ตอนนี้ก็คงเสียใจ แต่ผมแนะนำให้เปลี่ยนมุมมองครับ อย่าไปโฟกัสที่สิ่งที่เราทำให้บริษัท ต้องมองว่าเราได้อะไรจากการทำงานบ้าง สิ่งที่มีค่าอย่างความรู้ ความเชี่ยวชาญ ประสบการณ์อยู่กับตลอดไป จะเปลี่ยนบริษัทไหน หรือออกมาทำงานเอง ไม่มีใครเอาไปได้ครับ

เหมือนวิศวกรที่สร้างบ้าน พอสร้างบ้านนี้เสร็จเราก็อาจจะมีความอาลัยอาวรเพราะใช้เวลากับมันนาน แต่ถึงเวลาเราก็ต้องไปสร้างบ้านใหม่ พอเวลาผ่านไปมันก็เป็นแค่ความทรงจำ แต่เราก็ได้เทคนิคความรู้ประสบการณ์ในการสร้างบ้านมาใช้ในงานต่อไป

โอกาสมันรอให้คนที่ไม่ท้อถอยคว้าเสมอครับ ยิ่งถ้าเราไม่หยุดพัฒนาตัวเอง และถ้าเราเจ๋งจริงมันต้องมีคนมองเห็นแน่นอน ที่สำคัญคือความสำเร็จ ความก้าวหน้าของเรา ต้องประเมินด้วยตัวเอง เป็นกำลังใจให้ครับ

ถูกครับ

ผมก็เคยมีความรู้สึกคล้ายๆเจ้าของกระทู้นะ
เริ่มจากจบมหาลัยมาก็ทำงานทันทีเลย ทำอยู่แค่ ปีครึ่ง ก็ขยับมาหลายตำแหน่ง
จาก Sale > Sale EN > Product EN > ผู้ช่วยผู้จัดการสาขา > รักษาการณ์ผู้จัดการสาขา
แต่เงินไม่ได้ขึ้นตามตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายเลย เลยทำในตำแหน่งรักษาการณ์ผู้จัดการสาขาไปอีกปีครึ่ง
ก็คิดซะว่าที่ผ่านมาได้ประสบการณ์มาเกือบทุกๆด้านแล้ว จนปัจจุบันก็ออกมาทำรับเหมาเองได้ 6 ปีแล้วครับ
การทำธุรกิจของตัวเองแม้จะเหนื่อยมากขนาดไหน เงินมันก็เข้าเราทั้งหมดครับ
เดี่ยวก็มีลู่ทางเองถ้าคิดว่าตัวเองมีความสามารถพอก็ลองลงมือทำดูเลยครับ

ผมเคยผ่านมานะ ความรู้สึกแบบนี้ จนตอนนี้เจอแล้วครับ

หาเป้าหมายใหม่ของชีวิตครับ มันจะแก้ความรู้สึกตรงนี้ได้ดีเลย

แต่ก็จะเสียอะไรบางอย่างไปเช่นกัน ลองทำมายแมปดูนะครับ ได้อะไรเสียอะไรไป

ของผมอยากเท่ อยากเป็นอาทได ก็ปั้นตัวเองจนได้ทำงานกับบริษัทระดับแถวหน้าของประเทศเลย

แต่นั้นแหละ เก่งแค่ไหนก็สู้ตำแหน่งสูงกว่าไม่ได้ บางครั้งเราก็คิดว่าเราเก่ง แต่มันก็มีคนที่เก่งกว่าเรา แค่ตอนนั้นเราไม่ยอมรับ ด้วยความที่ไฟแรง ยังเด็ก มีอีโด้ด้วยแหละ

จนผมเอาสิ่งที่อยากเท่อะ มาคิดใหม่

แล้วพอดีมีงานอื่นเข้ามา 1 งานแบบรายเดือนนะ แต่ไม่ต้องเข้าบริษัท

แล้วก็มี อีก 1 งานมาอีกเป็นรายเดือนอีก เงินเดือนเท่ากันทั้งหมดเลย กลายเป็น ผมรับเงินเดือน 3 ที่พร้อมกัน ผมต้องเลือกระหว่างเงินกับการเติบโตในสายงาน เพราะเริ่มนอนดึก เริ่มล้า

สรุป ผมก็เอาเงิน เพราะคิดว่ามีเงินผมก็เท่ได้ในแบบของผม ชีวิตกีขึ้นก็เท่ได้ มีกินมีใช้ ก็เท่ได้ แต่ก็เสียความฝันอาทไดไปเลย

สรุปเจอปัญหาที่เราเอาชนะไม่ได้ ผมก็เลือกเงิน แล้วก็ต่อยอด จนเปิดบริษัทของตัวเองได้

พอมาทำเอง เจอปัญหาหนักกว่าเดิมอีกครับ 55555

จนอยากผิดบริษัทเลย แบบ บางครั้งปัญหามันมาเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้น ปัญหาที่ผมควบคุมไม่ได้อีกหลายอย่างเลย

จนตอนนี้มาเจอคริปโตได้ครึ่งปี ผมกำลังศึกษากราฟแบบเต็มตัวเลย เพราะไม่อยากทำบริษัทเองละ เหนื่อย หรือไม่ก็ทิ้งให้ลูกน้องดูแลไป เราก็ดูห่างๆลดเงินเดือนลงมาหน่อย ก็อาจจะเป็นอีกทางเลือก

แต่บอกเลยคับ อย่าท้อเลยคับ เพราะการท้อไม่ได้ช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้นครับ

สิ่งที่ค้ำคอและพูดไม่ได้ ทำงานแบบไทยๆน่ากลัวมากๆครับ ผมคนคิดมากชอบเกรงใจ สุดท้ายพัง

ขอบพระคุณครับพี่

ขอบคุณครับผม มีมองๆในระยะไกลครับ

ฟันเฟืองตัวนึงหนอ ฮร่าๆ ใช่ครับท่าน

ขอบคุณครับพี่

ขอบคุณนะครับผม

ขอบคุณนะครับผม

ขอบคุณมากๆนะครับ กำลังใจดีดีครับ แค่มาระบายในนี้ให้หายป่วยนิดหน่อบ ขอบคุณมากครับ

ขอบพระคุณมากครับสำหรับมุมมองดีๆครับ

ขอบพระคุณมากนะครับ

ขอบคุณมากนะพี่สำหรับมุมมองครับผม