช่วยคิดไม่ค่อยได่, รอฟังจากตัวละครเอาอีก) อันนี้ต่างจาก เชอร์ล็อค โฮมส์ ที่ค่อนข้างเน้น ให้เรามองได้ทันได้ด้วย
แต่ถ้าชอบและ OK กับแบบนี้ แนวนี้, ย้ายมันไปอยู่ข้อดี
- ตามสไตล์คนทำหนัง/เขียนบท/ผู้กำกับ ตอนเฉลยหรืออธิบายก็โคตรไว พ่น ๆ ๆ ๆ จนนึกไปว่า ต่อให้เราฟัง eng เป๊ะ 100% ก็ไม่ได้หมายความว่า จะฟังตัวละครอธิบายทัน, ผมว่า ผม (อ่านซับ) ทันแค่ 85%
พยายามหาข้อเสียอื่น ๆ มาให้อีก
แต่คนมันชอบ เลยหายากนิดนึง เอาเป็นว่า
มีเวลาก็ไปดูกันนะครับ
ส่วนผม เดี๋ยวรอดูซ้ำอีกรอบ ถ้ามีโอกาส
และรอภาคหน้าต่อไป.............
คะแนนไม่มีให้
บอกได้แค่ว่า ส่วนตัวชอบ
แต่ถ้าคนที่ไม่ใช่คนหนังแบบนี้ อาจจะไม่ OK
และถ้าคนไม่ชอบปูเรื่องยาว ๆ ๆ ๆ ๆ อาจจะเบื่อจนไม่ชอบไปเลย
ปล. นักแสดงผิวดำสองคน (ในเรื่องเป็นนักดนตรี, เพลงเพราะด้วย เอาไปใส่ในข้อดีอีกอันด้วยนะ)
คนนึงคือ น้อง อีกคนคือ แม่ แบล็คแพนเธอร์ ณ MCU ใช่มั้ย
คนน้องนี่มั่นใจ แต่แม่ไม่ชัวร์ (เดี๋ยวไปดูใน imdb อีกที)