ภาคแรกนี่ล่ะหลอนและกดดันที่สุดแล้ว กระสุนก็น้อย แต่คุณต้องเล่นในยุคนั้นนะ มาเล่นยุคนี้ก็กลายเป็นเกมซอมบี้ธรรมดาเกมนึง
เพราะคุณคงได้ดูพวกหนังผี ซีรี่ย์ซอมบี้ หรือเกมอื่นๆมาเยอะแล้ว และมันก็ทำได้ดีกว่าหมดแล้ว แต่ถ้าเล่นยุคนั้น แนวเกมคือใหม่มาก
คุณไม่เคยเล่นเกมแบบนี้มาก่อนเลย เราต้องบังคับหนีซอมบี้ บรรยากาศกดดันสุดๆครับ

ส่วนเรื่องหลอนพวกเปิดประตู ตู้เสื้อผ้า เพื่อนผมก็พูดแบบคุณเลยครับ แต่ผมไม่เป็นไร

เล่นสมัยPS1 ผมไม่กลัวนะ เล่นร้านเกมส์ครับ มีเพื่อนๆมาเป็นไลฟ์โค้ช แค่สะดุ้งๆ ก็สะดุ้งไปด้วยกัน

ตอนนั้นเล่นภาค 2 และก็มา 1 และก็ภาค 3

ถ้าเอากลัวๆหลอนๆ ก็ตัวเลื่อยอย่างเม้นท์บนครับ ภาค 4 บน PS2 เล่นในร้านเกมส์ได้ยินเสียงมัน เสียวขนลุกยันท้ายทอย พลาดทีนึงคือ โหลดเซฟใหม่อย่างเดียว

ถ้าในps1ผมว่าภาค1 แต่ปัจจุบันผมเกลียดบ้านตุ๊กตาในภาคvillageมาก

7

ภาค 3 ตอนโดนเนเมซิสไล่ เด็กๆนี่กลัวมากครับ สมัยนั้นผมกล้าเล่นคนเดียว ญาติๆต้องมานั่งมุงดูผมเล่น แต่เล่นได้แค่ Easy นะ Hard ไม่ไหว ยากเกิ๊น

ภาคเก่าๆจำความรู้สึกวัยเด็กไม่ได้ละนานจัด เอาเป็นภาค8แล้วกันเพิ่งเล่นจบไปไม่กี่วันก่อน

รู้สึกไม่ชอบบ้านเบเนเวนโต้มากๆ เล่นละอึดอัด นึกว่าเล่นhome sweet home ภาคแรกที่ต้องไปแอบในตู้

ภาคแรกมันทำให้เรากลัวบ้านตัวเองไปเลย เพราะว่า บรรยากาศในเกมมันไม่ใช่บ้านมืดๆ ไฟสลัวๆ

มันคือบ้านธรมดาๆ เปิดไฟสว่างโล่ แต่สร้างความไม่น่าไว้ใจด้วยเสียงดนตรี และภาพจำว่า บ้านนี้มันมี ตัวอะไรบางอย่างที่พร้อมจะออกมาเล่นงานเราได้ตลอดเวลา

ตอนเด็กๆคือ เล่นแล้วหัวแล่นมาก เดินไปเข้าห้องน้ำ จะมีซอมบี้ในอ่างอาบน้ำมั้ยวะ เปิดตู้เสื้อผ้ามาจะเจออะไรหล่นมามั้ยวะ

ในขณะที่ หนังหรือเกมผีอื่นๆ มักจะใช้ความมืดในการสร้างความน่ากลัว เพราะงั้น ถ้าเราเปิดไฟให้สว่างไว้ ก็ไม่มีผีไหนจะมาหลอกเราได้

แต่ Resident Evil ไม่ใช่แบบนั้น ต่อให้คุณเปิดไฟสว่างที่สุดทั้งบ้าน ก็มีสิทธิ์ที่จะได้ยินเสียง ฮ่ออออ~ ดังขึ้นมาได้ทุกขณะจิต

ปล ขอเล่านอกเรื่องหน่อย มีครั้งนึง แม่พาไปซื้อแผ่นเกม แล้วไอ้เจ้าของร้านอะ เค้าเล่นเกมไบโอภาคแรกอยู่นี่แหล่ะ แต่ตอนนั้นเป็นหน้าจอที่พอสไว้ เป็นเกมไบโอไง ไอ้เราเด็กน้อย เห็นจอยวางอยู่ เป็นเกมที่เรารู้จัก เล่นเป็น เลยเดินไปกดเพื่อที่จะเดินวิ่งเล่นตามประสาเด็กน้อย

