ดู ฮาว ทู ทิ้ง อีกรอบ ก็ยังเป็นหนังที่น่าหงุดหงิดเหมือนเดิม โดยเฉพาะ ตัวละคร จีน
แม่งเป็นคนที่โคตรเห็นแก่ตัว อยากทำไรก็ทำ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
ทำทุกอย่างให้ตัวเองไม่รู้สึกผิด แต่ทำให้คนที่โดนรับไปแทน ตั้งแต่การเอาของไปคืนซันนี่
จนถึงการเอาเปียโนไปขาย โดยเฉพาะการเอาเปียโนไปขาย คิดเห็นยังไงกันบ้างครับ
เป็นการช่วยให้แม่มูฟออนหรือเปล่า ส่วนตัวผมว่าแม่งทุเรศมาก เจอพระเอกเอาความจริงฟาดหน้าไป
เลยนอยด์มาลงที่เปียโนแม่ซะงั้น ที่สงสารที่สุด คือ น้องนางเอกนี่แหละ รับเคราะห์ไป
ไม่ได้เกี่ยวห่านไรเลย ต้องมารับกรรม แถม พี่ก็โยนขี้แล้วย้ายหนีซะงั้น

ลองอ่านความเห็นของหมอเด็กดูนะครับ

#เข้าใจจีนผ่านประสบการณ์วัยเด็กของจีน

‘ฮาวทูทิ้ง’ เป็นหนังที่มีคนถกเถียงกันมากจริงๆ ในโลกออนไลน์ หลายคนชอบ หลายคนไม่ชอบ ส่วนตัวสำหรับหมอ ต้องบอกว่าหนังเรื่องนี้ทำให้เก็บไปคิดต่อหลายวันเลย หมอชอบทีเดียว

(โดยเฉพาะเพลง ปลูกกุหลาบแดง 9,999 ดอก คือ มันสะท้อนในหัว inception มาก55)

หลายคนไม่ชอบจีน ด่าเลยด้วยซ้ำ ในทวิตเตอร์ความเห็นแรงมาก ทำให้หมอได้แรงบันดาลใจในการเขียนบทความนี้

(กำลังจะสปอยล์เต็มที่แล้วนะ)

.

หมอรู้สึกเข้าใจจีน เพราะจีนคล้ายๆ คนที่มีปัญหาสุขภาพจิตหลายคนที่เคยคุยด้วย คือ จีนมี Defense mechanism แบบ Immature (หมายถึงกลไกป้องกันทางจิตใจที่ไม่ค่อยดีนัก)

ตรงนี้เป็นเพราะประสบการณ์ตอนเด็กๆด้วย

อันหนึ่ง คือ Identification with the aggressor

จีนทำกับพี่เอ็ม แบบพ่อตัวเองทำเลย ที่ทิ้งจีนกับครอบครัวไปตอนเด็กๆ แบบไร้ความรับผิดชอบ ทิ้งให้ครอบครัวต้องทนทุกข์ทรมานต่อเนื่อง แม่ก็ดูไม่โอเคอย่างแรง ร้องเพลงซ้ำไปซ้ำมา ไม่ยอมไปนอนเตียง ทิ้งเปียโนของพ่อไม่ได้

เธอทำเป็นไม่แคร์ไม่สนใจพ่อ แต่มันไม่ใช่หรอก เธอแคร์พ่อมาก เจ็บปวดไม่ต่างจากแม่ แต่เธอใช้กลไกป้องกันทางจิต ปฏิเสธ ไม่ยอมรับความรู้สึกที่เกิด เพราะมันอาจจะเจ็บเกินทน และโดยไม่รู้ตัวเธอส่งผ่านความเจ็บปวดที่มีให้กับแฟนอย่างพี่เอ็ม ทิ้งเขาไปแบบทิ้งขยะ ไม่สนใจ ไม่ติดต่อ ไม่บอกด้วยว่าทำไมถึงทำแบบนั้น

.

