potato life & potato sense เดอะเบสสุดแล้วครับ

จะเอาเจ๋งลูกเล่นเยอะแค่ไหน เขาอยู่กันมานานไม่สนไรพวกนั้นแล้วทำเพลงดีเพลงเพราะติดหูจบ

ชอบเบสเด้งๆไปนู้นเลย rhcp

มันคงเเล้วเเต่เเนวเพลงด้วยครับ ผมชอบแบบ Two door , Slot machine มากกว่าใช้ปิ๊ก เบสพุ่งๆ

Slot นี่ยิ่งเเล้วใหญ่ ตอนหัดเล่นเบสนี่ฝึกเพลงผ่านอย่างบ่อย

อันนี้เห็นด้วเลย เสียดายพี่วิน พี่ฮั่งเก่งไม่ใช่ไม่เก่ง เล่นแพรวพราวและไหลลื่น แต่จบปุ๊ปมันไม่จำ กลายเป็นเหมือนอารมคนเก่งมาเล่นโคฟเวอร์
ตอนพี่โอ่งเล่น ถึงจะไม่ใช่สมาชิก แต่สำหรับผมถือว่าทดแทนพี่วินได้เลยนะ มีโอกาศดูคอนเสิร์ตใหญ่ที่เวโดรม ดูจบโชว์โคตรชอบพี่แกเลย ทั้งซาวด์ทั้งสำเนียง กลายเป็นเพลงร๊อคเสียงกีตาร์เทเลที่โคตรเข้าเลยเอาจิงๆ

เห็นด้วยครับจากใจคนเล่นกีตาร์ พี่วินนี่จริงๆฝีมือไม่ได้โหดมากนะ มีหลายคนเก่งกว่าแพรวพราวกว่าแก แต่จุดเด่นจริงๆคือสำเนียงแกชัดเจนมาก แค่พูดถึงแกยังจำซาวด์ริฟกีตาร์ของแกได้เลย คิดถึงจริงๆ

เล่นไปตามสไตล์แก แนว pop rock อย่าคาดหวังไรเยอะ ไม่งั้นคงต้องตามไปฟัง SF รุ่นใหญ่ ๆ นู่นละครับ

แต่เอาจริง ๆ แอบเสียดายมือกีต้าร์ดี ๆ แบบวิน ในเมื่อไปกันไม่ได้ ฝืนไปไม่มีความสุขอยู่ดี ขนาดงานแต่งต่างคนต่างไม่เชิญกันเลย
Potato ชุดหลัง ๆ เพลงเริ่มดรอป ๆ ไปตามวัย ตามยุค
แต่ยอมใจเฮียปั๊บแกจริง ๆ เปลี่ยนคน มีปัญหาภายใน ยังฝ่าฟันมาได้จนถึงตอนนี้

ทำไมต้องมีลูกเล่นเจ๋งๆอะครับ ในเมือ เพลงของ Potato เน้นอารมเพลง และ ความหมายเพลง

ไลน์กีตาร์ กับ ไลน์เบสไม่หวือหวา เป็นปกติ แต่ฟังแล้วเราอินตาม

เล่นคุมแน่น ปล่อยให้ Frontman เด่นที่สุด แบบนี้แหล่ะดีแล้วครับ