ผมชอบเป็นเวลาเครียดๆ จะไม่อยากพบใคร ไม่อยากพบคนกลุ่มที่ไม่ค่อยได้เจอ (ถ้าเจอบ่อยๆก็ไปเจอได้)​ไม่อยากแชทคุย บ่อยครั้งเพื่อนทักหรือคอลหา เราก็เมินไปซะอย่างนั้น

ถ้าผมไม่มีเงินและตกงานไปด้วย อาการคงจะหนักน่าดู โชคดีที่ไม่เป็น

อยากรู้วิธีแก้ครับ มันเป็นสัยผมมานานแล้ว

พยายามออกไปพักผ่อนครับริมทะเล ภูเขา กางเต้น กิจกรรมเอ้าดอร์ ที่พบปะผู้คนครับ

ผมเคยเป็น จะเรียกว่าโลกส่วนตัวสูงหรือสันโดษสูงก็ได้ครับ แต่ผมชอบเตะบอลเลยแาการหายขาดครับ

ไปพบหมอนวดด่วน

บางครั้งผมก็เป็นแบบคุณนะ แต่ของผมไม่ได้เครียดอะไร แต่คือความขี้เกียจ อยากอยู่เฉยๆเงียบๆ นอนโง่ๆไปวันๆ

ท่านเป็นอินโทรเวิร์ทครับ ยิ่งเครียดจะยิ่งชัดเลย ไอ่การไม่อยากไปเจอคนที่ไม่คุ้นชินเนี่ย ถ้าไม่เครียดก็จะกังวลบ้าง แต่ไม่หนักเท่าตอนเครียด

มันดีหรือไม่ดีครับ ควรแก้ไขไหมครับ แก้อย่างไรครับ ขอบคุณมาก

อย่างน้อยก็รู้จักตัวเองก่อนครับว่าเป็นคนแบบไหน จะมีความสุขมีพลังกับเรื่องใด จะเป็นทุกข์กังวลใจกับเรื่องใด

สิ่งที่ท่านเป็นอยู่ก็ไม่ได้ผิดอะไรครับ แต่ถ้าท่านอยากจัดการก็ทำได้ครับ ผมก็เป็นอินโทรเวิร์ทเหมือนกัน

แค่พยายามทะลายกำแพงทีละน้อยครับ ขยาย Comfort Zone ตัวเองทีละนิด โดยการเอาตัวเองไปอยู่กับคนที่ไม่ค่อยชิน แต่ยังรู้สึกปลอดภัยอยู่

ถ้าเราอยู่ในช่วงเครียดก็อาจจะต้องฝืนตัวเองนิดนึง อาจจะเพื่อรักษาความสัมพันธ์ อาจจะเพื่อฝึกตัวเองอะไรก็ว่าไป

เมื่อไหร่ที่เราเครียด สิ่งที่เราอยากทำหรือไม่อยากทำในตอนเครียด มันมักจะไม่ใช่สิ่งที่เราอยากหรือไม่อยากทำจริงๆ พยายามคิดอยู่ตลอดว่าจริงๆถ้าเราไม่เครียดเราอยากทำอะไร แล้วขุดตัวเองไปทำอันนั้นครับ

เรื่องพวกนี้รอใจพร้อมไม่ได้ การกระทำต้องมาก่อน แล้วเดี๋ยวสภาพจิตใจมันตามมาเอง

ขอบคุณมากครับ จะลองดูครับ

เหมือนกันเลย ยิ่งเครียดๆ คนในครอบครัวยังไม่อยากคุยด้วยเลย
ปกติก็ไม่ได้คุยกับใครอยู่แล้ว
เริ่มเป็นหนักตอนที่ออกมาช่วยเมียขายของออนไลน์นี่แหละ
รู้เลยว่าการเข้าสังคมผมติดลบเลย
นานๆ เจอเพื่อนสนิทยังคุยแบบตะกุกตะกักเหมือนเด็กหัดคบเพื่อน...

เหมือนกัน