หลายคนบอกว่าจีนเห็นแก่ตัวจัง ไม่แคร์ใคร จริงๆแล้วเธอก็แคร์อยู่ อย่างฉากที่ตามคืนของเพื่อนๆ หรือตอนที่หารูปในฮาร์ดดิสก์ให้ หรือตอนที่พูดขอโทษเพื่อนสนิท

แม้ว่าไม่ถนัดนัก จริงๆเธอก็แคร์อยู่นะ แต่หลายครั้งชอบปฏิเสธความรู้สึกตัวเอง โดยเฉพาะเรื่องพ่อนี่แหละ

.

จีนเริ่มรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ ร้องไห้ เข้าใจความรู้สึกตัวเอง หลังจากที่เธอโทรศัพท์หาพ่อ ถามพ่อเรื่องเปียโนเก่า ว่าจะทิ้งไปได้มั้ย (ซึ่งหมอชอบฉากนี้มาก ไม่ได้ยินเสียงพ่อ แต่รู้ว่าที่พ่อพูดแต่ละอย่าง คงไม่แคร์อะไรใดๆ ทำให้คนดูรู้สึกเจ็บไปกับจีนด้วย)

จริงๆ แล้วเธอก็รู้สึกแย่กับการที่พ่อทิ้งไป แต่ที่ผ่านมาเธอปฏิเสธความรู้สึก ไม่ยอมรับมาตลอด

อย่างน้อยๆ จีนก็คงโล่งไปมาก หลังคุยกับพ่อ เพราะเธอน่าจะเริ่มเข้าใจตัวเอง และคนอื่น ยอมรับความเจ็บปวดได้มากขึ้น

น้ำตาของจีนตอนจบ คงอยากจะบอกคนดูว่า จีนรู้แล้วว่า ตัวจีนรู้สึกอย่างไร และรู้แล้วว่าพี่เอ็มเจ็บปวดแค่ไหน

.

ถ้ายอมรับ เข้าใจมันได้ ก็จะก้าวต่อ Move on ต่อไปได้

จะทิ้งก็ทิ้งได้ แต่ต้องทิ้งอย่างมีสติ อย่าทิ้งแบบไม่รับผิดชอบ และต้องทิ้งแบบ Healthy ด้วย อย่าทิ้งด้วย Immature Defense และการใช้กลไกทางจิตที่ไม่เหมาะสมบ่อยๆ ส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพจิตได้

#หมอมินบานเย็น

ลองอ่านความเห็นของหมอเด็กดูนะครับ

#เข้าใจจีนผ่านประสบการณ์วัยเด็กของจีน

‘ฮาวทูทิ้ง’ เป็นหนังที่มีคนถกเถียงกันมากจริงๆ ในโลกออนไลน์ หลายคนชอบ หลายคนไม่ชอบ ส่วนตัวสำหรับหมอ ต้องบอกว่าหนังเรื่องนี้ทำให้เก็บไปคิดต่อหลายวันเลย หมอชอบทีเดียว

(โดยเฉพาะเพลง ปลูกกุหลาบแดง 9,999 ดอก คือ มันสะท้อนในหัว inception มาก55)

หลายคนไม่ชอบจีน ด่าเลยด้วยซ้ำ ในทวิตเตอร์ความเห็นแรงมาก ทำให้หมอได้แรงบันดาลใจในการเขียนบทความนี้

(กำลังจะสปอยล์เต็มที่แล้วนะ)

.

หมอรู้สึกเข้าใจจีน เพราะจีนคล้ายๆ คนที่มีปัญหาสุขภาพจิตหลายคนที่เคยคุยด้วย คือ จีนมี Defense mechanism แบบ Immature (หมายถึงกลไกป้องกันทางจิตใจที่ไม่ค่อยดีนัก)

ตรงนี้เป็นเพราะประสบการณ์ตอนเด็กๆด้วย

อันหนึ่ง คือ Identification with the aggressor

จีนทำกับพี่เอ็ม แบบพ่อตัวเองทำเลย ที่ทิ้งจีนกับครอบครัวไปตอนเด็กๆ แบบไร้ความรับผิดชอบ ทิ้งให้ครอบครัวต้องทนทุกข์ทรมานต่อเนื่อง แม่ก็ดูไม่โอเคอย่างแรง ร้องเพลงซ้ำไปซ้ำมา ไม่ยอมไปนอนเตียง ทิ้งเปียโนของพ่อไม่ได้

