ใครทำอาชีพแนวๆนี้บ้าง อย่างรู้ด้านมืดของงานนี้บ้างครับ เพราะถ้ามองจากภายนอกนี่ ก็ดูเป็นงานสบาย ได้เที่ยว ได้นอนโรงแรมนุ่นนี่บ่อยๆ กินอาหารดีๆ ดูชีวิตแฮปปี้

อาจจะเบื่อก็ได้ การท่องเที่ยวกลายเป็นงาน
เหมือนหมอตรวจหน้าอกอะ เห็นและจับทุกวัน จนมีภูมิต้านทานนม

ญาติผมทำรีวิวร้านอาหาร

มันยากมากนะที่จะสร้างรายได้ บางทีทำฟรีอยู่เป็นปี นอกนั้นก็ต้องเดินทางเยอะมาก ขับรถเยอะมาก โรคก็ถามหา

อาจจะเบื่อก็ได้ การท่องเที่ยวกลายเป็นงาน
เหมือนหมอตรวจหน้าอกอะ เห็นและจับทุกวัน จนมีภูมิต้านทานนม

สำหรับผมนักกิน+รีวิว อาหาร ผมอิงฉา โป้งปั้น เดอะแฝดที่สุดแล้วครับ

55ได้เดินทางกินของกินอร่อยๆทุกวัน กินได้จุใจ แถมยังหุ่นดีต่อไปได้ด้วย

นึกถึงนมเมียเลยครับ จับจนไม่ตื่นเต้นแล้ว แฮร่ !!

งานอดิเรก ที่กลายเป็นงานแล้ว ส่วนใหญ่จะไม่รู้สึกเหมือนเดิมครับ

ได้เงินน้อยเคสนะ ส่วนใหญ่เชิญมาพักฟรี กินฟรี แล้วโรงแรมก็บังคับว่าต้องรีวิวเท่านั้นเท่านี้ ต้องโพสต์จำนวนนี้ๆ ต้องเขียนรีวิวยาวๆ ไม่ได้ไปพักสบายๆหรอก

ขนาดดารามาพักยังไม่ได้ตังเลย มากสุดคือให้พักฟรีอ่ะ แลกกับต้องให้เขาโพสต์รูปติดhashtag, check in

แฟนผมรีวิว cocktail, wine พวกเครื่องดื่ม ครับ เค้าเขียนให้2 เวปที่มี line ad มีuserประมาณ10K up
ปีที่แล้วผมกินไวน์เยอะมากๆ + เนื้อดีๆเยอะ เพราะร้านก็จะเชียอาหารที่กินกะไวน์ก็เนื้อย่างนี่แหละ

อาชีพที่น่า อิจฉา คือไม่ใช่อาชีพ

มันต้องเป็นอะไรที่ทำจากความสุข และ ออแกนิค ไม่ปรุงแต่ง

แล้วไอ่ที่เราทำ ด้วยความสุข จนเราทำบ่อยโดยธรรมชาติ จนชิน จนเป็นทักษะ

แล้วเอาสิ่งนั้นทำมาหากินได้ นั่นแหละ คือสิ่งที่น่าอิจฉา

เพราะพวกเขาจะไม่เครียดไม่กดดัน ไม่อะไรทั้งสิ้น

ขายไม่ได้ ไม่มีรายได้ เขาก็ยังมีความสุขกับสิ่งที่เขาทำอยู่ดี

นี่แหละ ที่น่าอิจฉา

จากผมเห็นชัดๆ เพราะชอบมาก รู้เลยว่าเขาทำจากความสุข คือคนนี้


ก็นั่งเล่าไอ่สิ่งที่ตัวเองชอบ ตัวเองคลั่งใคล้ไป ดูสายตา ดูแววตา มันมาจากความสุขล้วนๆ

ออแกนิค โคตรๆ แถมได้ตังอีก

ผมว่าอะไรที่ทำเป็นอาชีพ มันก็จะต้องจริงจัง
ถ้าเราทำอิสระ อยากไปไหนก็ไป อยากทำเมื่อไหร่ก็ทำ ทำแบบไหนก็ได้
แต่พอเป็นงาน เราก็เลือกที่ไม่ได้ มีเวลากำหนด การนำเสนอก็ต้องเอาให้ถูกใจลูกค้า เอาให้ทำแล้วลูกค้ามีคนไปร้านเค้าไรงี้

ถ้าเอาตัวอย่างง่ายๆก็น่าจะแบบพระเอกเอวีมั้ง เลือกคนไม่ได้ ทำตามที่เค้ากำกับ

มิตรสหายคนนึงที่ผมรู้จักก็ทำงานนี้อยู่นะ เท่าที่ผมดูออกเงินเองซะเยอะครับ

ไหนจะทำเพจให้คนติดตามเยอะๆอีก ยอดคนติดตามน้อย คน follow น้อยก็เรียกราคาไม่ได้มากอีก

แนวๆเดียวกับ youtuber นั่นละครับ

เอ่อ ขอแย้งตรงภูมิต้านทานนม ไม่จริงนะครับ นอกเวลางานก็เหมือนเดิมนั่้นแหละ
แต่เราต้อง keep ความน่าเชื่อถือในการตรวจ และมีสมาธิกับงานครับ
ไม่งั้นหมอสูติคงไม่มีลูกกันหมดแล้ว

งั้นคงเป็นที่ผมเองแล้วละ ถ้าเห็นอะไรจ่อหน้าทุกวันคงหมดความตื่นเต้นไปเลย
ผมชอบแนวต้องลุ้น น้อยชิ้น อะไรแบบนี้ ปกติไหมครับ

เคยไปฟัง ที่ทำจริงๆจังๆจะไม่ค่อยสนุก
เพราะ คนไปเที่ยวเขาจะทำอะไรตามใจ แต่พอมีหน้าที่รีวิวมันต้องเอาเวลาส่วนหนึ่งไปรีวิวด้วย
ต้องกำหนดแพลน ต้องหามุม ต้องเซ็ตกล้อง ต้องหาแสง ซึ่งถ้าคนไปเที่ยวปกติจะไม่ต้องไปทำตรงนั้น

พวกที่ทำแล้วสนุก คือพวกทำ Vlog ถ่ายตามใจ คนจะดูพันสองพันช่างมัน เหมือนถ่ายเก็บไว้ดูเอง

ภาพที่ออกมาดูน่าอิจฉาครับ แต่เบื้องหลังนี่กว่าจะได้รูปออกมา ข้อจำกัดจากที่พัก/โรงแรมที่บางทีก็ออกจะงี่เง่าหน่อยคล้าย ๆ กับเวลาที่ลูกค้าบรีฟงานแปลก ๆ แหละครับ กว่าจะเรียบเรียงรีวิวออกมาได้ บางทีอาจต้องส่งให้ทางที่พัก/โรงแรมเช็กก่อนอีกทีว่าโอเครึเปล่า เสร็จแล้วก็มาเครียดเรื่อง Performance อีกว่า Reaction, Comment, Share ได้เยอะมั้ย (เพื่อที่จะนำไปใช้เป็น Portfolio ในการเรียกราคาของรีวิวต่อ ๆ ไป) แถมเดี๋ยวนี้ Social Media นี่เอะอะก็ต้องใช้เงินลง Ads อย่างเดียว เพื่อให้คนเห็นเยอะ ๆ ด้วย