- คือสารภาพเลยว่า ทุกฉากที่เกี่ยวกับ "จีน" ผู้เป็นตัวยงของคิด ชวนให้ผมหดหู่และอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก คือรู้สึกว่ามันสะท้อนชีวิตจริงมากว่า ทำไมการที่คน ๆ นึง ที่รักและทุ่มเทเพื่อคนนึงมาก ๆ กลับได้ผลลัพธ์ตอบกลับที่เลวร้ายได้ถึงเพียงนี้

- เดอะคิด ตอนมึงสู้กับพี่ชายมึง โคตรปวกเปียกอ่อนหัด เวลาเจอสถานการณ์เลวร้ายก็เป็นกระต่ายตื่นตูม แต่!! พอถึงเวลามึงต้องฆ่าคนขึ้นมา มึงยังกับฆาตกรระดับพระกาฬเฉย อันนี้ดูแล้วชวนหงุดหงิดกับความไม่สมเหตุ สมผลมาก ๆ

- บทบาทของอาริ (บิลลี่ เซน) คือโคตรขโมยซีน โคตรยียวน ขนาดโผล่มาสั้น ๆ ไม่กี่นาทีเอง

- ชอบความช่วงแรก ๆ ที่หนังมันค่อย ๆ นวดเราด้วย เรื่อง "ตลกร้าย" ที่ทำเหมือนจะเป็นเรื่องจริง แต่ก็มาเฉลยตบท้ายว่าแค่เรื่องล้อเล่น มันทำให้เรายืนอยู่บนความไม่ไว้ใจอะไรสักอย่างตลอดทั้งเรื่อง จนจบก็ยังคิดว่า เห้ย ทั้งหมดนี่มัน True Story ใช่ไหมวะ !?