เธอทำเป็นไม่แคร์ไม่สนใจพ่อ แต่มันไม่ใช่หรอก เธอแคร์พ่อมาก เจ็บปวดไม่ต่างจากแม่ แต่เธอใช้กลไกป้องกันทางจิต ปฏิเสธ ไม่ยอมรับความรู้สึกที่เกิด เพราะมันอาจจะเจ็บเกินทน และโดยไม่รู้ตัวเธอส่งผ่านความเจ็บปวดที่มีให้กับแฟนอย่างพี่เอ็ม ทิ้งเขาไปแบบทิ้งขยะ ไม่สนใจ ไม่ติดต่อ ไม่บอกด้วยว่าทำไมถึงทำแบบนั้น

.

หลายคนบอกว่าจีนเห็นแก่ตัวจัง ไม่แคร์ใคร จริงๆแล้วเธอก็แคร์อยู่ อย่างฉากที่ตามคืนของเพื่อนๆ หรือตอนที่หารูปในฮาร์ดดิสก์ให้ หรือตอนที่พูดขอโทษเพื่อนสนิท

แม้ว่าไม่ถนัดนัก จริงๆเธอก็แคร์อยู่นะ แต่หลายครั้งชอบปฏิเสธความรู้สึกตัวเอง โดยเฉพาะเรื่องพ่อนี่แหละ

.

จีนเริ่มรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ ร้องไห้ เข้าใจความรู้สึกตัวเอง หลังจากที่เธอโทรศัพท์หาพ่อ ถามพ่อเรื่องเปียโนเก่า ว่าจะทิ้งไปได้มั้ย (ซึ่งหมอชอบฉากนี้มาก ไม่ได้ยินเสียงพ่อ แต่รู้ว่าที่พ่อพูดแต่ละอย่าง คงไม่แคร์อะไรใดๆ ทำให้คนดูรู้สึกเจ็บไปกับจีนด้วย)

จริงๆ แล้วเธอก็รู้สึกแย่กับการที่พ่อทิ้งไป แต่ที่ผ่านมาเธอปฏิเสธความรู้สึก ไม่ยอมรับมาตลอด

อย่างน้อยๆ จีนก็คงโล่งไปมาก หลังคุยกับพ่อ เพราะเธอน่าจะเริ่มเข้าใจตัวเอง และคนอื่น ยอมรับความเจ็บปวดได้มากขึ้น

น้ำตาของจีนตอนจบ คงอยากจะบอกคนดูว่า จีนรู้แล้วว่า ตัวจีนรู้สึกอย่างไร และรู้แล้วว่าพี่เอ็มเจ็บปวดแค่ไหน

.

ถ้ายอมรับ เข้าใจมันได้ ก็จะก้าวต่อ Move on ต่อไปได้

จะทิ้งก็ทิ้งได้ แต่ต้องทิ้งอย่างมีสติ อย่าทิ้งแบบไม่รับผิดชอบ และต้องทิ้งแบบ Healthy ด้วย อย่าทิ้งด้วย Immature Defense และการใช้กลไกทางจิตที่ไม่เหมาะสมบ่อยๆ ส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพจิตได้

#หมอมินบานเย็น

ผิดครับ บ้านแม่
ถ้าอยากได้ตามใจควรออกมาสร้างบ้านซื้อบ้านเอง

ผมก็จำได้ลางๆนะ โฟกัสไปที รู้สึกการทีแม่ไม่มูฟออน

ทำให้ลูกๆต้องมารับผลกรรมแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้

การที่พ่อทิ้งครอบครัว เขาทิ้งครอบครัวนะ เขาไม่ได้ทิ้งแค่แม่

แล้วลูกทำไงอะ เห็นแม่เฉาไปวันๆ ทำไรไม่ได้เลย

เป็นผมผมไม่ทำนะ

คิดว่าอย่าเอาตัวเองไปตัดสินคนอื่น..ถ้าแม่ไม่พร้อมจะ move on ไปโยนสิ่งที่เค้าผูกพันธ์แล้วคิดว่าเค้าจะ move on ได้จิงอ่ะ??