พอกดอันพอสปุ้บ ฮันเตอร์ปาดหัวปั้บบ ตาย ยังไม่ทันได้เดินได้อะไรเลย เราก็วางจอยไว้แบบนั้น แล้วก็เดินไปดูแผ่นเกมต่อ

พอออกจากร้านมา แม่บอกว่า มะกี้เค้าบอกว่าเราอะ ไปกดเกมเค้า เค้าเล่นไว้แล้วไม่ได้เซฟ เค้าจะคิดเงินค่าไปทำให้เค้าตาย เค้าเสียเวลาเล่นตั้งนาน

เราแม่งโมโหตั้งแต่เด็กเลย จังหวะนั้นต่อให้ ชินจิ มิคามิ (ผู้สร้างRE) มากด มันก็ตายยย ฮันเตอร์มันโดดมา
แล้วค่ะะะ ตรูอันพอส มันก็ปาดคอแล้วค่ะะะ ทุเรศมาก ผมจำได้ว่าโมโห จะจูงแม่กลับไปที่ร้านตอนนั้นเลยนะ

แต่แม่บอกไม่เป็นไร แล้วผมก็จำไม่ได้แล้วว่าวันนั้นแม่ยอมจ่ายไปรึเปล่า น่าเกลียดมาก เล็กๆน้อยๆแค่นี้ก็จะมาหาผลประโยชน์ ผมจำฝังใจมาจนทุกวันนี้เลย ยี่สิบกว่าปีไม่เลยลืม

เอาจริงๆนะไม่ได้กลัวซักภาคเลย เล่นครบทุกภาค ไม่มีความน่ากลัวเลยซักนิด โอเคภาค 1 อาจจะหลอนๆ แต่เล่นไปซักพักก็ไม่มีไรละ the last of us 1-2 ยังน่ากลัวกว่าเยอะ บรรยากาศของ post apocalypse มันทำให้เข้าถึงการเอาตัวรอดมากกว่า

ให้ภาค RE : RE2

ภาค 1 ที่สุดละ ตอนมัธยมไม่กล้าเล่น ได้แต่นั่งดูพี่ชายตัวเองเล่น

เคยลองเล่นเอง แม่งไม่กล้าไปไหนในเกมเลย สุดท้าย กดปิดเกมซะงั้น ขนาดภาพเป็น โพลิก้อน เหลี่ยมๆ นะยังโคตรน่ากลัว ฉากอีกา พังกระจกเอย หมาวิ่งไล่เอย


พอโตวัยทำงาน ภาค 7 ก็ไม่กล้าเล่นคนเดียว ต้องกลับมาเล่นตอนอยู่บ้าน มีพ่อแม่อยู่ถึงจะกล้าเล่น

ภาค 8 ยังไม่เล่นแต่ดู BRF บ้านตุ๊กตา อย่างหลอน

ภาค 4 ตอนเล่น ม.1 ยังกลัวซอมบี้แบบเยอะอยู่ๆ แล้วก็แพ้ทาง third person ด้วยครับ เคยเจอตัวในหมู่บ้านเข้ามากัดจากข้างหลังนี่ทำเอาแหยงไปเลย
ส่วนที่ไม่ได้เล่นเองก็กลัวภาค 3 ครับ ดูคนที่ร้านเกมเล่นแล้วเหงือกเนเมซิสกับฉากสู้ในบ้าน จำฝังใจไปเลย
ตอนโตแล้วให้ 2 remake กับ 7 ครับ ไม่ชอบเวลาโดนพี่หมวกเดินไล่ กับมุมแบบ fps เข้าถึงกระดูกดีแท้
แต่ถ้าฝึกเล่นคงเริ่มจาก 2-3 remake , 4 แล้วก็ 8 ถ้าทำได้ 55

สำหรับผมก็คือ BIO HAZARD 1 เวอชั่น PS1 ครับ

เล่นสมัยเด็กๆโคตรหลอนเลย

ภาค 7 ซื้อมาเล่นครั้งแรก เดินเข้าไปบ้านไปตอนแรกผมลบเกมทิ้งเลย ไม่ไหว น่ากลัวมาก

แต่ช่วงกลับมาเล่นก็ดูคลิป HRK นำไปพลางๆ จนเริ่มโอเคก็โซโล่ยาวจนจบเลยครับ

ภาค 8 บ้านเบเนเวนโต้ ถ้าไม่โดนคนสปอยล์ว่าน่ากลัวมากๆ ผมคงหลอนกว่านี้ เวลาผมคาดหวังมันคาดหวังสูงมาก พอมาเจอจริงๆก็ไม่ได้ขนาดนั้น

2remake ซอมบี้แม่งถึกเกิน ภาค8ตอนบ้านผีนี่ก็ทำหลอนชิบ