ถ้ารักแม่ สงสารแม่ อยากช่วยแม่ แต่เค้าไม่ move on ผมก็ขออยู่เป็นเพื่อนเค้าอ่ะ..เค้าไม่ move เราก็อยู่ตรงนั้นกับเค้าเนี่ยแหละ

ถ้ามันทำให้คนที่เรารักมีความสุข ก็ทำอ่ะ ชีวิตคนเรามันสั้น..

บ่องตง ตอนแรกเข้าใจว่าประเทศจีนเอาเรื่องนี้ไปรีเมค แล้วดีหรือเปล่าถ้าเทียบกับต้นฉบับ

ปล. เป็นหนังที่ผมรู้สึกว่าดูเสร็จแล้ว มันหน่วงๆ มูฟออนไม่ได้ เหมือนหนังทิ้งอะไรให้เราคิดตามต่อ แต่ก็บอกไม่ถูกว่าต้องคิดประเด็นไหนมั่งเนี่ยดิ

ถ้าผมเป็นน้องจีน ผมไปตามหามันแล้วตบมันแน่ๆ

เป็นหนังที่ผมชอบมาก เพราะรู้สึกว่าการตีความของ message มันชัดและตรงไปตรงมากับชื่อหนัง เริ่มเรื่องมีการเปรียบเทียบว่าถุงดำคือเหมือนหลุมดำนั่นผมว่าก็ชัดเจนแล้วว่าการตีความสัญลักษณ์มันมาแน่ การทิ้งมันมีทั้งความดิบเถื่อนอย่างไม่ใยดีไม่งั้นก็คงไม่เรียกว่าทิ้ง แต่ถึงอย่างนั้นของที่โดนทิ้งในหลุมดำมันก็มีอยู่จริงเสมอแม้ว่าเราจะทำเป็นมองไม่เห็น

เริ่มเรื่องคือทิ้งแบบใจร้าย > ก่อนจะเริ่มมีการหวนดูของที่เคยทิ้งแล้วช่วยมันกลับมา > บางอย่างก็ช่วยได้แม้จะเคยเป็นสิ่งที่เคยทิ้งไปแล้วอย่างความสัมพันธ์กับเพื่อนเก่า > บางอย่างก็ช่วยให้ของที่เพื่อนคิดว่าโดนทิ้งไปแล้วให้กลับมา > แต่ก็กลับมารู้ว่าการทิ้งคือการต้องตัดใจอยู่ดี > สุดท้ายก็รู้ว่าตัวเองคือทั้งคนที่ทิ้งคนอื่น(แฟน)และคนที่โดนถูกทิ้ง(จากพ่อ)

ผมว่ามันครบมากเลยนะ เป็นหนังที่สื่อความหมายในชีวิตทุกคนที่เรามองข้ามมันไปให้กลับมาฉุกคิด คือไม่ว่าคุณจะเป็นคนใจร้ายขนาดไหน ยังไงก็ต้องมีซักมุมนึงของชีวิตที่เคย"ทิ้ง"อะไรซักอย่าง ผมว่านั่นคือ message หนังที่จะบอกว่า "ทิ้งคืออะไร"

แต่ถ้ามองในมุมบุคคลที่สามผมว่ามันก็คงผิดตั้งแต่นั่นบ้านแม่แต่เอาของแม่ไปทิ้งแล้วนั่นแหละครับ

ทิ้งเปียโนคือแบบ

ไม่เคยดูเลย

รู้แต่ว่า สงสาร “มี่” มากก … อยู่ดีๆ “จีน” จะโผล่มาทำไม

โผล่มาทีนึง เป็นเรื่องเลยย … เศร้าแทน

พยายามดูอยู่2ครั้ง ทนดูไม่จบ ไปได้ไม่พ้นครึ่งชม.